Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

A long-term study of carex vesicaria and phalaris arundinacea population dynamics in permanent plots

Odland Arvid

Polish Journal of Ecology

|

2023

|

Vol. 71, nr 2-3

49--57

EN

It is well known that the population structure of plants in permanent plots change from year to year. Species abundances probably shift with time due to both species biology and variation in environmental factors. The main purpose of the study has been to describe and analyse long-term variation in the abundance (coverage) of blister sedge Carex vesicaria and reed canary grass Phalaris arundinacea in relation to time and space after a permanent lowering of a lake water level and exposition of new areas for species colonization. The study area lies in outer edge of a freshwater fluvial delta in the northern part of the Myrkdalen lake (229 m a.s.l.) West Norway, which was exposed after a permanent 1.4 m lowering of the summer water level in 1987. A 40 m long transect with ten 0.5 m × 4 m plot was established on the lower parts of the exposed delta in 1987. Study plots were situated at mean heights between 13 and 92 cm above the new summer water level. Floristic composition of the plots was monitored and analysed from 1988 to 2020, a total of 19 times. The plants show major differences in establishment, growth, and long-time dynamics in the permanent plots. The coverage of C. vesicaria and P. arundinacea was highly variable over the study period. Variations in coverage were related to time using regression analyses. The trends were mostly best described by cubic functions. Both species showed relatively low coverages between 18 and 26 years after the lake water drawdown, but increased again over the last study periods. Maximum coverage of the species was in time gradually separated by elevation. C. vesicaria became dominant in plots less than ca. 50 cm above the mean summer water, and P. arundinacea reached higher coverage above that elevation. The study indicates that elevation, as a proxy for flooding duration, and not aboveground species competition was the main factor for this difference in distribution.

2

Biologiczna specyfika traw rozłogowych w warunkach wieloletniego intensywnego użytkowania agrofitocenoz

Zezmer N., Orlienkova J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2013

|

T. 13, z. 1

183--190

PL

W pracy przedstawiono doświadczalnie potwierdzone możliwości wieloletniego, produkcyjnego użytkowania (w ciągu 15–26 lat) wielokośnych agrocenoz łąkowych (pratocenoz) założonych na bazie traw rozłogowych – stokłosy bezostnej (Bromus inermis Leyss.) i mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.). Gatunki te charakteryzują się dużym potencjałem regeneracyjnym, ponieważ wykształcają system podziemnych pędów (rozłogów) systematycznie tworzących pączki wegetatywne (pędowe). Całkowita długość rozłogów stokłosy wynosiła 70,5, a mozgi 89,3 m ·- ². Zawierały one odpowiednio 2627 i 2830 szt ·m- ² pączków wegetatywnych. Założenie i trzykośne użytkowanie wieloletnich agrocenoz łąkowych zapewniło duże plonowany, wynoszące 7,7–8,7 t s.m. i 75,2–83,3 GJ energii metabolicznej z hektara i równocześnie uzyskanie wysokiej jakości biomasy do przygotowania kiszonki i sianokiszonki, zawierającej 9,6–9,8 MJ ·kg- ¹ s.m. energii metabolicznej. W wyniku systematycznego wieloletniego produkcyjnego użytkowania agrofitocenoz 4–5-krotnie obniżono nakłady poniesione na założenie łąki w stosunku do standardowych.

EN

The paper presents experimentally confirmed possibilities of long-term (15–26 years) productive use of multiple cut meadow agrocoenoses based on stoloniferous grasses – the smooth brome grass (Bromus inermis Leyss.) and the reed canary grass (Phalaris arundinacea L.). The species are characterised by a high regeneration potential since the develop the system of underground rhizomes (stolons) systematically producing vegetative buds. The total length of stolons of the bromegrass was 70.5 and those of the reed canary grass – 89.3 m ·m-². They contained 2627 and 2830 vegetation buds per square metre, respectively. Set up and the threefold cut of long-term meadow agrocoenoses ensured high yielding of 7.7–8.7 t dry mass and 75.2–83.3 GJ of metabolic energy per hectare with a possibility of obtaining high quality biomass for ensilage and hay silage containing 9.6–9.8 MJ ·kg- ¹ dry mass of metabolic energy. As a result of systematic long-term use of agro-phytocoenoses the inputs to meadow set up were 4–5 times smaller compared with the standard.

3

Potencjalne możliwości produkcji biogazu z mozgi trzcinowatej

Matyka M., Księżak J.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2013

|

R. 21, nr 2

79--86

PL

W pracy przedstawiono ocenę możliwości wykorzystania jako substratu w biogazowniach rolniczych biomasy z mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.), uprawianej w warunkach zróżnicowanego poziomu nawożenia. Doświadczenie polowe założono w 2010 r., a ocenę wydajności metanu przeprowadzono w 2012 r., który był drugim rokiem pełnego użytkowania trawy. Wydajność metanu z mozgi trzcinowatej określono za pomocą automatycznego testera potencjału wytwórczego metanu AMPTS II. Największy plon łączny (I i II pokos) zielonej i suchej masy mozgi trzcinowatej, wynoszący odpowiednio 46,2 i 17,0 t·ha-1, uzyskano po nawożeniu azotem w dawce 120 kg·ha-1. Wyniki badań wskazują, że istnieje tendencja do zmniejszania jednostkowej produkcji metanu z mozgi trzcinowatej wraz ze wzrostem poziomu nawożenia azotem z 273 Nm3CH4·t s.m.o.-1, gdy dawka wynosiła 40 kg N·ha-1 do 192 Nm3CH4·t s.m.o.-1 gdy dawka wynosiła 120 kg N·ha-1. Sumaryczny uzysk metanu z ha nie jest uzależniony od stosowanego poziomu nawożenia azotem i wynosi od 1968 do 2208 Nm3CH4·ha-1. Można zatem stwierdzić, że efektywniejszą produkcję metanu z mozgi trzcinowatej zapewnia nawożenie jej mniejszą dawką azotu (40 kg N·ha-1) niż nawożenie dawką 120 kg N·ha-1.

EN

The study evaluated possibilities of using biomass of the reed canary grass (Phalaris arundinacea L.), cultivated at different fertilization levels, as a substrate to agricultural biogas plants. Field experiment was established in 2010, and methane productivity was evaluated in 2012 - the second year of full usage of grass. Productivity of the methane from reed canary grass silage was determined by using the Automatic Methane Potential Test System (AMPTS II). The highest total yields (I and II cuts) of green and dry matter of reed canary grass, amounting to 46.2 and 17.0 t·h-1 respectively, were obtained at application of mineral nitrogen fertilization of 120 kg·h-1. Obtained results showed existing tendency to reduce the unitary production of methane from reed canary grass, along with increasing the level of nitrogen fertilization from 273 Nm3 CH4·t-1 DM at a dose of 40 kg N·h-1, to 192 Nm3 CH4·t-1 DM at dose of 120 kg N·h-1. Total methane yield per 1 ha does not depend on the level of applied nitrogen fertilization, and ranges within 1968-2208 Nm3 CH4·h-1. Thus, it may be concluded that the more efficient methane production from reed canary grass provides the fertilization with lower nitrogen dose (40 kg N·h-1), than fertilizer dose of 120 kg N·h-1.

4

Evaluation of biogas collection from reed canary grass, depending on nitrogen fertilisation levels

Kacprzak A., Matyka M., Krzystek L., Ledakowicz S.

Chemical and Process Engineering

|

2012

|

Vol. 33, nr 4

697--701

EN

The world in 21st century is facing the problem of growing energy consumption while the supply of fossil fuels is being reduced. This resulted in the development of research into the use of renewable energy sources and development of new technologies for energy production. In Polish conditions the development of agricultural biogas plants finds its legitimacy in the document developed by the Ministry titled "Trends in agricultural biogas plants in Poland in 2010-2020”. The purpose of this study was to investigate the influence of the weather conditions and the degree of nitrogen fertilisation on yield of reed canary grass (Phalaris Arundinacea L.) and to determine their susceptibility to anaerobic digestion, and usefulness of the production of biogas. Carried out experiments showed that increasing nitrogen fertilisation (from 40 to 120 kg N/ha) linearly increased canary grass green biomass yield from 32 to 46.3 t/ha. However, the highest biogas yield 126 m3/ha was obtained when 80 kg N/ha was applied.