Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: reakcja rodnikowa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The influence of radical reactions on the kinetics of polycyclic aromatic hydrocarbons biodegradation

Staninska J., Szczepaniak Z., Cyplik P., Piotrowska-Cyplik A., Wojciechowska J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

2015

Vol. 60, nr 1

93--97

Progressing from the eighteenth century industrial development, transport and urban areas expansion contribute to the accumulation of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in different components of the environment and their deposition into soils. Due to the established, highly adverse PAHs effects on living organisms, there is a tendency to develop effective remediation technologies which can result in PAHs removing from the environment. The aim of this study was to determine the effect of ozone-initial radical reactions on biodegradation kinetics of selected PAHs by an environmental consortium. The consortium was composed of microorganisms isolated from soil permanently contaminated with organic substances such as PAHs. The decomposition reactions were carried out under aerobic conditions at 25°C for 240h in model systems containing water and PAH (naphthalene, phenanthrene or pyrene) at a concentration of 50 mg/l. The ozonation process was conducted before microbial inoculation and lasted 60 minutes (yield 2-5 g of ozone/h). The final PAHs concentrations were measured by photochemiluminescent method. It was found that pre-ozonation does not result in the death of microorganisms. The biodegradation kinetics was evaluated by a comparison of PAH half-life degradation. The results indicate that radical reactions increase the biodegradation efficiency by 25%. These results demonstrate a good efficiency of combined techniques - ozonation and biodegradation - and can provide the possibility of their application in the protection of agricultural land against degradation.

Postępujący od wieku XVIII rozwój przemysłu i transportu samochodowego oraz ekspansja aglomeracji miejskich przyczyniają się do akumulacji związków z grupy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) w różnych komponentach środowiska oraz ich późniejszej depozycji do gleb. Z uwagi na stwierdzone, wysoce niekorzystne oddziaływanie WWA na organizmy żywe dąży się do opracowania technologii ich efektywnej remediacji. Niniejsza praca miała na celu określenie wpływu reakcji rodnikowych indukowanych ozonowaniem na kinetykę biodegradacji wybranych WWA przez konsorcjum środowiskowe wyizolowane z gleb trwale zanieczyszczonych substancjami organicznymi. Reakcje rozkładu prowadzono w warunkach tlenowych, w temperaturze 25oC przez 240h w modelowych mineralnych układach wodnych z dodatkiem odpowiednio: naftalenu, fenantrenu lub pirenu w stężeniach 50 mg/l. Proces ozonowania wykonano przed mikrobiologicznym zaszczepieniem układów i trwał on 60 minut (wydajność 2-5 g ozonu/godz.). Pomiaru ubytków WWA dokonano stosując metodę fotochemiluminescencyjną z uprzednią ekstrakcją heksanem. Stwierdzono, iż wstępne ozonowanie nie wpływa letalnie na konsorcjum środowiskowe. Ocena kinetyki biodegradacji dokonana na podstawie porównania czasu połowicznego rozkładu WWA świadczy, iż reakcje rodnikowe zwiększają o średnio 25% efektywność biodegradacji. Powyższe wyniki świadczące o dobrej efektywności kombinowanych technik - ozonowania i biodegradacji - wskazują na możliwości aplikacyjne w ochronie gruntów rolnych przed degradacja.

Zastosowanie nowoczesnych czynników utleniających do usuwania wybranych barwników z roztworów wodnych

Bezak-Mazur E., Dąbek L., Ozimina E.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

2009

T. 12, nr 2

143-151

Usuwanie zanieczyszczeń organicznych z wód i ścieków, szczególnie w przypadku substancji trudno biodegradowalnych, pozostaje wciąż nierozwiązanym problemem. Wśród licznych metod coraz częściej zwraca się uwagę na możliwość zastosowania w tym celu nowoczesnych czynników utleniających. W prezentowanej pracy analizowano zmianę stężenia wybranych barwników pod wpływem działania UV (254 nm), nadtlenku wodoru oraz odczynnika Fentona. Do badań wybrano: fiolet krystaliczny (stężenie barwnika 10 mg/l) należący do grupy barwników trifenylometanowych, zwanych także barwnikami anilinowymi, czerwień fenolową (stężenie 70 mg/l) z grupy barwników kwasowych oraz zieleń naftolową (stężenie 100 mg/l) z grupy barwników nitrozowych. W efekcie działania wybranych czynników na wodne roztwory barwników obserwowano stopniowe odbarwianie oraz zakwaszanie układu reakcyjnego. Najwolniej rozkład barwników zachodził pod wpływem promieniowania UV, przy czym w przypadku czerwieni metylowej barwa roztworu utrzymywała się nawet po 80 min naświetlania. Istotny wzrost szybkości rozkładu barwników (ponad 10-krotny) obserwuje się w przypadku działania H2O2/UV. W tych warunkach obserwuje się dla wszystkich barwników synergiczny efekt pogłębionego utleniania w stosunku do UV. Wzrost dawki utleniacza skutkuje ok. 2,5-krotnym wzrostem szybkości rozkładu barwników. Stwierdzono, że najskuteczniejszym czynnikiem utleniającym jest odczynnik Fentona w obecności promieniowania UV Fe2+/H2O2/UV przy stosunku Fe:H2O2 wynoszącym 1:5. W tych warunkach redukcję stężenia na poziomie 97% obserwuje się już po 3 min, co skutkuje całkowitym odbarwieniem analizowanego roztworu.

Removing organic impurities, particularly difficult-to-biodegrade substances, from water and wastewater is an important problem requiring further investigation. An increasing number of researchers consider the use of Advanced Oxidation Processes (AOPs). This paper discusses the effects of UV radiation (254 nm), hydrogen peroxide, and Fenton's reagent on the concentration of dyes. The dyes selected for the analysis were: methyl violet with a concentration of 10mg/l representing triphenylmethane dyes, also known as aniline dyes; phenol red with a concentration of 100 mg/l, representing acid dyes; and naphthol green with a concentration of 70 mg/l representing nitro dyes. It was found that the exposure to these oxidants resulted in gradual decolourization and acidification of the reaction mixture. The slowest decomposition rates were observed during the exposure to UV radiation; in the case of phenol red, the colour of the solution remained unchanged even after 80 minutes of exposure. The exposure to H2O2/UV caused a considerable (more than tenfold) increase in the decomposition rate. The synergistic effect of H2O2 and UV radiation resulting in enhanced oxidation was observed for all the dyes. An increase in the amount of oxidant resulted in a 2.5-fold increase in the dye decomposition rate. The test results illustrate that Fenton's reagent with UV radiation was the most effective oxidizing agent. After 3 minutes of exposure to the Fe2+/H2O2/UV system with the weight ratio of Fe2+:H2O2 being 1:5, there was a 97% decrease in the dye concentration followed by complete decolourization of the solution.

Rola reakcji rodnikowych w degradacji benzo[a]pirenu metodami pogłębionego utleniania

Miller J., Olejnik D., Ledakowicz S.

Inżynieria Chemiczna i Procesowa

2002

T. 23, z. 1

151--171

Degradację benzo[a]pirenu w roztworach wodnych przeprowadzono czterema metodami pogłębionego utleniania: H[2]O[2]/UV, O[3], O[3]/UV i O[3]/H[2]O[2], badając wpływ pH mieszaniny reakcyjnej i obecności inhibitora reakcji rodnikowych na szybkość procesów. Wyznaczono stałe szybkości reakcji benzo[a]pirenu z rodnikami hydroksylowymi i ozonem. Oszacowano udział reakcji bezpośrednich i rodnikowych w badanym procesie.

Degradation of benzo[a]pyrene in aqueous solutions was carried out using four systems of advanced oxidation processes: H[2]O[2]/UV, O[3], O[3]/UV and O[3]/H[2]O[2]. The influence of reaction mixture pH and the presence of radical reactions inhibitor on the process rates was examined. The contributions of direct and radical reactions in the studied systems were evaluated.