Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: reakcja krzemionka–alkalia

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Stabilność objętościowa i właściwości sprężyste betonu w symulowanych warunkach oddziaływania eksploatacyjnego na nawierzchnie drogowe

Bogusz Karolina, Glinicki Michał A.

Cement Wapno Beton

2022

R. 27, nr 6

412--426

Nawierzchnie dróg ekspresowych i autostrad są narażone na intensywne oddziaływania eksploatacyjne, w tym obciążenie przejazdami pojazdów ciężkich oraz oddziaływania środowiskowe cieplno-wilgotnościowe, wraz z agresją środków odladzających. Właściwy dobór kruszyw mineralnych i projektowanie składu betonu ma duże znaczenie dla trwałości nawierzchni betonowej. Przeprowadzono badania doświadczalne betonu w symulowanych warunkach oddziaływań eksploatacyjnych z udziałem zewnętrznego oddziaływania 3% roztworu chlorku sodu. Przedmiotem badań była ekspansja i właściwości sprężyste betonu napowietrzonego, wykonanego z dodatkiem kruszyw krzemionkowych ze skał zawierających umiarkowane ilości minerałów reaktywnych. Kategoria reaktywności kruszyw grubych była niepewna, a kruszywo drobne stanowił piasek kwarcowy, umiarkowanie reaktywny. W symulowanych warunkach oddziaływania eksploatacyjnego na nawierzchnie drogowe zanotowano znaczną ekspansję próbek betonu i wyraźny spadek modułu sprężystości sięgający 12,5%. Skłonność betonu do ekspansji wiązała się z zawartością produktów reakcji reaktywnej krzemionki w ziarnach kruszywa i wodorotlenków sodu i potasu w zaczynie cementowym [ASR], potwierdzoną obserwacjami mikroskopowymi. Zastąpienie cementu portlandzkiego cementem CEM II/A-V 42,5 N i cementem CEM II/B-S 42,5 N znacznie zmniejszyła ekspansję betonu i poprawiła trwałość właściwości sprężystych. W dwóch spośród dziewięciu mieszanek betonowych wybrana zawartość krzemionkowego popiołu lotnego i granulowanego żużla wielkopiecowego, odpowiednio 18% i 30%, okazała się dostateczna, aby przeciwdziałać szkodliwym efektom reakcji ASR, w warunkach zewnętrznego dostępu roztworu chlorku sodu. Stwierdzono praktyczną możliwość stosowania metody przewidywania trwałości betonu w sytuacji niepewnej reaktywności kruszywa z lokalnych zasobów naturalnych.

Expressway and highway pavements are exposed to intensive impacts of exploitation, including heavy vehicle traffic and environmental factors such as temperature and moisture along with the aggression of de-icing agents. Proper selection of mineral aggregates and design of the concrete mixture composition are important for the durability of the concrete pavement. Experimental tests were conducted on concrete under simulated service exposure conditions with external exposure to a 3% sodium chloride solution. The subject of the research was the expansion and elastic properties of air-entrained concrete made with siliceous aggregates from rocks containing moderate amounts of reactive minerals. The category of reactivity of coarse aggregates was uncertain, and in the fine aggregate was moderately reactive quartz sand. Under simulated service exposure conditions on road pavements, the significant expansion of concrete specimens and a significant decrease in the resonance elastic modulus up to 12.5% were observed. The tendency of concrete to expand was related to the presence of reaction products of reactive silica in the aggregate grains with sodium and potassium hydroxides in the cement paste [ASR], confirmed by microscopic observations. Replacement of Portland cement with CEM II/A-V 42.5 N cement and CEM II/B-S 42.5 N cement significantly reduced concrete expansion and improved the stability of elastic properties. In two of the nine concrete mixtures, the selected content of siliceous fly ash and granulated blast furnace slag, 18% and 30%, respectively, turned out to be sufficient to counteract the deleterious effects of the ASR under conditions of external contact with sodium chloride solution. A practical method for predicting the durability of concrete in the conditions in which the reactivity category of the aggregate from local natural resources is uncertain was established.

Wpływ soli litu na reakcję krzemionki ze związkami sodu w zaprawach z cementu glinowego poddanych korozji w roztworach środków odladzających

Kotwica Łukasz, Florek Katarzyna

Cement Wapno Beton

2019

R. 24/86, nr 1

56--67

W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu dodatku azotanu oraz węglanu litu na reakcję krzemionki ze związkami sodu w zaprawach z cementu glinowego, poddanych działaniu soli odladzających. Zaprawy z dodatkiem szkła kwarcowego, jako kruszywa reaktywnego poddawane były działaniu 4,5 molowych roztworów octanu, chlorku, wodorotlenku sodu według zmodyfikowanej metody ASTM C1260. We wszystkich przypadkach zaprawy wykazywały ekspansję największą dla próbek przechowywanych w roztworze octanu, najmniejszą zaś w przypadku próbek przechowywanych w wodorotlenku. Dodatek 1% węglanu litu w stosunku do masy cementu nieznacznie zmniejsza ekspansję zapraw w obu tych roztworach, natomiast dodatek 1,86% i 3,73% azotanu litu zwiększa tę ekspansję. Dodatek 1,86% azotanu litu zmniejsza ekspansję zaprawy przechowywanej w roztworze wodorotlenku sodu, a dodatek 3,73% azotanu litu zwiększa ekspansję tej zaprawy. W pracy opisano również wpływ związków litu na zmiany mikrostruktury zapraw.

Paper presents the results of research on the effect of the lithium nitrate and carbonate addition on the alkali - silica reaction in calcium aluminate cement mortars, subjected to the a deicing salts attack. Mortars with the addition of quartz glass as the reactive aggregate were immersed in 4.5 molar sodium acetate, chloride and hydroxide solutions according to the modified ASTM C1260 method. In all cases, the mortars exhibited expansion, the highest for samples immersed in the acetate solution, and the lowest in the hydroxide solution. The addition of 1% of lithium carbonate in respect to the cement mass slightly reduces the expansion of mortars immersed in sodium acetate and hydroxide solutions. The addition of 1.86% and 3.73% of lithium nitrate increases the expansion of mortars immersed in both solutions. The addition of 1.86% lithium nitrate reduces the expansion of the mortar stored in sodium hydroxide solution, while 3.73% of this addition increases the expansion of this mortar. Changes in the microstructure were also presented.