This study explores the deployment and effectiveness of asynchronous learning technologies in universities forced to relocate due to conflict, using the case of Berdyansk State Pedagogical University (BSPU) in Ukraine. Amidst significant disruptions, BSPU transitioned to an asynchronous “university without walls” model, integrating a variety of online and offline asynchronous tools. The study evaluates this transition over a period of four months through mixed methods, including a survey, interviews, and analysis of internal reports. Results indicate a successful adaptation, with faculty and students expressing increased satisfaction over time and academic performance returning to pre-relocation levels. Notably, the completion rate exceeded pre-relocation levels, suggesting increased accessibility due to asynchronous learning. However, challenges related to self-regulation and initial technological adaptation were reported. The study underscores the potential of asynchronous learning in maintaining educational continuity in times of crisis, though further research is required to generalize these findings.
PL
Niniejsze badanie analizuje wdrażanie i skuteczność asynchronicznych technologii uczenia się na uniwersytetach, zmuszonych do przeniesienia się z powodu konfliktu, na przykładzie Berdiańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (BSPU) w Ukrainie. Wśród znaczących zakłóceń, BSPU przeszło na asynchroniczny model „uniwersytetu bez ścian”, integrując różnorodne asynchroniczne narzędzia online i offline. Badanie ocenia to przejście w okresie czterech miesięcy, za pomocą metod mieszanych, w tym ankiet, wywiadów i analiz raportów wewnętrznych. Wyniki wskazują na udaną adaptację wykładowców i studentów, którzy wyrażają z czasem większe zadowolenie, a wyniki w nauce powracają do poziomu sprzed relokacji. Warto zauważyć, że wskaźnik ukończenia przekraczał poziomy sprzed relokacji, co sugeruje zwiększoną dostępność dzięki asynchronicznemu uczeniu się. Zgłoszono jednak wyzwania związane z samoregulacją i wstępną adaptacją technologiczną. Badanie podkreśla potencjał asynchronicznego uczenia się w utrzymaniu ciągłości edukacji w czasach kryzysu, chociaż potrzebne są dalsze badania, aby te ustalenia uogólnić.
Russia, which for many years has been recognised as the second military power in the world, launched a strike against Ukraine on 24 February 2022. This was to be a very quick and efficient operation intended to demonstrate Russia’s military power and effectiveness. Most experts predicting potential wars were in agreement that future military operations were all about the need to forego costly operations, following the principle of winning wars with limited costs. The anticipated type of future war is one of hybrid conflict with an emphasis on the sphere of information, psychological and cyber operations and the clash of new technologies. Unacceptable costs are primarily the lives of civilians and soldiers. A future military operation is expected to comprise combat operations conducted in a dynamic, precise and systemic manner with the use of modern military technology. Nonetheless, nothing of the sort has happened; it has been more than a year since the conflict has begun and its nature considerably differs from all predictions of the assumptions. Cities have become the most desirable battle space, which as a consequence resulted in many casualties of war and the devastation of Ukraine’s infrastructure. With this in mind, the primary objective of the research was identifying factors that contribute to conducting military operations in built-up areas and outlining pertinent considerations for effective operations in urban areas in the context of the ongoing conflict in Ukraine. The main research problem formulated for the purposes of the research being carried out was expressed in the form of the following question: Why are urban areas so important in the ongoing conflict in Ukraine, and what are the specifics and factors that affect the effectiveness of operations in built-up areas? For needs of the research it was assumed that cities and built-up areas, as political-administrative, economic, industrial and cultural centres, are gaining in importance. They often serve as nodes of railways, roads, airports and seaports and the location of critical infrastructure facilities of the state and the region. Cities are home to large reserves of skilled human reserves, food, raw materials and finished industrial products. Moreover, they play an important role in the functioning of the state as a whole. The ongoing conflict in Ukraine shows that maintaining at all costs the urban complexes that assure the appropriate functioning of the state (public administration, media, energy, etc.) candetermine the success of military operations. This may be confirmed by conclusions drawn from an analysis of recent conflicts of the second half of the 20th and early 21st centuries, which indicate that military operations in a built-up area are becoming dominant.
PL
Druga potęga militarna świata, za jaką od wielu lat jest uznawana Rosja, 24 lutego 2022 r. rozpoczęła uderzenie na Ukrainę. Miała to być bardzo szybka i sprawna operacja pokazująca siłę militarną i skuteczność Rosji. Większość ekspertów prognozujących przyszłe wojny była zgodna, że przyszłe operacje militarne to przede wszystkim potrzeba rezygnacji z kosztownych działań, kierując się zasadą wygrywania wojen ograniczonymi kosztami. Rysujący się obraz przyszłej wojny to konflikt o charakterze hybrydowym z naciskiem na sferę działań informacyjnych, psychologicznych i działań cybernetycznych oraz starcia nowych technologii. Koszty, które nie mogą być akceptowane, to przede wszystkim życie ludności cywilnej i żołnierzy. Obraz przyszłej operacji militarnej to działania bojowe prowadzone w sposób dynamiczny, precyzyjny i systemowy z wykorzystaniem nowoczesnej techniki wojskowej. Jednak nic takiego się nie stało, upłynął już ponad rok od rozpoczęcia konfliktu, a jego charakter jest daleki od prognozowanych założeń. Miasta stały się najbardziej pożądaną przestrzenią walki, co w konsekwencji prowadzi do wielu ofiar wojny i wyniszczenia infrastruktury Ukrainy. Mając to na uwadze, zasadniczym celem badań była identyfikacja czynników, które przyczyniają się do prowadzenia działań militarnych w terenach zabudowanych, oraz przedstawienie uwarunkowań skutecznych działań w terenie miejskim w aspekcie toczącego się konfliktu w Ukrainie. Główny problem badawczy na potrzeby realizowanych badań wyrażono w postaci pytania: Dlaczego tereny miejskie są tak istotne w trwającym konflikcie w Ukrainie oraz jaka jest specyfika i jakie czynniki wpływają na skuteczność działań w terenie zabudowanym? Do badań przyjęto założenie, że miasta i rejony zabudowane, jako ośrodki polityczno-administracyjne, ekonomiczne, przemysłowe i kulturowe, zyskują na znaczeniu. Są one zazwyczaj węzłami kolejowymi i drogowymi, posiadają obiekty portowe i lotniskowe, a w ich otoczeniu rozmieszczone są elementy infrastruktury krytycznej. Miasta posiadają znaczące zasoby wykwalifikowanych kadr oraz stanowią zaplecze surowcowe i przemysłowe, są kluczowe dla funkcjonowania państw i regionów. Doświadczenia z konfliktu w Ukrainie potwierdzają kluczowe znaczenia obszarów zabudowanych, których utrzymanie determinuje powodzenie działań militarnych. Uzyskane wnioski stanowią potwierdzenie wyników badań konfliktów zbrojnych przełomu XX I XXI wieku oraz współczesnych nam konfrontacji militarnych, w świetle których obszary zabudowane pozostają podstawowym środowiskiem działania wojsk.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Jednym z podstawowych zadań państwa jest ochrona ludności przed skutkami sytuacji kryzysowych o różnorodnym podłożu i skutkach. Chcąc sprostać temu zadaniu, powoływane są wyspecjalizowane służby, inspekcje i straże, których funkcje skupiają się na zapewnieniu bezpieczeństwa obywatelom, zarówno na co dzień, jak również w sytuacjach zagrożeń. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie roli wybranych wyspecjalizowanych systemów ratowniczych oraz służb, a także organizacji pozarządowych w zakresie reagowania na pojawiające się sytuacje kryzysowe.
EN
One of the primary tasks of the state is to protect the population against the effects of crisis situations of various causes and consequences. In order to meet this task, specialized services, inspections and guards are established, whose functions focus on ensuring the safety of citizens, both daily and in emergencies. This article aims to present the role of selected specialized rescue systems and services and non-governmental organizations in responding to emerging crisis situations.
Crisis action differs from war mainly by dynamics and nature of the hazards. The issue of reconnaissance in crisis operations in its essence is different from those so far used in combat operations. Many commanders experience clearly suggest a change or modification of the procedures preparation of the battlefield information on the civilian environment. Focusing attention on the environment should be a civil area the problem merits. The enemy acting asymmetrically dissimilated with the environment, so it is difficult to recognize and identify. Getting to know exactly environment will be able to evaluate it and prevent its purpose. This paper proposed an approach to environmental assessment is an alternative for present IPB process. Its novelty lies mainly on the implementation of environmental assessment methods carried out by officers from the U.S. Army reconnaissance under the procedure ASCOPE (Area Structures Capabilities Organizations People Events). Under this procedure shall be made analyzes and evaluations in a wider aspect sense and contexts than in the traditional IPB.
Stabilization and reconstruction of countries, although are often considered as distinct actions, usually are an integral part of many activities undertaken in the scope of crisis response operations, including mainly peace support operations. Therefore the statement that stabilization and reconstruction is a set of actions and tasks taken within the confines and background of crisis response operations, which is acknowledged as a main assumption of this consideration, needs to be emphasized. Taking into consideration the need of comprehensive approach to crisis response that is stressed nowadays, such a perception of the processes outlined above seems to be fully justified and desired, both by the political and military decision-makers. It also needs to be pointed out, that wide object scope that includes stabilization and reconstruction, requires knowledge systematization and its distribution among all subjects involved in these specific, but extremely necessary actions. Military success is just a prelude to further actions aimed to achieve a stable situation in a country, and only then the reconstruction of its governmental structures and security forces can be carried out. At the end of the process we should be able to pass on complete responsibility for a proper country's functioning to the local authorities.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Since the end of the Cold War, contrary to widespread expectations of international community, the world has not become safer. A growing number of crisis situations including more and more complex armed conflicts prove that. Solving those situations has required and will probably still require the use of force that always raises doubts among not only NATO decision-makers but public opinion as well. Thus this article touches upon an essential and at the same time controversial issue of the use of armed force in a justified aim, i.e. in order to solve crisis situations that could pose a threat to international security and peace. The overview of the Alliance’s crisis response operations (so called Non Art. 5 Crisis Response Situations of the Washington Treaty – NA5CROs) explains the key problems connected with the use of armed force in these specific from a military pint of view operations. The author clearly stresses the thesis that the scale and range of the use of force by NATO armed forces depend on a particular crisis response situation.
Artykuł przedstawia kolejne etapy opracowania Krajowego Ramowego Planu Reagowania Kryzysowego w oparciu o wnioski wyciągnięte z działań podjętych w przypadku huraganu Katrina jako pierwszego kroku na drodze ku niezbędnej krajowej strategii, która umożliwi lepsze przygotowanie Stanów Zjednoczonych na przyszłe kataklizmy, naturalne lub wywołane przez człowieka.
EN
The article presents development of the National Response Framework, born from the lessons learned from the response to Hurricane Katrina, marked just the first step in a much needed national strategy that better prepares the United States to respond to future disasters, be they either man made or natural in nature.
Artykuł przedstawia kolejne etapy opracowania Krajowego Ramowego Planu Reagowania Kryzysowego w oparciu o wnioski wyciągnięte z działań podjętych w przypadku huraganu Katrina jako pierwszego kroku na drodze ku niezbędnej krajowej strategii, która umożliwi lepsze przygotowanie Stanów Zjednoczonych na przyszłe kataklizmy, naturalne lub wywołane przez człowieka.
EN
The article presents development of the National Response Framework, born from the lessons learned from the response to Hurricane Katrina, marked just the first step in a much needed national strategy that better prepares the United States to respond to future disasters, be they either man made of natural in nature.
Referat dotyczy zarządzania kryzysowego w sytuacji wystąpienia zamachu terrorystycznego. Przywołano w nim ustawę o zarządzaniu kryzysowym z 26 kwietnia 2007 roku i zawarte w niej elementy dotyczące zagrożeń terrorystycznych. Ujęto poziomy, jakie występują w Polsce w systemie przeciwdziałania i zwalczania zagrożeń terrorystycznych. Wymieniono służby, które czynnie uczestniczą w zwalczaniu terroryzmu. Opisano wszystkie fazy reagowania kryzysowego w aspekcie przeciwdziałania terroryzmowi i zamachom, jak również przedstawiono procedury reagowania kryzysowego na przykładzie gminy Słupsk. W referacie pokazano również i pokrótce omówiono, reagowanie kryzysowe podczas zamachów w Moskwie i Londynie. W końcowej części referatu wskazano przedsięwzięcia, jakie powinny być podjęte w naszym kraju, aby właściwie organizować zarządzanie kryzysowe w przypadku zamachu terrorystycznego.
EN
The following paper focuses on crisis management in the event of a terrorist attack. It cites the Law on Crisis Management of 26 April 2007 and it contains elements relating to terrorist threats. The author presents the levels which occur in Poland in the system of preventing and combating terrorist threats. These are professionals who actively participate in the fight against terrorism. The author also describes all the phases of emergency response in terms of counterterrorism and assaults as well as a sample emergency response procedure from the commune of Słupsk. In addition, the paper shows and briefly discusses emergency response during the attacks in London and Moscow. In the final part of the paper the author indicates projects that should be undertaken in our country in order to properly organize crisis management in the event of a terrorist attack.
Integracja europejska była od samego początku projektem o charakterze politycznogospodarczym. Z czasem jednak zaczęto budować zręby obecnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Przełomowa data miała miejsce wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht w 1993 roku, w którego ramach powołano II filar – czyli Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W zasadzie od tego momentu moSna mówić o skondensowanym rozwoju regulacji w zakresie reagowania kryzysowego. Podstawowe przepisy z tego obszaru umieszczono w samym traktacie, i w kolejnych traktatach reformujących, a także w przepisach wspólnotowego prawa wtórnego. W szczególności dobitnie uregulowano funkcjonowanie systemu reagowania kryzysowego w Traktacie Amsterdamskim, który zaczął obowiązywać od 1 maja 1999 roku. Po tym okresie Unia Europejska zaczęła prowadzić pierwsze operacje cywilne, które miały urzeczywistnić fakt implementowania na dobre regulacji z zakresu zarządzania kryzysowego. Od tego momentu przeprowadzano coraz liczebniejsze misje cywilne, poprzez które kształtował się model reagowania kryzysowego. Model ten z czasem zaczął charakteryzować się tendencją do łączenia działań politycznych, środków wojskowych i policyjnych oraz pomocy ekonomicznej. Wraz z kolejnymi zmianami prawnymi, jakie miały miejsce w Unii Europejskiej – przyjęcie Traktatu Lizbońskiego, zwiększa się potencjał reagowania kryzysowego. Unia Europejska już obecnie angażuje się w coraz trudniejsze misje, dzięki którym wypracowuje spójną doktrynę bezpieczeństwa na Starym Kontynencie.
EN
European integration by means of security is now concentrated on overcoming threats, as it used to in the past. Moreover, it is concentrated on eliminating threats, managing different challenges and, finally, restricting the risk. The aspect mentioned as the last one is especially significant. In comparison with various critical threats, the readiness of the European Union to take precautions on the Old Continent is considerable. One must assume that the issues of crisis management have been treated more and more extensively in the European Union since the beginning of the 1990s. Then, these issues were being extended in various areas of activity concerning the organization. It was shown, for example, in forming new politics, institutions or even the law covering this issue. Under this law, a unique crisis response system was formed. At present, it is at the European Union’s disposal. The system is the integral part of security management in individual countries, including the European Union. It is also a structure of dynamic systems which concern authority among its different organs. They are determined by methods, procedures and actions that tend to lower the level of risk and functioning of the whole organization. The purpose of this paper is to present the fact of crisis management in the European Union. Furthermore, it indicates basic legal regulations, both the treaty and the secondary law. The security system of European communities, including statutes that establish the ability of crisis response, are based on the treaty and the secondary law.
Różnorodność zagrożeń obecnego czasu powoduje, że zadaniem współczesnych sił zbrojnych stało się reagowanie nie tylko na zagrożenia o charakterze militarnym, ale też gotowość do reagowania na zagrożenia o charakterze niemilitarnym. W przypadkach, gdy w sytuacji kryzysowej użycie innych sił i środków jest niemożliwe lub może okazać się niewystarczające, MON, na wniosek wojewody, moSe przekazać do jego dyspozycji pododdziały lub oddziały wojskowe. Wsparcie działań ratowniczych przez siły układu militarnego odbywa się w trzech trybach: podstawowym, alarmowym i nakazowym. Wprowadzenie wojska do działań ratowniczych odbywa się obligatoryjnie, na podstawie unormowań obowiązujących na centralnych szczeblach kierowania reagowaniem kryzysowym. Koordynowanie udziału oddziałów wojska, w zależności od obszaru, na którym występują zagrożenia, zapewniają odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta powiatu lub wojewoda. Koordynowanie to obejmuje tylko przedsięwzięcia mające na celu sprawne włączanie oddziałów sił zbrojnych do współdziałania z innymi podmiotami. Zadania dla oddziałów wojska przekazywane są wyłącznie ich dowódcom, a dowodzenie odbywa się na zasadach określonych w regulaminach wojskowych i według procedur tam obowiązujących.
EN
The diversity of today’s threats has led to the situation in which not only are contemporary armed forces tasked with responding to threats of military nature, but they also have to be ready to respond to threats of non-military nature. In the event that during a contingency it is not possible to use other assets and resources or they turn out to be insufficient, the Minister of National Defence may, at the request of the province governor, place military units or subunits at his disposals. Rescue operations may be supported by military forces under three procedures: basic, alert and by order. Participation of the military in rescue operations is mandatory, under the regulations being in effect at central levels of crisis management. Depending on the area where threats occur, participation of military units is coordinated by the commune administrator (mayor, mayor of the city), the district administrator of the district or the province governor. Coordination only includes activities aiming to efficiently incorporate military units into cooperation with other bodies. Tasks for military units are given to their commanders and commanding itself is performed under the rules set out in military manuals and in accordance with applicable procedures.
12
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Considerations referring to building the power of the state in the air and space dimensions fade into the background while being confronted with providing the armed forces with basic capabilities to conduct operations mainly on land resulting from the need of coalition and alliance participation in crisis response operations. We are used to thinking that international organisations or countries that have at their disposal necessary funds for their development or highly developed technologies contribute the necessary capabilities in the air and space dimensions. The aim of this article is to point out that one cannot forget about the building of capabilities to conduct operations in the air and space dimensions, without which armed forces are not able to face the security challenges of the 21st century.
13
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
NATO crisis response operations (operations outside Article 5 of the Washington Treaty) include: peace support operations, evacuation operations, support operations in natural disasters and humanitarian aid, search and rescue operations, operations with the use of military force or the demonstration of its use. They can be carried out by NATO, the European Union and the United Nations. The military strategy of Poland (2004) imposes the obligation to have expeditionary forces capable of taking action in crisis response operations outside the country. Therefore, it is clear that the solutions for the efficient organization of these forces ’ logistic support are also necessary. The level of support must be appropriate to today's standards, but on acceptable level of costs. Logistics support of Polish Military Contingents (PMC) in crisis response operations outside the country include: materials support (supply delivery, economic and living services and other services), technical support (equipment maintenance, repair of armament and military equipment, supply of technical materials, technical supervision, metrology support and other) as well as transport provision (in relation country - PMC and in area of operations). In addition, under the logistics support there are also implemented other projects such as e.g. the liquidation of loss and damage, funeral services, etc. Determinants of PMC logistics support in emergency response operations are the following: the nature of conducted operation and its level of intensity, size (composition) and the armament and military equipment; area, including the local logistics conditions and remoteness from the home country, the composition of international coalition conducting the mission and scope of a multinational logistics operation; specialization and the logistics role of PMC in the composition of multinational logistics; time (period) of mission and other conditions.
14
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
On 22nd January 2001, permanent European Union’s structures responsible for crisis response within the European Security and Defence Policy (ESDP) were set up. They include Political and Security Committee (PSC), Military Committee of the European Union (MCEU) and the Military Staff of the European Union. Political and Security Committee (PSC) is a body whose task is to tackle problems concerning Common Foreign and Security Policy (CFSP), issues of collective defence including. PSC deals with tasks defined in Art. 25 of the European Union Treaty. Its goal is to watch the development of international situation, particularly these elements which affect collective defence and to work out conclusions for the EU Council and also the ones commissioned by this body. PSC can also take political actions in accordance with the EU Council. Military Committee of the European Union (MCEU) is an advisory body to conduct crisis management operations. It consists of chiefs of staff of the Member States national armies represented by their military representatives (REPMIL – represent militaire). In case of emergency, MCEU may be represented by chiefs of staffs themselves. The MCEU area of responsibility comprise collecting opinions and delivering recommendations to the Political and Security Committee and issuing directives for the EU Military Staff. On the basis of decisions taken in Helsinki, an interim EU Military Staff was established. Initially it included 20 servicemen and 20 civilians. Its task is to provide quick information flow (alarming), identification and joining the European multinational and national forces, implementing political decisions in accordance with the MCEU directives. Moreover, the EU Military Staff prepares expert opinions and ensures communication between the Military Committee and armed forces that the EU has at its disposal. The Military Staff participates in EUMC activities assessing crisis situations and working out military aspects of strategic planning in the area of Petersberg missions, in all cases when NATO forces and assets are not engaged. It also cooperates with NATO cells evaluating anti-crisis capabilities so as actions taken will not clash with defence planning. The EU Military Staff is responsible for recommendations concerning forces and assets that the EU Member States contribute to the EU in the area of training, exercises and interoperability. Furthermore, the EUMS participates in calculating costs of operations planned. The EU Military Staff works under the military guidance of the Military Committee. At the same time, it is subordinated to the Secretary General in an organizational aspect. It consists of personnel delegated by the Member States and is led by Director General in the rank of general.
15
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Contemporary terrorism is all the time looking for new assets to carry out a spectacular attack. Terrorists’ aim is to shock everyone in the world. One of the “ways” of searching for new methods to conduct attacks by terrorists is turning to weapons of mass destruction. The article refers to factors and possibilities to use a dirty bomb, Radiological Dispersion Device (RDD) in terrorist attacks. The author describes exercises that were held by the Spanish authorities in October 2008 preparing to a situation when such a weapon might be used. It is shown what actions should be taken in the area of anti-terrorism in order to increase Poland’s security level.
W artykule przedstawiono propozycję wykorzystania analitycznej funkcji potęgowo-wykładniczej do badania dynamiki procesu zarządzania bezpieczeństwem na etapie reagowania kryzysowego (zwalczania negatywnych skutków kryzysu). Człon potęgowy funkcji zinterpretowano jako czynnik symbolizujący destrukcję spowodowaną sytuacją kryzysową. Człon wykładniczy reprezentuje czynnik hamujący, czyli skuteczność i sprawność reagowania kryzysowego. Asymptotyczne wygaszanie funkcji potęgowo-wykładniczej to etap odbudowy i przywracania pierwotnego stanu bezpieczeństwa. Szczególnej interpretacji poddano parametry stałe funkcji, odnosząc je do ryzyka, potencjału destrukcyjnego kryzysu i potencjału reagowania kryzysowego.
EN
The paper presents a proposal for using analytical exponent-exponential function to examine security management effectiveness at the stage of crisis response (coping with negative effects of crisis situation). The exponent part of the function is interpreted as a factor which represents destruction caused by a crisis situation. The exponential part of the function presents an inhibitor which expresses the effectiveness and efficiency o0f response to crises situation. The asymptomatic suppression of the exponent-exponential function represents the phase of reconstruction and restoration of the original security situation.
17
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Złożoność środowiska bezpieczeństwa współczesnego świata stawia przed siłami morskimi nowe wyzwania. Jednym z nich jest wymóg gotowości do szerokiego spectrum działań w ramach udziału w operacji reagowania kryzysowego. Konieczne jest zatem przystosowanie struktur sił morskich do tego rodzaju zadań. W artykule przedstawiono propozycję dwóch zestawów pakietów zadaniowych, których zaletą jest zarówno uniwersalność (nie zależą one od drogi rozwoju sił zbrojnych) jak i możliwość realizacji większości potencjalnych zadań, wobec których stanie marynarka wojenna w najbliższej dekadzie.
EN
The complexity of today's world security environment poses new challenges to maritime forces. One of them is available for a wide spectrum of activities in the framework of participation in crisis-response operations. It is therefore necessary to adapt the structures of the naval forces to such tasks. In this article are proposed two sets of packages task forces, which have the advantage of both versatility (they do not depend on avenues forces) and the implementation of the most possible tasks which would be left to the Navy in the next decade.
18
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The current international security environment faces various challenges, either connected with the necessity to prevent or to solve crisis situations. It results mainly from an extension of international non-state attributed terrorism and the deepening economic differences between various regions of the world. Such situations leads to local conflicts influencing the security of different countries in various regions. Currently, crises threaten not only the countries directly involved in crisis situation, but also global security. Participation of designated Polish Armed Forces units in crisis reaction operations of international dimensions abroad is directly concerned with having adequate enabling capabilities to conduct such operations. Such capabilities are connected with the correct preparation of the armed forces to operate in crisis operations and the deployment to the crisis area. Considering the time factor, rapid deployment is of key importance. Experience show, that the most adequate transportation means is in such cases is air transport. Military transport aircraft can be used, providing it has the right mobility. The necessity to use system solutions with regard to air transportation requires research with the adequate concept in mind.
20
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The article presents the genesis and process of the European Union's (political and military) capabilities’ development in the context of transformations that have taken place over the years. The European Union, willing to become an important international society entity in the crisis management area, had to implement several deep changes. They referred not only to changes in the strategy of operations’ aspect but most of all in the area of operational capabilities’ development which will allow the European Union to take effective political, economic and military moves.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.