Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ rozbicia kłaczków pokoagulacyjnych podczas flokulacji na skuteczność usuwania naturalnych substancji organicznych z wody

Gumińska J.

Ochrona Środowiska

|

2009

|

Vol. 31, nr 2

31-34

PL

W procesie koagulacji podczas usuwania substancji humusowych z wody mogą powstawać kłaczki o różnej podatności na sedymentację i filtrację. Kłaczki powstające wg różnych mechanizmów koagulacji mają różną budowę oraz odmienną wytrzymałość i zdolność do reaglomeracji. Omówiono wyniki badań nad konsekwencjami rozbicia kłaczków w komorze flokulacji. W badaniach uwzględniono rolę pH (5,3÷5,5 oraz 7,0÷7,2), które wpływa na strukturę kłaczków, oraz momentu rozbicia kłaczków (po upływie 5 min, 15 min oraz 25 min od rozpoczęcia flokulacji). Ponadto podjęto próbę określenia związków organicznych podatnych na usuwanie przez neutralizację ładunku oraz w procesie tzw. koagulacji wymiatającej. Biorąc pod uwagę cały przedział trwania flokulacji stwierdzono, że kłaczki powstające wg mechanizmu koagulacji wymiatającej, w porównaniu do kłaczków powstających wówczas, gdy dominującym mechanizmem koagulacji jest neutralizacja ładunku, były mniej wrażliwe na skutki ich rozbicia podczas flokulacji. Właściwości kłaczków, w tym ich zdolność do reaglomeracji po rozbiciu, istotne wpływały na jakość wody oczyszczonej, w szczególności gdy rozbicie kłaczków nastąpiło w końcowej fazie flokulacji. W przypadku, gdy bezpośrednio po rozbiciu kłaczki poddano sedymentacji, jakość wody oczyszczonej była lepsza wówczas, gdy proces flokulacji przebiegał w mniejszym zakresie pH. Ma to istotne znaczenie praktyczne w przypadku rozbicia zawiesin pokoagulacyjnych podczas przepływu do osadnika.

EN

The flocs that form in the course of the coagulation process during humic substance removal from water may differ in propensity to sedimentation and filtration. The structure of the flocs depends on the coagulation mechanism involved, which accounts for their diverse strength and reagglomerating capacity. The consequences of floc rupture in the flocculation tank were analyzed. Consideration was given to the contribution of both the pH of the water (5.3 to 5.5 and 7.0 to 7.2) and the moment of floc rupture (after 5 min, 15 min and 25 min from the onset of flocculation). Attempts were also made to determine the propensity of the NOM to removal via charge neutralization and via sweeping coagulation. Taking into account the whole period within which flocculation occurred, it was found that the flocs that had formed according to the mechanism of sweeping coagulation were less sensitive to the impact of rupture during flocculation as compared to the flocs originating in the course of coagulation where charge neutralization was the dominating mechanism. The properties of the flocs (including their reagglomerating capacity upon rupture) had a substantial effect on the quality of treated water, particularly when rupture occurred at the final stage of flocculation. When the flocs were made subject to sedimentation immediately after rupture, the quality of treated water was found to be higher when flocculation occurred within the lower pH range. This finding is of particular practical importance in the case of coagulation floc rupture during passage to the settling tank.

2

Badania wpływu sedymentacji w procesie dwustopniowej koagulacji substancji humusowych w wodzie na zdolność rozbitych kłaczków pokoagulacyjnych do powtórnej aglomeracji

Gumińska J.

Ochrona Środowiska

|

2007

|

R. 29, nr 2

9-12

PL

Skuteczność procesu koagulacji jest ściśle zależna od własności powstających kłaczków. Własności kłaczków opisywane są głównie w oparciu o dwie podstawowe wielkości tzn. wytrzymałość kłaczków oraz zdolność kłaczków do powtórnej aglomeracji. Są one szczególnie istotne, gdyż w układach technologicznych istnieje wiele obszarów, gdzie kłaczki mogą ulec rozbiciu, wpływając na niewłaściwy przebieg procesu uzdatniania. Ponadto udowodniono, iż nawet podczas flokulacji wzrostowi kłaczków towarzyszy stale proces ich rozpadu, stąd końcowy efekt flokulacji jest wynikiem osiągniętej równowagi pomiędzy tworzeniem i rozbiciem kłaczków. Uzyskane wyniki badań wskazują, iż proces pośredniej sedymentacji korzystnie wpływa na zdolności rozbitych kłaczków do powtórnej aglomeracji, potwierdzając możliwość poprawy efektywności uzdatniania wody poprzez zastosowanie dwustopniowej flokulacji z pośrednią sedymentacją.

EN

The efficiency of coagulation depends to a great extent on the properties of the flocs being formed. The properties of the flocs are described by two basic parameters: their strength and their ability of reagglomeration. The problem takes on a sense of importance, as there are many points in a technological train where flocs are exposed to rupture, which, if occurs, reduces the efficiency of the water treatment process. Moreover, even during flocculation the increase in floc size is paralleled by the process of floc breakage, so the final efficiency of flocculation is a function of the balance between floc formation and floc breakage. The results of the investigations into the two-stage coagulation of humic substances in water make it clear that the process of an intermediate sedimentation favorably affects the ability of the flocs to reagglomerate after rupture. The study has substantiated the potentiality for upgrading the treatment efficiency via two-stage coagulation and intermediate sedimentation when the water to be treated is characterized by a high colored matter content.

3

Wpływ rodzaju koagulantu na trwałość kłaczków pokoagulacyjnych i skuteczność usuwania substancji organicznych z wody

Gumińska J.

Ochrona Środowiska

|

2006

|

R. 28, nr 4

25-28

PL

Wytrzymałość i trwałość kłaczków są właściwościami, które w istotny sposób wpływają na skuteczność procesu koagulacji oraz separacji wytrąconych zawiesin w procesie sedymentacji/flotacji. Dotychczasowe badania nad wytrzymałością kłaczków były głównie prowadzone dla wód mętnych w oparciu o pomiar indeksu flokulacji (FI), który jest ściśle skorelowany z wielkością kłaczka, nie pozwalały jednak na analizę zachodzących zmian właściwości kłaczków po ich rozbiciu. W pracy zaprezentowano wyniki badań nad trwałością kłaczków powstających podczas oczyszczania wód barwnych z zastosowaniem koagulantu hydrolizującego i wstępnie zhydrolizowanego, ze szczególnym uwzględnieniem właściwości sorpcyjnych kłaczków po ich rozbiciu oraz powtórnej flokulacji i sedymentacji. Ponadto dokonano oceny wpływu rozbicia kłaczków na skuteczność oczyszczania wody zawierającej rozpuszczone związki organiczne. Stwierdzono, iż rozbicie kłaczków wytworzonych podczas koagulacji wód barwnych nie miało istotnego wpływu na zmianę ich właściwości sorpcyjnych. Zasorbowane rozpuszczone związki organiczne pozostały na trwale związane w strukturze rozbitych kłaczków. Powtórna flokulacja w przypadku stosowania koagulantu hydrolizującego nie pozwoliła jednak na pełną reaglomerację rozbitych kłaczków, wpływając na pogorszenie jakości wody w stosunku do typowej koagulacji. Pełna reaglomeracja rozbitych kłaczków była natomiast możliwa wówczas, gdy do koagulacji zastosowano koagulant wstępnie zhydrolizowany.

EN

Floc strength is one of the basic contributory factors in the efficiency of coagulation and separation of the suspended solids precipitated during sedimentation or flotation. The investigations into floc strength reported so far have been carried out predominantly with turbid water samples and involved measurements of the flocculation index (FI), which closely correlates with the floc size. Such investigations, however, do not allow the examination of the changes in the sorptive properties of the flocs after rupture. The main objective of the study reported on in this paper was to examine the strength of the flocs that form during the treatment of coloured matter containing water with hydrolyzing or prehydrolyzed coagulants. Particular consideration was given to the sorptive properties of the flocs after rupture, re-agglomeration and sedimentation. Another major objective was to assess the influence of floc rupture on the treatment effects when the water contained dissolved organic compounds. The study has produced the following findings. The rupture of the flocs generated during the coagulation of water polluted with coloured matter had no significant effect on their sorptive properties. The dissolved organic compounds that had been adsorbed remained firmly bound to the structure of the ruptured flocs. When use was made of the hydrolyzing coagulant, the re-agglomeration of the ruptured flocs was incomplete, thus contributing to the deterioration of water quality as compared to conventional coagulation. Complete re-agglomeration was achieved using the pre-hydrolyzed coagulant.