Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Hydrothermal Synthesis and Characterization of Sodium Bismuth Titanatefor Photocatalytic Applications

Mesrar Mohammed, Elbasset Abdelhalim, El Mrabet Imane, Zaitan Hicham, Abdi Farid, Echatoui Nor-Said, Lamcharfi Taj-dine

Journal of Ecological Engineering

|

2023

|

Vol. 24, nr 10

185--197

EN

Sodium bismuth titanate (Na0.5Bi0.5TiO3, abbreviated NBT) ceramics underwent concurrent successful synthesis on the basis of the hydrothermal method. A selected low-temperature process of thermal treatment was conducted to obtain a highly dense morphology, produced from high purity carbonates and oxides serving as initial precursors. The presence of well-crystallized NBT in the rhombohedral phase was also found at hydrothermal temperatures of 200 °C. X-ray diffraction (DRX), Raman spectroscopy, Infrared spectroscopy (IR), and Scanning electron microscopy (SEM) analysis enabled to verify the structure, phase, morphology, and composition of the used samples. NBT ceramics exhibit features specific to relaxor ferroelectrics, with a diffusion exponent γ of up to 1.5 to promote their applications in micro-electromechanical and energy harvesting systems. The photocatalytic behaviors of NBT powders have been assessed by means of the degradation of methylene blue (MB) through UV-light irradiation. The samples prepared with precursors having a Na/Bi ratio of 0.5/0.5 showed the highest methylene blue (MB) photodegradation rate of 100% under UV irradiation for 420 minutes. In addition, photocatalytic activities under different masses and pH values were discussed for the first time. In addition, the photocatalyst has excellent stability, due to the larger particle size and surface area, which opens up new possibilities for the design of multi-component photocatalysts for future applications. The photocatalytic mechanism for the degradation of organic dyes (MB) has been principally assigned to the photoreduction process caused by superoxide radical anions (•O2−) and hydroxyl radicals (•OH).

2

Ocena mikrobiologicznego wytrącania węglanów w procesie naprawy zapraw cementowych przy użyciu spektroskopii ramanowskiej

Janek Martyna, Fronczyk Joanna, Gieroba Barbara, Kalisz Grzegorz, Sroka-Bartnicka Anna, Franus Wojciech

Cement Wapno Beton

|

2023

|

R. 28, nr 5

301--317

PL

Zastosowanie mikroorganizmów stymulujących wytrącanie węglanów, które mogą wypełniać powstające w mikrostrukturze kompozytów cementowych spękania [MICP], zyskuje w ostatnich latach zainteresowanie jako alternatywny sposób samonaprawy tych materiałów. W artykule przeanalizowano efektywność powierzchniowej aplikacji środków naprawczych z zeolitu NaX i bentonitu, spor bakterii Bacillus subtilis oraz roztworów cementujących [prekursorów wytrącania] jako metody naprawy spękanych powierzchni zapraw cementowych. Efekty tej metody oceniono na podstawie analizy obrazu oraz badań mikrostruktury osadów wytrąconych w warunkach kontrolowanych i na powierzchniach zaleczonych kompozytów. Do charakterystyki mikrostruktury wykorzystano spektroskopię ramanowską oraz dyfrakcję rentgenowską XRD. Przeprowadzone badania potwierdziły wytrącanie węglanów w przełomie leczonych rys [maksymalnie 31,9 % zajęcia powierzchni przez wytworzony osad], co świadczy o efektywności zajścia procesu MICP, równocześnie wskazując na udział w mechanizmie wytrącania osadów abiotycznego wytrącania form krystalicznych obecnych w roztworach cementujących. Dodatkowo, potwierdzono efektywność zastosowania spektroskopii ramanowskiej do charakterystyki powierzchni kompozytu cementowego oraz węglanów wytrącanych przez mikroorganizmy.

EN

The use of microorganisms that stimulate the precipitation of carbonates, which can fill the cracks that form in the structure of cementitious composites [MICP], has been gaining interest in recent years as an alternative method of self-healing of these materials. This article analyses the effectiveness of surface application of repair agents composed of zeolite NaX and bentonite, Bacillus subtilis bacteria spores and cementing solutions [precursors of precipitation reactions] as a method of repairing cracked cement mortar surfaces. The effects of this method were evaluated by image analysis and microstructure studies of precipitates precipitated under controlled conditions and on the surfaces of healed composites. Raman spectroscopy and X-ray diffraction were used to characterize the microstructure. The conducted tests confirmed the precipitation of carbonates in the breakthrough of the healed cracks [maximum 31.9% occupation of the surface by the precipitate produced], which proves the effectiveness of the MICP process incident, at the same time indicating the participation in the mechanism of abiotic precipitation of crystalline forms present in the cementing solutions. Additionally, the effectiveness of using Raman spectroscopy to characterise the surface of the cement composite and the carbonates precipitated by microorganisms was confirmed.

3

Modyfikacja właściwości folii PET przy wykorzystaniu naświetlania jonami K+

Turek Marcin, Droździel Andrzej, Pyszniak Krzysztof, Grudziński Wojciech, Klimek-Turek Anna

Przegląd Elektrotechniczny

|

2020

|

R. 96, nr 8

151--155

PL

Cienkie (3 m) folie PET implantowano jonami K+ (150 keV, dawki 1014 cm-2, do 1016 cm-2. Zaobserwowano niszczenie różnego rodzaju wiązań chemicznych i powstanie struktur grafitopodobnych a także wzrost absorbancji modyfikowanych próbek w widmie UV-VIS oraz zwężenie przerwy energetycznej z około 4 eV aż do 0.55 eV (1016 cm-2). Implantacja spowodowała spadek oporności powierzchniowej warstwy zmodyfikowanej o około 6 rzędów wielkości oraz wzrost stałej dielektrycznej folii: od kilku procent dla dawki 1014 cm-2 do ~65 % dla dawki 1016 cm-2.

EN

Thin (3 m) PET foils were implanted with K+ ions (150 keV, fluences from 1014 cm-2 to 1016 cm-2). Destruction of various chemical bonds and formation of graphite-like structures as well as the increase of absorbance in UV-VIS spectra and narrowing of the energy bandgap from ~4 eV to 0.55 eV (1016 cm-2) were observed. Ion implantation leads to the reduction of sheet resistance by 6 ordes of magnitude as well as to the increase of dielectric constant of the sample by several percent (1014 cm-2) up to 65 % for the maximal fluence.

4

Optical properties of Ti-Al-C-N films: effects of deposition parameters and carbon content

Klimovich I., Komarov F., Zaikov V., Opielak M., Kołtunowicz T. N.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2018

|

R. 94, nr 6

78--81

EN

Ti-Al-C-N films were obtained by reactive magnetron sputtering method under different deposition parameters (substrate temperature, bias voltage and relation between reactive gases partial pressure). Structure, elemental, phase and chemical compositiosn of the films were determined by scanning electron microscopy, energy dispersive X-ray analysis, X-ray diffraction and Raman scattering. It was found that the deposition parameters affect on the compositions and optical characteristics of Ti-Al-C-N coatings. The minimum absorptance and maximum reflectance correspond to Ti-Al-C-N film with carbon content of 36.44 at %.

PL

Warstwy Ti-Al-C-N uzyskano za pomocą metody reaktywnego napylania magnetronowego dla różnych parametrów osadzania (temperatura podłoża, napięcie odchylenia i zależność między ciśnieniem cząstkowym reaktywnych gazów). Struktura, faza oraz skład chemiczny warstw zostały określone za pośrednictwem skaningowej mikroskopii elektronowej, analizy rentgenowskiej dyspersji energii, dyfraktometrii rentgenowskiej i rozproszenia Ramana. Odkryto, że parametry napylania mają wpływ na kompozycję i charakterystyki optyczne powłok Ti-Al-C-N. Minimalna absorpcja i maksymalny współczynnik odbicia uzyskane zostały dla warstw Ti-Al-C-N o zawartości węgla wynoszącej 36.44%.

5

Węgiel cenniejszy niż diament? – występowanie diamentów marmaroskich w południowo-wschodniej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego

Musiał A., Naglik B., Sermet E., Wyrobek P.

Górnictwo Odkrywkowe

|

2016

|

R. 57, nr 5

53--57

PL

Praca przedstawia wstępne wyniki badań kryształów kwarcu, które potocznie nazywane są „diamentami marmaroskimi”. W badaniach wykorzystano okazy pochodzące z południowo - wschodniego obrzeżenia Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Opisywane kryształy kwarcu występują w skałach płonnych, prawdopodobnie w warstwach siodłowych. Wykorzystano metodę spektroskopii ramanowskiej (RS), która pozwoliła na identyfikację minerałów kwarcu oraz poznanie charakteru inkluzji w nim występujących. W pracy po raz pierwszy przedstawiono dowody naukowe na występowanie diamentów marmaroskich w obszarze Górnośląskiego Zagłębia Węglowego.

EN

This paper presents the preliminary research of the quartz crystals commonly known as “marmarosh diamonds”. The area of the research is in the south-east part of the Upper Silesian Coal Basin (USCB). Raman spectroscopy method was used to identification the quartz crystals and recognision of the character of inclusions.

6

Detektory supersieciowe InAs/GaSb : wybrane aspekty technologii wytwarzania

Czuba K., Sankowska I., Jasik A., Jureńczyk J., Papis-Polakowska E., Kaźmierczak P., Kaniewski J.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2016

|

Vol. 57, nr 9

3--9

PL

Specyficzne własności supersieci II rodzaju (T2SL) z InAs/GaSb mogą spowodować w przyszłości dominację tego materiału w produkcji detektorów podczerwieni. Istotnym argumentem stosowania detektorów na bazie supersieci stanowi fakt, że ze względu na zagrożenie dla środowiska w najbliższych latach przewiduje się stopniową eliminację rtęci (Hg) i kadmu (Cd) z technologii półprzewodnikowych. Ciągła poprawa jakości podłóż i materiału supersieci, konstrukcji detektorów oraz technik „processingu” połączona z poznaniem fundamentalnych procesów fizycznych pozwalaja obecnie na wytwarzanie przyrządów dyskretnych i matryc pracujących w obszarze widmowym średniej, dalekiej i bardzo dalekiej podczerwieni. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat detektorów T2SL oraz przedyskutowano przyczyny degradacji ich parametrów.

EN

InAs/GaSb type-II superlattices (T2SL) have the potential to become main material used in production of infrared detection and imaging devices. Mostly due to their properties such as easy bandgap engineering or suppression of Auger processes. Moreover, the use of mercury and cadmium, most commonly used elements in present photodetectors, is being more and more restricted due to environmental and health hazards. In this work, selected aspects of T2SL detectors technology have been described.