Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Civil and Environmental Engineering Reports

1 2016

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: rainwater pipe system

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

How to bring a building back from ruins

Błaszczyński T., Sokołowski W.

Civil and Environmental Engineering Reports

2016

No. 20(1)

17--26

This paper is about the renovation of the baroque palace in Żagań. The journey starts at what was once a Medieval castle and finishes in the XIX century at the villa of Żagań Princes. Now the building is a XIX century villa maintained in a baroque style. The castle was built in the Middle Ages by Silesian Piasts and rebuilt three times, first by prince Wallenstein, then by prince Lobkovic, and finally, in the XVIII century, by princess Talleyrand. It remained the property of a French citizen until the 1960s, with its condition slowly decaying. In 1965, it was almost totally destroyed. Then the first renovation and revitalization works were initiated, lasting almost twenty years. The second renovation took place in the years 2007-2013, co-funded by the European Union. However, as a result of some cost cutting, the palace now requires a further, third approach to renovation.

Referat przedstawia historię Pałacu Książęcego w Żaganiu oraz jego remontów, ze szczególnym uwzględnieniem ostatnich dwóch rewitalizacji przeprowadzonych w latach 1965-1983 i później w latach 2007-2013. Na początku swojej historii obiekt był średniowiecznym zamkiem, który pełnił jednak bardziej funkcję reprezentacyjną niż stricte obronną. Wybudowany został przez ród Piastów Śląskich. Zamek był trzy razy przebudowywany. Pierwsza przebudowa zaczęła się w 1628 roku i finansował ją książę Albrecht von Wallenstein. Wtedy to przeprojektowano zamek na styl Palazzo in fortezza. Kolejna przebudowa nastąpiła w 1670 r. i prowadził ją książę Euzebiusz von Lobkowic. Utworzono wtedy pałac w formie czteroskrzydłowego obiektu ze skrzydłem parawanowym od strony południowej. Obiekt w jego dzisiejszej formie możemy dopiero datować na XVIII wiek, kiedy to Dorota de Talleyrand zdecydowała się wyburzyć skrzydło parawanowe, zamurować krużganki i zlikwidować część fosy od strony wschodniej. Przedstawiono również zakresy wykonanych prac rekonstruktorskich oraz ich pozytywne i negatywne strony.