Różnorodność serii pojazdów szynowych w pierwszym stuleciu istnienia kolei była stosunkowo niewielka. Przyczyniła się do tego duża pracochłonność projektowania oraz konieczność przeprowadzania obszernych badań prototypowych. W efekcie tego liczebność pojazdów danych serii wynosiła nawet ponad tysiąc egzemplarzy (np. ET22), co wpłynęło korzystnie na koszty utrzymania oraz doświadczenie eksploatacyjne. Urządzenia starego typu oraz stosunkowo duże współczynniki bezpieczeństwa stosowane w fazie projektowania sprawiały, że wspomnianym korzyściom należy przeciwstawić wady w postaci stosunkowo dużej masy, co powoduje mniej korzystny bilans energetyczny pojazdu i większe oddziaływania w układzie pojazd-tor.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.