Medycyna nuklearna w odróżnieniu od technik diagnostycznych, takich jak MR, TK, USG, które przedstawiają zmiany chorobowe prowadzące do zaburzeń morfologicznych, opiera się na ocenie zaburzeń czynnościowych. W terapii stosowane są wybrane związki chemiczne o znanych właściwościach farmakokinetycznych, znakowane radioizotopowo i oceniany jest ich rozkład w badanym narządzie. Rozkład znacznika obrazuje określoną czynność badanego narządu. Rozkład radioaktywności (scyntygram) zależy od nasilenia przemian metabolicznych, którym podlega radiofarmaceutyk.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.