Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  qualified first aid
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Education of police officers in Qualified First Aid
EN
The article is an attempt at comparing and evaluating the Tactical Combat Casualty Care (TCCC) course and the Qualified First Aid (QFA) course in terms of their usefulness in the daily service of Polish police officers. The research using the diagnostic survey technique was conducted in late 2022 and early 2023 based on a survey questionnaire introduced in Google Forms. The research was carried out among the personnel of emergency medical teams performing medical rescue activities throughout Poland. As part of the preparation of the research design, it was assumed that a group of these respondents have the necessary medical qualifications to assess the rescue activities of others. In addition, as part of their profession, the respondents often witness the actions of police officers providing first aid at the scene. The study compiled research material that allowed verifying the research hypothesis adopted in the deliberations. Nonetheless, the authors are aware of the limitations of the adopted research methodology. The final part of the article presents conclusions and recommendations on the direction of proposed changes in police education in the field of qualified first aid.
PL
Artykuł jest próbą porównania i oceny kursu Tactical Combat Casualty Care (TCCC) oraz kursu Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy (KPP) pod kątem ich przydatności w codziennej służbie funkcjonariuszy polskiej Policji. Badania z wykorzystaniem techniki sondażu diagnostycznego zostały przeprowadzone na przełomie 2022 i 2023 roku w oparciu o kwestionariusz ankiety wprowadzony w Google Forms. Badania przeprowadzono wśród personelu zespołów ratownictwa medycznego wykonujących medyczne czynności ratunkowe na terenie całej Polski. W ramach przygotowania projektu badań założono, że grupa tych respondentów posiada niezbędne kwalifikacje medyczne do oceny działań ratowniczych innych osób. Ponadto w ramach wykonywanego zawodu respondenci często są świadkami działań funkcjonariuszy Policji udzielających pierwszej pomocy na miejscu zdarzenia. W badaniu zebrane zostały materiały badawcze które umożliwiły zweryfikowanie hipotezy badawczej przyjętej w rozważaniach. W opracowaniu zgromadzono skompilowany materiał badawczy, który pozwolił na weryfikację przyjętych w rozważaniach hipotez badawczych. Niemniej jednak autorzy są świadomi ograniczeń przyjętej metodologii badawczej. W końcowej części artykułu przedstawiono wnioski i rekomendacje dotyczące kierunku proponowanych zmian w szkolnictwie policyjnym w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
PL
W dobie pandemii, niepomijalnego zagrożenia terrorystycznego i kryzysu kadrowego w systemie PRM (Państwowe Ratownictwo Medyczne) koniecznością może stać się oszczędne gospodarowanie zasobem, jaki stanowi wysoko wykwalifikowana kadra medyczna uprawniona do wykonywania MCR (medyczne czynności ratunkowe). Jedną z możliwości jest wykorzystanie pomocy personelu niżej wykwalifikowanego – ratowników uprawnionych do udzielania KPP (kwalifikowana pierwsza pomoc). Rozwiązania tego rodzaju są stosowane na co dzień w systemach ratownictwa medycznego wielu krajów, w których kompetencje personelu są stopniowane. W Polsce do takiego współdziałania również niejednokrotnie dochodzi, jednakże analiza kompetencji ratowników KPP wykazała, że nie są oni optymalnie przygotowani do asystowania personelowi medycznemu przy udzielaniu MCR. Zasadne wydaje się zatem opracowanie szkolenia, które skompensowałoby lukę kompetencyjną i doprowadziło do usprawnienia współdziałania personelu systemu ratownictwa medycznego.
EN
During a pandemic, a non-negligible terrorist threat and permanently short staffed Emergency Medical System it may become necessary to efficiently manage the resource that consists of a highly qualified medical staff authorized to perform emergency medical procedures. One of the possibilities is to use less qualified personnel – Qualified first aid providers. Such solutions are being adopted on a daily basis in medical emergency systems in many countries, where the competence of the personnel is graded. In Poland, such cooperation also happens in some cases, however, an analysis of the competences of Qualified first aid providers has shown that they are not sufficiently trained to assist healthcare professionals in Advanced Life Support level emergency medical procedures. Therefore, it seems reasonable to develop a training that would compensate the competency gap and to allow the achievement of an improvement in cooperation between the personnel of the emergency medical service.
3
Content available Zestaw ratownictwa medycznego PSP R-1
PL
Artykuł stanowi opis wykorzystania zestawu PSP R-1 podczas udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy, w trakcie codziennej pracy ratowników. Zwraca uwagę na istotne fakty podczas jego użytkowania, oraz przedstawia gotowe standardy postępowania w sytuacji udzielania pomocy osobom znajdującym się w stanie bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia.
EN
This article describes the use of the PSP R-1 kit while providing qualified first aid during the daily life of rescuers. Draws attention to the important facts during its use, and outlines ready-made standards of conduct in situations of providing assistance to a person in immediate danger of health and life.
PL
Cel: Głównym celem artykułu jest sprawdzenie stanu wiedzy strażaków Państwowej Straży Pożarnej (PSP) oraz Ochotniczej Straży Pożarnej (OSP) na temat kwalifikowanej pierwszej pomocy (KPP). Celem dodatkowym jest zweryfikowanie jej poziomu w zależności od okresu, jaki upłynął od ostatniej recertyfikacji, oraz analiza tej wiedzy pod kątem wieku strażaków. Wprowadzenie: Głównym celem kształcenia z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy jest przygotowanie strażaków objętych systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM) do udzielania pomocy osobom poszkodowanym na miejscu prowadzenia akcji ratunkowej do czasu przekazania ich zespołom ratownictwa medycznego (ZRM). Po odbyciu kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy trwającego ponad 60 h i zdaniu egzaminu z wynikiem pozytywnym strażak uzyskuje tytuł ratownika, ważny 3 lata. Metody: Badaniu poddano grupę strażaków PSP oraz OSP z województwa zachodniopomorskiego. Ankietę autorską wypełniło 150 strażaków: 65 z PSP, 65 z OSP oraz 20 pełniących służbę w Zakładowej Straży Pożarnej (ZSP). Wyniki: Badani najlepiej opanowali zagadnienia dotyczące: konieczności użycia kołnierza do stabilizacji odcinka szyjnego, prawidłowego ułożenia nieprzytomnej kobiety ciężarnej bez podejrzenia urazów oraz zastosowania rurki ustno-gardłowej i postępowania w krwotoku (odpowiednio w 86%, 74%, 70%, 70%). W badanej grupie najwięcej błędnych odpowiedzi dotyczyło zagadnień związanych z: ranami drążącymi klatki piersiowej, zasadami prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) u pacjenta w hipotermii oraz postępowaniem po amputacji kończyny w zakresie zabezpieczenia amputowanej części ciała (odpowiednio 65%, 59% i 55%). Wiedza strażaków zawodowych jest większa niż wiedza strażaków OSP: 62% do 52% (p < 0,05). Wnioski: 1. Wiedzę strażaków PSP i OSP na temat kwalifikowanej pierwszej pomocy należy uznać za zadowalającą, jednak niezbyt dużą. Strażacy PSP mają istotnie większą wiedzę z zakresu KPP niż strażacy OSP. 2. Czas pomiędzy recertyfikacjami wydaje się zbyt długi. 3. Do zagadnień, na które trzeba zwrócić największą uwagę podczas kursów i szkoleń należy zaliczyć: postępowanie po amputacji, resuscytację krążeniowo-oddechową w hipotermii oraz urazy klatki piersiowej. 4. Należy rozważyć wprowadzenie dodatkowych kursów doszkalających między kolejnymi recertyfikacjami.
EN
Aim: The main aim of training in the field of qualified first aid (QFA) is to prepare firefighters-rescuers under the Emergency Medical Services (EMS) system to assist victims at the site of the rescue operation until the transfer of the injured to the EMS. After more than 60 hours of training and obtaining a positive result in the examination, the firefighter is granted the diploma of a paramedic of qualified first aid which is valid for 3 years. Introduction: The main aim of the study was to verify the state of knowledge of qualified first aid among the firefighters of the National Fire Service (NFS) and the Volunteer Fire Service (VFS) on the basis of the author’s survey. Methods: A group of firefighters of the NFS and the VFS from the Westpomeranian Region was subjected to the study. The author’s questionnaire was filled in by 150 firefighters – 65 from the National Fire Service and 65 from the Volunteer Fire Service, as well as 20 from the Plant Fire Department. Results: Issues concerning the need for a cervical collar to stabilise the cervical spine, the correct positioning of a pregnant woman without suspected injuries, the use of an oropharyngeal tube, and the management of haemorrhage, turned out to be best mastered (respectively 86%, 74%, 70% and 70%). In the study group, the most common wrong answers concerned the issue of wounds penetrating the chest, the principles of resuscitation in a patient in hypothermia, and the procedure after limb amputation – i.e. securing the amputated body parts (respectively 65%, 59% and 55%). Professional firefighters showed a significantly better state of knowledge in comparison with firefighters from the VFS 62% vs 52% (p <0.05). Conclusions: 1. The state of knowledge among the firefighters of the NFS and the VFS should be regarded as satisfactory, but not excellent. The firefighers of the NFS showed a significantly better state of knowledge of QFA than the firefighters of the VFS. 2. The time between recertifications appears to be too long. 3. The matters requiring the greatest commitment should apply to procedures after amputation, resuscitation in hypothermia, and chest injuries. 4. Additional training courses between successive recertifications should be considered.
PL
Potrzeba ratowania życia, przywracania zdrowia i przynoszenia ulgi cierpiącym osobom narodziła się w zamierzchłej przeszłości. Zdrowie i życie ludzkie jest wartością nadrzędną. Państwo Polskie zapewnia pomoc każdej osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Ból jako „nieprzyjemne przeżycie zmysłowe i emocjonalne, połączone z aktualnym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanki lub związane z wyobrażeniem tego typu uszkodzenia” uważa się za ważny objaw, stanowiący przedmiot zainteresowania lekarzy wszystkich specjalizacji. Medycy długo traktowali kwestie bólu marginalnie, pozostawiając je filozofom. Ból pełni funkcję sygnału alarmowego, a nieleczony negatywnie oddziałuje na organizm chorego. Nie leczenie lub nieprawidłowe leczenie bólu wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Za prowadzenie działań ratowniczych z zakresu bezpieczeństwa powszechnego odpowiada Państwowa Straż Pożarna i jednostki ratownictwa medycznego. Istnieje możliwość wykonywania kwalifikowanej pierwszej pomocy przez inne podmioty. Ratownikiem może być osoba spełniająca określone przepisami prawnymi wymogi, a warunkiem udzielania KPP przez ratowników są kompetencje, w tym posiadanie aktualnej wiedzy z zakresu medycyny ratunkowej i umiejętności niesienia pierwszej pomocy. Ratownik powinien oceniać skalę bólu występującego u poszkodowanego. Brak zrozumienia istoty bólu jest powszechny u ratowników. Ratownikom współpracującym w ramach systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego nie wskazano metod dokonywania oceny bólu u poszkodowanego. Ból uznaje się za piąty parametr życiowy, po oddechu, tętnie, temperaturze ciała i ciśnieniu tętniczym. Uczestników kursów z zakresu KPP nie zapoznaje się z najprostszymi skalami pomiaru bólu. Poziom odczuwania bólu ocenia się na postawie subiektywnych informacji uzyskanych od badanego pacjenta, osoby poszkodowanej z zastosowaniem skali wzrokowo-analogowej lub numerycznej. Program kursu w zakresie KPP powinien zostać rozszerzony o nauczanie oceny bólu.
EN
Human life and health are superior values. Government provides assistance for everyone, perceived as in a state of health emergency risk. Person who fulfills defined conditions may become a Rescuer. Pain as “unpleasant sensory and emotional experience, connected with current or potential tissue damage, or related with idea of this kind of damage“ is recognized in medicine as the most important symptom. It became an interest of doctors of all specializations. The pain means as the alarm and untreated pain may cause some negative effects on whole human organism. Relief of pain is a necessity to avoid a risk of complications which may occur due to improper treatment. (PSP) State Fire Service and emergency medical units are responsible for carrying rescue operations in the field of public safety. There is also a possibility to provide qualified first-aid service by the other units. The main condition of providing qualified first-aid (KPP) by the Rescuers is to have knowledge in emergency medicine field. A Rescuer should be able to judge the scale of victim’s pain. There is no typical scale of pain or a method which could tell how to examine it – according to KPP. Lack of understanding the essence of pain is common among rescuers. What is more, pain is considered to be the fifth life factor, after breathing, pulse, body’s temperature and blood pressure. It is judged upon subjective information obtained from the victim, using a visual analogue and numeric scale. The plan of KPP course has been established and should be expanded with pain assessment learning.
PL
Wprowadzenie: Nawet w najlepiej finansowanych i zorganizowanych systemach ratownictwa medycznego czas dotarcia na miejsce zdarzenia bywa zbyt długi, najczęściej na tereny pozamiejskie. Kluczową rolę odgrywają w tej sytuacji osoby umiejące udzielać pierwszej pomocy, zwłaszcza kwalifikowanej. Należy więc dążyć do usprawnienia współdziałania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne (PRM) z Krajowym Systemem Ratowniczo-Gaśniczym (KSRG). Materiał i metody: Celem pracy było wykonanie analizy działań prawnych i organizacyjnych systemów PRM oraz KSRG w zakresie udzielania pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, dokonanie podsumowania potencjału KSRG w zakresie KPP, a także zbadanie za pomocą ankiety opinii pracowników systemu PRM o jakości działań ratowników KSRG w zakresie udzielania KPP. Badaniem objęto grupę 98 pracowników systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, w tym lekarzy systemu, ratowników medycznych i pielęgniarek systemu z obszaru kraju. W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego, wykorzystując anonimową ankietę własnego autorstwa. 22 pytania ankietowe miały na celu zbadanie poziomu udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy przez jednostki KSRG oraz ocenę zaangażowania tych jednostek w udzielanie KPP. Wyniki: Badania ankietowe, w których pracownicy ZRM ocenili dotychczasową współpracę, wykazały, że w wielu przypadkach zespoły włączone do KSRG, jako pierwsze na miejscu zdarzenia, podejmują właściwe działania, jednak umiejętności strażaków w zakresie KPP wymagają poprawy. Potrzebne są stałe praktyczne ćwiczenia zwłaszcza w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), aby uzyskać optymalną współpracę OSP i PSP dla uzupełnienia systemu PRM. Wnioski: Udzielanie przez ratowników KSRG KPP osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przed przybyciem zespołu ratownictwa medycznego zwiększa szanse na przeżycie pacjentów. Szkolenie ratowników KSRG z zakresu KPP wpływa na podniesienie poziomu merytorycznego przygotowania do udzielania pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Należy wprowadzić regulacje prawne umożliwiające dyspozytorowi medycznemu wykorzystanie potencjału KSRG do udzielania KPP przed przybyciem zespołu ratownictwa medycznego. Należy dopracować wymagania dotyczące zasad utrwalania i okresowej kontroli umiejętności po 66-godzinnym kursie KPP, pomimo określonej przepisami recertyfikacji, która odbywa się w cyklach 3-letnich.
EN
Introduction: Even in the best funded and organised emergency medical units the time of reaching the scene of an accident by rescue units, especially in rural areas, can be too long. People who can provide first aid, especially qualified first aid (QFA), play a key role in such cases. Thus, we should strive to improve the cooperation between the National Emergency Medical System (NEMS) and the National Rescue and Firefighting System (NRFS). Materials and methods: The aim of this survey was to analyse the organisational and legal actions of both the NEMS and NRFS systems in the scope of providing the first aid to people in a sudden life threatening situation. What is more, the goals of the survey were to make general conclusions about the potential of the NRFS in the scope of providing QFA and, finally, with the use of the questionnaires, examine the opinions of the NEMS workers on the quality of the QFA provided by NRFS rescuers. A group of 98 workers of the NEMS took part in the survey, including doctors, paramedics and nurses from the whole country. The study involved a diagnostic survey in the form of an anonymous questionnaire of own authorship. There were 22 questions prepared to study the quality of QFA provided by the NRFS units and their engagement in providing help. Results: Medical rescue units employees rated the foregoing cooperation. The results showed that in many cases the units included in the NRFS, which were first at the scene of an accident, undertook proper actions, but the abilities and skills of fire rescuers in the range of QFA still need some improvement. Constant practical trainings are necessary, especially in the scope of CPR in order to achieve the optimal cooperation of Volunteer Fire Brigade and State Fire Service, which will complement the NEMS. Conclusions: Providing the QFA by NRFS rescuers to people in a sudden life threatening situation, before reaching the scene of an accident by an emergency medical rescue unit, increases the chance of survival of these patients. The QFA training given to NRFS rescuers improves the essential preparation to provide the aid to people in a sudden life threatening situation. Law regulations that allow the medical dispatcher to use the potential of NRFS units to provide the QFA, before the scene of accident is reached by emergency medical rescuers. Furthermore, the requirements for the rules of perpetuation and periodical control of skills after 66 hour of QFA course should be improved, despite the legally regulated recertification, which is held in a 3-year cycle.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.