Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Przemiana fazowa roztworów chlorku chitozanu jako potencjalnego materiału do zastosowań w inżynierii biomedycznej

Owczarz P., Ziółkowski P., Modrzejewska Z., Dziubiński M.

Engineering of Biomaterials

|

2017

|

Vol. 20, no. 139

18--25

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań reologicznych roztworów chlorku chitozanu formujących żele pod wpływem wzrostu temperatury. Miały one na celu wyznaczenie podstawowych parametrów określających przemianę fazową: temperaturę żelowania oraz energię potrzebną do przeprowadzenia tej przemiany. Prace te są istotne z uwagi na możliwość zastosowania takich układów jako skafoldów do hodowli komórkowej bądź nośników leków umożliwiających ich wprowadzanie do tkanki zmienionej chorobowo drogą iniekcji. Badania wykonano dla chitozanów o różnym pochodzeniu: crab, shrimp i różnej masie cząsteczkowej. Dla każdego z chitozanów przeprowadzono badania roztworów chlorku chitozanu bez oraz z dodatkiem disodowej soli β-glicerofosforanu (β-NaGP). Punkt przemiany fazowej wyznaczano za pomocą pomiarów zmian właściwości reologicznych prowadzonych w układzie stożek-płytka reometru rotacyjnego. Ponadto wyznaczono zmiany wartości pH roztworów oraz zmianę modułów: zachowawczego G’ i stratności G’’ w funkcji przyrostu temperatury. Na podstawie wyników pomiarów stwierdzono istotny wpływ pH na temperaturę punktu żelowania. Przeprowadzone pomiary reologiczne pozwoliły wyznaczyć trzy charakterystyczne obszary procesu żelowania: (1) obszar cieczy lepkosprężystej, (2) obszar szybkiego żelowania, (3) obszar wolnego procesu żelowania oraz określić, w oparciu o model kinetyki krystalizacji polimeru, energię aktywacji dla obszarów 2 i 3.

EN

The paper presents the results of rheological study on chitosan chloride solutions, forming gels under the influence of increased temperature. Its aim was to establish the basic parameters specifying phase transition: gelation temperature and the energy needed for conducting this transition. This study is significant due to the possibility of applying such systems as scaffolds for tissue engineering or drug delivery systems. The research was conducted for chitosans of various origin: crab, shrimp and of various molecular weights. For each chitosan, research was conducted in two variations of the solutions of chitosan chloride, with or without the addition of β-Glycerophosphate disodium salt (β-NaGP). The phase transition point was estimated by measurements of rheological properties, conducted in a cone-plate system of a rotational rheometer. Moreover, the pH value of the solutions and the evolution of storage modulus G’ and loss modulus G’’ in the function of temperature increase were determined. Based on the measurements results a significant impact of pH on the gelation point temperature was observed. The conducted rheological measurements allowed to estimate three characteristic regions of the gelation process: (1) area of viscoelastic liquid, (2) area of fast gelation, (3) area of a slow gelation process. Based on the kinetics model of polymer crystallization, the activation energy for regions 2 and 3 was determined.

2

The rheological behavior of chemically crosslinked hydrogels based on poly(acrylamide)

Neamtu I., Nita L. E., Bercea M., Chiriac A. P.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 11-12

795-800

EN

The effects of different ratios of monomer/crosslinking agent and initiator/activator (potassium peroxydisulfate/ascorbic acid) concentrations on the polymerization of acrylamide (AAm) crosslinked with N,N-methylene-bis-acrylamide (Bis) were studied by dynamic oscilatory testing and gel point (GP) quantitative determination. In the studied conditions, rheological response of PAAm gelation - elastic and viscous moduli, loss tangent and complex dynamic viscosity - indicates these properties could transit between elasticity and viscoelasticity dependently on the reaction time and reactants' ratios. After a certain induction period during which the elastic modulus is close to zero, it increases monotonically until equilibrium is reached.

PL

Metodą reometrycznych badań in situ scharakteryzowano właściwości lepkosprężyste w obszarze przemiany żelowania hydrożeli na podstawie poli(akryloamidu) (PAAm) sieciowanych N,N-metyleno-bis-akryloamidem (Bis) w roztworze wodnym układem redoksy nadtlenodisiarczan potasu (KPS, inicjator)-kwas askorbinowy (AAsc, aktywator). Określono wpływ stosunków masowych monomer/związek sieciujący (w przedziale od 0,01/0,99 % mas. do 99,67/0,33 % mas.) oraz KPS/AAsc (tabele 1 i 2) na wartości modułów sprężystości (G') i stratności (G"), kompleksowej lepkości dynamicznej (?*), tangensa kąta stratności (tan ?) a także czasu żelowania (GP) (tabela 3, rys. 1-3); badania reometryczne prowadzono w stałych warunkach: (temp. 22°C, ?=0,1Hz, s=0,1MPa). Ustalono, że badana charakterystyka reologiczna hydrożeli zmienia się w zależności od stopnia usieciowania (czasu pomiaru w trakcie żelowania in situ) od sprężystej do lepkosprężystej. Określono optymalne warunki żelowania z punktu widzenia końcowego zastosowania hydrożelu.

3

Punkt żelowania w wybranych modelach polimeryzacji z sieciowaniem

Lechowicz J. B., Galina H.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 5

344-351

PL

Opracowanie monograficzne, w którym przedyskutowano metody przewidywania stopnia przereagowania odpowiadającego chwili pojawienia się żelu podczas homopolimeryzacji trójfunkcyjnego monomeru. Szczegółowo scharakteryzowano dwa typy klasycznych modeli służących do modelowania przebiegu polimeryzacji z sieciowaniem - statystycznych i kinetycznych. Porównano -wyniki uzyskane podczas symulacji komputerowych z zastosowaniem różnych pseudoklasycznych (ze stałą wartością tzw. parametru cyklizacji oraz z parametrem cyklizacji wyznaczanym in situ) i perkolacyjnych (kratowych lub bezkratowych) modeli obliczeniowych. Przedyskutowano założenia, których przyjęcie w poszczególnych modelach w najistotniejszy sposób wpływa na uzyskiwany punkt żelowania.

EN

Methods used to predict the conversion that produces a gel are discussed for homopolymerization of a three-functional monomer. Two classical types of models are characterized in detail; they serve to model static and kinetic network simulations using various pseudoclassical (with a fixed or with an in situ determined value of cyclization parameter a) and percolation (lattice and off-lattice) models are intercompared with those obtained from the so-called classical models. The assumptions are discussed that, in the models used, affect the gel point most effectively.