Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: pterydyny

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Chromatographic methods for determination of neopterin in urine

Waligóra A., Waligóra S., Tyrpień-Golder K.

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

2017

T. 22, nr 1

12--19

Neopterin is considered to be a non-specific marker for the activation of the human immune system. It is synthesized by monocytes/macrophages in the immune response caused by T cells. The physiological role of neopterin and its derivatives is based on the modulation of macrophage cytotoxicity by enhancing the activity of reactive oxygen species under certain conditions. The concentration of neopterin is regarded as the evaluation parameter of oxidative stress immunologically induced. High concentrations of neopterin were observed in biological fluids of patients with bacterial infection, viral, autoimmune diseases and cancer and vascular diseases. At the proper neopterin elimination from the body, its concentrations in urine correlate to those in the serum or plasma. Measuring the concentration of neopterin is important in monitoring of the course of immunological activity in disease. In special cases, the determination of neopterin concentration was used in the differential diagnosis. This paper describes various methods for determining neopterin in urine primarily by high performance liquid chromatography (HPLC), and enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). HPLC techniques are predominant due to the possibility of modifying the chromatographic system and other parameters. The combination of these methods may be useful in developing new analytical procedures for determining neopterin in urine.

Neopteryna, uważana za niespecyficzny marker aktywacji ludzkiego układu odpornościowego, syntezowana jest przez monocyty/makrofagi w odpowiedzi immunologicznej wywołanej przez limfocyty T. Fizjologiczna rola neopteryny oraz jej pochodnych polega na modulowaniu cytotoksyczności makrofagów poprzez zwiększanie aktywności reaktywnych form tlenu w określonych warunkach. Stężenie neopteryny jest uznawane za parametr oceny stresu oksydacyjnego wywołanego stanem zapalnym, a jej wysokie stężenia odnotowano m.in. w płynach biologicznych osób z infekcją bakteryjną, wirusową, chorobami autoimmunologicznymi i nowotworowymi oraz z chorobami układu krwionośnego. Przy prawidłowej eliminacji neopteryny z organizmu jej stężenie w moczu jest skorelowane z oznaczanymi w surowicy lub w osoczu. Oznaczanie stężenia neopteryny ma istotne znaczenie w monitorowaniu ak tywności immunologicznej wielu chorób. W szczególnych przypadkach oszacowanie jej stężenia w materiale biologicznym znalazło zastosowanie w diagnostyce różnicowej. W pracy zostały opisane różne metody oznaczania neopteryny w moczu, głównie z zastosowaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) i kompetycyjnego testu immunoenzymatycznego (ELISA). Dominują głównie techniki chromatograficzne (HPLC), ze względu na możliwość modyfikacji układu chromatograficznego oraz innych parametrów. Zestawienie tych metod może być pomocne w opracowaniu nowych procedur analitycznych oznaczania neopteryny w moczu.

Błędy w badaniach reakcji enzymatycznych wynikające z nieprzewidzianych reakcji utleniania-redukcji

Gąsowska-Bajger B., Wojtasek H.

Chemik

2014

Vol. 68, nr 4

341--346

Reakcje enzymatyczne są najczęściej monitorowane za pomocą pomiarów spektrofotometrycznych przy jednej długości fali. Jest to zwykle bezpieczne, gdy stosuje się tylko standardowy substrat dający znany produkt. Jeśli jednak bada się mieszaninę związków, np. substratu i potencjalnych inhibitorów, to mogą pojawić się poważne błędy. Często zachodzą bowiem wówczas niespodziewane reakcje. Potencjalne inhibitory same mogą być substratami enzymu, albo mogą reagować z produktem lub intermediatami przekształcania substratu. Spodziewany produkt może więc nie powstać, albo powstają produkty uboczne z widmami absorpcji zupełnie różnymi od oczekiwanego produktu lub też nakładającymi się na to widmo, co daje kompletnie fałszywe wyniki.

Enzymatic reactions are usually monitored using spectrophotometric measurements at one wavelength. Such measurements usually pose no risk, if a standard substrate that gives known product is used. However, if a mixture of compounds is studied, e.g. a substrate and potential inhibitors, this may lead to serious errors. In such cases unexpected reactions often occur. The potential inhibitors might be themselves enzyme substrates or might react with the product or intermediates of substrate conversion. Therefore, the expected product might not be produced or by-products are formed with spectra completely differently from the expected product or overlapping with this spectrum what might give totally false results.