PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  psychofizyka
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Zaawansowane narzędzia optometrii i psychofizyki widzenia. Cz. 8, Śledzenie ruchów oczu metodami optycznymi
Kowalczyk-Hernández Marek
Optyka
|
2022
|
Nr 2
42--43
PL
W poprzednim odcinku cyklu omówiłem ogólne zagadnienia związane ze śledzeniem ruchów oczu oraz urządzenia do śledzenia tych ruchów (eyetrackery), których działanie opiera się na wykorzystaniu efektów elektromagnetycznych towarzyszących ruchom oczu [1]. Ten odcinek, kończący cały cykl, poświęcony jest śledzeniu ruchów oczu metodami optycznymi. Do metod tych należą: fotookulografia (photo-oculography, POG), wideookulografia (video-oculography, VOG), reflektometria rogówkowa i soczewkowo-rogówkowa (corneal reflectometry, CR), okulografia fotosensoryczna (photosensor oculography, PSOG).
2
Content available remote Zaawansowane narzędzia optometrii i psychofizyki widzenia. Cz. 7, Śledzenie ruchów oczu. Techniki wykorzystujące efekty elektromagnetyczne
Kowalczyk-Hernández Marek
Optyka
|
2022
|
Nr 1
44--46
PL
Bruce Bridgman, który jako pierwszy podał satysfakcjonujące wyjaśnienie efektu tłumienia sakkadowego [1], zauważył, że ruchami najczęściej wykonywanymi przez człowieka są ruchy oczu [2]. Zrozumiałe jest więc, że ruchy oczu stały się przedmiotem zainteresowania badaczy już w końcu XIX wieku [3]. Nasz wzrok kierujemy na obiekty lub rejony z jakichś względów interesujące. Zatem śledzenie ruchów oczu to przede wszystkim, chociaż nie tylko, podążanie za „ścieżką zainteresowania” obserwatora, dające odpowiedź na pytania, co daną osobę zainteresowało lub jak przebiega obserwacja zlokalizowanego wzrokiem obiektu lub rejonu. Trajektoria spojrzenia jest w tych wypadkach kontrolowaną przez obserwatora sekwencją sakkad i fiksacji. Jej kształt jest cechą osobniczą obserwatora, a ponadto zależy od charakteru jego motywacji.
3
Content available remote Zaawansowane narzędzia optometrii i psychofizyki widzenia. Cz. 3, Optyka adaptywna w pomiarze, modelowaniu i korekcji aberracji monochromatycznych oka
Kowalczyk-Hernández Marek
Optyka
|
2021
|
Nr 3
56--58
PL
Stosowane powszechnie mniej czy bardziej uproszczone modele oka stworzyły podstawy teoretyczne pozwalające w sposób rutynowy stosować korekcję sferocylindryczną. Jednak nie zawsze pacjenci uważają korekcję dobraną na podstawie pomiaru ich refrakcji za optymalną. Wskazuje to na istnienie parametrów optycznych, które wymykają się takim prostym modelom oka, a także na istnienie pewnych kompensacyjnych mechanizmów fizycznych lub psychofizycznych.
4
Content available remote Zaawansowane narzędzia optometrii i psychofizyki widzenia. Część 5, Laserowa skaningowa mikroskopia konfokalna
Kowalczyk-Hernández Marek
Optyka
|
2021
|
Nr 5
36--37
PL
Z konfokalnymi skaningowymi technikami obrazowymi spotkaliśmy się już w poprzednich odcinkach cyklu. Zauważmy bowiem, że zarówno w tomografii OCT (także tej wspomaganej optyką adaptywną), jak i w konfokalnej skaningowej oftalmoskopii optyczny układ oświetlający i układ obrazujący mają wspólne ognisko. Jak można oczekiwać, skaningowe mikroskopy konfokalne dostarczają obrazów o znacznie wyższych rozdzielczościach niż tomografy OCT i oftalmoskopy. Mikroskopy te wypełniają lukę pomiędzy wysokorozdzielczą OCT (widoczne pojedyncze fotoreceptory, naczynia włosowate) i skaningową mikroskopią elektronową (widoczne wyizolowane biomolekuły np. rodopsyny [1]). Bieżący odcinek poświęcony jest jednofotonowej mikroskopii konfokalnej – mikroskopii wykorzystującej nieliniowe zjawiska optyczne, takie jak dwufotonowe wzbudzenie fluorescencji i generację drugiej harmonicznej, zachodzącą pod wpływem monochromatycznego promieniowania oświetlającego badaną próbkę, poświęcony będzie kolejny odcinek mojego cyklu.
5
Content available remote Zaawansowane narzędzia optometrii i psychofizyki widzenia. Część 6, Dwufotonowa mikroskopia konfokalna w diagnostyce strukturalnej i funkcjonalnej tkanek oka
Kowalczyk-Hernández Marek
Optyka
|
2021
|
Nr 6
44--46
PL
Na zamieszczonym w poprzednim odcinku cyklu zdjęciu jednej z warstw istoty właściwej rogówki (stromy) uzyskanym in vivo z użyciem laserowego skaningowego mikroskopu konfokalnego (LSMK) mogliśmy dostrzec jedynie jądra komórek keratocytowych znajdujących się w dużej odległości od siebie, a zatem komórki te nie tworzyły zwartej struktury tkankowej [1]. Z drugiej strony wiemy, że to głównie stroma odpowiada za właściwości rogówki, takie jak wytrzymałość mechaniczna, sprężystość i stabilność kształtu. Wynika stąd, że keratocyty muszą znajdować się w ośrodku o tych właśnie właściwościach, lecz jego struktura pozostaje niewidoczna przy obserwacji za pomocą LSMK.
6
Content available remote Zaawansowane narzędzia optometrii i psychofizyki widzenia. Cz. 2, Optyka adaptywna
Kowalczyk-Hernández Marek
Optyka
|
2021
|
Nr 2
48--52
PL
Termin ‘optyka adaptywna’ został zaproponowany przez Autora w polskim przekładzie monografii „Statistical optics” Josepha Goodmana, wydanym przez PWN w 1993 roku [1]. Do takiego przetłumaczenia słów adaptive optics trzeba było przekonać redaktor wydawnictwa, mającą bogate doświadczenie w redagowaniu polskich tłumaczeń angielskich tekstów fizycznych i bardzo dbającą o czystość języka polskiego. Urocza pani redaktor Bogdanienko dała się w szczególności przekonać, że nie chodziło o optykę aktywną, bo określenie ‘aktywność optyczna’ to, zgodnie z ugruntowanym polskim słownictwem fizycznym, zdolność ośrodka, w którym rozchodzi się światło spolaryzowane liniowo, do zmiany kierunku płaszczyzny polaryzacji tego światła. Takie ośrodki dotychczas nie znalazły zastosowania w układach optyki adaptywnej. Na gruncie rozważań językowych udało się też Autorowi wykazać nietrafność takich propozycji odredakcyjnych, jak optyka adaptacyjna lub optyka adaptatywna. Ostatecznie mamy optykę adaptywną (OA), co jest niemal kalką określenia angielskiego, utworzoną analogicznie jak kreatywny od creative lub addytywny od additive.
7
Content available remote Akustyka sal koncertowych : na styku fizyki i psychologii
Schroeder M.
Postępy Fizyki
|
2000
|
T. 51, z. 5
250-255
EN
Why the acoustics of the modern concert halls is often poor? Why voice in some ancient structures - e.g. Greek amphitheatres - sounds so great? Or have only the best ones remained? Survival of the fittest?
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.