Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: przywiązanie

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Znaczenie więzi w kontekście rozwoju biopsychospołecznego człowieka

Piekacz A., Trepka-Starosta J.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

2018

z. 123

387--396

W wielu opracowaniach naukowych jako znaczący czynnik ochronny przed występowaniem problemów społecznych, wskazuje się prawidłowe więzi społeczne. Dojrzałe zachowania społeczne będące fundamentem związku jednostki z grupą/ zbiorowością są mocno zakorzenione w historii rozwoju relacji przywiązania. W sytuacji gdy zaburzona jest relacja przywiązaniowa we wczesnym dzieciństwie dochodzi do trwałych zmian w rozwoju psychicznym jednostki. U osób z traumą relacyjną występują poważne trudności z regulacją i modulacją pierwotnych emocji, takich jak strach i wściekłość. Część tych symptomów stanowią również tendencje do zachowań impulsywnych (Liotti, Farina, 2016). Tak rozumiana trauma zaburza lub całkowicie uniemożliwia zdolność budowania relacji społecznych. Współczesna wiedza o człowieku skłania do holistycznego rozumienia wzajemnych powiązań między ciałem a umysłem. Dzięki neuronaukom wiadomo, że pewne struktury mózgu, czy szlaki nerwowe nie są w stanie się prawidłowo rozwinąć czy dojrzeć bez bliskiego kontaktu z drugim człowiekiem. Struktury mózgu regulujące reakcje przywiązaniowe nie dojrzewają samoistnie – do ich rozwoju potrzebny jest kontakt z drugim człowiekiem. Człowiek jest jednością biopsychospołeczną, a więc wszelkie doświadczenia społeczne mają wpływ na stan biochemiczny organizmu i przekładają się na jego reakcje behawioralne. Celem artykułu jest przedstawienie aktualnych doniesień naukowych z obszaru badań nad więziami w pojęciu biopsychospołecznym. Poprzez zestawienie różnych koncepcji wskazanie na potrzebę uwzględniania rozwoju relacji przywiązania w profilaktyce problemów społecznych.

In many scientific studies, social bonds are indicated as a significant protective factor against the occurrence of social problems . Mature social behaviors that are the foundation of the individual's relationship with the group / collectivity are deeply rooted in the history of the development of attachment relations in the early stages of human life. In a situation where an attachment relationship is disturbed in early childhood permanent changes in the psychological development occur. People with relational trauma have serious difficulties regulating and modulating their original emotions, such as fear and rage. Some of these symptoms also constitute tendencies to impulsive behaviors (Liotti, Farina, 2016). Trauma understood in this way disturbs or completely prevents the ability to build social relations. Contemporary knowledge about a human being leads to a holistic understanding of the mutual connections between the body and the mind. Thanks to neurosciences, it is known that certain brain structures or nerve pathways are unable to properly develop or mature without close contact with another human being. Brain structures that regulate attachment reactions do not self-ripen – they need contact with another human being to develop them. Man is a biopsychosocial unity, and therefore all social experiences have an impact on the biochemical state of the body and translate into its behavioral responses. The aim of the article is to present current scientific reports from the area of research on ties in the biopsychosocial concept. By comparing different concepts, the need to consider the development of attachment relations in the prevention of social problems.

Elastic silicone matrices as a tool for load relief in overdenture implants

Żmudzki J., Chladek W.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

2008

Vol. 10, nr 4

7-14

The objective of this study was to analyze how the elasticity of matrices attaching to an overdenture affects implants and how the location of implants affects their loading. The attachments proposed made from elastic matrix increase the denture stability and simultaneously preserve the mechanisms of occlusion load transfer in compliance with principles usually applied in the denture used in the case of edentulous maxilla or mandible. It was revealed that denture dislodgement caused by occlusion forces did not result in the force being greater than the attachment retention force determined empirically. Our analysis also demonstrates that in the case where the implants are inserted in such a way that they are shifted too much to the back area of the tooth arc, an increase in the implant bending occurs, with the supporting capacities of alveolar processes not being fully utilized. This fact suggests the necessity to increase the susceptibility of attachments in a posterior location.