Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ nanocząstek kaolinu na fizyczne właściwości silikonowych klejów samoprzylepnych

Antosik A. K., Bednarczyk P., Czech Z.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 7

1319--1321

PL

Otrzymano silikonowe kleje samoprzylepne z dodatkiem nanocząstek kaolinu. Przedstawiono wyniki badań wpływu stężenia nanocząstek kaolinu na wybrane komercyjne samoprzylepne kleje silikonowe. Zbadano odpowiednio wpływ dodatku 1, 3, 5 i 7% mas. kaolinu w odniesieniu do zawartości polimeru kleju silikonowego. Według międzynarodowych norm AFERA zbadano podstawowe właściwości modyfikowanych klejów samoprzylepnych, takie jak adhezja, kohezja i kleistość. Zwiększanie stężenia napełniacza powodowało pogorszenie kohezji i adhezji oraz wzrost lepkości kleju w czasie.

EN

Kaolin nanoparticles were added (1–7% by mass) as fillers to 2 com. Si-org. adhesives poured then onto a polyester film, cured with (Cl2C6H3COO)2 and studied for tackiness and adhesion by std. methods. The increase in the filler content resulted in decreasing the adhesion and tackiness of the adhesives.

2

Termiczne sieciowanie samoprzylepnych klejów silikonowych nadtlenkami organicznymi

Antosik A. K., Ragańska P., Czech Z.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 11-12

792--797

PL

Badano wpływ zawartości (0,5—3,0 % mas.) związków sieciujących — nadtlenku benzoilu (BPO) oraz nadtlenku dichlorobenzoilu (DClBPO) — na proces sieciowania wybranych samoprzylepnych klejów silikonowych (Si-PSA). Wszystkie badane samoprzylepne kleje silikonowe charakteryzowały się doskonałą adhezją oraz dużą wartością kohezji. W większości przypadków zwiększenie udziału związków sieciujących wpływało na zwiększenie kohezji i na zmniejszenie adhezji kleju. Stwierdzono, że odpowiedni dobór nadtlenku organicznego pozwala na uzyskanie określonych wartości kohezji i adhezji silikonowych klejów samoprzylepnych.

EN

The effect of the concentration of crosslinking agent [benzoyl peroxide (BPO) and dichlorobenzoyl peroxide (DClBPO), in the range of 0.5 — 3.0 wt. %] on the crosslinking process of the selected silicone pressure-sensitive adhesives (Si-PSA) was investigated. All of the tested silicone adhesives showed excellent peel adhesion and high cohesion. In most cases, an increase in the crosslinking agent concentration resulted in the improved cohesion and reduced peel adhesion of Si-PSA. The specific parameters of the investigated silicone pressure-sensitive adhesives such as cohesion and peel adhesion can be obtained by a suitable selection of organic peroxide additive.

3

Fundamental approaches for the application of pineapple leaf fiber in high performance reinforced composites

Alwani M. S., Khalil A., Islam M. N., Wan Nadirah W. O., Dungani R.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 11-12

798--804

EN

The fundamental understanding of fibers, because of their polymeric nature, helps to improve the properties of the final product. This study presents an approach to examine the morphology, anatomy, cell wall architecture and distribution of lignin from pineapple leaf fiber by light microscopy, scanning electron microscopy with energy dispersive X-ray, transmission electron microscopy and Raman spectroscopy. Light microscopy and scanning electron microscopy revealed that the vascular bundle was randomly distributed across the transverse section of the pineapple leaf consisting of sclerenchyma, vessel, phloem and parenchyma cells. The fiber surface was covered with a rough hydrophobic layer composed of cutin, lignin, silica, waxes and a mixture of other cell wall materials. TEM investigations revealed the nanocomposite structure of the cell wall that were composed of typical primary and secondary cell wall layers. The topochemical distribution of lignin confirmed that the concentration of lignin at the cell corners was higher compared to compound middle lamella and secondary walls. This study helps to understand the fundamentals of the pineapple leaf fiber and can also help in the design of improved bio-based materials.

PL

Omówiono podstawowe badania włókien liści ananasa przeprowadzone metodami: mikroskopii świetlnej, skaningowej mikroskopii elektronowej z rozpraszaniem energii promieniowania rentgenowskiego, transmisyjnej mikroskopii elektronowej oraz spektroskopii Ramana. Badania obejmowały morfologię, architekturę komórki, oraz zawartość i rozkład ligniny w liściu. Mikroskopia świetlna i skaningowa mikroskopia elektronowa wykazały, że wiązki naczyniowe są losowo rozłożone w przekroju poprzecznym liścia ananasa i składają się z komórek sklerenchymii, naczyń łyka i komórek miąższu. Powierzchnię włókien pokrywa rogowa warstwa hydrofobowa, złożona z ligniny, krzemionki, wosków i mieszaniny innych materiałów ścianek komórkowych. Badania potwierdziły nanokompozytową strukturę ściany komórkowej, którą stanowią typowe warstwy ścian komórkowych pierwotnych i wtórnych. Stężenie ligniny w narożach komórek było większe niż w środku lameli i ścianie wtórnej. Przeprowadzone badania umożliwiają zrozumienie budowy i wynikających z niej właściwości włókien liści ananasa i ułatwiają projektowanie polimerowych biokompozytów z udziałem takich włókien.