Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2005

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: przykrywanie

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Immobilizacja metali ciężkich w osadach dennych

Malina G., Szwedowski D.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

2005

T. 8, nr 2

135-158

Przedyskutowano techniczne metody immobilizacji (unieruchamiania) metali ciężkich w osadach dennych. Omówiono mechanizmy związane z zanieczyszczeniem osadów dennych metalami ciężkimi z uwzględnieniem procesów wzajemnego oddziaływania między wodą a osadami dennymi oraz ekologicznych zagrożeń powodowanych przez zanieczyszczone osady denne. Dokonano przeglądu i charakterystyki metod oraz oceny możliwości immobilizacji metali ciężkich w osadach dennych w celu redukcji zagrożenia dla środowiska. Przedstawiono metody immobilizacji metali ciężkich w osadach dennych w warunkach ex-situ z uwzględnieniem technologii wydobywania osadów (po osuszeniu i bez osuszenia). Omówiono immobilizację na zimno z użyciem spoiw organicznych i nieorganicznych oraz immobilizację termiczną (witryfikacja i krystalizacja). W przypadku metod in situ scharakteryzowano zestalanie i stabilizację, przykrywanie oraz izolację zanieczyszczonych osadów dennych. W metodzie przykrywania osadów szczególną uwagę zwrócono na funkcje warstwy przykrywającej i rodzaje stosowanych materiałów. Metody in situ immobilizacji metali ciężkich stanowią najintensywniej rozwijającą się obecnie grupę technologii ograniczania zagrożenia związanego z zanieczyszczonymi osadami dennymi. Mimo wykazanej w praktyce skuteczności zestalanie i stabilizacja osadów dennych zanieczyszczonych metalami ciężkimi są stosowane sporadycznie i przegrywają w konkurencji z innymi metodami in situ. Przykrywanie osadów dennych wydaje się najskuteczniejszym sposobem unieruchamiania metali ciężkich w warunkach in situ.

The technically applicable methods used for immobilisation of heavy metals in sediments were discussed. First, the mechanisms were outlined that are related to sediments contaminated with heavy metals, including relations between sediments and water bodies and ecological hazards, An overwiew and characteristics of methods were made, as well as the feasibility study of immobilisation of heavy metals in sediments to reduce hazards to environment and human health. The ex-situ immobilisation of heavy metals comprises, both: excavation and dredging technologies, prior to cold (with organic and inorganic binding materials), or thermal immobilisation (leading to vitrification/crystallisation). The in situ techniques that were discussed include: solidification and/or stabilisation, capping and containment. In the case of capping, the focus was on functions of capping layers and materials used (sands, clays, gravels, non-contaminated sediments, geotextiles, etc). Based on the examples, the feasibility of diverse immobilisation techniques was evaluated. In situ immobilisation of heavy metals is the fast developing approach to reduce environmental hazards from contaminated sediments. Although proven in field conditions, in situ solidification and/or stabilisation are not commonly used, and are not concurrent to other in situ techniques. In situ capping appears to be one of the most effective and promising technologies of heavy metals immobilisation in sediments.