Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: przestrzeń kultury

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zieleń jako element kształtowania miejskich przestrzeni publicznych dedykowanych kulturze – wybrane przykłady

Gyurkovich M., Sotoca A.

Środowisko Mieszkaniowe

2018

nr 24

99--110

Obiekty i zespoły architektoniczno-urbanistyczne związane z funkcjami kultury stanowią obecnie w miastach europejskich znaczące dla ich statusu i wizerunku elementy struktury przestrzennej. Współtworzą istotne sekwencje wnętrz urbanistyczno-krajobrazowych, zarówno w obrębie historycznych układów przestrzennych, jak i nowo projektowanych, w tym najczęściej poddawanych procesom rewitalizacyjnym, fragmentów tkanki miejskiej. Wielu z tych przestrzeni towarzyszą kompozycje zielone, najczęściej w postaci niewielkich klombów lub szpalerów drzew, podkreślających monumentalizm założeń urbanistycznych i architektonicznych, które mają symbolizować rangę i pozycję poszczególnych instytucji kultury. Poza historycznymi założeniami rezydencjalno-parkowymi, adaptowanymi obecnie na funkcje związane z kulturą, niezwykle rzadko zdarza się, aby skomponowana zieleń dominowała w tego typu założeniach, nie będąc przede wszystkim tłem dla architektury, ale równoprawnym, jeśli nawet nie- dominującym, elementem kształtującym miejską przestrzeń publiczną. Publikacja przywołuje kilka przykładów współczesnych realizacji takich przestrzeni w metropoliach europejskich.

Architectural and urban structures and complexes associated with cultural functions in European cities currently constitute elements of their spatial structure that are significant to their status and image. They co-create essential sequences of urban and landscape interiors, both within historical spatial layouts, as well as newly-designed ones, most commonly including those fragments of urban tissue that are subjected to urban regeneration processes. Many of these spaces are accompanied by green compositions, most commonly in the form of small flower-beds or rows of trees that highlight the monumentalism of urban and architectural complexes and which are meant to symbolise the rank and position of individual cultural institutions. Apart from historical park and residence complexes that are currently being adapted to functions associated with culture, it is very rare for arranged greenery to dominate in these types of layouts, instead of primarily serving as a background for architecture - an equally significant if not a non-dominant element that shapes urban public space. The publication refers to a number of examples of contemporary built projects of such spaces in European metropolises.

22@Barcelona – miasto cywilizacji wiedzy

Gyurkovich M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

2012

R. 109, z. 4-A

25--56

Sukces idei miejskości najlepiej obrazują wciąż rozwijające się miasta o historycznym rodowodzie, położone w Azji, Europie i Afryce. Wiele to już obecnie wielkie metropolie, jak chociażby istniejąca od ponad dwóch tysiącleci Barcelona. Jest miastem, w którym już od ponad stu pięćdziesięciu lat, wprowadzane są liczne programy adaptacji, rewaloryzacji i rewitalizacji przestrzeni urbanistycznej. Ukoronowaniem sukcesu ekonomicznego miasta industrialnego w wymiarze urbanistycznym, stało się Rozszerzenie – Eixample. Zakładający wówczas dziesięciokrotne powiększenie istniejącego obszaru miasta, Ciutat Vella, i zaaprobowany w 1859 roku projekt, którego autorem był Ildefonso Cerdà, na zawsze wszedł do obowiązującego kanonu historii urbanistyki, a co ważniejsze – był wzorem dla podobnych rozwiązań w innych miastach Hiszpanii. Ortogonalna siatka ulic, na zawsze zmieniła obraz Barcelony. W ostatnich dekadach, podobnie jak w wielu miastach Europy, także i w Barcelonie, konieczna stała się rewitalizacja ogromnych, zdegradowanych i częściowo opuszczonych obszarów poprzemysłowych. Niegdyś peryferyjne- znalazły się one obecnie w sercu miasta. W ramach realizowanego od 2000 roku projektu 22@Barcelona, zmienia się cała struktura urbanistyczna, funkcjonalna i społeczna dzielnicy El Poblenou. Działania te przyczyniają się do transformacji Barcelony z Miasta Cywilizacji Przemysłowej, w Miasto Cywilizacji Wiedzy.

The urban development of Barcelona over the span of more than two thousand years makes an excellent example of a successful idea of urbanity. For more than 150 years, it has been under the continuous process of the adaptation, restoration and revitalization of its urban space which aims at creating optimal dwelling and working conditions for its inhabitants. The crowning achievement in the urban dimension of industrial city was the extension – Eixample designed by Ildefonso Cerdà in 1859. The orthogonal street grid, which remained decades ahead of similar solutions in other European cities, assumed tenfold extension of the city area and changed its image forever. Similarly to a number of other postindustrial cities, Barcelona must revitalize vast degraded and partially abandoned areas which shifted from the outskirts to the heart of this polycentric metropolis. The 22@Barcelona project changes the urban, social and functional structure of the central areas as well as contributes to the transformation of Barcelona from the City of Industrial Civilization into the City of Knowledge Civilization.