PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  przemijanie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote On the existential security in view of the contemporary philosophical conceptions on transience
Adamkiewicz Marek, Warchał Arnold
Studia Bezpieczeństwa Narodowego
|
2019
|
R. 9, Nr 15
105--129
EN
This is the final - fourth article of the series of texts focusing on problems of human transience. Hence, it is the culmination of focus on tribulations considered to be the rudimentary (as basic and commencing) aspects of our sense of security. And is considered to be an essential (fundamental) manifestation of the destruction of human existence. Death - transience of life, as a physical parameter and evolutionary mechanism is defined by the very laws of nature, which does not change and remains an inexhaustible source of human anxiety, and reflective understanding leading to consciousness of very immediate dimension of our mortality. Transience is a sign of ephemerality of existence and, therefore, it makes us realize the irrationality of human existence scattering in the shadow of death and dying. Consequently, the considerations contained in the article relate to the security as projection of being in manifestation of reflective thinking about worldliness, which does not relieve us of a dread of temporariness, when focused on short-lived and temporary life. From this point of view, the authors’ direct attention to philosophical statements and views, that belong to the existential rhetoric. For that reason, among the fascinating authors of the philosophy of life there are thinkers who are interested in the thanatological discourse. In the text authors are presenting the views of contemporary thinkers, with reference to the positions of Friedrich Nietzsche, Erasmus Majewski, Wilhelm Dilthey, Miguel de Unamuno, Nikolai Berdyaev, Lev Shestov, Carl Gustav Jung, Pierre Teilhard de Chardin, Karl Jaspers, Gabriel Marcel, Martin Heidegger, Albert Camus, Paul Ricoeur, Emmanuel Levinas, Vladimir Jankelevitch, Henryk Elezenberg, Józef Tischner, Jan Szczepański, Józef Bańka, Zygmunt Bauman and others - those who disseminate on the issues of the securitization, in its existential stratum.
PL
Artykuł jest zwieńczeniem serii czterech tekstów, które poświęcone zostały przemijaniu traktowanemu jako rudyment (podstawa i początek) utraty poczucia bezpieczeństwa traktowanego jako istotny (fundamentalny) przejaw destrukcji człowieczej egzystencji. Przemijanie jako parametr fizyczny i mechanizm ewolucyjny określone jest przez same prawa natury, co nie zmienia tego, że pozostaje niewyczerpanym źródłem ludzkiej trwogi, uzmysławiając zupełnie doraźny wymiar naszej doczesności. Przemijanie znamionuje nietrwałość egzystencji i w związku z tym uświadamia niedorzeczność ludzkiego bytu rozpościerającego się w cieniu śmierci i umierania. Dlatego też rozważania zawarte w artykule dotyczą projekcji bezpieczeństwa będącego przejawem refleksyjnego myślenia o doczesności, która nie uwalnia nas od trwogi tymczasowości, krótkotrwałości i doraźności życia. Z tego punktu widzenia w materiale przytacza się filozoficzne wypowiedzi i poglądy należące do retoryki egzystencjalnej i dlatego pośród frapujących autorów reprezentantów filozofii życia znaleźli się myśliciele niestroniący od wątków tanatologicznych. Dlatego tez w tekście sięgnięto po stanowiska Fryderyka Nietzschego, Erazma Majewskiego, Wilhelma Diltheya, Miguela de Unamuny, Mikołaja Bierdiajewa, Lwa Szestowa, Carla Gustawa Junga, Pierre’a Teilharda de Chardina, Karla Jaspersa, Gabriela Marcela, Martina Heideggera, Alberta Camusa, Paula Ricoeura, Emmanuela Levinasa, Vladimira Jankelevitcha, Henryka Elezenberga, Józefa Tischnera, Jana Szczepańskiego, Józefa Bańki, Zygmunta Baumana i innych, które nawiązują do problematyki sekuritalnej w jej warstwie egzystencjalnej.
2
Content available remote On the existential security in view of the medieval philosophy conceptions on transcience
Adamkiewicz M., Warchał A.
Studia Bezpieczeństwa Narodowego
|
2018
|
R. 8, Nr 13
29--48
EN
This is the second of our four articles in writing, with main focus on the existential security, considered as a consciously achieved state of reduced (or eliminated) suffering and other mental fears interconnected to fears associated with the process of life’s transience (death). After previous presentation of ancient views on the subject, authors focus this time on the intellectual solutions of the Middle Ages in this sphere, with its famous motto of memento Mori (remember that you will die), however, the philosophy of this period quite carefully pondered the issue of lethality in death, but in return did not spare its interest in transcendence of the idea of God. Death as a subject, repeatedly encountered in everyday life, has brought a new type of existential assumptions associated… less with death, and more with the aftermath of mortality, keeping in mind deeds verified by values of penalty (condemnation) or prize (salvation). In light of this, the transience was a road traveled by humans in the act of final hope towards the Creator. Therefore, fear of God’s fear was a source of a bigger worry, than common daily death occurring naturally, since its face value in consideration of delayed damnation was directly connected to faith in soul possession, and the soul was at the end supposed to accept the consequences of life in the material dimensions. The continually apocalyptic vision of the universe (in the social world visible because of frequent deaths), determined earthly life to be a vestibule to the unknown immortality. Such a conception was stemming out of belief that, in essence, the Christians do not belong to the material world, whereas their temporal activities in a given moment of time, is interconnected to serenity in acceptance of Christ’s teaching about death. The phenomenon of death became therefore less threatening and more a mystery. The enigmatic sense of transience was not hiding in the inevitability of being losing its life, of sufferings and daily worries, but in belief that a human being is not the somatic-intellectual unity, but a dual creation compound of eternal soul and temporal body. Even today such an outlook did not lose its prominence.
PL
Artykuł jest drugim z czterech planowanych publikacji poświęconych bezpieczeństwu egzystencjalnemu, które jest pojmowane jako świadomy stan ograniczania (lub znoszenia) cierpienia i innych zagrożeń umysłowych związanych z przemijalnością (śmiercią) życia. Pomimo tego, że manifestem średniowiecza było sławetne memento mori (pamiętaj, że umrzesz), to jednak filozofia tego okresu dość ostrożnie odnosiła się do problematyki letalności, nie szczędząc w zamian zainteresowania transcendencją wyrażoną w idei Boga. Przemijanie nagminnie napotykane w codzienności przyniosło nowy typ egzystencjalnego namysłu związanego mniej ze śmiercią, a bardziej z następstwami życia doczesnego weryfikowanego w geście kary (potępienia) lub nagrody (zbawienia). Przemijanie zatem było traktem, po którym człowiek zmierzał w akcie ostatecznej nadziei lub rozpaczy w stronę Stwórcy. Dlatego też obawa przed jego gniewem była źródłem większej troski niż sama pospolicie zdarzająca się śmierć, bowiem to jej obraz związany z odroczonym potępieniem ściśle wiązał się z przeświadczeniem o istnieniu duszy, gdyż to ona właśnie miała ponieść konsekwencje za życie w cielesnym wymiarze. Ciągle obecna apokaliptyczna wizja świata (uzasadniana np. w rzeczywistości społecznej częstymi pomorami) wytwarzała specjalny typ postawy nakierowanej na traktowanie życia ziemskiego jako jedynie przedsionka do nieznanej nieśmiertelności. Pogląd ten bazował na ogólniejszym przekonaniu, że chrześcijanie w istocie nie należą do świata doczesnego, a ich postępowanie w przypisanym im czasie stanowi wyraz odpowiedniego do nauk Chrystusa pogodnego stosunku do przemijania. Śmierć przeto jako zjawisko zatrważające przestała siać grozę i zaczęła budzić zainteresowanie swoją tajemnicą. Tak oto enigmatyczny sens przemijania nie krył się w nieuchronności zaniku bytu tracącego logikę w obliczu cierpienia i trosk banalnego życia, ale w przeświadczeniu, że człowiek nie jest somatyczno-intelektua ną jednią, ale dualistycznym tworem, złożonym z nieprzemijalnej duszy i przemijającego ciała. Do dzisiaj pogląd ten nie stracił na ostrości i znaczeniu.
3
Content available remote Zapamiętane zjawisko
Żychowska M. J.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/1
407--414
PL
Architektura przemija ze względu na zdewaluowaną estetykę. Znika, ale wracają resentymenty i wkrótce uznaje się ją za niezwykle ważne zjawisko. Modernistyczne projekty osiedli dla Algieru i dla Casablanki były nieudanym eksperymentem. Źle zapamiętano doświadczenia, bo dziedzictwem modernizmu mogą być także społeczne niepokoje. Unicestwienie obiektu wskutek wojny nabiera specyficznego znaczenia i dlatego odbudowuje się je, bo zapamiętanie zjawiska nie wystarczają.
EN
Architecture is passing because of the devalued aesthetic. Disappears, but the resentment appears and soon it is considered an extremely important phenomenon. Modernist housing projects for Algiers and Casablanca were a failed experiment. Poorly remembered experience, because the legacy of modernism can also be social unrest. The annihilation of an object due to the war takes on special significance, and therefore it is recovering because saved phenomenon are not enough.
4
Content available remote Tymczasowe potrafi być trwałe
Bartnicka M.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
24--29
PL
Budowle projektowane na wystawy światowe miały być miejscem prezentacji osiągnięć poszczególnych państw. Jedne budynki miały po wystawie pozostać, być trwałe, inne projektowane wyłącznie na czas wystawy były tymczasowe. Losy budynków potoczyły się w różny sposób. Obecnie okazało się, że wiele pawilonów tymczasowych wbrew wstępnym założeniom trwa nadal.
EN
Temporary pavilions erected for international fairs were to demonstrate countries achievements. Some buildings were meant to stay and become permanent and some, the temporary ones, were to be taken down once the fairs ended. Often, the initial purpose has changed for various buildings. Later, there are many temporary structures which against their initial intentions are still being used on a permanent basis.
5
Content available remote Trwanie i przemijanie architektury : pawilony tymczasowe
Strumiłło K.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
405--410
PL
Trwanie i przemijanie architektury dotyczy wszystkich budowli. Pawilony tymczasowe posiadają "inspirujący" element nietrwałości budynków, co może przynosić określone korzyści. Tymczasowość może być i bywa inspirująca, przypominając z jednej strony o nieuchronności przemijania, z drugiej stanowi impuls i wyzwanie dla architektów do działań zmierzających do kształtowania architektury adekwatnej do miejsca i czasów w których żyjemy. Pawilony tymczasowe wyróżniają się oryginalną architekturą, czasami kontrastują z otoczeniem. Powstają w ciekawych, ważnych miejscach w mieście i są zapamiętywane, przez co wydłużany jest proces przemijania.
EN
Lasting and passing of architecture are regarding all buildings. Temporary pavilions have "inspiring" element of the impermanence of buildings what can bring determined benefits. The temporariness can be and is inspiring, reminding from one side of the inevitability of passing, on the other is posing impulse and a challenge for architects for activity aimed at the forming of architecture appropriate to place and time in which we live. Temporary pavilions are distinguished by unique architecture, sometimes in contrast with the surroundings. They emerge in interesting, important places of the city and are remembered what the process of passing is being extended by.
6
Content available remote Transgresja architektury w koncepcji dematerializacji i ruchu w architekturze
Berbesz A. M.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
30--36
PL
Transgresja, dematerializacja, ruch a architektura, kojarzona z obiektem materialnym, łączącym dzieło sztuki z użytecznością. Czy możliwe jest współdziałanie tych pojęć? Przemijanie tego co fizyczne pociąga twórców do przekraczania języka formy. Stąd próby zatarcia granic pomiędzy światem zewnętrznym, a wewnętrznym. Optycznego zamazania tego co materialne. Wprowadzenia relacji natura - obiekt architektoniczny. Czy taki zabieg przedłuży "architektoniczne trwanie" obiektu, czy jedynie sferę idei?
EN
Transgression, dematerialization, movement, yet architecture - combined with material object, which connects the work of arts with utility. Is the interaction of these concepts possible? Transience of the physical objects attracts artists to transcend the language of the forms. Hence the attempts to blur the boundaries between inner and outer world, and introduce the relationship nature - an architectural object.
7
Content available remote Styl przemijania
Mizia M.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
273--277
PL
Przemijanie dotyczyło do niedawna głównie ludzkiego życia, które, będąc formą biologiczną i poddając się upływowi czasu, ulega unicestwieniu. W opozycji do niego, przedmioty, a tym bardziej przekazywane wartości, wiedza i umiejętności - były zawsze znacznie trwalsze, nawet niezniszczalne. Dzisiaj, w epoce kubków jednorazowych, chodzi właśnie o zużycie, przemijanie. Trwanie architektury nabrało wymiaru czysto historycznego.
EN
Up until quite recently, the phenomenon of passing away concerned chiefly the human life which as biological form subject to the passage of time, becomes gradually annihilated. In opposition to the human life, objects, and especially values, knowledge and skills - have always been more permanent, not to say indestructible. Today, in the era of disposable cups, the issue of wear and tear has become a topical one. The permanence of architecture has acquired a purely historical dimension.
8
Content available remote Przeminęło z ludźmi : niepotrzebna architektura?
Toczydłowska I. A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
422--425
PL
Natura podlega nieustannej ewolucji. Świat stworzony przez człowieka ulega transformacji w zawrotnym tempie, wyprzedzając naturę. Dążąc do ideału dostosowujemy otoczenie do zmieniających się potrzeb. Szukając nowych środków wyrazu oddających istotę zmian, nieustannie naprzemiennie wychodzimy do przodu i cofamy się o stulecia. Pokolenia mijają, wciąż gubiąc po drodze to, co cenne a zapomniane.
EN
Nature constantly evolves. The world created by man changes instantly, faster than nature. We try to find the ideal form - by transforming our surroundings to satisfy our needs. Looking for new inspirations we go forward trying to guess the future, than go back into the past centuries. Generations pass by, still loosing precious but forgotten values.
9
Content available remote Protasis – Epitasis – Katastasis
Dürschke G.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/1
102--109
PL
Trwanie to problem szeroko dziś dyskutowanej długotrwałości współczesnej architektury, która w swojej większości jest budowana jako twór niedługotrwały. Każda rzecz niedługotrwała ma swój okres powstawania, okres trwania i okres rozpadu. Miedzy trwaniem a przemijaniem leży czas percepcji, czas przeżywania oraz czas doskonalenia do perfekcji.
EN
Duration is the problem of the widely discussed lengthiness of contemporary architecture which is mostly built as a short-term product. Every short-term thing has got its period of appearance, its period of duration and its period of disappearance. Between durability and fleetingness lies the time of perception, the time of experience and the time of perfection.
10
Content available remote Podwójne życie architektury
Wlazło K.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
457--460
PL
Przyglądając się architekturze w skali urbanistycznej, doświadczamy procesu jej ewolucji. W skali architektonicznej żywot obiektów wydaje się zaś być skończony. Przemijanie architektury to jednak nie tylko proces ciągły, możemy dopatrzeć się w nim cykliczności. Światło i powietrze pomiędzy bryłami są tłem, dzięki którym architektura codziennie się odradza i umiera. Wspierając się na oświetleniu sztucznym, współcześnie architektura przestaje jednak biernie poddawać się cyklicznemu przemijaniu. Pokazuje swoje drugie oblicze.
EN
Architecture at the urban scale is in constant evolution. At the scale of architectural detail the objects appears to be finite. Transience of architecture is not only a continuous, regressive process, we can observe a cycle in it. The light and air between the solids are the background, through which architecture is reborn and ceases to exist every day. Sustained by artificial light, modern architecture, however, no longer passively submits to cyclical transience. It shows us its second face.
11
Content available remote Pętla czy koło?
Skalski J.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
381--384
PL
Los pomysłu i rzeczy architektonicznej w ciągu historii kołem się toczy. Cykl mody i teorię śmieci można adoptować do jego opisu. Co było - będzie, a co jest - było i kiedyś powróci. Wydaje się zatem, iż rzecz i pomysł architektoniczny wymykają się trójpodziałowi czasu, tracąc wprawdzie wartość utylitarną i fizyczną.
EN
The fate of the idea and the architectural thing within history with the circle goes on. The cycle of the fashion and the theory garbage one can adopt to his description. What will be , and what is was and once will come back. It seems therefore, that the thing and the architectural idea escape to the trisection of the time, losing indeed the value utilitarian and physical.
12
Content available remote Czas odnaleziony: pochwała przemijania : Muzeum Chopina w Żelazowej Woli
Stelmach B.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/2
399--404
PL
Trwanie i przemijanie architektury nie jest interesujące. Interesujące jest trwanie i przemijanie nas samych. Architektura może stanowić emocjonalne schronienie dla ludzkiej duszy. Wielozmysłowa, odczuwalna całym ciałem, bliska przestrzeń architektoniczna może pomóc w egzystencjalnej mediacji.
EN
Persistence and transience of architecture is not interesting. Interesting is the persistence and transience of ourselves. Architecture can constitute an emotional refuge for the human soul. Multi-sensual, felt whole body, close architectural space can help in existential mediation.
13
Content available remote Architektura w procesie przemijania
Gyurkovich J.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/1
153--164
PL
Artykuł poświęcony jest problemowi miejsca architektury w permanentnych procesach transformacji przestrzen zabudowanej. Bez wątpienia architektura jest powszechnie dostępnym dobrem dorobku kultury materialnej. Architektura i definiowana przez nią przestrzeń kształtuje środowisko życia współczesnego człowieka i klimat miejsc, z którymi identyfikują się lokalne społeczności i które są także rozpoznawalne dla obcych. Trwanie dzieł architektury w procesie przemijania jest warunkiem koniecznym dla odnajdywania korzeni kultury.
EN
This article is devoted to the problem of the place of architecture in the permanent processes of the transformation of a built-up space. Undoubtedly, architecture is a generally accessible achievement of material culture. Architecture and the space it defines shape contemporary man’s living environment and the climate of the places local communities identify with which can be recognized by strangers as well. The durability of architectural works in transition is a necessary condition for finding the roots of culture.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.