Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dobowe zmiany składu ilościowego aerozolu bakteryjnego w Krakowie

Grzyb J., Chmiel M. J., Swędrzyńska D.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2017

|

T. 17, z. 2

93--101

PL

Cząstki bioaerozolu o średnicy aerodynamicznej 10 μm i mniejszej (PM10) to jeden z najbardziej niebezpiecznych składników powietrza atmosferycznego, dlatego aerozol ziarnisty PM10 jest obecnie podstawowym wskaźnikiem jakości powietrza w krajach Unii Europejskiej. Mając na uwadze wagę powyższego problemu wykonano badania, które miały na celu ocenę dobowych zmian składu ilościowego bakterii znajdujących się w powietrzu atmosferycznym w wybranych punktach Krakowa w zależności od nasilenia ruchu samochodowego oraz zapylenia. Pomiary przeprowadzono w lipcu 2013 r. na dwóch stanowiskach badawczych w odstępach 2-godzinnych w czasie 48 h. Stężenie aerozolu bakteryjnego oznaczono z użyciem 6-stopniowego impaktora Graseby-Andersena, a badania zapylenia (całkowitego – PM10 i frakcji respirabilnej – PM4) wykonano za pomocą pyłomierza DustTrak II. Czynnikami istotnie różnicującymi stężenie bakterii w powietrzu była lokalizacja stanowisk badawczych (różnice od 240 do 410% w zależności od grupy bakterii) oraz pora dnia. Największe zanieczyszczenie bakteriologiczne powietrza stwierdzono w porze dziennej na stanowisku przy alei Mickiewicza. Pomiary zapylenia wykazały większe stężenie pyłu w obydwu stanowiskach badawczych w porze nocnej niż w ciągu dnia. Wielokrotnie, głównie na stanowisku zlokalizowanym bezpośrednio przy trakcie komunikacyjnym, notowano przekroczenia dopuszczalnych wartości zapylenia. Największe stężenie bakterii dotyczyło frakcji o średnicach aerodynamicznych cząstek powyżej 7 μm. W większości próbek z obu stanowisk badawczych stwierdzono obecność bakterii α- i β-hemolizujących we frakcji respirabilnej, co może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie ludzi, podobnie jak zwiększone wartości zapylenia, szczególnie frakcji respirabilnej.

EN

Bioaerosol particles with an aerodynamic diameter of 10 microns and smaller (PM10) are one of the most dangerous components of air, because the aerosol fraction PM10 is now a key indicator of air quality in the European Union. Considering the importance of this issue study was aimed at determining the quantitative composition of bacteria in the atmospheric air at selected points Cracow depending on the intensity of traffic and air dust. Analysis was carried out in July 2013 in two locations at intervals of 2 hours for 48 hours. The concentration of bacterial aerosol was determined using a 6-stage impactor Graseby-Andersen and study dust (total – PM10, respirable fraction – PM4) was performed using the dust meter DustTrak II. The factors significantly differentiating concentration of bacteria in the air was the location of sampling point (differences of 240 to 410% depending on the group of bacteria) and time of day. The highest bacteriological contamination has been demonstrated in the daytime on sampling point at Mickiewicza Avenue. The results showed higher concentrations of dust, regardless of the location, at night time. Repeatedly, mainly at the sampling point located directly on the traffic route, was reported exceedance of dust limits. The highest concentrations of bacteria were related to the fraction of the aerodynamic particle diameters greater than 7 μm. In the majority of samples from both locations the α- and β-hemolytic bacteria were present in the respirable fraction, which may have an adverse effect on human health as well as elevated pollination.

2

Dynamics of the daily course of water temperature in Polish lakes

Skowron R., Piasecki A.

Journal of Water and Land Development

|

2016

|

no. 31

149--156

EN

The study focuses on short-term changes in surface water temperature in Polish lakes, and is based upon the experimental measurements of water temperature conducted every 60 minutes during the years 1971–2015. 19 lakes were selected on the grounds of their morphometric properties. The examinations were carried out in the system of expeditionary measurements (up to 8 days) and stationary measurements (over 2 months), and included temperature of surface water and its vertical distribution. The analysis of the results showed that temperature differences of water (daily amplitudes) were observed in both time and spatial distribution. The biggest differences in water temperature occurred during spring warming, and often reached 4–5°C, while rarely exceed 2°C in the remaining periods of the yearly cycle. The mean day value occurs twice; in the morning between 8:00 (7:00 GMT) and 11:00 (10:00 GMT), and in the evening at 20:00 (19:00 GMT) and 22:00 (21:00 GMT). Daily changes in the vertical distribution of water temperature are clearly visible down to the depth of 2.5–3.5 m, whereas are just perceptible to the depth of 5.5–7.0 m.

PL

Praca dotyczy krótkotrwałych zmian temperatury wody powierzchniowej w jeziorach w Polsce. Została ona opracowana na podstawie eksperymentalnych pomiarów temperatury wody prowadzonych co 60 minut w latach 1971–2015 w 19 jeziorach wytypowanych na podstawie cech morfometrycznych. Badania prowadzono w systemie pomiarów ekspedycyjnych (do 8 dni) i stacjonarnych (ponad 2 miesiące) i obejmowały temperaturę powierzchniową wody oraz jej pionowy rozkład. Na podstawie analizy wyników stwierdzono różnice temperatury wody (amplitudy dobowe) zarówno w rozkładzie czasowym, jak i przestrzennym. Największe różnice temperatury wody występowały w okresie wiosennego nagrzewania i często osiągały 4–5°C, natomiast w pozostałych okresach cyklu rocznego rzadko przekraczały 2°C. Na podstawie cogodzinnych pomiarów temperatury wody można stwierdzić, że temperatura przed południem między godziną 8:00 a 11:00 (7:00 a 10:00 GMT) oraz późnym wieczorem w godzinach 20:00–22:00 (19:00–21:00 GMT) była najbardziej zbliżona do średniej dobowej. Zmiany dobowe w rozkładzie pionowym temperatury wody wyraźnie zaznaczają się do głębokości 2,5–3,5 m, natomiast dostrzegane są do głębokości 5,5–7,0 m.

3

Completing missing data in air monitoring stations using diurnal courses of regional pollution concentrations

Hoffman S., Jasiński R.

Archives of Environmental Protection

|

2008

|

Vol. 34, no. 3

133-142

EN

Data sets gathered continuously in air monitoring systems are never entirely complete. The problem of missing data in monitoring measure series often has to be solved by modeling. A new method of air monitoring data modelling was tested in the paper. Regional diurnal concentration courses (RDCCs) were used as the main source of knowledge of predicted time series during specified days. The paper presents a comparison of predicted and measured diurnal concentration patterns of two frequently used parameters in air monitoring (PMio and NO2). The analysis was based on hourly time series of these air pollutants collected in a 3-year period at nine monitoring stations in the Lodz Region. It was shown that well determined regional diurnal concentration patterns could be useful to missing data modelling at the specified monitoring site. Improvement of modelling accuracy is possible after modification of modelling results by adding local difference vectors (LDVs), describing the specificity of the monitoring station.

4

Przebieg dobowy i roczny usłonecznienia we Wrocławiu-Swojcu w latach 1961-2006

Bryś K.

Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

Nr 18

28-29