Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Forecrop value of blue and yellow lupine for winter wheat

Podleśny J., Podleśna A., Nędzi M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 3

70--74

EN

Besides a very good protein fodder legumes can also leave a good stand for the forecrop. In effect of legumes symbiosis with bacteria they are able to fixed N2. Thanks to that their cultivation does not require high doses of nitrogen fertilizers, and fixed nitrogen is also available in the soil for the successive crop. The aim of researches was to recognize the impact of blue and yellow lupine forecrops on yielding of winter wheat and compare these effects with the impact of spring barley. The studies were led at Agricultural Experimental Station in Grabów which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Zeus, yellow lupine var. Dukat and after spring barley var. Johan. Winter wheat density amounted to 5 m plants per ha, and area of plots to harvest – 24 m2 . During the flowering of wheat following measurements were performed: plant height, leaf area (AM 300; ADC BioScientific Ltd. UK) and SPAD values (SPAD -502; Minolta Japan), whereas before the harvest, at full maturity were determined: number of shoots, number of ears and grains in the ear, the mass of straw, ears and grain, as well as weight of 1000 grains. These measurements were performed on the 10 plants randomly selected from each plots. After the harvest there were determined the grain yield and its moisture as well as nitrogen content in the grain (Kjeldahl method). It was found beneficial effect of a forecrop on wheat yielding and its elements structure (i.e. number of ears, number of grains per plant and weight of 1000 grains). The influence of a forecrop on yielding level of winter wheat was in the great degree dependent on course of weather condition in the years of research and the lupine species. In the unfavorable years to wheat cultivation the difference between yields of winter wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in years with favorable weather course.

PL

Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej rośliny strączkowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2) dzięki czemu w ich uprawie stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów łubinu wąskolistnego i żółtego na plonowanie pszenicy ozimej i porównaniu tego efektu do działania jęczmienia jarego. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Zeus, łubinie żółtym odmiany Dukat i jęczmieniu odm. Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru – 24 m2 . W okresie kwitnienia pszenicy wykonano pomiary wysokości roślin, powierzchni liści (AM-300; ADC BioScientific Ltd., UK) oraz wartość wskaźnika SPAD (SPAD-502; Minolta Co., Ltd Japan), natomiast przed zbiorem w fazie dojrzałości pełnej na 10 roślinach losowo wybranych z każdego poletka określono liczbę pędów, liczbę kłosów i ziaren w kłosie, masę słomy, kłosów i ziarna, a także masę 1000 ziaren. Po zbiorze określono plon ziarna i jego wilgotność oraz zawartość azotu w ziarnie (metodą Kjeldahla). Stwierdzono korzystny wpływ przedplonu na plonowanie i elementy struktury plonu pszenicy ozimej (tj. liczbę kłosów, liczbę ziaren z rośliny i masę 1000 ziaren). Oddziaływanie przedplonu na poziom plonowania pszenicy ozimej było w dużym stopniu zależne od przebiegu warunków pogodowych w latach badań oraz gatunku łubinu. W latach niesprzyjających uprawie pszenicy różnica między plonami pszenicy ozimej uprawianej po dobrych i słabych przedplonach była większa niż w latach z korzystnym przebiegiem pogody.

2

The effect of milking systems on the quantity and quality of cow milk

Winnicki S., Jugowar J. L., Aerts J., Sobek Z.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 4

193--196

EN

The subject of the study refers to the effect of housing and milking systems on yield, chemical composition, and cytological quality of milk from primiparous cows held in two barns belonging to the same owner where cows were fed using the same feed. Cows from barn C were kept in deep litter and milked in a fishbone milking parlour, whereas cows from barn M were kept in box stalls with litter bedding and milked using milking robots manufactured by Lely. Data on 305-day lactation was collected from 82 cows in barn C and 246 primiparous cows in barn M. Primiparous cows from barn M showed better yields and better cytological quality of milk. Milk yield obtained during lactation in barn C was equal to 8,108 kg and in barn M - to 9,175 kg. Differences in kg milk yield, fat yield, and protein yield were statistically highly significant in favour of the herd in barn M. The percentage of milk samples with a somatic cell count (SCC) exceeding 400,000 per 1 ml was 10.5% for barn C and 2.5% for barn M. Percentage of milk samples of the highest quality, with an SCC lower than 100,000, was higher in barn M.

PL

Badano wpływ systemu utrzymania i doju na wydajność, skład chemiczny i jakość cytologiczną mleka krów pierwiastek w dwóch oborach należących do tego samego właściciela w których krowy żywiono tymi samymi paszami. W oborze C krowy utrzymywane były na głębokiej ściółce i dojone w hali „rybia ość”, w oborze M w boksach legowiskowych ścielonych i dojone robotami udojowymi firmy Lely. W oborze C uzyskano dane o 305 dniowej laktacji dla 82 krów, a w oborze M dla 246 pierwiastek. Pierwiastki w oborze M miały większą wydajność i lepszą jakość cytologiczną mleka. Wydajność za laktację w oborze C wyniosła 8108 kg, a w M 9175 kg. Różnice w wydajności kg mleka, tłuszczu i białka były statystycznie wysoko istotne na korzyść stada w oborze M. Procent prób mleka z liczbą komórek somatycznych (LKS) powyżej 400 tys. w ml w oborze C wyniósł 10,5%, a w oborze M 2,5%. Procent mleka o najwyższej jakości, poniżej 100 tys. w ml był wyższy w stadzie M.

3

Plon białka w ekologicznej uprawie mieszanek motylkowato-trawiastych

Gaweł E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

Vol. 55, nr 3

80-85

PL

W Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym IUNG-PIB w Grabowie (woj. mazowieckie) w gospodarstwie przekształconym na ekologiczny sposób gospodarowania w latach 2006-2009 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, dwuczynnikowe, dotyczące plonu białka w uprawie 4 mieszanek motylkowato-trawiastych z 60% i 40% udziałem nasion roślin motylkowatych i traw w mieszance (czynnik pierwszy), w warunkach nawożenia 2 dawkami kompostowanego obornika (drugi czynnik). Stwierdzono, że w latach o okresowym niedoborze wilgoci w glebie w gospodarstwie ekologicznym uprawa mieszanek lucerny z trawami była korzystniejsza ze względu na większy plon suchej masy, udział roślin motylkowatych w runi mieszanek, zawartość białka w gźkg-1s.m. oraz plon białka niż mieszanek koniczyny czerwonej z trawami.

EN

In the Agricultural Experiment Station, Grabów, Institute of Soil Science and Plant Cultivation-National Research Institute (voi. Mazovia) farm converted to organic farming in 2006-2009 a field experiment was carried out strict, two-factor for protein yield in the cultivation of four legume-grass mixtures with 60% and 40% for the seeds legumes and grasses in a mixture of seeds (first factor) in terms of fertilization in two doses of composted manure (sec ond factor). It was found that in the year of the periodic shortage of moisture in soil organic farm growing lucerne mixtures with grasses was more favorable because of higher dry matter yield, participation of the legume plants in mixed sward, the protein content by gźkg-1D.M. and protein yield than red clover mixed with grasses.

4

Effect of Agronomic Factors on Protein Yield and Content of Nitrogen in Grain of Naked Oat (Avena sativa)

Witkowicz R., Antonkiewicz J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2010

|

Vol. 17, nr 6

699-708

EN

Mineral fertilization, particularly with nitrogen is a factor visibly modifying the quantity and quality of oat grain yield. The range of changes in protein yield and the element contents depend not only on the level of mineral fertilization but also on the genotype and growth regulators. Because of high dependence of agronomic measures efficiency on the genotype, it is necessary to investigate this interaction. Field experiments were conducted in Wierzbica on typical brown soil, where protein yield ranged from 75 to 88 g o m-2, whereas in the experiment conducted in Prusy on degraded chernozem, protein yield fell within the range of 540 to 740 kg o ha-1. The field experiment conducted in Wierzbica demonstrated that protein yield in naked oat was stimulated by the genotype and phosphorus-potassium fertilization and apparently limited by the application of Moddus growth regulator. Under conditions of a better site in Prusy only genotype statistically significant effect was registered, with persisting influence of the other factors. An apparent difference was noticed in the efficiency of nitrogen fertilization effect on the protein yield, because under site conditions in Prusy the increase in yield by 0.3 of standard deviation unit was demonstrated in comparison with very slight growth in its yield in Wierzbica. Because protein yield is the resultant of grain yield and its nitrogen content, a less significant effect of the tested factor on its content was observed. The main factor which statistically significantly determined nitrogen content was the choice of oat cultivar/strain. Both in Wierzbica and Prusy both oat strains (STH 4770 and STH 7000) contained bigger nitrogen quantities than Akt cv. The other tested agronomic factors caused changes in nitrogen content but they were not statistically significant.

PL

Nawożenie mineralne, zwłaszcza azotem jest czynnikiem modyfikującym w wyraźny sposób ilość i jakość ziarna owsa. Zakres zmian w plonie białka oraz zawartości składników uzależniony jest nie tylko od poziomu nawożenia mineralnego, ale również genotypu i regulatorów wzrostu. Z uwagi na dużą zależność skuteczności zabiegów agrotechnicznych od genotypu zachodzi konieczność badania tej interakcji. Doświadczenia polowe przeprowadzano w Wierzbicy na glebie brunatnej typowej właściwej i uzyskany plon białka wahał się od 75 do 88 g o m-2. Natomiast w eksperymencie przeprowadzonym w Prusach, na czarnoziemie zdegradowanym, plon białka zawierał się w zakresie od 540 do 740 kg o ha-1. Z przeprowadzonych doświadczeń polowych w Wierzbicy wynika, że plon białka owsa nagoziarnistego był stymulowany przez genotyp oraz nawożenie fosforowo-potasowe i wyraźnie ograniczany przez zastosowanie regulatora wzrostu Moddus. W Prusach stwierdzono statystycznie istotny wpływ tylko genotypu, przy zachowaniu tendencji wpływu pozostałych badanych czynników. Zaobserwowano wyraźną różnicę w skuteczności oddziaływania nawożenia azotem na plon białka, bowiem w warunkach siedliskowych Prus wykazano zwiększenie jego plonu aż o 0,3 jednostki odchylenia standardowego przy bardzo niewielkim zwiększeniu jego plonu w Wierzbicy.