Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dlaczego warto ocalić dwór w krajobrazie. O ochronie założeń dworskich i pałacowych na wybranych przykładach z Polski południowej

Zachariasz A.

Topiarius. Studia krajobrazowe

|

2017

|

T. 2

194--213

PL

Przedmiotem rozważań jest rezydencja ziemiańska i otaczający ją krajobraz. Rezydencja rozumiana jako zespół dworski czy pałacowy – wielkoskalowa kompozycja przestrzenna. Zespoły te są cennym elementem dziedzictwa kulturowego, obecnie w dużym stopniu utraconym. Ukształtowanie terenu, układ hydrograficzny i roślinność, mają znaczenia w przypadku ich lokalizacji, ale na specyfikę krajobrazu wpływ ma też własność i kontekst krajobrazowy. W Polsce południowej, w Galicji pod zaborem austriackim, była bardzo rozdrobniona własność ziemska, zarówno chłopska, jak i szlachecka. Często w jednej miejscowości był więcej niż jeden dwór. Pałace, dwory, dworki i folwarki, większe, mniejsze, w różnych stylach wpisywały się w galicyjski krajobraz, wiejski czy małomiasteczkowy, z charakterystycznymi elementami – aleją, szpalerem czy zwartą zielenią parku. Dzisiaj tylko te mocno eksponowane obiekty najczęściej na skarpie nadrzecznej dają się zauważyć w panoramach, część przez korony drzew prześwituje w widoku z drogi. W artykule zaprezentowano krajobraz dworski historyczny i współczesny. Wskazano jego wartości i zagrożenia na jakie jest obecnie narażony. Scharakteryzowano cechy typowe dla obiektów, omówiono wyróżniki krajobrazu. Zagadnienia opisano na przykładzie wybranych obiektów.

EN

The topic of the discussion is that of the noble residence and the surrounding landscape. The residence itself is understood as a manorial or palatial complex – a large scale spatial composition. These complexes are a valuable element of our cultural heritage, a large part of which is currently lost. The terrain, the hydrographic layout and greenery are important in the case of their location, but the specifics of the landscape are also influenced by ownership and the context of the landscape itself. In southern Poland, in the former Austrian partition, the property structure of Galicia was highly fragmented, both in terms of the land owned by the peasantry and the nobility. A single village or township would often have more than one manor. The palaces, manors and granges, both large and small, built in various styles, were adapted to the Galician landscape, whether in the country or in a township, with characteristic elements – an alley, a lane or the dense greenery of a park. Today only these heavily exposed elements, most often located on a riverside escarpment, can be seen on panoramas, partially visible from the perspective of a road between the branches of trees. The paper contains a presentation of the historical and modern manorial landscape. It points to its qualities and the threats that it currently faces. It also outlines the typical characteristics of structures and discusses the defining qualities of the landscape. The problems in question were discussed on the example of a selection of structures.

2

Assessment of tall buildings visual impact on selected landscape interiors using the Vis method

Czyńska K.

Przestrzeń i Forma

|

2017

|

nr 32

237--256

EN

Research presented in the article was designed to assess the possibility of using the Visual Impact Size (VIS) method as a tool supporting decision making on protecting park interiors and their landscapes against accidental visual impact of tall buildings. The study enables assessing the efficiency of the VIS method while examining the impact of tall buildings to establish whether and to what extent those buildings can be seen. The study also aims at using LiDAR data (as DSM models) for reflecting the spatial structure of park interiors for the purpose of the VIS analysis.

PL

Badania przedstawione w artykule zmierzają do oceny możliwości wykorzystania metody Visual Impact Size (VIS), jako narzędzia wspomagającego proces ochrony parkowych wnętrz krajobrazowych przed przypadkowym wpływem wizualnym zabudowy wysokiej. Badanie pozwoli na ocenę efektywności zastosowania metody dla rozpoznania wpływu obiektów na cenne wnętrza parkowe – ustalenie, czy i w jakim zakresie wskazane budynki będą widoczne. Prezentowane badania mają również na celu ocenę możliwości wykorzystania danych LiDAR (w postaci modeli DSM) dla odwzorowania struktury przestrzennej wnętrz parkowych dla potrzeb badań VIS.

3

Intensywna zabudowa a ochrona walorów krajobrazu

Marcinkowski R.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2016

|

z. 63, nr 3

263--270

PL

Czy za pomocą ustaw da się wymusić dobrą architekturę? Zestawione w tytule dwa pojęcia postrzega się powszechnie jako stojące w opozycji. Ochrona krajobrazu polega bowiem głównie na ograniczeniach stawianych zabudowie, zaś zabudowa intensywna jest pojmowana jako zjawisko wobec niej (ochrony) przeciwstawne. Chciałbym poniżej omówić kilka aspektów architektury, które nie dają się łatwo (a może wcale) wymusić za pomocą formalno-prawnych ograniczeń. Zależy mi na nie traceniu z oka kwestii zasadniczej: jaki jest cel wprowadzania restrykcji? W jaki sposób mogą wpłynąć na jakość życia? Kwestię tę można też ująć następująco: jak mogłaby wyglądać architektura, gdyby jej barierą był (tylko) stan dostępnych technologii budowlanych? Postawienie sprawy w ten sposób nie daje doraźnych łatwych recept na dobre projektowanie. Jednak uważam je za celowe, gdyż skłania do szerszego widzenia problemu, w sposób łączący podejścia humanistyczne i techniczne. Mimo prowadzonej obecnie ochrony krajobrazu postępuje zanik punktów widokowych. Przynajmniej w tym przypadku jest ona nieskuteczna. Nie istnieje ochrona widoku z okna, mogącego jednak zniweczyć walory skądinąd dobrej architektury. Zabudowa o zwiększonej intensywności niekoniecznie jest dla krajobrazu złem, o ile może stanowić alternatywę dla zaśmiecania terenu wszechobecną zabudową rozproszoną.

EN

Can using laws force a good architecture? The two terms compared in the title are widely seen as standing in opposition. Landscape protection means mainly the limitations of the building, and the intensive building is conceived as a phenomenon acting against it. I would like to discuss below some aspects of architecture, which are not easily (or at all) to force through formal and legal constraints. I care for keeping in mind the fundamental question: what is the purpose of introducing restrictions? How can it affect the quality of life? This issue can also be summarized as follows: architecture could look like if the barrier was (only) the state of the available building technologies? Putting the matter in this way does not give immediate easy recipes for good design. However, I consider it expedient, since it leads to a broader view of the problem, a mix of human and technical approach. In spite of the current landscape protection numerous viewpoints still do disappeare. At least in this case, the protection it ineffective. There is no protection of the view from the window, which could, however, wreck the values of the (otherwise good) architecture. Building of increased intensity it is not necessarily a danger for the landscape, as that may be an alternative to cluttering the area by omnipresent dispersed housing.