Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: promotor adhezji

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Właściwości mechaniczne fotoreaktywnych klejów samoprzylepnych z N-winylopirolidonem

Kowalska J., Czech Z., Pilawka R.

Przemysł Chemiczny

2016

T. 95, nr 6

1230--1232

Przedstawiono wyniki badań wpływu N-winylopirolidonu (promotor adhezji) na kohezję, adhezję, kleistość i skurcz klejów. Badania przeprowadzono na 6 kompozycjach ze zmiennym udziałem promotora adhezji (0–10% mas.). Zaobserwowano wzrost wartości adhezji, kleistości oraz kohezji wraz ze wzrostem stężenia N-winylopirolidonu w kompozycji. Skurcz kompozycji z dodatkiem promotora adhezji uległ zahamowaniu po 7 dniach.

Cohesion, adhesion and shrinkage of title N-vinylpyrrolidone-contg. (1–10% by mass) adhesives crosslinked with varying doses of UV radiation 15–50 mJ/cm² were detd. The increasing radiation doses resulted in increasing the cohesion and decreasing the tack and adhesion. The lowest value of shrinkage was obsd. for the adhesive contg. 2% of N-vinylpyrrolidone.

Masy uszczelniające do szyb zespolonych

Wirpsza Z.

Świat Szkła

2010

nr spec. grudzień

15-19

Silikony - szczeliwa budowlane. [Cz. 1]

Wierzchowski T.

Świat Szkła

2001

nr 11-12 [48]

28-30

Badania mas z alkaliczną żywicą rezolową zmierzające do opracowania kompozycji alkaliczna żywica rezolowa i promotor adhezji

Chwiałkowska B., Dębski M.

Krzepnięcie Metali i Stopów

2000

R. 2, nr 43

91--100

Historia stosowania związków sprzęgających sięga lat sześćdziesiątych, lecz zasadniczy ich rozwój rozpoczął się w latach siedemdziesiątych. Uważa się, że duże zainteresowanie tego rodzaju substancjami było wynikiem kryzysu energetycznego i surowcowego, który wymusił w tym okresie znalezienie nowego rodzaju technologii umożliwiającej modyfikację dotychczas stosowanych materiałów, m.in. takich jak tworzywa sztuczne wzmacniane bądź napełniane substancjami nieorganicznymi. Prace badawcze wielu laboratoriów skoncentrowały się zatem na poszukiwaniu metody, która umożliwiłaby korzystną zmianę charakteru oddziaływań fizyczno-chemicznych pomiędzy polimerami organicznymi a wypełniaczem nieorganicznym. Powodzenie tego rodzaju badań było wówczas niezbędne w aspekcie polepszenia wytrzymałości materiałów kompozytowych jako nowej technologii w zakresie inżynierii materiałowej. Opracowane związki sprzęgające działają na zasadzie tworzenia molekularnych połączeń między powierzchnią wypełniacza nieorganicznego a polimerem organicznym. [...]