Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bilans promieniowania w Koniczynce koło Torunia w latach 2011–2012

Kejna M., Uscka-Kowalkowska J., Araźny A.

Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2014

|

Vol. 23, No. 1

26--42

PL

W artykule przedstawiono zmiany poszczególnych składowych bilansu radiacyjnego w cyklu rocznym i dobowym w Koniczynce k. Torunia w latach 2011–2012. Badania prowadzono za pomocą Net Radiometer CNR 4 fi rmy Kipp & Zonen nad powierzchnią trawiastą. W Koniczynce roczne sumy K↓ wyniosły 3901,1 MJ·m–2 w 2011 roku i 3840,1 MJ·m–2 w 2012 roku. Średnie miesięczne wartości albedo wahały się od 16 do 57%, przekraczając 80% w dniach z pokrywą śnieżną. Bilans promieniowania krótkofalowego (K*) sięgnął 3039,1 MJ·m–2 w 2011 roku i 3085,6 MJ·m–2 w 2012 roku. Wypromieniowanie długofalowe (L↑) z cieplejszej powierzchni ziemi było większe (11 431,5 MJ·m–2 w 2011 r. i 11 405,8 MJ·m–2 w 2012 r.) niż zwrotne promieniowanie długofalowe atmosfery (odpowiednio 10 032,8 i 10 050,4 MJ·m–2), stąd też bilans promieniowania długofalowego (L*) przyjął wartości ujemne (odpowiednio –1398,7 i –1355,4 MJ·m–2). Bilans radiacyjny (Q*) był ujemny w styczniu i lutym 2011 roku oraz w okresie od listopada 2011 do stycznia 2012 roku i w grudniu 2012 roku, przyjmując najmniejsze wartości w grudniu 2011 roku (–40,9 MJ·m–2). Największe wartości Q* osiągnął w czerwcu 2011 roku (386,4 MJ·m–2) i lipcu 2012 roku (341,1 MJ·m–2). W sumie w ciągu roku powierzchnia ziemi w Koniczynce otrzymała 1640,4 MJ·m–2 w 2011 roku i 1730,2 MJ·m–2 w 2012 roku. Bilans promieniowania w Koniczynce wykazuje cykliczność dobową i roczną zaburzaną przez zachmurzenie oraz parę wodną i aerozole.

EN

This article describes changes in individual components of the solar radiation balance in an annual and diurnal course at Koniczynka near Toruń in the years 2011–2012. Observations were conducted on grass-covered surfaces, using a Kipp & Zonen CNR 4 net radiometer. At Koniczynka, the annual total incoming solar radiation (K↓) amounted to 3901.1 MJ·m–2 in 2011 and 3840.1 MJ·m–2in 2012. Mean monthly values of the albedo ranged from 16 to 57% and exceeded 80% when the ground was covered by snow. The short wave radiation balance (K*) reached 3039.1 MJ·m–2 in 2011 and 3085.6 MJ·m–2 in 2012. The upward long wave terrestrial radiation (L↑) emitted from warmer surfaces was greater (11,431.5 MJ. m–2 in 2011 and 11,405.8 MJ·m–2 in 2012) than the downward long wave atmospheric radiation (10,032.8 MJ·m–2 and 10,050.4 MJ·m–2, respectively), therefore the long wave radiation balance (L*) was negative (–1398.7 MJ·m–2 and –1355.4 MJ·m–2, respectively). The net radiation balance (Q*) was negative in January and February 2011, and from November 2011 until January 2012, as well as in December 2012, with the lowest values in December 2011 (–40.9 MJ·m–2). The highest values of Q* were observed in June 2011 (386.4 MJ·m–2) and July 2012 (341.1 MJ·m–2). All in all, the ground surface at Koniczynka received 1640.4 MJ·m–2 in 2011 and 1730.2 MJ·m–2 in 2012. The net radiation balance at Koniczynka follows a diurnal and an annual cycle, disturbed by cloudiness, water vapour and aerosols.

2

Przebieg roczny salda promieniowania powierzchni czynnej w Hornsundzie (V 2008 - IV 2009)

Budzik T., Sikora S., Araźny A.

Problemy Klimatologii Polarnej

|

2009

|

nr 19

233-246

PL

Na podstawie danych pomiarowych zarejestrowanych w Hornsundzie w okresie od 1 maja 2008 do 30 kwietnia 2009 r. scharakteryzowano roczny przebieg struktury salda promieniowania powierzchni czynnej. Dodatkowo w pracy wykorzystano materiały pomiarowe z Ny-Alesund ze stacji “Alfred Wegener Institute for Polar and Marine Research” w celu porównania przebiegu elementów salda promieniowania z danymi z Horn-sundu. W analizowanym okresie roczna suma strumienia całkowitego promieniowania słonecznego wyniosła 2307 MJm-2, a roczna suma salda promieniowania powierzchni czynnej 105 MJm-2. Porównując dane z Horn-sundu i Ny-Alesundu, stwierdzono, na korzyść stacji w Ny-Alesund, wyższe roczne wartości całkowitego pro-mieniowania słonecznego (+184 MJm-2), a także wyższe roczne wartości salda promieniowania powierzchni czynnej (+69 MJm-2).

EN

This case describes annual course of surface radiation balance based on data recorded in Hornsund from 1.05.2008 to 31.03.2009. Further data are added from Ny-Ĺlesund z “Alfred Wegener Institute for Polar and Marine Research” to compare data from Hornsund and Ny-Ĺlesund. Annual amount of total solar radiation string was 2307 MJm-2 and annual amount of surface radiation balance was 105 MJm-2 in analyzed period. Comparing data from Hornsund and Ny-Ĺlesund higher annual values of total solar radiation (+183 MJm-2) and higher annual values of surface radiation balance (+69 MJm-2) were indicated in Ny-Ĺlesund.

3

Symulacja komputerowa i optymalizacja niechłodzonych fotodetektorów długofalowego promieniowania podczerwonego dla zastosowań wojskowych

Brzozowski P., Piotrowski J.

Problemy Techniki Uzbrojenia

|

2002

|

R. 31, z. 84

37--42

PL

Analityczne modele fotodetektorów nie dają możliwości otrzymania wiarygodnych ilościowo wyników dla złożonych heterostruktur stosowanych w tych przyrządach. Nie pozwalają więc na zaprojektowanie optymalnego detektora. Alternatywą jest zastosowanie obliczeń numerycznych co jest szczególnie korzystne dla analizy dwu- lub trójwymiarowej. W artykule analizowane są zjawiska ograniczające wydajność detektorów. Przedstawiono wyniki obliczeń numerycznych niechłodzonych homo- i heterozłączonych detektorów fotowoltaicznych CdxHgx1-xTe oraz określono cechy struktury pracującej w temperaturze otoczenia o optymalnych parametrach.

EN

Some effects which reduce the efficiency of detectors are analysed in the paper. Some numerical calculation results are presented for CdxHgx1-xTe homo- and hetero-barrier photovoltaic detectors and the optimising characteristics of a structure operating at ambient temperature are specified.

4

Modelling of the longwave radiation incident upon a building

Nowak H.

Archives of Civil Engineering

|

2001

|

Vol. 47, nr 2

243-267

EN

Rational use of energy in buildings requires, among the other things, the construction of suitable mathematical models allowing calculation of energy consumption within the period of a year. The models should take into account properly transformed and interpreted local meteorological data including data in the range of the longwave radiative environment. The longwave radiation of environment (called also thermal radiation or infrared radiation) can have considerable influence on the radiative balance of the outside surface of building envelope and in consequence, on their thermal balance. The source of thermal radiation around buildings is the longwave radiation of the atmosphere, ground radiation and radiation of the nearest surroundings. The main obstacle is the fact that in Poland, similarly as in other countries, the longwave radiation of the atmosphere is not routinely measured at the meteorological stations. This is why, contribution of the longwave radiation in the thermal balance of buildings is considered, most often, in an inappropriate way which in consequence can lead to underestimation of energy consumption in buildings during the heating season, even up to 26%. The paper presents an empirically verified mathematical model of the longwave radiation incident upon a building. It enables calculation of the intensity of thermal radiation reaching horizontal planes as well as those sloping up to 90°, in various weather conditions, as a function of routinely measured parameters, such as an ambient air temperature, cloud cover factor or alternatively water vapour pressure or dewpoint temperature. The formulated mathematical model of the longwave radiation incident upon a building makes possible the solution of some problems mostly concerned with the calculation of steady-state and transient heat flow through building envelope, including the transparent ones, also using the spectral selective layers with reference to short- and longwave radiation. In the paper various areas of possible application of the model are also discussed.

PL

W zagadnieniu związanym z racjonalnym użytkowaniem energii cieplnej w budynkach jednym z istotnych problemów jest konstruowanie odpowiednich modeli obliczeniowych bilansujących zużycie tej energii w skali roku. Modele te powinny uwzględniać, między innymi, odpowiednio przetworzone i zinterpretowane lokalne dane meteorologiczne, w tym również dane w zakresie długofalowego promieniowania środowiska zewnętrznego. Długofalowe promieniowanie środowiska zewnętrznego (zwane również promieniowaniem cieplnym lub podczerwonym) może w znaczący sposób wpływać na bilans promieniowania zewnętrznych powierzchi przegród budowlanych, a w konsekwencji wpływać na ich bilans cieplny. Źródłem promieniowania cieplnego wokół budynków jest promieniowanie długofalowe atmosfery, promieniowanie gruntu oraz promieniowanie najbliższego otoczenia budynków. Zasadniczą trudnością jest jednak fakt, że zarówno w Polsce jak i w innych krajach promieniowanie długofalowe atmosfery nie jest standardowo mierzone na stacjach meteorologicznych. Stąd, najczęściej udział promieniowania długofalowego w bilansie cieplnym budynków jest pomijany, bądź uwzględniany w sposób nie odzwierciedlający rzeczywistwgo oddziaływania tego promieniowania, co w konsekwencji może spowodować niedoszacowanie zapotrzebowania budynku na ciepło w sezonie ogrzewczym do około 26%. W pracy przedstawiono zweryfikowany doświadczalnie model obliczeniowy oddziaływania promieniowania długofalowego na budynek. Model umożliwia obliczanie natężenia promieniowania cieplnego docierającego do powierzchni poziomych oraz nachylonych do 90 stopni, dla różnych warunków pogodowych, w funkcji standardowo mierzonych wielkości meteorologicznych, jak temperatura powietrza i stopień zachmurzenia nieba lub alternatywnie w funkcji ciśnienia pary wodnej lub temperatury punktu rosy. Sformułowany model obliczeniowy promieniowania długofalowego docierającego do budynku umożliwia rozwiązanie wielu problemów, związanych głównie z analizą ustalonej i nieustalonej wymiany ciepła przegród budowlanych, pełnych oraz przezroczystych, z wykorzystaniem między innymi tzw. spektralnie selektywnych powierzchni radiacyjnych w odniesieniu do promieniowania krótko- i długofalowego. W pracy wskazano również na różnorodne obszary możliwych zastosowań modelu.