Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: promieniowanie VIS

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ fotodegradacji na właściwości strukturalne i termomechaniczne folii polilaktydowej

Rytlewski P.

Przemysł Chemiczny

2012

T. 91, nr 8

1621-1624

Zbadano wpływ promieniowania ultrafioletowego i widzialnego (UV-Vis) w zakresie długości fali 290–800 nm na właściwości strukturalne i termomechaniczne folii polilaktydowej. Wpływ fotodegradacji na zmiany właściwości strukturalnych PLA określono na podstawie badań spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR), natomiast wpływ na właściwości mechaniczne określono na podstawie wyników badań mechanicznej analizy dynamicznej (DMA). Fotodegradacja przebiegała wg reakcji Norrisha typu II i oprócz zmian strukturalnych powodowała zmniejszenie modułu zachowawczego folii PLA w szerokim zakresie temperatury.

Polylactide film (50 μm) was produced by kalendering, irradiated for 200 h at 27°C with UV and visible light and studied for presence of CO, OH, CH₂=CH- and CH₂= groups and storage modulus. The irradn. resulted in formation of OH groups and unsatd. C=C bonds and in decreasing the storage modulus of the polymer.

Wpływ wstępnej degradacji środowiskowej oraz promieniowaniem UV/VIS na właściwości mechaniczne komercyjnych folii oksybiodegradowalnych

Marcinkowska A., Rozmysłowicz K., Andrzejewska E., Dach J., Pilarski K., Dach J., Pilarski K.

Rocznik Ochrona Środowiska

2011

Tom 13

1605-1617

W ostatnich latach obserwuje się ciągły wzrost produkcji wyrobów opakowaniowych z tworzyw sztucznych, głównie poliolefin, co przekłada się na wzrost ilości odpadów. Polimery syntetyczne są odporne chemicznie i biologicznie; stąd pod wpływem czynników atmosferycz-nych (promieniowanie UV, tlen, temperatura, wilgoć, zanieczyszczenia środowiska, mikroorganizmy) mogą ulegać jedynie bardzo powolnej degradacji. Biodegradacja może nastąpić dopiero powstępnej degradacji chemicznej prowadzącej do zmniejszenia masy cząsteczkowej i powstania odpowiednich grup funkcyjnych, np. estrowych, kwasowych (degradacja oksydatywna), co czyni wyroby podatnymi na atak mikroorganizmów (biodegradacja). W przypadku poliolefin degradacja polega przede wszystkim na utlenianiu polimeru, najczęściej inicjowanym promienio-waniem UV [1÷7]. Jednakże szybkość degradacji wyrobów opakowa-niowych z poliolefin (toreb, tzw. "foliówek") jest niezwykle mała. Aby zapoczątkować i przyspieszyć degradację oksydatywną, opracowano specjalne dodatki przyspieszające, tzw. prodegradanty. Najczęściej spotykane na rynku polskim dodatki, to tzw. d2w (Symphony Environmental) oraz TDPA (Totally Degradable Plastic Additives, EPI Inc.). Warunkiem ich zadziałania jest napromieniowanie wyrobu światłem UV/VIS. Zgod-nie z informacją producentów, całkowita degradacja powinna zajść w przeciągu ok. 2 lat. W pracy niniejszej podjęto próbę zbadania wpływu naświetlania promieniowaniem UV/VIS oraz czynników atmosferycznych na właściwości mechaniczne pochodzących z różnych źródeł folii z polietylenu, zawierających dodatek prodegradanta. Zmiana właściwości będzie od-zwierciedleniem pojawienia się, przebiegu i szybkości degradacji.

In recent years a continuous increase in the production of plastic packaging, especially polyolefins is observed. This cause an increase in the amount of waste. Synthetic polymers are chemically and biologically resistant, hence under the influence of atmospheric agents (UV radiation, oxygen, temperature, humidity, pollution, microbes) are subject to only very slow degradation. Biodegradation can only occur after the initial chemical degradation leading to a reduction in molecular weight and formation of proper functional groups such as ester, acid (oxidative degradation), which makes plastics susceptible to attack of microorganisms (biodegradation). In the case of polyolefins the degradation consists primarily of oxidation of the polymer, most often initiated by UV radiation [1 ÷ 7]. However, the rate of degradation of polyolefin packaging (bags) is extremely small. To initiate and accelerate the oxidative degradation, special additives were developed to speed up the process, so called prodegradants. In the work the mechanical properties of oxo-biodegradable polyethylene commercial bags containing TDPA (from Symphony Environmental) and d2w (from EPI Inc.) pro-oxidant additives were investigated before and after exposition to environmental degradation and UV/VIS - initiated degradation. For comparison, polyethylene foil without pro-oxidant was also investigated. It was observed that mechanical strength of the samples can improve or worsen during the initial stages of the degradation. In general, the strength at break Fmax, of the samples containing d2w decreases, whereas Fmax, of the samples containing TDPA first increases, and then, after a longer exposition time decreases. This suggests that the initial stages of the degradation (induced by UV/VIS irradiation or atmospheric conditions) run for these two additives with a predominance of other mechanisms. In addition, carbonyl absorption bands in the FTIR spectra appeared only for samples containing prooxidants, which may suggest that under the conditions used such foils degraded to higher degree than those without pro-oxidant.