Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: promień centralny

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Retrospektywna analiza wybranych parametrów jakości radiografii kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym

Pasieka Ewa, Nowak Piotr, Martonik Diana

Inżynier i Fizyk Medyczny

2019

Vol. 8, nr 5

391--398

Wprowadzenie: Radiografia kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym (RTG LS) należy do najczęściej wykonywanych procedur diagnostyki obrazowej. W 2010 roku współczynnik częstości na 1000 mieszkańców Unii Europejskiej wynosił 40,6. Cel: Celem pracy była retrospektywna analiza parametrów jakości radiografii kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Materiały i metodyka: Analizie retrospektywnej poddano 420 losowo wybranych zdjęć kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego (210 w projekcji przednio-tylnej, AP oraz 210 w projekcji bocznej, LAT). Analiza obejmowała: miejsce padania promienia centralnego, zakres badania, symetrię radiogramu, fazę oddechową, w jakiej wykonano radiografię boczną, poprawność pozycjonowania względem komory automatyki ekspozycji, częstość stosowania lateralizacji oraz przygotowanie pacjenta. Za punkt padania promienia centralnego przyjęto miejsce przecięcia przekątnych radiogramu. Ocenę zakresu badania wykonano, porównując z zakresem anatomicznym opisanym w procedurze wzorcowej. Zebrane dane poddano analizie statystycznej przy użyciu programu Statistica 13.3 przy zastosowaniu poziomu istotności p = 0,05. Wyniki: Promień centralny najczęściej (58; 27,62%) na zdjęciach AP padał na środową część czwartego kręgu lędźwiowego, natomiast na zdjęciach bocznych (53; 25,24%) na trzon trzeciego kręgu lędźwiowego. Na zaledwie 15 (7,14%) radiogramach obszar objęty badaniem był zgodny z opisanym w procedurze wzorcowej. Symetrią pozycjonowania pacjenta w zakresie zachowania płaszczyzny strzałkowej i czołowej charakteryzowało się 120 (57,14%) zdjęć AP, natomiast zachowaniem symetrii w linii pośrodkowej 102 (48,57%) rentgenogramów. W znaczącej większość radiografii (198; 94,29%) przednio-tylnych system automatyki ekspozycji został wykorzystany poprawnie. Natomiast w przypadku projekcji bocznych odsetek zdjęć z prawidłowym pozycjonowaniem względem komory automatyki ekspozycji był niższy (116; 55,24%). Większość (120; 57,14%) zdjęć bocznych wykonanych zostało na wydechu, 74 (35,24%) na wdechu, a w przypadku 30 (14,29%) radiogramu ocena fazy oddechowej nie była możliwa. Określenie strony badanej pacjenta znalazło się na 208 (99,05%) zdjęć przednio-tylnych oraz 62 (29,59%) bocznych. Przygotowanie pacjenta do badania ocenione zostało jako poprawne w przypadku 4 (1,90%) zdjęć AP oraz 24 (11,43%) radiogramów bocznych. Projekcja radiogramów wpływała w istotny statystycznie sposób na częstość oceny przygotowania pacjenta za poprawny (p < 0,001). Wnioski: Ocena miejsca padania promienia centralnego wiązki promieniowania i obszaru objętego badaniem są cennymi czynnikami oceny jakości radiogramów. Analiza materiału własnego wskazuje na konieczność ciągłego doskonalenia z zakresu pozycjonowania pacjenta.

Introduction: Radiography of the lumbosacral spine is one of the most frequently performed diagnostic imaging procedures. In 2010, the frequency ratio per 1000 inhabitants of the European Union was 40,6. Aim: The aim of the study was a retrospective analysis of the quality parameters of the spine radiography in the lumbosacral segment. Material and methods: 420 randomly selected X-rays of the lumbosacral spine (210 in anterior-posterior projection and 210 in lateral projection) were retrospectively analyzed. Included in the analysis was: the place of central radius incidence, the scope of the examination, symmetry of the radiograph, the respiration phase in which the lateral radiography was performed, correctness of positioning relative to the automatic exposure control chamber, frequency of lateralization and patient preparation. The intersection of the radiographs was taken as the point of incidence of the central ray. The assessment of the scope of the examination was made by comparison with the anatomical scope described in the reference procedure. The collected data was subjected to statistical analysis using Statistica 13.3 with the significance level p = 0,05. Results: In the AP X-rays the central ray most often (58; 27,62%) was directed on the middle part of the fourth lumbar vertebra, while on the lateral views it was most often (53; 25,24%) directed on the body of the third lumbar vertebra. The area covered by the examination was consisted with that described in the reference procedure only on 15 (7,14%) radiographs. The symmetry of patient positioning in terms of maintaining the sagittal and frontal planes was described in 120 (57,14%) AP images, while maintaining symmetry of the median line was described in 102 (48,57%) of the radiographs. In the vast majority of the anteroposterior radiographs (198; 94,29%) automatic exposure control system was used correctly. However, in lateral views the percentage of X-rays with correct positioning relative to the automatic exposure chamber was lower (116; 55,24%). The majority (120; 57,14%) of the lateral views were taken with exhalation, 74 (35.24%) with inspiration, and in case of 30 (14,29%) radiographs respiratory phase assessment was not possible. Lateralization was present in 208 (99,05%) anteroposterior views and in 62 (29,59%) lateral views. Patient preparation for the examination was assessed as correct for 4 (1,90%) AP radiographs and 24 (11,43%) lateral radiographs. Radiographic projection had a statistically significant effect on the frequency of assessing patient preparation as correct (p < 0,001). Conclusions: The evaluation of the place of central radius incidence and the area covered by the exam are valuable factors in the quality assessment of radiographs. The analysis of our own material indicates the need for continuous improvement in patient positioning.

Określenie punktu padania promienia centralnego jako narzędzie kontroli jakości radiografii klatki piersiowej

Pasieka E., Żelechowicz M.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2017

Vol. 6, nr 2

69--73

Umiejętne posługiwanie się punktem padania promienia centralnego (PC) jest jednym z głównych wyznaczników prawidłowego pozycjonowania pacjenta do radiografii. Podczas wykonywania zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej w projekcji tylno-przedniej PC pada w linii pośrodkowej tylnej badanego pacjenta, na wysokości dolnych kątów łopatek, co odpowiada siódmemu kręgowi piersiowemu. Celem pracy jest określenie punktu padania promienia centralnego poprzez wykreślenie przekątnych radiogramu klatki piersiowej. Materiał i metoda: Dokonano retrospektywnej oceny punktu padania promienia centralnego na 160 radiogramach klatki piersiowej w projekcji tylno-przedniej. Zdjęcia rentgenowskie wykonano w technice cyfrowej w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Radiogramy do analizy wybrano losowo spośród wykonanych w okresie 1.01.2015-30.06.2015 przy użyciu aparatu rentgenowskiego Axiom Aristos FX Plus Siemens. Ustalenie punktu padania PC przeprowadzono, dokonując wykreślenia przekątnych radiogramu na stacji opisowej do radiografii ogólnej. Wyniki: Najczęściej jako punkt padania promienia centralnego zidentyfikowano trzon 8 kręgu piersiowego (n = 61; 38%). W przypadku 23% radiogramów identyfikacja trzonu kręgowego była niemożliwa, ze względu na niski kontrast i brak uwidocznienia szczegółów. Średnia wartość wskaźnika masy ciała (BMI) pacjentów, którym wykonano radiogramy o niskim kontraście, była zdecydowanie wyższa niż w grupie, gdzie interpretacja była możliwa (34,2 vs. 24,4). Wnioski: Określenie miejsca przecięcia przekątnych wydaje się być właściwym narzędziem do oceny jakości radiogramów klatki piersiowej. Technika ta może być wykorzystana w analizie zdjęć odrzuconych. Ograniczeniem zastosowania jest niski kontrast radiogramów wykonanych pacjentom z wysokim BMI.

Using the point of central beam incidence during X-ray imaging is an element of radiographer’s good clinical practice. When positioning the patient for a chest X-ray in the posterior-anterior projection, central beam incidence is in the posterior midline, at the lower angles of the shoulder-blades, which corresponds to the 7th thoracic vertebra. The aim is to identify the point of central beam incidence during chest X-ray imaging by marking the diagonals. Materials and methods: The point of central beam incidence was assessed on 160 chest radiographs in the posterior-anterior projection. Digital X-ray images were taken at the Department of Radiology, Medical University Hospital in Bialystok. Radiographs were randomly selected for analysis among those taken in the period from January 1 to June 30, 2015. The point of central beam incidence was determined by marking the diagonals of the radiograph on the monitor displays. The place of diagonals intersection was identified by vertebral body in the thoracic spine. Results: The most common point of central beam incidence was at the 8th thoracic vertebra (n = 61; 38%). In 23% of radiographs, identification of the vertebral body was impossible due to low contrast and lack of visible details. Mean BMI of patients whose radiographs had low contrast was higher than in the group where interpretation was possible (34,2 vs. 24,4). Conclusions: Identifying the point of diagonals intersection seems to be an appropriate tool for assessing radiograph quality. It can be used to analyze rejected images. A limitation of using this method is low-contrast radiographs in patients with high BMIs.