Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Następny krok w rozwoju oszklenia strukturalnego – cyfrowe projektowanie i produkcja

Lenk P., Vitalis D.

Świat Szkła

|

2020

|

R. 25, nr 10

48--52

2

Curvilinear structural envelops in current architecture

Januszkiewicz K.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2017

|

Vol. 10, no. 1

11--16

EN

The paper is focusing on constructing nonlinear shaping of structural envelope in architecture of the digital avant-garde. Digital technologies create new opportunities by allowing construction of complex forms which until recently were difficult to design and build. The first part of the paper presents a concrete structure combined with a system of spatial structure used in constructing complex geometries envelope of The Heydar Aliyev Cultural Centre in Baku (2013). The second part presents how to build curvilinear surfaces with shot crete technology – The EMP in Seattle (2000), The City of Culture in Santiago de Compostela (2010) and The Museum of the History of Polish Jews in Warsaw (2014) will be presented. This study highlights issues of constructing curvilinear building envelops and shows new relationships between geometry and material which are different than before.

PL

Uwagę koncentruje się na budowaniu krzywoliniowych strukturalnych przekryć w architekturze cyfrowej awangardy. Technologie cyfrowe stworzyły nowe możliwości pozwalając na budowę skomplikowanych form, które do niedawna były trudne do zaprojektowania i zbudowania. Pierwsza część artykułu przedstawia złożoną geometrycznie powłokę Centrum Kultury Heydar Aliyev w Baku (2013), która jest strukturą przestrzenną powiązaną z konstrukcją betonową. W części drugiej przedstawia się jak budować krzywoliniowe powierzchnie przy użyciu technologii “shotcrete” – są to EMP w Seattle (2000), Miasto Kultury w Santiago de Compostela (2010) oraz Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie (2005). Studia te objaśniają zagadnienia konstruowania krzywoliniowych powłok budowlanych, a także ukazują nowy związek między geometrią a materiałem, który jest inny niż był do tej pory.

3

A non-linear shaped architecture in urban space

Januszkiewicz K., Kowalski K. G.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2017

|

Vol. 10, no. 2

5--11

EN

The paper deals with the modernization and adaptation to the new features of existing objects in the urban fabric. In the twenty-first century the digital design tools, which are interfaced with the production of computer technology, have opened the new opportunities that not only are shaping the architectural objects, but also interferencing in the buildings’ structures. The selected objects are examined, which have been implemented in the European cities centers, and the new design approaches, which are taken to induce the new strong interactive effects, are indicated. The analyzed objects are: the Extention of German Historical Museum (1997–2004) in Berlin, the Weltstadthaus (2003–2005) in Cologne, the King Cross Station (2005–2012) in London, the Palazzo Unione Militare (2010–2013) in Rome, the headquarters of the Pathé Foundation (2006–2014) in Paris. Each of the enumerated examples shows a diverse approach to designing, and what combines them is the use of the digital tools especially the topological ones in the constructing the parametric forms, which reflect the age of digital technologies and the information society.

PL

Opracowanie obejmuje zagadnienia dotyczące modernizacji i adaptacji do nowych funkcji obiektów istniejących w tkance miejskiej. W XXI w. cyfrowe narzędzia projektowania, sprzęgnięte z komputerową technologią produkcji otwarły nowe możliwości nie tylko kształtowania obiektów architektonicznych ale także ingerencji w zastane struktury budowlane. Rozpatruje się wybrane obiekty zrealizowane w centrach miastach europejskich wskazując na nowe podejście projektowe podejmowane w celu wywoływania nowych efektów o silnym oddziaływaniu. Chodzi tu o obiekty takie jak Rozbudowa Niemieckiego Muzeum Historycznego (1997–2004) w Berlinie, Weltstadthaus (2003–2005) w Kolonii, King Cross Station (2005–2012) w Londynie, Palazzo Unione Militare (2010–2013) w Rzymie, siedziba fundacji Pathé (2006–2014) w Paryżu. Każdy z przedstawionych przykładów przedstawia inne podejście do projektowe, a to co jej łączy to wykorzystywanie cyfrowych narzędzi zwłaszcza topologicznych w projektowaniu form będących wyrazem epoki technologii cyfrowych i społeczeństwa informacyjnego.

4

Tradycja a współczesność - Rijad ku nowej zrównoważonej tożsamości

Juchimiuk J.

Archivolta

|

2014

|

nr 1

38--45

PL

King Abdullah Financial District (KAFD) - dzielnica finansowa imienia króla Abdullaha w Rijadzie ma stać się wiodącym centrum finansowym na Bliskim Wschodzie, zapewniając jednocześnie atrakcyjne środowisko pracy dla zwiększającej się liczby pracowników sektora finansowego. Decyzja o budowie KAFD ma związek z programem zwiększania różnorodności gospodarczej kraju. Dzielnica zlokalizowana w północnej części Rijadu ma powierzchnię 1,6 mln metrów kwadratowych, natomiast powierzchnia użytkowa budynków wyniesie 3,5 miliona metrów kwadratowych. KAFD pomieści liczną społeczność profesjonalistów pracujących w sektorze finansowym i branż pokrewnych. Dzielnica będzie siedzibą instytucji rynków kapitałowych, giełdy, banków, agencji ratingowych, instytucji finansowych i dostawców usług: księgowych, biegłych rewidentów, prawników, analityków, konsultantów i branży IT. Rekreację i wypoczynek zapewni park miejski zlokalizowany w korycie pustynnego potoku (wadi ), centrum handlowe i hala sportowa. Zorganizowany w styczniu 2006 międzynarodowy konkurs na koncepcję urbanistyczną został wygrany przez firmę Henning Larsen Architects. Wizja dzielnicy KAFD wpisana została w kontekst miejsca i arabski krajobraz. Dzielnica ma kształt liścia i tworzy całość z sąsiednimi obszarami. Dzielnica finansowa KAFD jest pierwszą w Arabii Saudyjskiej inwestycją, w której zastosowano na szeroką skalę, zrównoważone rozwiązania w zakresie kształtowania układu urbanistycznego, architektonicznego, metod prowadzenia budowy, użytych materiałów oraz zużycia energii i zasobów odnawialnych. Całość jest swoistym polem doświadczalnym, z pewnością odegra istotną rolę w popularyzowaniu zrównoważonych rozwiązań w zespołach o zróżnicowanej funkcji, realizowanych w tym regionie. Realizacja KAFD trwa już od kilku lat, a zrównoważone rozwiązania wdrażane są już w procesie realizacji. Na uwagę zasługuje tu także aktywna rola instytucji publicznych, które czynią wysiłki w promowaniu i popularyzowaniu zrównoważonych rozwiązań architektonicznych w kształtowaniu zespołów wielofunkcyjnych o skali urbanistycznej.

EN

The King Abdullah Financial District (KAFD), in Riyadh is set to become the leading financial centre of the Middle East, providing an attractive working environment for the growing workforce in the financial sector. The plan for the KAFD was conceived as part of an overall programme of economic diversification. The site, located north of Riyadh, is 1.6 million square metres and the development will have floor space of 3.5 million square metres. The KAFD will house the large community of professionals working in the financial sector and related industries, and host the headquarters of the Capital Market Authority, the Stock Exchange, banks, financial institutions, and other service providers, such as accountants, auditors, lawyers, analysts, rating agencies, consultants, and IT providers. Furthermore, leisure activity will be enhanced through the park area (the Wadi), shopping mall and sports arena. The master plan project won an international competition in January 2006. Henning Larsen Architects. The vision for the KAFD was based on the site and the Arabian landscape. The main shape of a leaf forms a whole with the adjoining areas. King Abdullah Financial District (KAFD) is the first investment in Saudi Arabia, where sustainable solutions in shaping of urban and architectonical form, methods of construction, specification of building materials and renewable energy sources were used on such a large scale. The financial district as a whole is experimental field and will act as a role model for sustainable, multifunctional development in Middle East region. The King Abdullah Financial District has been already built for several years and sustainable solutions are implemented in the process of construction. Particularly noteworthy is the active role of public institutions that make the efforts to promote and popularize sustainable architectural solutions for multi-functional development in urban scale.

5

Powierzchnia jako nowe uwarunkowanie kulturowe. Środowiska immersyjne i projektowanie przeżyć

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2014

|

nr 2

48--53

PL

Dla społeczeństwa informacyjnego, zdominowanego przez media elektroniczne, powierzchnia staje się nowym interfejsem między tym co fizyczne a tym co wirtualne. Z jednej strony ujawnia się zacieranie różnic między kulturą a komercją, a z drugiej wyłania się nowy substrat intelektualny oparty na wiedzy i badaniach naukowych. Przedstawia się dwa aspekty istotne dla filozofii kultury współczesnej, a to środowiska immersyjne i projektowanie przeżyć w odniesieniu do architektury jako nośnika wartości kulturowych. W prowadzonym dyskursie sięga się do kultury mediów i kultury architektury projektowanej w syntetycznych przestrzeniach cyfrowych. Experience Design, przedstawia się jako nowy kierunek twórczy, który opiera się na wiedzy z wielu dyscyplin takich jak psychologii kognitywnej i psychologii percepcji, lingwistyce, poznaniu naukowym, architekturze, projektowaniu środowiskowym, projektowaniu form przemysłowych oraz projektowaniu informacji i komunikacji wizualnej w połączeniu z techniką i technologią.

EN

For an information society, dominated by electronic media, the surface becomes a new interface between what is physical and what is virtual. On the one hand, the blurring of differences between culture and commercialism is being revealed, and on the other - new intellectual substrate is emerging, based on knowledge and research. Two aspects, significant for the philosophy of contemporary culture, are being presented, i.e. immersive environments and Experience Design in relation to architecture as a carrier of cultural values. In the conducted discourse, the culture of media and the culture of architecture designed in synthetic digital spaces are referred to. Experience Design is presented as a new creative trend that is based on knowledge of numerous disciplines such as cognitive psychology and the psychology of perception, linguistics, scientific cognition, architecture, environmental design, industrial design and design of information and visual communication in conjunction with the technique and technology.

6

Granice ludzkiej wyobraźni. Natura i architektura w dobie technologii cyfrowych

Januszkiewicz K., Szymski A. M.

Archivolta

|

2014

|

nr 2

41--46

PL

Podejmowane są zagadnienia dotyczące relacji pomiędzy Naturą a architekturą w dobie nowych narzędzi projektowania. Wzory, których dostarcza Natura były od zarania dziejów inspirujące dla form budowlanych. Formy te stanowiły rodzaj pomostu pomiędzy człowiekiem a właściwym mu środowiskiem przyrodniczym. Dziś uczymy się od Natury oszczędnego gospodarowania energią i materiałem, odnajdujemy w jej utworach efektywne rozwiązania inżynierskie i wzory struktur dla nowych materiałów budowlanych. A także poznajemy sposoby, w jaki środowiska naturalne i zabudowane mogłyby ze sobą najlepiej współdziałać. Wychodząc z fullerowskiej koncepcji projektowania – tak jak czyni to Natura - dziś sięga po wiedzę z innych dyscyplin (biologia, fizyka), aby objaśniać zasady działania procesów informatycznych imitujących naturalne procesy formotwórcze i adaptacyjne. Procesy te próbuje się zastosować w projektowaniu architektonicznym. W tym kontekście, pojawia sie pytanie o granice ludzkiej wyobraźni.

EN

The issues concerning the relationship between Nature and the architecture in the era of digital design tools. are being dealt with. The patterns provided by Nature have been an inspiration for building forms since time immemorial. These forms have represented a kind of a bridge between men and their natural environment. Today, we learn from Nature about the efficient management of energy and material, we find effective engineering solutions and structural designs for new building materials. The paper presents here how to use digital technologies and techniques to achieve a higher level of functionality and environmental efficiency in architecture. Starting from Fuller’s designing concept, as Nature does, today we use the knowledge from other fields (biology, physics) in order to explain the principles of computer processes which imitate the natural form shaping and adaptive processes. It is attempted to adopt these processes in the architectural design. In this context, the question of the limits of human imagination appears.

7

Budynek, który zmienia się w czasie. Optymalizacja topologiczna w projektowaniu architektonicznym

Białkowski S.

Archivolta

|

2014

|

nr 1

56--61

PL

Celem projektu oraz towarzyszących mu badań i eksperymentów było stworzenie przestrzeni, dostosowującej się strukturalnie do zmian zachodzących w związku z ciągłym rozwojem budynku w trakcie jego użytkowania, a zwłaszcza pod wpływem zmiany obciążeń. W tym celu zaadaptowano Metodę Elementów Skończonych do analizy statycznej budynku, oraz wywodzącą się z niej Optymalizacje Topologiczną, której celem jest jak najefektywniejsze rozmieszczenie materiału w przestrzeni. W trakcie badań nad formą obiektu, stworzone algorytmy, zostały przetestowane w kilku etapach, przed ich docelowym użyciem do wyliczeń konstrukcji budynku. Z danych otrzymanych w trakcie optymalizacji, zostało wyodrębnione pole wektorowe naprężeń, w każdym punkcie kontinuum, na podstawie którego, inny algorytm oparty na systemie wieloagentowym śledził ścieżkę przepływu sił celem aplikacji materiału. Struktura projektowanego obiektu oparta została na module, przypominającym cegłę, jednak geometrycznie odpowiadającemu kształtem pół-foremnej bryle ściętego ośmiościanu. W celu uproszczenia procesu projektowego stworzony został program typu CAD, dzięki któremu każdy użytkownik obiektu będzie mógł spersonalizować własną przestrzeń.

EN

The purpose of the project and the accompanying research and experimentation was to create a space, adapting to structural changes occurring in relation to continuous development of the building during its use, especially under the influence of load changes. For this purpose, Finite Element Method was adapted for building static analysis, and derived from it Topology Optimizations, whose aim is the most efficient distribution of material in space. During the research on the form of the building, created algorithms have been tested in several stages, before their intended use of in the calculations of building construction. From the data received during optimization, has been extracted stress vector field at every point in the continuum of material, on the basis of which, a different algorithm based on a multi agent system, traced the path of the forces with application of the material in the same time. Structure of created object, was based on the module, similar to the brick, but geometrically corresponding to the shape of a truncated octahedron. In order to simplify the design process, has been developed CAD software, so that each building resident will be able to personalize their own space.

8

Strukturalna „skóra” form swobodnych semi-monocoque i monocoque

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

42--47

PL

Do urzeczywistnienia projektu cyfrowego potrzebne jest techniczne opanowanie materiału, gdyż nowe rozwiązania geometryczne często otwierają drogę do poszukiwań nowych materiałów i vice versa. Wymusza to ustalenie relacji między geometrią form swobodnych a materiałem. Wirtualna powierzchnia swobodna narzuca takie rozwiązania techniczne i materiałowe, które kwestionują dotychczasową logikę myślenia o budynku. Chodzi tu o zasadę łączenia konstrukcji nośnej i „skóry” w jeden tektoniczny element. Taka strukturalna skóra, nie tylko implikuje nowe materiały, ale także geometrię krzywych i fałd, które będą w stanie utrzymać ciągłość „skóry” i wyeliminują system dodatkowych podpór. Strukturalna „skóra” to zintegrowanie powierzchni i struktury w jedno. Strukturalne „skóry” albo „skorupy” zwane monocoque i semi-monocoque udoskonalały się wraz z rozwojem przemysłu lotniczego i samochodowego. Na początku XXI w. następuje integracja różnych gałęzi przemysłu i transfer technologii do architektury okazał się nieunikniony. Adaptując takie rozwiązania, architekci ponownie rozwiązują problemy zależności między porządkiem geometrycznym a złożonością strukturalną formy. Na przykładzie zrealizowanych obiektów przedstawia się różnorakie strategie łączenia struktury i „skóry” w jeden tektoniczny element samonośny.

EN

For the realization of a digital project, technical mastery of the material is needed, as new geometric solutions often pave the way for exploration of new materials and vice versa. This forces to determine a relationship between the geometry of free forms and the material. Virtual free surface imposes such technical solutions and materials which question the current logic of thinking about a building. This is about the principle of combining the load bearing structure and the “skin” into one tectonic element. Such a structural skin not only implies new materials, but also the geometry of curves and folds that will be able to maintain the continuity of the “skin” and will eliminate the system of additional supports. The structural “skin” is the integration of surface and structure into one. The structural “skins” or “shells”, called monocoque and semi-monocoque, have improve with the development of the aerospace and automotive industries. At the beginning of the twenty-first century, an integration of different branches of industry took place. As a result, transfer of technology to architecture proved to be inevitable. By adopting such solutions, architects are again resolving the problems of the relationship between geometric order and structural complexity of forms. The executed objects are examples of various strategies of combining the structure and the “skin” into one tectonic self-supporting element.

9

Roca London Gallery

Giedrowicz M.

Archivolta

|

2013

|

nr 3

67--73

PL

Roca London Gallery to salon sprzedaży wyposażenia łazienkowego Firmy Roca Ltd. w Londynie. Na powierzchni 1100 m2 znalazły się półotwarte przestrzenie ekspozycji produktu oraz spotkań z klientem wyposażone w interaktywne technologie. Salon zaprojektowany został jako wielofunkcyjne środowisko do wydarzeń o znaczeniu społecznym i kulturalnym. Projekt Zaha Hadid Architects przekształca to, co kiedyś uchodziło za miejsce zwyczajne, w ekscytujący nowy wymiar wnętrza. Inspiracją dla Zahy Hadid i Partika Schumachera była woda we wszystkich jej postaciach. Woda jako naczelna inspiracja, definiuje krajobraz salonu. Motyw płynącej wody tworzy iluzję wodnych kaskad – strumienia rozlewającego się na podłogę i prezentowane produkty. Płynne i dynamiczne linie stanowią wspólny mianownik dla wszystkich pomieszczeń galerii – budują jej niezwykłą tożsamość, rozprzestrzeniającą się po jej wnętrzu i wypływającą na zewnątrz. Spływające krople wody wykonano z GRP (Glass Reinforced Plastic). Natomiast GRC (ang. glass reiforced concrete - beton zbrojony szkłem) użyto do wykonania paneli zewnętrznych i wewnątrz salonu. Język płynnych form i naturalnego ruchu jest rezultatem stosowania cyfrowych narzędzi projektowania bazujących na NURBS. Do budowy Roca London Gallery użyto 236 paneli zewnętrznych oraz 36 paneli wewnętrznych. Wszystkie płyty z GRC lub włókien żelbetowych wykonane są na wymiar 2,20 m wysokości.

EN

The Roca London Gallery is a single space of 1100m2 including connected, semi-open zones for product displays and a meeting room space seamlessly incorporating a range of state-of-the-art interactive technologies and audio visual resources. Designed as a versatile multi-purpose environment, the Gallery will host a wide range of social and cultural events of interest to Roca, including exhibitions produced in-house and externally, meetings, presentations, debates and receptions. Zaha Hadid Architects has fully addressed this need for a place defining harmony between form and function in which visitors experience the very essence of Roca. The design brings about a connective language between the architecture and the bathroom products, with the movement of water ‘carving out’ the interior and moving through the Gallery as individual drops. A flowing, all-white space made of faceted GRG (gypsum) panels serves as a central axis of the Gallery. Around this a number of smaller connected semi-enclosed spaces can be viewed through openings in walls. As a result, the visitor never feels enclosed in one space, but can always see beyond it into the space through overlapping and cutaway forms that enable a pleasing permeability to the Gallery. The language of fluidity and natural movement is driven by ZHA’s commitment to parametric design tools and to the creative possibilities arising from the constant evolution of manufacturing processes and techniques. Both panels and the moulds used to create them were realized via 3d modeling, and produced in a sequence so that they would be fully compatible. There are 272 GRC panels in total installed at the Roca London Gallery - 236 interior panels and 36 facade panels.

10

Projektowanie i budowa Pawilonu w kampusie Politechniki Łódzkiej. Warsztaty z Projektowania Parametrycznego P3

Białkowski S., Jóźwiak R., Stawowy E.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

58--60

PL

W dniach od 23 września do 20 października 2013 na Wydziale Architektury Politechniki Łódzkiej trwały warsztaty z projektowania parametrycznego "Workshop on Parametric Design P3". Warsztaty te zorganizowane były przez studenckie Koło Naukowe, które reprezentowane jest przez studentów: Piotra Adamskiego, Olgę Chrzanowską, Rafała Jóźwiaka oraz Ewelinę Stawowy. Celem było zbudowanie w pełni sparametryzowanego Pawilonu w skali 1:1, przy użyciu odpowiednich sił fizycznych, nadających określony kształt. Za materiał użyty do budowy pawilonu posłużyło 75 płyt sklejki o grubości 15 mm i o łącznej powierzchni 200 m2. Ze względu na charakter tego materiału, istnieją pewne ograniczenia takie jak warstwowa struktura materiału, mały moment zginający oraz mała tolerancja na błędy przy ich łączeniu, co uwzględniono w procesie projektowym. Ostateczny kształt pawilonu opiera się na trójkątnej siatce złożonej z perforowanych płyt, połączonych za pomocą łączników i drewnianych klinów. Trójkątne panele będące rezultatem wzoru origami, nałożonego na powierzchnię tworzącą pawilon, zostały dodatkowo perforowane – otwory zostały odpowiednio zaprojektowane w dwóch celach. Po pierwsze, aby pozbyć się zbędnego ciężaru każdego panelu, a po drugie, żeby doświetlić wnętrze. Dzięki jednorodnemu systemowi połączeń z drewna, który funkcjonuje na zasadzie pióra i wpustu oraz klinów, nie potrzebne są żadne dodatkowe mocowania, a cały pawilon może zostać łatwo rozebrany, przeniesiony i ponownie złożony. Rozmiar pojedynczych paneli umożliwia składowanie na stosunkowo niewielkiej powierzchni. Ponadto struktura całego pawilonu jest w pełni samonośna, łatwa do dostosowania i montażu. Może zostać przeniesiona, co definiuje ją jako strukturę tymczasową. Proces tworzenia pawilonu, od etapu nauki oprogramowania do ostatecznego montażu, trwał 4 tygodnie. Organizatorzy Warsztatów P3 mają nadzieję, że w przyszłości pawilon będzie spełniać bardzo ważną rolę edukacyjną i poznawczą, szczególnie dla studentów Politechniki Łódzkiej.

EN

From 23 September – 20 October, 2013 at Faculty of Architecture of Łódź University of Technology, the workshop on Parametric Design P3 was being held. The workshop was organized by KĄT - the Scientific Group of Architecture Students, represented by Piotr Adamski, Olga Chrzanowska, Rafał Jóźwiak and Ewelina Stawowy. This project was created due to a need to draw wider attention to the fact that parametric design is becoming an increasingly common tool used in architectural firms around the world. One can not be indifferent to this trend. Parametric design should not be ignored in the context of gaining experience, learning and developing skills. Nowadays, elementary knowledge of fundamental design and space forming principles, followed by basic computer skills in programs such as AutoCad, Archicad and Sketchup, is often not enough to get your way intogood job, mainly in overseas practices. It takes more than that. During the workshop we offered the students as much new practice as possible. We were aware that not everything could have been covered in such a short time. However, we are hoping that this project will help you gain valuable experience and new skills in how to design and run programs that are not included in the standard curriculum. To conclude, the main point of the project is to learn about new designing methods and to work together in order to create a full-scale wooden pavilion. The purpose is clear – broadening the knowledge. The aim of the P3 Parametric Design Workshops, at the Lódź University of Technology, was to build a fully parametrized 1:1 scale Pavilion, which would be an expression of both applied physical forces and imposed design decisions acting as shape defining criteria. The material chosen for this purpose were 75 sheets of 15 mm plywood with a total area of 200 sqm. Because of the nature of this material, there were certain constraints such as a low bending moment, the layered structure of the material and the low tolerances needed for precise connections, which had to be taken into account during the design process. The final form of the pavilion is based on the triangular mesh composed of perforated panels connected with the help of wooden fasteners and wedges. The triangle based cells are a result of the origami pattern chosen for populating the pavilion’s surface. Additionally perforations have been designed in order to allow sunlight penetration of the pavilion and at the same time reduce weight of bigger panels. Given the mechanical nature of the connection, which uses no additional binder, the pavilion can be easily disassembled, relocated and reassembled. The size of each individual element also enables a space conscious storage. Additionally the structure of the pavilion is self-supporting, flexible in terms of adaptability and erection. As a temporary structure it can be easily transported. The creation process of the pavilion, from learning of the software to its final assembly, took 4 weeks. P3 Workshops organizers have hope that in the future the pavilion will fulfil a very important educational and cognitive role, especially for students of the Lódź University of Technology.

11

Powierzchnie minimalne i membrany architektoniczne

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2013

|

nr 3

44--51

PL

W XXI wieku coraz większą popularność zyskują struktury membranowe. Są one traktowane jako architektoniczna „skóra”, która ma chronić zawartość użytkową, a także reagować na działanie środowiska. Projektowanie struktur membranowych niewątpliwie implikuje zagadnienia dotyczące wyznaczania powierzchni minimalnych oraz samoorganizacji materiałowej. Cyfrowe narzędzia projektowania chociaż ułatwiają w dużej mierze rozwiązywanie wynikających stąd problemów, to jednocześnie skłaniają do namysłu nad ich genezą. Objaśnia się co to są powierzchnie minimalne i przedstawia się, pokrótce, przegląd badań: od eksperymentów z błoną mydlaną Joseph A. F. Plateau (1801–1883) do badań współczesnych Freia Otto, których wyniki dały podstawy do stworzenia cyfrowej bazy danych niezbędnej dziś w projektowaniu struktur napinanych. Modele z błony mydlanej weszły zatem do przestrzeni informatycznej jako symulacje cyfrowe, opisujące geometrie i zachowania struktur membranowych. Są to aproksymacje gładkich zakrzywionych powierzchni na siatce małych trójkątów, kontrolowanych przez siły wewnętrzne i właściwości materiału. Posługiwania się tymi symulacjami w projektowaniu architektonicznym i inżynierskim umożliwiają cyfrowe narzędzia projektowania skierowane do inżynierów i architektów. Przedstawione zostały przykłady zastosowań tych narzędzi w projektowaniu „skóry” architektonicznej w zrealizowanych obiektach. Skierowano także uwagę na biomembrany oparte na wzorcach biologicznych. Chodzi o badania nad inteligentnymi (smart) membranami biologicznymi, które mogą współdziałać ze środowiskiem przez samołączenie struktur biologicznych i polimerów. Zastosowanie takich membran w budownictwie przyczyniłoby się do przeniesienia na wyższy poziom architekturę zrównoważoną w jej relacji ze środowiskiem naturalnym.

EN

In the twenty-first century, tensile membrane structures are increasingly gaining popularity. They are treated as architectural “skin”, which is to protect the utility contents, as well as to respond to the environment. Design of membrane structures undoubtedly implies the issues of determining minimum surfaces and the material selforganization. Digital design tools, although they make it much easier to solve the resulting problems, also prompt to reflect upon their origins. It is explained what the minimal surfaces are, and an overview of the research from the experiments with a soap membrane by Joseph A.F. Plateau (1801-1883) to the contemporary research of Frei Otto is briefly presented, the results of which gave rise to the creation of digital database, which is necessary today in the design of tensile structures. Therefore, models with a soap membrane entered into the computer space as digital simulations, describing the geometry and behaviour of membrane structures. These are approximations of smooth curved surfaces on a grid of small triangles, controlled by internal forces and material properties. These simulations in the architectural and engineering design are made possible to be used by digital design tools addressed to engineers and architects. Examples of applications of these tools in the design of an architectural “skin” in the completed structures were presented. Attention was also drawn to the biofilm, based on biological models. It is about a study of smart biological membranes, which can interact with the environment by self-combining of biological structures and polymers. Using such membranes in construction would contribute to sustainable architecture reaching a higher level in its relationship with the natural environment.

12

Powierzchnia swobodna a materiał. Projektowanie parametryczne w pracowni badawczej studentów Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej. Tetrahedron i tensegrity

Szymski A. M.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

52--56

PL

Eksperymenty z wieloma parametrami przy jednoczesnym działaniu wielu różnych sił formatywnych są nadal nowatorskim (w Polsce dotychczas nie stosowanym) przedsięwzięciem – szczególnie gdy chodzi o ocenę zróżnicowanych kryteriów obejmujących cechy przestrzenne, strukturalne, materiałowe oraz cechy wynikające z użytkowania. Kilka takich eksperymentów dydaktycznych zostało przeprowadzonych na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. W nowopowstałej w roku ak. 2012/2013 pracowni badawczo-projektowej „Projektowanie Parametryczne” studenci IV roku studiów magisterskich w semestrze letnim poznawali, pod kierunkiem Krystyny Januszkiewicz i asystenturze Mateusza Zwierzyckiego, tajniki projektowania cyfrowego w bezpośredniej relacji z fizycznymi możliwościami materiału. Na przykładzie dwóch prac studenckich Tetrahedron Wall oraz Tensegity Wall przedstawia się proces projektowo-badawczy elementu architektonicznego o złożonej geometrii. W procesie tym chodziło o określenie zależności pomiędzy cechami geometrycznymi kształtu, a cechami fizycznymi materiału oraz o sporządzenie ich parametrycznego zapisu i modelu cyfrowego, który w systemie CAD/CAM jest konieczny do wytworzenia (fabrykacji) za pomocą robotów CNC. (Podobne zadania wykonywane były w latach 2003-2004 na zajęciach dydaktycznych w Architectural Associations w Londynie). Przedstawione prace ukazują nowe podejście do projektowania architektonicznego, zwane dziś tektoniką cyfrową, które wymusza skierowanie uwagi na te aspekty budowlane projektu, które powinny się przekładać na formę już na początku procesu twórczego. Wymusza to zbliżenie się architekta, konstruktora oraz wykonawcy już we wstępnej fazie projektu. Jednocześnie implikuje zmiany w edukacji architektonicznej i potrzebę udoskonalenia narzędzi projektowania.

EN

Experiments with multiple parameters with various formative forces applied at the same time are still a novel project (in Poland it has not yet been used) - especially when it comes to assessing different criteria, including spatial, structural and material characteristics and those resulting from the use. Several such educational experiments were carried out at the Faculty of Architecture at Poznań University of Technology. In the research and project laboratory “Parametric Design”, newly established in the academic year 2012/2013, in the spring semester, under the supervision of Krystyna Januszkiewicz and assisted by Mateusz Zwierzycki, the fourth-year graduate students learned ins and outs of digital design in a direct relationship with the physical possibilities of the material. Two students' works Tetrahedron-Wall and Tensegrity Wall, are examples of the presented design and research process of an architectural element of a complex geometry. This process meant to determine the relationship between the geometric characteristics of a shape and physical characteristics of the material, as well as to prepare their parametric record and a digital model which in the CAD/CAM system is necessary for the fabrication using CNC robots (similar tasks were carried out in the years 2003-2004 during classes in Architectural Association in London). The presented works show a new approach to architectural design, today called digital tectonics, which forces directing attention to those construction aspects of the design, which should be converted into the form right at the beginning of the process of creation. This forces an architect, a builder and a contractor to get closer, already at the initial stage of the design. At the same time it implies changes in architectural education and a need to improve the design tools.

13

Pawilon Porsche w Autostad

Januszkiewicz K., Pawlak J.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

48--51

PL

W 2000, w środkowych Niemczech w Wolfsburgu, otwarto AutoStadt, motoryzacyjny park tematyczny, gdzie przedstawiona jest historia i osiągnięcia czołowych niemieckich przedsiębiorstw motoryzacyjnych, należących do koncernu Volkswagen AG: Audi AG, Seat, Škoda, Lamborghini, Bentley oraz Dr. Ing. h.c. F. Porsche AG. Wolfsburg, nowoczesne “miasto samochodów”, znajduje się nieopodal trójkąta przemysłowego Brunszwik-Salzgitter-Magdeburg, zbudowany wg. planów urbanistycznych Petera Kollera, w latach 1938-1954, bogaty w dzieła architektury współczesnej (m.in. Alvara Aalto i Zahy Hadid). Władze Wolfsburga oraz Volkswagen AG, nawiązały współpracę ekonomiczną, celem realizacji AutoStadt wg. masterplanu Guntera Henna oraz dalszej rozbudowy kompleksu produkcyjnego. Ukończony w 2012, zaprojektowany przez biuro HENN GmbH, pawilon Porsche, swą opływową formą, transponującą aerodynamikę samochodu sportowego, wprowadza powiew świeżości. Wysunięty na 25 m ponad lustro wody dach, zakrywa wejście do pawilonu oraz układ amfiteatralnie ułożonych siedzisk dla 400 osób. „Płynne kontinuum” wyraża obecną filozofię Porsche, jedność i symbiozę z Naturą, nawiązując do pierwszych samochodów sportowych, ukazuje płynną ewolucję marki. W stoczni w Stralsundzie, około 620 arkuszy blachy stali nierdzewnej o grubości od 10 do 30 mm połączono bez szwów tworząc skórę (ang. seamless skin) i zespawano z żebrami, w jednorodną ciągłą strukturę monocoque, gotowe segmenty montowano in situ. Do zaprojektowania pawilonu, biuro projektowe HENN, stosując metody przemysłu lotniczego i okrętowego, użyło oprogramowania Rhino. Wnętrze przyjmuje gości z minimalistycznym subtelnym wystrojem, wystawą zaprojektowaną przez HG Merz architekten museumsgestalter, w skład której wchodzą 3 rzeczywiste egzemplarze aktualnych topowych modeli Porsche, uzupełnionych o 25 srebrnych modeli w skali 1:3, ukazujących stopniową ewolucję i rozwój pojazdów koncernu, a także prezentacje multimedialne. Porsche Pavilion w AutoStadt w Wolfsburgu został uhonorowany przez German Design Council nagrodą Automotive Brand Award 2012 w kategorii "Best of the Best - Architecture".

EN

In 2000 in central Germany, on the outskirts of Wolfsburg, the Autostadt automotive theme park was opened, presenting the history and achievements of leading German automotive companies, which are part of Volkswagen AG Group: Audi AG, Seat, Skoda, Lamborghini, Bentley and Dr. Ing H.C.F. Porsche AG. Wolfsburg, the modern "car city", is close to the industrial triangle of Braunschweig-Salzgitter-Magdeburg. Based on Peter Koller’s urban development plan for a town, it was built between 1938 and 1954, Today it is rich in numerous works of contemporary architecture (such as Alvar Aalto and Zaha Hadid buldings). During Autostadt realization and further expansion of the production complex, based on the implementation of the masterplan by the architect Gunter Henn, the authorities of Wolfsburg and Volkswagen AG, have partnered economic cooperation. Completed in 2012, designed by the German office HENN GmbH, Porsche Pavilion, with the streamlined shape, transposing the aerodynamics of a sports car, bring a breath of freshness. The roof, which is raised 25 m above the water surface covers the entrance to the pavilion and the amphitheater with the capacity to accommodate 400 people. “The flowing continuum" expresses the contemporary Porsche philosophy, the unity and symbiosis with nature, it refers to the first genuine sports car and shows a smooth evolution of the brand. In the shipyard in Stralsund, a total of 620 sheets of stainless steel cladding with a thickness of 10 to 30mm were seamlessly combined to form the skin (called the seamless skin) and welded together with reinforcing ribs in a uniform continuous monocoque structure, and then ready conglomerates have been assembled on the site. The pavilion was designed by the HENN Architekten office, using technology straight from the aerospace and shipbuilding industry. Rhino software was used. The interior welcomes guests with a subtle minimalist design, the exhibition designed by HG Merz Architekten museumsgestalter, consisting of three current Porsche top models, supplemented by the 25 silver models at the 1:3 scale, showing the gradual evolution and development of the company's vehicles, as well as multimedia presentations. Porsche Pavilion at the Autostadt in Wolfsburg was honoured by the German Design Council Award with the Automotive Brand Award 2012 design prize in the "Best of the Best - Architecture" category.

14

Ogrody aktywne energetycznie w Singapurze, RIBA Lubetkin Prize 2013

Malinga N.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

7--11

PL

26 września br. miało miejsce w Londynie, na uroczystej gali, ogłoszenie wyników prestiżowego konkursu RIBA Lubetkin Prize 2013. Laureatem tegorocznej edycji jest Cooling Conservatories Gardens by the Bay w Singapurze projektu Grant Associates & Wilkinson Eyre Architects. Do Nagrody Lubetkina nominowane były także obiekty takie jak: Galaxy Soho w Pekinie projektu Zaha Hadid Architects oraz Via Verde w Nowym Jorku projektu Nicholas Grimshaw & Partners. Stephen Hodder, prezes RIBA w uzasadnieniu decyzji jury powiedział: „Podejmowanych jest wiele prób stworzenia oranżerii, po to aby pokazywać tym, którzy nie podróżują po świecie, to co Natura ma do zaoferowania w różnych zakątkach Globu. Z tego powodu powstały min. Royal Botanic Gardens w Kew (1759) oraz Eden Project (2001) w Kornwalii. To, co Wilkinson Eyre zrobił w Singapurze było znacznie trudniejsze i jest bardziej imponującym osiągnięciem. W klimacie podzwrotnikowym bowiem chłodzenie roślin jest nieodzowne, jest mniej energooszczędne niż utrzymywanie roślin w warunkach cieplarnianych w klimacie umiarkowanym. Jednakże zrealizowane w Singapurze szklarnie pokrywające przestrzeń dwóch hektarów utrzymują stosunkowo niski poziom zużycia energii i emisji dwutlenku węgla. Co więcej, przesuwają granice nie tylko środowiskowe ale także strukturalne miasta, dając nowy znak krajobrazowy tej aglomeracji. Uzasadnia to przyznanie właśnie tej realizacji Nagrody Lubetkina 2013. [...]

EN

Cooled Conservatories, Gardens by the Bay in Singapore designed by Grant Associates &Wilkinson Eyre has won the 2013 RIBA Lubetkin Prize for the best new international building. The Three projects were nominated for this year's prize Galaxy SOHO in Beijing by Zaha Hadid Architects, Gardens by the Bay by Grant Associates and Wilkinson Eyre Architects in Singapore and an affordable housing project Via Verde in New York by Dattner Architects and Grimshaw. Speaking about Wilkinson Eyre and Grant Associates collaboration for Singapore’s Gardens by the Bay project, RIBA President Stephen Hodder highlighted that “Cooling plants in a sub-tropical climate is necessarily less energy efficient than keeping hot-house plants warm in a temperate climate. Yet here they have produced greenhouses covering two hectares that are carbon-positive”. Two curved glass structures, the Flower Dome and Cloud Forest represent contrasting ecosystems. The flatter curved greenhouse has a mediterranean feel, the other contains a 35-meter-high ‘mountain’, waterfall, cascading vertical planting and walkways through the tree canopy. Both explore the relationship between people and plants and highlight how climate change and destruction of tropical cloud forests threaten the Earth’s biodiversity. Low-energy glass lets in 64% of available light but admits only 38% of the corresponding solar gain. The domes utilize natural ventilation, while nearby self-powering solar trees expel hot air. Rainwater is collected from the glass roof, stored, and used for irrigation. A biomass boiler provides heat and electricity entirely from the park’s green waste. Wilkinson Eyre won the same prize in 2012 for the innovative Guangzhou finance center. RIBA said that the designers “have pushed the boundaries not only environmentally but also structurally, giving the city a new and public landmark.” The RIBA Lubetkin Prize is named in honour of the Georgia-born architect, who established London’s influential Tecton Group in the 1930s. [...]

15

Nowa stacja metra w dzielnicy finansowej w Rijadzie, Arabia Saudyjska

Janowski M.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

12--16

PL

Największa stacja metra na Półwyspie Arabskim powstanie w Rijadzie, stolicy Arabii Saudyjskiej. W maju 2013 rozstrzygnięto konkurs, którego zwycięzcą jest Zaha Hadid Architects i to według jego projektu zostanie zrealizowana. Stacja metra, która będzie obsługiwać prestiżową dzielnicę finansową king Abdullah Financial District (KAFD), zaprojektowaną przez Henning Larsen Architects i nowojorskie biuro FXFOWLE. Zaprojektowana przez Zaha Hadid Architects stacja metra będzie składać się z sześciu poziomów, z których dwa podziemne przeznaczone są na parkingi. Na pozostałych kondygnacjach oraz poziomach pośrednich zaprojektowano strefy handlu i usług oraz galerie sztuki połączone ze sobą za pomocą ruchomych schodów i wind. Konfiguracja przestrzeni wewnętrznej została skorelowana z przemieszczaniem się pasażerów oraz powiązana z ciągami pieszymi przewidywanymi w planie zagospodarowania przestrzennego KAFD. Sekwencje codziennego ruchu na stacji zostały przełożone na język geometrii. W rezultacie otrzymano modele cyfrowe architektonicznego „opakowania” będące jednocześnie modelami strukturalnymi dostosowanymi zarówno do funkcji obiektu jak i do klimatu oraz kultury Półwyspu Arabskiego. Budynek stacji, inspirowany tradycyjnymi przesłonami mashrabya i jednocześnie przywołujący na myśl kształt pustynnych wydm może być zrozumiały przez mieszkańców Rijadu i akceptowany kulturowo.

EN

The largest underground station in the Arabian Peninsula will be built in Riyadh, the capital of Saudi Arabia. In May 2013, the competition was resolved and the winner, Zaha Hadid Architects was asked to make the project of a metro station which will handle the prestigious King Abdullah Financial District, (KAFD), designed by Henning Larsen Architects and New York office FXFOWLE. Designed by Zaha Hadid Architects, the metro station will consist of six levels, two of which are designed for underground car parks. On the other floors and at the intermediate levels there will be commercial areas as well as art galleries linked together by escalators and elevators. The configuration of the internal space is correlated with the movement of passengers and pedestrians paths designed in the KAFD master plan. The sequences of daily traffic at the station have been translated into the language of geometry. The result is a digital architectural models package which are also structural models adapted both to the object function and the climate as well as culture of the Arabian Peninsula. The station building inspired by traditional shutters mashrabya will bear a resemblance to the form of sand dunes in the desert, and thus they can be understood by the people of Riyadh and culturally accepted by them.

16

Kompleks sportowy XXI wieku w Konstantynie, Algieria

Malinga N.

Archivolta

|

2013

|

nr 3

22--34

PL

7 lipca 2012 ogłoszono wyniki międzynarodowego przetargu na opracowanie koncepcji architektonicznej kompleksu sportowego w Konstantynie (Algieria). Zamierzeniem organizatorów przetargu było wyłonienie najlepszej koncepcji zespołu obiektów sportowych spełniających warunki stawiane dla Letnich Igrzysk Olimpijskich. Konkurs wygrało biuro architektoniczno-konstrukcyjne Modern Construction Systems (MCS) z Poznania. Przedstawiony przez nich projekt okazał się najlepszy, zarówno pod względem przyjętych rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, konstrukcyjnych, jak i wymowy ideowej. Z uwagi na imperatyw zrównoważonego rozwoju zaprojektowano unikatowe struktury membranowe o złożonej geometrii. Wykorzystując warunki topograficzne i klimatyczne stworzono unikatową kompozycję urbanistyczną. Od strony komunikacyjnej, zapewniono dogodny dostęp od strony miasta, lotniska oraz autostrady prowadzącej z Algieru na wschód kraju. Centralnym budynkiem projektowanego zespołu sportowego jest stadion piłkarski z bieżnią lekkoatletyczną (50 tys. widzów). Pozostałe obiekty to: wielofunkcyjna hala sportowa (5 tys. widzów), zespół basenów olimpijskich (3 tys. widzów), zespół kortów z trybuną (1 tys. miejsc) i hala tenisowa (4 tys. widzów), zespół dla sportów jeździeckich (łącznie 1,9 tys. widzów) oraz hotel z centrum konferencyjnym. Obiekty te są manifestacją świadomości ekologicznej epoki oraz współczesnych możliwości technicznych i technologicznych w zakresie projektowania i realizacji architektury przyjaznej środowisku. MCS to jedyne w Polsce interdyscyplinarne biuro projektowe, które, ze względu na profesjonalizm i doświadczenie, może się plasować tuż obok firm o renomie światowej, takich jak Marg und Partner International czy Schlaich Bergmann und Partner, niemieckich biur specjalizujących się w projektowaniu architektoniczno-konstrukcyjnym.

EN

On 7th July 2012, the results of an international tender for an architectural design of a sports complex in Constantine (Algeria) were announced. The intention of the organizers of the tender was to determine the best concept of a complex of sports facilities that would meet the conditions required for the Summer Olympics. The contest was won by the architectural design office Modern Construction Systems (MCS) from Poznań. The presented design turned out to be the best, both in terms of the adopted functional, spatial and structural solutions, as well as ideological significance. Due to the imperative of sustainable development, a unique membrane structures of a complex geometry were designed. Using topographical and climatic conditions, a unique urban composition was created.As far as communication is concerned, an easy access from the city, the airport and the highway from Algiers to the east of the country was provided. The central building of the proposed sports complex is a football stadium with an athletics track (50 thousand spectators). Other facilities include a multi-functional sports hall (five thousand spectators), a complex of Olympic swimming pools (three thousand spectators), a complex of tennis courts with a stand (one thousand seats) and an indoor tennis court (four thousand spectators), a complex for the equestrian sports (the total of 1.9 thousand spectators), and the hotel with a conference center. These objects are the manifestation of environmental awareness of the era as well as of modern technical and technological capabilities in the design and implementation of sustainable architecture. MCS is Poland's only multi-disciplinary design studio which, due to their professionalism and experience, may be placed right next to the world-renowned companies, such as Marg und Partner International and Schlaich Bergmann und Partner, the German studios specializing in architectural and structural design.

17

Kompleks Galaxy SOHO w centrum Pekinu

Koźlik A.

Archivolta

|

2013

|

nr 3

10--17

PL

W 2012 został oddany do użytku wielofunkcyjny obiekt handlowo-usługowo-biurowy Galaxy SOHO w Pekinie (Zaha Hadid i Patrik Schumacher). Projekt został wyłoniony w drodze konkursu w 2008 zorganizowanego przez SOHO China Limited, największego chińskiego dewelopera na rynku przestrzeni biurowych. Galaxy SOHO zlokalizowany jest w centrum Pekinu, nowo powstałej, prestiżowej dzielnicy Nanshuiguan. Ze względu na miejsce realizacji, w pobliżu historycznego centrum miasta (hutong), obiekt ten znalazł się w centrum dyskusji międzynarodowej. Forma tego obiektu powstała w syntetycznych przestrzeniach cyfrowych i jest spektakularnym przykładem projektowania parametrycznego. Forma inspirowana była tarasami uprawnymi charakterystycznymi dla chińskiego krajobrazu górskiego i kontekstem miasta. Założenia ideowe tego projektu Zaha Hadid objaśnia następująco: „Stworzyliśmy wiele przestrzeni publicznych, które bezpośrednio angażują się w miasto, reinterpretują tradycyjną tkankę miejską i współczesne wzory życia w jednolity krajobraz miejski inspirowany Naturą”. Galaxy SOHO oferuje na 15 kondygnacjach 332 857 m2 powierzchni użytkowej. Znajdują się tam restauracje, lokale handlowe, rozrywkowe i biura. Dzięki wykorzystaniu cyfrowych narzędzi projektowania uwzględniono wiele czynników wpływających na ukształtowanie obiektu i jego ekoefektywność. Galaxy SOHO otrzymało Nagrodę RIBA 2013 oraz jest nominowane do RIBA Lubetkin Prize wraz z obiektami takie jak Grimshawa i Dattner Architects Via Verde w Nowym Jorku oraz Gardens by the Bay projektu Wilkinsona Eyre Cooled Conserwatories. Wszystkie zrealizowane zostały w ubiegłym roku. Rozstrzygnięcie konkursu Lubetkin Prize 2013 nastąpi 26 września w Londynie.

EN

In 2012, a multi-purpose retail, service and office center Galaxy SOHO in Beijing was opened (Zaha Hadid and Patrik Schumacher). The design was selected by way of a contest organized in 2008 by SOHO China Limited, China's largest real estate developer of office space. Galaxy SOHO is located in the center of Beijing, in the new prestigious district of Nanshuiguan. Due to the place of its implementation, in the vicinity of the historic city center (hutong), the structure became the subject of an international debate. The form of this structure was created in synthetic digital space and it is a spectacular example of parametric design. The form was inspired by cultivable terraces typical of the Chinese mountainous landscape and the context of the city. Discussing the project by Zaha Hadid said , “The design responds to the varied contextual relationships and dynamic conditions of Beijing . We have created a variety of public spaces that directly engage with the city, reinterpreting the traditional urban fabric and contemporary living patterns into a seamless urban landscape inspired by nature”. Galaxy SOHO offers 332,857 m2 of usable space on 15 floors. There are restaurants, retail outlets, entertainment centers and offices. Through the use of digital design tools, numerous factors that affect the shape of the structure and its eco-efficiency were taken into account. Galaxy SOHO won RIBA Award in 2013, is also one of three projects nominated for this year's RIBA Lubetkin Prize, alongside Gardens by the Bay designed by Grant Associates and Wilkinson Eyre Architects in Singapore and an affordable housing project Via Verde in New York by by Dattner Architects and Grimshaw.

18

Cyfrowe projektowanie i cyfrowa fabrykacja

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2013

|

nr 1

36--45

PL

Projektowanie (CAD) i wytwarzanie (CAM) zintegrowały praktykę wznoszenia budowli z ich projektowaniem. Coraz silniejszy historyczny związek między architekturą a środkami produkcji staje się wyzwaniem dla nowych cyfrowych procesów projektowania, wytwarzania i budowania. Mając do dyspozycji techniki i technologie cyfrowe, przemysł budowlany stawia sobie coraz to nowe wyzwania. Wiodące na rynku budowlanym to niemieckie firmy Covertex, Seele, Finneforest Merk, które realizują dziś projekty architektów o światowej renomie. Fabrykacja cyfrowa i wędrówka danych od architekta do wytwórcy wynika z praktycznego podejścia, a nie z wyidealizowanych celów. Realizacja złożonych geometrycznie budowli i systemów budowlanych o różnych komponentach jest już realną propozycją. Istotne jest zatem rozpatrzenie relacji między niecyfrowymi umiejętnościami i narzędziami a cyfrową techniką i technologią. Prace badawcze prowadzone przez przedsiębiorstwa budowlane sugerują, że transfer i integracja z CAM w zakresie konstrukcji budowlanych wymaga nowego podejścia do produkcji przez rozumienie tradycyjnych środków i umiejętności. Możliwość masowej produkcji zróżnicowanych komponentów budowlanych, z taka samą łatwością jak standaryzowane części, prowokuje do wprowadzenia pojęcia umasowienia różnicowania produkcji (mass-customization) w projektowaniu architektury i wytwarzaniu.

EN

Designing (CAD) and manufacturing (CAM) integrated the practice of erecting buildings with their designing. Increasingly strong historical relationship between architecture and the means of production is becoming a challenge for the new digital design, manufacturing and construction processes. With digital technologies and techniques at its disposal, the construction industry has new challenges. The leading companies on the construction market are German companies, such as Covertex, Seele, Finneforest Merk, who now implement designs of internationally renowned architects. Digital fabrication and migration of data from the architect to the manufacturer is due to a practical approach rather than the idealized goals. Implementation of geometrically complex structures and building systems with different components is a viable proposition. It is important, therefore, to consider the relationship between non-digital skills and tools and digital techniques as well as technology. Research carried out by construction companies suggest that the transfer and integration with CAM in the design of buildings requires a new approach to the production through the understanding of traditional means and skills. The possibility of mass production of various building components, with the same ease as standardized parts, provokes to introduce the concept of mass-customization in the design of architecture and production.

19

Arka XXI wieku – architektura wobec zagrożeń

Fedyczkowski Z. E.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

37--41

PL

W wyniku zmian klimatycznych woda stała się nieprzewidywalna, zagrażając zasiedlonym wybrzeżom. W ostatnim stuleciu wzmogła się aktywność huraganów i burz tropikalnych; coraz częściej dochodzi też do podwodnych trzęsień ziemi, wywołujących fale tsunami. Przewiduje się, że do końca XXI w. poziom wód podniesie się o przynajmniej 1 metr, a na niektórych obszarach nawet o 1,5 metra. Zmiany klimatu są obecnie oczywiste, a ich konsekwencje coraz bardziej dramatyczne. 26 września 2013 opublikowano pierwszą część Raportu IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change), Zespołu ds. Zmian Klimatu przy ONZ. Raporty tej organizacji są wykorzystywane przy formułowaniu narodowych i międzynarodowych programów klimatycznych i polityki finansowania badań. Przedstawia się wizje struktur mieszkalnych, które są odporne na klęski żywiołowe . Koncepcja ta opiera się na podniesieniu architektury oraz infrastruktury ponad powierzchnię terenu zagrożonego wysoką wodą. Realizacja takich obiektów przy współcześnie dostępnych technologiach jest w pełni możliwa, a biorąc pod uwagę narastające zagrożenia klimatyczne, takie budowanie jest wręcz konieczne.

EN

Climate change has dramatically increased the frequency of natural disasters that destroy ever-larger areas inhabited by people. Thus, a complete change in spatial planning concepts is needed. Water has devastated almost every region in the world. The list of countries which have not been struck by the effects of natural disasters is much shorter. Poland has also started to suffer the consequences of climate change, for example, an increasing number of floods. On September 26, 2013, the first part of the IPCC Report (Intergovernmental Panel on Climate Change) of the Panel on Climate Change at the United Nations was published. The reports of this organization are used in the formulation of national and international climate programs as well as research funding policy. The number of countries and regions that are or could be, interested in structures resistant to water and force will increase. This is due to climate change, global warming and the increasing incidence of natural disasters. Floods are covering larger and larger areas. At present, most of the European countries have been subjected to some form of natural disasters. Such nations and regions would surely be interested in the response of architecture, urban studies, and spatial planning and management to natural calamities. This paper aims to describe the development of a structures which are resistant to most of natural disasters and which allow to construct of housing estates. The structures have been designed for use in areas at risk of floods, hurricanes and earthquakes. It eliminates the drawbacks of traditional residential developments, which are not disaster-resistant. The projects allows for the whole urban organisms to be built.

20

UEFA Stadion Narodowy w Warszawie

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2012

|

nr 2

20--28

PL

29 stycznia bieżącego roku wielkim koncertem zespołów rokowych dokonano inauguracji Stadionu Narodowego w Warszawie. Oddano do użytku wielofunkcyjny obiekt sportowy umożliwiający organizację różnego rodzaju widowisk sportowych, koncertow muzycznych oraz wydarzeń kulturalnych. Stadion Narodowy powstał z okazji organizacji przez Polskę (wraz z Ukrainą) Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012. Podczas meczów może pomieścić 55 tys. widzow w tym106 miejsc przeznaczonych jest dla niepełnosprawnych. Posiada 4 kategorię w klasyfikacji UEFA (najwyższą). Podczas koncertów zaś stadion może przyjąć nawet 72,9 tys. widzów. Stadion Narodowy w Warszawie jest największym obiektem sportowym w Polsce. Stadion Narodowy, za wyjątkiem konstrukcji nośnej przekrycia i samego przekrycia, jest ekonomiczną konstrukcją żelbetową. Dziś zawansowane cyfrowe narzędzia projektowania zawarte w programach cyfrowych, jak na przykład DIANA czy MIDAS, ułatwiają nie tylko rozwiązywanie zagadnień inżynierskich i wykonywanie obliczeń, ale także pozwalają optymalizować konstrukcje, także pod względem zużycia materiału. Konstrukcja nośna przekrycia oparta jest na zasadzie koła rowerowego. Elementem ściskanym jest tu pierścień zewnętrzny złożony z 72 części o wadze 48 ton każda. Opierają się one na 72 słupach o przekroju 1000 mm, a o wysokości 34 m i wadze 48 ton. Długość pierścienia ściskanego wynosi 900 m. Na szczycie każdego ze słupów dodano odpowiedniej wysokości zastrzały, do których mocowany jest system lin podtrzymujących membranowe przekrycie trybun. Aby utrzymać równowagę pracy konstrukcji potrzebne były odciągi sprowadzające siły napinające liny na podłoże. 50 procent sił horyzontalnych jest tu bezpośrednio sprawdzanych na fundamenty. Opracowane przez Schlaich Bergermam & Partner przekrycie Stadionu Narodowego, to pierwsze w Europie przekrycie o powierzchni 40 000 m2 (wraz z dachem rozsuwanym).

EN

January 29, 2012 was the day of the Inauguration of the National Stadium in Warsaw. The new stadium constructed for the UEFA European Football Championships 2012 had been carefully developed to be inserted into the existing 10th-Anniversary Stadium in Warsaw. The stadium has a seating capacity of 55, 000. Its construction commenced in 2008 and was completed in November 2011. The stadium is equipped with a heated pitch, training pitch, facade lighting, movable roof and an underground parking space. It is also a multipurpose object providing organization of sports events, concerts, cultural events and it also enables sales, conferences and gastronomic functions (it contains 50 fast food courts and the sales surface of 25,000 m2). The stadium has a unique retractable PVC roof which unfolds from a nest on a needle suspended above the centre of the pitch. The secondary supported membrane is held by radial cables based on the wheel-and-spoke concept. The compression ring consists of a thick-walled round hollow steel profile, which is supported by vertical steel columns. Radiating from the compression ring to the connection points of the upper radial cables are diagonal compression rods. The tension rods of the outer facade simultaneously serve to keep the horizontal cable forces in balance. The main roof spans across the entire tribune, while the inner roof was designed as an operable roof. The operable inner roof can be stored in the central membrane-garage, located at the flying mast above the middle of the playing field. The stadium is one of the venues for the UEFA Euro 2012 hosted jointly by Poland and Ukraine. Three A Group matches, the quarter final and the semi final are to be played there (with the other matches in that group played at Wroclaw Stadium).