Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Domy miejskie. Przestrzeń wewnętrzna i przestrzeń miejska

Malacarne G.

Pretekst

|

2017

|

Nr 7

43--48

PL

Hipotezy projektowe rozwinęły idee zabudowy mieszkaniowej, która proponuje zasadę zdolności dostosowania się i elastyczności konstrukcji przestrzeni mieszkalnych i osiedli. W tym względzie, tekst koncentruje się na japońskiej tradycji budowania i zamieszkiwania. Japońska tradycja architektury mieszkaniowej przez porównanie może stać się szansą na odtworzenie i odnowienie mechanizmów kompozycyjnych charakteryzujących współczesną kulturę zamieszkiwania i projektowania architektury mieszkaniowej.

EN

The design hypotheses have developed an idea of residential building that proposes a principle of adaptability and flexibility for the construction of residential spaces and settlements. In this connection, the study focused attention on the Japanese tradition of building and housing. The Japanese housing tradition becomes a chance to develop a comparison intended to help regenerate and renew the compositional mechanisms that characterize the contemporary culture of habitation and housing design.

2

Contemporary urbanisation in China: an overview and the project for Shanghai

Roca E., Martí M., Pesoa M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2016

|

Y. 113, iss. 2-A

21--33

EN

The major metropolises of the world face several problems due to their rapid growth. From among these, it is considered that Chinese cities in particular deserve special attention due to the diversity of challenges they face. Out of the 1,367,820,000 population of China in 2014, 54.77% constituted the urban population1 – this figure takes on more relevance when we consider that only sixty-five years ago, just 10.64% of the population was urban. From the total population of the country, about 17% live in the ten most major cities and their metropolitan areas2. Taking into account the relevance of the metropolis in the Chinese context, we propose a set of topics, challenges and trends in contemporary urbanization in China.

PL

Główne metropolie świata stają przed szeregiem problemów spowodowanych ich gwałtownym wzrostem. Spośród nich uważa się, że chińskie miasta zasługują na szczególną uwagę ze względu na różnorodność wyzwań, jakim muszą stawić czoła. 54,77% ogółu społeczeństwa chińskiego liczącego sobie 1 367 820 000 mieszkańców w roku 2014 stanowiło populację miejską – ta liczba nabiera szczególnego znaczenia, gdy weźmiemy pod uwagę fakt, że sześćdziesiąt pięć lat temu tylko 10,64% ludności Chin zamieszkiwało miasta. Z całej populacja kraju, ok. 17% ludności mieszka w dziesięciu największych miastach i na terenie otaczających ich obszarów metropolitarnych. Pamiętając o tym, że rozpatrywanie problemu metropolii w kontekście Chin ma swoje głębokie uzasadnienie, proponujemy omówienie zestawu tematów, wyzwań i trendów zachodzących we współczesnej urbanizacji Chin.

3

W poszukiwaniu nowego programu przestrzennego Białegostoku - nowe centrum

Chodorowski M.

Architecturae et Artibus

|

2014

|

Vol. 6, no. 3

5--23

PL

Kształtowanie się śródmieścia Białegostoku w okresie powojennym, a szczególnie jego centralnej części, jest tematem badań autora. Dotychczas w dostępnych publikacjach na ten temat wypowiadały się osoby bezpośrednio zaangażowane w proces prac planistycznych - Helena Sawczuk-Nowara oraz Henryk Majcher. Uzasadnione wydaje się przeanalizowanie koncepcji planistycznych i urbanistycznych, które wpłynęły na ostateczny kształt i wizerunek dzisiejszego śródmieścia Białegostoku. W artykule przeanalizowane zostały pierwsze plany perspektywiczne z lat 50-tych i 60-tych, które określały program funkcjonalno-przestrzenny tego terenu po zniszczeniach wojennych. A następnie realizacje z końca lat 50-tych, 60-tych i projekty koncepcyjne z lat 70-tych. Zrealizowane fragmenty tych wizji są niepełne bez zrozumienia szerszego kontekstu projektów urbanistycznych i założeń funkcjonalnych, w których były osadzone. Dotyczy to szczególnie elementów centro-twórczych w obecnej strukturze współczesnego ścisłego centrum Białegostoku. Przesunięcie ośrodka centralnego i zaprogramowanie w jego obrębie najważniejszych instytucji publicznych, w tym centrotwórczych było decyzją odważną. Natomiast brak realizacji tego ośrodka w okresie późniejszym i próby obecnych przekształceń leżą u podstaw dzisiejszych problemów miasta i braku możliwości utworzenia nowych czytelnych centralnych przestrzeni miasta odnoszących jego prestiż.

EN

Development of Bialystok downtown in the postwar period, especially its medieval part, is the subject of the author’s research. So far, in the available publications on the subject spoke people directly involved in the planning activities, they were Helena Sawczuk-Nowara and Henryk Majcher. It seems reasonable to examine the concept of planning and urban planning that influenced the final shape and the image of today’s downtown of Bialystok. The article were analyzed the first long-term plans of the 50’s and 60’s, which defined the functional and spatial program of the area after the war. And then the realization of the late 50’s, 60’s and conceptual designs of the 70’s. Completed portions of these visions are incomplete without understanding the broader context of urban design and functional requirements where they were seated. This applies particularly to the issues center-creative in the current structure of the modern center of Bialystok. Moving the central site and programmed within it the most important public institutions and centro-creative was a courageous decision. In contrast, the lack of implementation of this facility at a later date and try to present transformations underlying the present problems of the city and it was impossible to create the central area of the city to enhance its prestige.

4

Białostocka trasa W-Z – powstanie i następstwa w strukturze przestrzennej środmieścia

Chodorowski M.

Architecturae et Artibus

|

2014

|

Vol. 6, no. 4

27--37

PL

Białostocka trasa W-Z to obecna aleja J. Piłsudskiego (przed 1989 r. - al. 1-go Maja); pierwszy raz w dokumentach planistycznych pojawiła się pod koniec lat czterdziestych w opracowaniu Ignacego Felicjana Tłoczka i Stefana Zielińskiego1 . Koncepcja była wielokrotnie modyfikowana aż do momentu realizacji. Jej pierwotna funkcja jako arterii komunikacyjnej łączącej dworzec z rejonem pałacu była odpowiedzią na problemy komunikacyjne przedwojennego miasta. Program funkcjonalny i rozwiązania przestrzenne zaproponowane przez autorów planu z 1948 roku odbiegają znacząco od obecnego stanu alei J. Piłsudskiego. Następstwem realizacji trasy w odmiennej formie było fizyczne przecięcie przedwojennego układu ulic, ale również podzielenie obszaru przedwojennego śródmieścia Białegostoku i przekształcenie terenów na północ i północny-wschód od trasy W-Z na osiedla mieszkaniowe. Jednocześnie istniały próby scalenia całego układu, które nigdy nie zostały zrealizowane. Celem artykułu jest prezentacja materiałów ukazujących tworzenie nowego układu komunikacyjnego oraz towarzyszących zmianom w rozmieszczeniu funkcji w śródmieściu Białegostoku. Materiałem badawczym są dokumenty planistyczne z lat 1938-1974, na podstawie których wykonano analizy układu drogowego i funkcjonalnego terenów obecnego śródmieścia w kontekście realizacji Trasy W-Z. Rezultatem prac badawczych jest ukazanie roli i wpływu realizacji trasy na historyczną strukturę śródmieścia, a także późniejsze próby przeciwdziałania niepożądanym efektom.

EN

Bialystok’s “Route E-W” (Route East-West) is present Avenue J. Pilsudski (before 1989. - Avenue 1-st May), for the first time in planning documents appeared in the late 40’s in elaboration of the I.F. Tłoczek and Stefan Zieliński. The concept has been repeatedly modified until completion. Its original function as a road connecting main station with the area of the baroque residence was in response to the pre-war city traffic problems. The functional and spatial solutions of the program proposed by the authors of the 1948 plan differ significantly from the current image of Avenue J. Pilsudski. The consequence of such a system was to physically cut the pre-war layout of streets, but also dividing the area of pre-war Bialystok and transform the downtown area to the north and north-east of “Route W-Z” into housing estate. At the same time, there were attempts to merge the entire system, which has never been realized. The aim of the paper is to present the materials showing creation of a new communication system and the associated changes in the function of downtown Bialystok. The impact of the route of the historic structure of the city center and later attempts to counteract the undesirable effects. The research material are planning documents from the years 1938-1974 , which were made on the basis of the analysis of road systems and functional areas of the current downtown in the context of Routes W-E. The result of the research work is to show the role and impact of the implementation of the route of the historic downtown structure and the subsequent attempts to counteract the undesirable effects.

5

Cityscape architecture as ordinary architecture

Battaino C.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2009

|

R. 106, z. 1-A

9-11

EN

We have to go back to working on the urban project as a theory of architecture because it is the issue of the city which presents itself as the exemplary synthesis of the contradictions and relative crisis of architecture, as well as a possible condition of its improvement. It is necessary to work on ordinary architecture, in a multi-scalar way, by restoring the adherence of the building to the cityscape and the widespread beauty of the total environment.

PL

Musimy powrócić do pracy nad projektem urbanistycznym jako teorią architektury. Miasto jest bowiem przykładem syntezy sprzeczności i względnego kryzysu architektury, a równocześnie potencjalnym warunkiem jej rozwoju. Konieczna jest praca nad zwyczajną architektury na szeroką skalę poprzez przywracanie jedności budynku i krajobrazu miasta oraz ogólnego piękna otoczenia.