Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Reconstruction of the relative coordinates of image using projective geometry

Augustynowicz M., Sawicki D.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2016

|

R. 92, nr 1

208--211

EN

Problem of determining the relative position often occurs in the process of image recognition. In general form, it can be described as quadrilateral to rectangle transformation. This paper describes and compares methods of simple relative coordinates calculation on the flat surface. The surface position can be set at any angle to the camera and in any rotation as well. The problem can be solved in efficient way using projective geometry, the new reconstruction method is introduced.

PL

Problem określenia względnego położenia obiektów często występuje w procesie rozpoznawania obrazu. W ogólnej postaci, może to być opisane przekształceniem dowolnego czworokąta w prostokąt. W artykule przeanalizowano proste przekształcenia tego typu dla dowolnego ustawienia płaskiej powierzchni względem kamery. Został zaproponowany nowy algorytm, który rozwiązuje problem w prosty sposób z wykorzystaniem geometrii rzutowej.

2

The Masterly Projective Pattern Across Form and Symbolism in Las Meninas by Diego Velazquez

Cocchiarella L.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2016

|

Vol. 29

53--57

EN

Aim of this paper is to focus on the intrinsic connection between perspective pattern and symbolism in Las Meninas, the enigmatic art masterpiece painted by Diego Rodríguez de Silva y Velázquez in 1656. Most intriguing steps in this work have been the search for information about the not yet existing room depicted, and the geometrical investigation concerning reflection in the mirror. Graphic reconstruction has been based on the modern homological approach.

PL

W niniejszej pracy pokazano ścisły związek pomiędzy zasadami perspektywy a symboliką przedstawioną w Las Meninas, enigmatycznym dziele autorstwa Diego Rodríguez de Silva y Velázquez powstałym w 1656 roku. Szczegółowa analiza geometryczna dotyczyła informacji niesionej przez treść obrazu w pokoju i odbicia w lustrze. W rekonstrukcji graficznej wykorzystano geometryczną zasadę homologii.

3

Drawings of Friedrich Bernhard Wernher (1690-1776) and geometry. Part 1. General remarks

Żaba A.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2016

|

Vol. 28

63--70

EN

F. B. Wernher, known also as Werner, is the author of many different drawings depicting the views of European towns and urban settlements. These drawings were analyzed multiple times by specialists representing different fields of art and science. The author of this article aims to describe the connection between Wernher's freehand drawings with the methods used in graphical description of constructions. In the article there will be discussed only chosen kinds of drawings and their examples will be presented. Separately, in planned second part of the study, cases of the Wernherian perspective will be discussed.

PL

F. B. Wernher (1690-1776), znany również jako Werner, jest autorem wielu rysunków przedstawiających widoki europejskich miejscowości i założeń urbanistycznych. Rysunki te były wielokrotnie analizowane przez specjalistów z różnych dziedzin sztuki i nauki. Autorka artykułu podejmuje próbę opisania związku odręcznych rysunków Wernhera z metodami wykreślnymi stosowanymi w graficznym zapisie konstrukcji. W artykule omówione zostaną jedynie wybrane rodzaje rysunków i przedstawione ich przykłady. Osobno, w planowanej drugiej części opracowania, zostaną omówione przypadki „wernherowskiej perspektywy".

4

Involution in the pencils of osculating conics p2 1=2=3, 4 and super osculating conics p2 1=2=3=4

Wojtowicz B., Pałka A.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2013

|

Vol. 25

11--17

EN

The authors present the results of the further discussion on the properties of the pencils of the osculating and superosculating conics. Two theorems on the involutory pencils of osculating and supersculating conics and the theorem on the involutory range of points of the second order have been shown. Certain properties and construction of the basic elements of conics have been demonstrated.

PL

Praca jest kontynuacją artukułów [5, 6, 7]. Przedstawiono w niej dwa twierdzenia; Tw. I: Jeżeli pęk prostych jest 4’ (a’ , b’ , c’,…) jest pękiem inwolucyjnym, to przyporządkowany mu w przekształceniu kwadratowym E pęk stożkowych ściśle lub nadściśle stycznych jest również pękiem inwolucyjnym. Tw. II: Jeżeli pęk stożkowych ściśle lub nadściśle stycznych jest pękiem inwolucyjnym, to szereg punktów rzędu drugiego, którego elementami są środki stożkowych pęku (p2) jest również szeregiem inwolucyjnym.

5

Using a CAS to visualize some images of lines mapped via the harmonic cross-ratio

Korczak E., Marlewski A.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2012

|

Vol. 23

11--19

EN

Let K be a cubic curve in the projective space P 3 and let T1 and T2 be points determining a bisecant T1T2 of K. We fix a point A on K and a point B≠A which does not lay on K, and such that T1T2 ≠AB. We are interested in the set of points X generated by the equation (T1, T1; M, X) = –1 where M denotes the point at which AB meets the bisecant T1T2. So we consider the line congruence of order 1 and of class 3 in the aspect of the harmonic cross-ratio. We derive theoretic formulas for the set of X ‘s and we go on in the harmonic case– then the set of X ’s is a conic. We use the computer algebra system Derive 5 from Texas Instruments, Inc., USA, to produce visualizations of the images of resulting curves.

PL

Niech K będzie krzywą przestrzenną rzędu trzeciego w przestrzeni rzutowej P 3 i niech M będzie dowolnym punktem tej przestrzeni nieleżącym na K. W wiązce prostych, której wierzchołkiem jest M, znajduje się dokładnie jedna bisekanta. Punkty, w których przecina ona krzywą K, oznaczamy przez T1 i T2. Tematem pracy jest zbadanie miejsc geometrycznych punktów X i T1T2, dla których dwustosunek (T1, T2; M, X) = –1, gdy punkt M przebiega prostą, którą wyznaczają ustalone punkt krzywej K i punkt, który na K nie leży. Badanie to przeprowadzamy przy użyciu programu Derive 5 for Windows (Texas Instruments, Inc.).

6

Pencils of the mautually super osculating conics P2 1=2=3=4

Wojtowicz B., Pałka A.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2012

|

Vol. 23

25--28

EN

The E- transformation is a quadratic transformation in the projective 2D space for which the base constitute the circle n2 and the center W which lies on this circle. Specifically, the authors present the results of the further discussion on the properties of the pencils of super osculating conics. The theorem on projective relation between the elements of the pencil of super osculating conics and the range (of the second order) of the conics’ centers has been proved.

PL

Praca jest kontynuacją artykułu [4]: Pęki stożkowych ściśle stycznych p2 1=2=3=4 oraz artykułu [5]: Stożkowe środków pęku p2 1=2=3=4, w których omówiono przekształcenie kwadratowe E. Bazą przekształcenia jest okrąg n2, a środkiem przekształcenia punkt W leżący na tym okręgu.Stwierdzono, iż wszystkie proste , które przechodzą przez punkt W przekształcają się w stożkowe wzajemnie ściśle styczne przechodzące przez trzy punkty 1=2=3 pokrywające się z punktem W. Środki poszczególnych stożkowych pęku leżą na stożkowej, którą nazwano stożkową środków i oznaczono s2. W pracy udowodniono twierdzenie o relacji rzutowej między elementami pęku stożkowych nadściśle stycznych a szeregiem drugiego rzędu, którego elementami są środki stożkowych, które powstają w wyniku zastosowania transformacji E.

7

The conic of centers S2 of a pencil P2 1=2=3,4

Wojtowicz B.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2008

|

Vol. 18

19--25

EN

The E-transformation is quadratic in the projective 2-dimensional space and based on the circle n2 and the center W, which lies on the circle n2 . In the E-transformation to the straight line a’ corresponds a conic a2. The elation has been defined, where a’ is a vanishing line, the line ta parallel to a’ and passing through the point W is the axis of elation. All lines that do not pass through the center of the transformation W will correspond to osculary conics passing through the three points 1=2=3 coinciding with the center W. The centers of these conics make also a conic of centers s2. Special cases are distinguished dependent on whether the base quadrangle 1=2=3,4 is concave or convex. The case with point 4 lying at infinity has been discussed. Two theorems have been formulated and proved.

PL

Praca jest kontynuacją artykułu „Pęki stożkowych nadściśle stycznych (P2 1=2=3,4)” ([6]), w której omówiono przekształcenie kwadratowe „E”, dla którego bazą jest okrąg n2, natomiast środkiem przekształcenia jest punkt W leżący na okręgu n2. Stwierdzono, że wszystkie proste, które nie przechodzą przez punkt W, przekształcają się w stożkowe wzajemnie ściśle styczne czyli przechodzące przez trzy punkty 1=2=3 pokrywające się z punktem W. Środki poszczególnych stożkowych pęku leżą na stożkowej, którą nazwano stożkowa środków i oznaczono s2. W pracy omówiono trzy przypadki, w których w zależności od czworokąta podstawowego 1=2=3,4 stożkowa środków s2 jest hiperbolą, elipsą, parabolą. Przedstawiono również twierdzenie, z którego wynika, iż mając zadaną stożkową środków s2 można wyznaczyć bazę n2 przekształcenia „E” oraz wyznaczyć średnice sprzężone lub asymptoty poszczególnych stożkowych pęku P2 1=2=3,4. W pracy pokazano, że pęk stożkowych P2 1=2=3,4, którego elementami są stożkowe a2, b2, c2,…. jest rzutowy do szeregu punktów rzędu drugiego, którego podstawą jest „stożkowa środków” s2, a elementami są punkty Sa, Sb, Sc, ... będące środkami stożkowych a2, b2, c2,…..

8

A note on homomorphisms of inner product spaces

Pulmannova S.

Demonstratio Mathematica

|

2005

|

Vol. 38, nr 4

997--1004

EN

Recently, Buhagiar and Chetcuti [1] have shown that if V1 and V2 are two separable, real inner product spaces such that the modular ortholattices of their finite and cofmite subspaces are algebraically isomorphic, then V1 and V2 are isomorphic as inner product spaces. Their proof is based on the properties of inner product spaces, in particular it makes use of Gleason's theorem. In this note we show, using techniques of projective geometry, that their result holds for any inner product spaces, real, complex or quaternionic, of dimension at least three, not necessarily separable. We also consider the case when the algebraic isomorphism is replaced by a homomorphism, and the case when the underlying fields of V1 and V2 are not the same.

9

A proof of the projective Desargues axiom in the Desarguesian affine plane

Prażmowska M.

Demonstratio Mathematica

|

2004

|

Vol. 37, nr 4

921--924

EN

We give a short proof that the projective Desargues axiom is valid in the Desarguesian affine planes.

10

Self-matching of stereoscopic images without camera calibration

Larabi S.

Machine Graphics and Vision

|

2001

|

Vol. 10, No. 3

333-351

EN

In computer vision applications where the calibration object is not avaible , it is useful to use an uncalibrated stereoscopic head. Even in this case, to calculate the three-dimensional structure of the viwed scene, the stereo matching is considered as the key step in stereo vision analysis. This paper presents a contribution to resolve this problem when an uncalibrated stereo rig is involved in a visual task. We propose an algorithm for self-matching of stereoscopic images of indoor scenes. Based on projective geometry, the principal idea of the method is to estimate the epipole position assuming a set of matched 2D surfaces. A voting approach is used to select the correct matching which produce the same solution. In practice, as the stereo images are noisy, we propose a mathematical analysis of the uncerainty measure. We assume that the vertices are noisy, and we propagate the effect of this noise in the different stages of the proposed algorithm. The new version of the algorithm allows to calculate the region where the epipole point appertains, called the "epipolar region". The stereo matching algorithm has been tested on both synthetic and real images, and the number of lines matched demostrates the robustness of the geometric method.