Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ procesu zaawansowanego utleniania H2O2/O3 na poprawę efektywności biologicznego oczyszczania ścieków z myjni samochodowej

Włodyka-Bergier Agnieszka, Kowalewski Zbigniew, Mazur Robert

Instal

|

2023

|

nr 11

52--56

PL

Procesy zaawansowanego utleniania przed procesami biologicznego oczyszczania ścieków stosowane są w celu zwiększenia ilości frakcji biodegradowalnej, łatwo asymilowanej przez mikroorganizmy. W artykule przeanalizowano wpływ procesu H2O2/O3 zastosowanego w sekwencji z procesem biologicznego oczyszczania w bioreaktorach ze złożem ruchomym na zwiększenie efektywności oczyszczania ścieków z myjni samochodowej. W procesie H2O2/O3 zastosowano 3 dawki nadtlenku wodoru (27,5 mg/dm3, 82,5 mg/dm3, 137,5 mg/dm3) i stałą dawkę ozonu wynoszącą 100 mg/dm3. Po procesie utleniania ścieki kierowano do reaktorów w celu przeprowadzenia oczyszczania biologicznego ścieków. Czas pracy bioreaktorów wynosił 24 godziny, a próbki pobierano po 2 h, 6 h i 24 h. W ściekach oznaczano szereg parametrów fizyko-chemicznych, takich jak ChZT, BZT5, azot ogólny i fosfor ogólny, barwa i mętność, odczyn i przewodność elektryczna właściwa. Badania wykazały, że utlenienie ścieków z wykorzystaniem najmniejszej analizowanej dawki H2O2 w analizowanym procesie zaawansowanego utlenienia (27,5 mg H2O2/dm3, 100 mgO3/dm3) przyczyniło się do zwiększenia efektywności usuwania materii organicznej oraz azotu i fosforu ogólnego w procesie biologicznego ich oczyszczania.

EN

Advanced oxidation processes before biological wastewater treatment processes are used to increase the amount of the biodegradable fraction, easily assimilated by microorganisms. The article analyzes the impact of the H2O2/O3 process used in sequence with the biological treatment process in moving bed bioreactors on increasing the efficiency of car wash wastewater treatment. In the H2O2/O3 process, 3 doses of hydrogen peroxide were used (27.5 mg/dm3, 82.5 mg/dm3, 137.5 mg/dm3) and a constant dose of ozone (100 mg/dm3). After the oxidation process, the wastewater was directed to reactors for biological wastewater treatment. The operating time of the bioreactors was 24 hours, and samples were taken after 2 h, 6 h and 24 h. A number of physico-chemical parameters were determined in the sewage, such as COD, BOD5, total nitrogen and total phosphorus, color and turbidity, pH and conductivity. The research showed that wastewater oxidation using the lowest analyzed dose of H2O2 in the analyzed advanced oxidation process (27.5 mg H2O2/dm3, 100 mgO3/dm3) contributed to increasing the efficiency of removal of organic matter, nitrogen and total phosphorus in the biological treatment process.

2

Procesy utleniania i zaawansowanego utleniania do czyszczenia ścieków z myjni samochodowej

Włodyka-Bergier Agnieszka, Bergier Tomasz, Mazur Robert, Kowalewski Zbigniew

Przemysł Chemiczny

|

2022

|

T. 101, nr 9

699--703

PL

Przedstawiono wyniki badań nad możliwością zastosowania procesów zaawansowanego utleniania materii organicznej w ściekach do form bardziej biodegradowalnych. Ścieki poddano ozonowaniu, naświetlaniu promieniami UV lampą niskociśnieniową (UV₂₅₄) i średniociśnieniową (UVśr), utlenianiu H₂O₂ oraz kombinacji tych procesów: O₃/UVśr, O₃/UV₂₅₄, O₃/H₂O₂, UVśr/H₂O₂, UVśr/ O₃/H₂O₂, UV₂₅₄/H₂O₂ i UV₂₅₄/ O₃/H₂O₂. Oznaczono takie parametry ścieków, jak ChZT, BZT₅, barwa i odczyn. Najlepszy efekt zwiększenia biodegradowalności materii organicznej (najmniejszy stosunek ChZT/BZT) w ściekach uzyskano po ozonowaniu i procesie UV₂₅₄/O₃/H₂O₂.

EN

The car wash wastewater was treated with O₃, H₂O₂ and/or irradn. with low- and medium-pressure UV lamp for 0–150 min. COD, BOD, color and pH were tested in raw and treated sewage. The best effect of increasing the biodegradability of org. matter (the lowest COD/BOD ratio) in the wastewater was obtained after O₃ and the UV₂₅₄/O₃/H₂O₂ processes. The best overall effect of waste water treatment in terms of COD and color removal was obsd. after ozonation.

3

Decolorization Kinetics of Acid Azo Dye and Basic Thiazine Dye in Aqueous Solution by UV/H2O2 and UV/Fenton: Effects of Operational Parameters

Baffoun A., El Ghali A., Hachani I.

Autex Research Journal

|

2017

|

Vol. 17, no. 1

85--94

EN

The photochemical decolorization of two dyes, namely Acid Yellow 54 and Basic Blue 9, was studied using the UV/H2O2 and UV/Fenton processes. The effects of the amount of H2O2 and FeSO4 as well as the initial pH solution on decolorization kinetics of both the dyes were investigated. The pseudo-first order kinetic model was applied to predict the decolorization of the selected dyes at the different operational conditions and results showed that this model fitted very well with the experimental data. The obtained results also showed the efficiency of UV/Fenton process to quickly degrade aqueous effluents polluted by Acid Yellow 54 and Basic Blue 9 compared to the UV/H2O2 process.

4

Zmiany ekotoksyczności roztworów zawierających sulfonamidy w trakcie procesu zaawansowanego utleniania

Baran W., Adamek E., Ziemiańska J., Makowski A., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 1

313--318

PL

Procesy zaawansowanego utleniania (AOP) są często wykorzystywane do degradacji zanieczyszczeń odpornych na biodegradację i silnie toksycznych. Przykładem takich substancji są sulfonamidy zaliczane do syntetycznych chemioterapeutyków o działaniu bakteriostatycznym. Aby zastosowanie procesów AOP było uzasadnione, ważne jest, by ich produkty charakteryzowały się niższą ekotoksycznością niż substraty. Celem pracy była ocena ekotoksyczności sulfanilamidu i sulfametoksazolu oraz produktów reakcji ich utleniania za pomocą rodników hydroksylowych (HO•). Źródłem rodników była reakcja fotokatalityczna prowadzona w obecności TiO2. Ocenę ekotoksyczności wykonywano, wykorzystując standaryzowany test MARA® i procedury jego producenta. Test ten wykorzystuje jako bioindykatory dziesięć wyizolowanych szczepów bakteryjnych i drożdże. Stwierdzono, że większość bioindykatorów była praktycznie niewrażliwa na badane sulfonamidy do stężenia 500 μmol dm–3. Mikroorganizmami wrażliwymi w znacznie większym stopniu od pozostałych były szczepy Microbacterium spp. oraz Citrobacter freudii. Minimalne stężenia hamujące wyznaczone względem tych szczepów dla sulfanilamidu i sulfametoksazolu wynosiły odpowiednio 15 μmol dm–3 (Microbacterium spp.) i 19 μmol dm–3 (C. freudii). Stwierdzono również, że wypadkowy efekt inhibicyjny badanych próbek malał w trakcie trwania AOP, jednak znacznie wolniej niż towarzysząca mu degradacja sulfonamidów. Najsilniej efekt ten obserwowany był u mikroorganizmów bardziej wrażliwych na sulfonamidy. Jednak w pojedynczych przypadkach w trakcie AOP obserwowano również wzrost inhibicji w badanych roztworach.

EN

Advanced oxidation processes (AOP) are often used to degrade of organic pollutants that are resistant to biodegradation and highly toxic. Examples of such substances are sulfonamides classified as synthetic chemotherapeutics agents having a bacteriostatic effect. However, the application of AOP is useful and proper only when the resulting products will be less ecotoxic than substrates. The purpose of our study was to compare the ecotoxicity of sulfanilamide and sulfamethoxazole and products of their oxidation by hydroxyl radicals (HO•). These radicals were generated during the photocatalytic reaction carried out in the presence of TiO2. Ecotoxicological assessment was determined using a standardized MARA® toxicity test kit and procedures recommended by the test manufacturer. In MARA® test, eleven genetically diverse microorganisms (ten strains of bacteria and one yeast) are used as bioindicators. It was found, that the most of bioindicators was practically insensitive to sulfonamides investigated at concentrations to 500 μmol dm–3. Microbacterium spp. and Citrobacter freudii were much more sensitive microorganisms than the others. The minimum inhibitory concentrations (MTC) determined against these strains to sulfanilamide and sulfamethoxazole were 15 μmol dm–3 (Microbacterium spp.) and 19 μmol dm–3 (C. freudii), respectively. Additionally, it was found that the resultant inhibitory effect on the growth of tested microorganisms decreased during the AOP, but it was much slower than accompanying degradation of sulfonamides. The strongest effect was observed with microorganisms more sensitive to sulfonamides. However, in a few cases it was observed the increase in the inhibition during the AOP.