Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Metody badań współczynników przenoszenia węgla i azotu w procesach nawęglania i azotonawęglania w atmosferach

Sobusiak T.

Inżynieria Powierzchni

|

2000

|

Nr 1

28-34

PL

Przedstawiono podstawową definicję współczynnika przenoszenia węgla, którą rozszerzono na współczynnik przenoszenia węgla i azotu. Podano model strumienia przenoszonego C i N oraz jego związek ze współczynnikiem przenoszenia tych pierwiastków. Wyprowadzono analitycznie zależności wyznaczania współczynników przenoszenia C lub C+N metodami foliowymi, drutowymi i litymi próbkami. Omówiono metodykę badania współczynników przenoszenioa C lub C+N. Podano przykłady uzyskanych wyników. Przedstawiono uwagi, konkluzje i wnioski odnośnie poszczególnych metod, zwracając szczególną uwagę na czynniki wpływające na dokładność wyznaczania współczynników.

EN

The basic definition of carbon transfer coefficient is introduced and this coefficient is spreaded on carbon and nitrogen transfer. Model of stream transferred C and N and its relationship with coefficient of transfer these elements is reported. Analytical dependence of marking of C or C + N transfer coefficients using foil, wire and solid samples methods and methodology of investigation of C or C + N tranfer coefficients and examples of obtained results are discussed. Comments and conclusions on these methods with special attention od factors which provided main influence on accuracy of marking these coefficiants are presented.

2

Modelowanie naprężeń własnych w zahartowanej nawęglanej lub azotonawęglanej niskochromowej stali nadeutektoidealnej (ŁH15)

Przyłęcka M., Gęstwa W.

Inżynieria Powierzchni

|

1999

|

Nr 2

31-37

PL

Praca przedstawia model obliczeń naprężeń własnych w warstwach dyfuzyjnych wytworzonych na stalach nisko- i wysokonawęglonych po procesach nawęglania lub azotonawęglania i hartowania. Prezentacje modelu przeprowadzono w oparciu o nawęglaną lub azotonawęglaną i hartowaną stal Ł15, tak by pokazać możliwości wykorzystania zaprezentowanych wzorów nie tylko do warstw o strukturze martenzyt - austenit szczątkowy, ale i węgliki (węglikoazotki) - martenzyt - austenit szczątkowy. W wyniku przeprowadzonych badań i obliczeń można wykazać, że istnieje pewna wartość ekwiwalentnej zawartości węgla, która pozwala uzyskać najbardziej optymalny skład chemiczny osnowy oraz fazowy warstwy dyfuzyjnej korelujący z jej wysokimi własnościami. Stwierdzono także, że prosta modyfikacja wzorów wykorzystanych w modelu pozwoli go zastosować do innych gatunków stali po procesach nawęglania lub azotonawęglania i hartowania oraz odpuszczania. Pozwala on również, niezależnie od założonych wymagań wstępnych w stosunku do warstwy wierzchniej części maszyn lub narzędzi, zaproponować najkorzystniejszy proces obróbki cieplno-chemicznej i cieplnej.

EN

In this paper, the calculation model of residual stresses in diffusion layers obtained in low- and high-carbon steels after carburizing or carbonitriding and quench hardening has been presented. The presentations of the model have been carried out on the basis of carburized or carbonitrided and hardened ŁH15 steel, so that show the possibilities of using presented equations not only to the layers about structure of martensitic - retained austenite but also to structure of carbides (carbonitrides) - martensitic - retained austenite. As results of realised researches and calculation can be proved, that a sure value of equivalent carbon content exists, which permits to obtain the most optimal chemical composition of matrix and phase contents in diffusion layer as well as the correlation with its high propertie.It confirmed that the simple modification of equations used in the model would let to applicate it in other kinds of steels after processes of carburizing or carbonitriding and quench hardening as well as tempering. The model also allows to offer the most favourable thermochemical and heat treatment processes to parts of machines and tools. The model is independent of preconditions in relation to surface layer.

3

Porównanie procesów azotowania i nawęglania części maszyn dla kryteriów własności użytkowych

Nakonieczny A., Senatorski J., Tacikowski J., Tymowski J., Liliental W.

Inżynieria Powierzchni

|

1998

|

Nr 1

3-11

PL

Przedstawiono porównanie procesów azotowania i nawęglania. Dostosowany do potrzeb przemysłowych system sterowania komputerowego, wykorzystujący potencjał azotowy jako podstawowy parametr sterowania, daje możliwość uzyskania powtarzalnych wyników azotowania, ograniczających kruchość wartwy i podnoszących własności użytkowe warstwy. W artykule podano wyniki badań wytrzymałości zmęczeniowej, a także udarności i odporności na zużycie przez tarcie warstw nawęglanych i azotowanych. Uzyskane wyniki wskazują, że warstwy azotowane mają porównywalną wytrzymałość zmęczeniową z warstwami nawęglanymi, lepszą udarność i odporność na zużycie przez tarcie. Wyższość regulowanego sterowanego komputerowo procesu azotowania w porównaniu z azotowaniem tradycyjnym, potwierdzono wynikami badań odporności na zużycie przez tarcie.

EN

A comparison is presented of the nitriding and carburising processes. An industrial - scale computerised system, employing the nitriding potential as the fundamental controlling parameter, is capble of producing repeatable, superior nitriding results, limiting layer brittleness and enhancing usable properties. The present report presents data obtained in bending fatigue, impact strength and wear resistance tests, carried out on carburised and nitrided surfaces. Results obtained showed that nitrided layers match carburised layers in fatigue, while exceeding them in both impact strength and wear resistance. The superiority of the computer - controlled process over traditional nitriding is illustrated by results of wear testing.