Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: procedury radiologiczne

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ustawowy obowiązek analizy dawek otrzymywanych przez pacjentów w medycznych procedurach radiologicznych : problematyka ogólna

Jankowski P., Grobelna G., Trybusz A.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2013

Vol. 2, nr 3

135--137

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz.U. z 2011 r. nr 51 poz. 265) [1] w części poświęconej audytom klinicznym wskazuje wymóg porównywania dawek promieniowania jonizującego otrzymywanych przez pacjenta w poszczególnych procedurach radiologicznych (iloczynu dawka ekspozycyjna/KERMA – powierzchnia promieniowania jonizującego prostopadła do pierwotnej osi wiązki; dawka ekspozycyjna/KERMA w punkcie przecięcia wiązki pierwotnej ze skórą pacjenta bez i z uwzględnieniem promieniowania rozproszonego) z wartościami referencyjnymi (podanymi dla pacjenta o wadze 70 kg i wzroście 170 cm dla współczynnika wzmocnienia 200 konwencjonalnych zestawów błona – folia wzmacniająca) zawartymi w załączniku nr 2 w/w Rozporządzenia.

Ocena i zarządzanie ryzykiem w procedurach radiologicznych

Oborska-Kumaszyńska D., Witczak I., Greber T.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2013

Vol. 2, nr 5

253--259

Podstawowym celem wszystkich zakładów stosujących promieniowanie jonizujące w procedurach medycznych powinno być dostarczenie wysokiej jakości usług diagnostycznych/zabiegowych/terapeutycznych przy zachowaniu możliwie najniższego ryzyka dla pacjenta. Niestety nie zawsze cele te są osiągane – błędy oraz zdarzenia niepożądane pojawiają się nawet w najlepszych organizacjach. Stąd niezwykle ważne jest, aby te zakłady określiły potencjalne „słabe” obszary i starały się redukować źródła błędów tak dalece, jak jest to możliwe. To wymaga proaktywnego podejścia do zarządzania ryzykiem, które jest strukturalnym podejściem redukowania ryzyka dla pacjentów i personelu do poziomu możliwie najniższego. Ryzyko jest definiowane (EAR i UMESI) jako możliwość/prawdopodobieństwo wystąpienia niebezpieczeństwa poniesienia straty lub skrzywdzenia.

Wzorcowe procedury radiologiczne : standardy i podstawa audytu klinicznego. Dobra praktyka w realizacji procedur medycznych

Oborska-Kumaszyńska D.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2012

Vol. 1, nr 1

11--14

Ocena i zarządzanie ryzykiem w procedurach radiologicznych

Oborska-Kumaszyńska D.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2012

Vol. 1, nr 4

157--164

Podstawowym celem wszystkich zakładów radiologicznych powinno być dostarczenie wysokiej jakości usług diagnostycznych/zabiegowych przy zachowaniu możliwie najniższego ryzyka dla pacjenta. Niestety nie zawsze cele te są osiągane – błędy oraz zdarzenia niepożądane pojawiają się nawet w najlepszych organizacjach. Stąd niezwykle ważne jest, aby zakłady radiologii określiły potencjalnie „słabe” obszary i starały się redukować źródła błędów tak dalece, jak jest to możliwe. To wymaga „proaktywnego” podejścia do zarządzania ryzykiem, które jest strukturalnym procesem redukowania ryzyka dla pacjentów i personelu do poziomu możliwie najniższego. Ryzyko jest definiowane (EAR –The European Association of Radiology i UMES – The Union of European Medical Specialists) jako prawdopodobieństwo wystąpienia niebezpieczeństwa, poniesienia straty lub skrzywdzenia. Krzywda lub efekty niepożądane mogą dotknąć pacjenta nawet w najlepszym szpitalu i zakładzie radiologii o najwyższych możliwych standardach opieki zdrowotnej.