Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2015

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: primate evolution model

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Hominization tendencies in the evolution of primates in multidimensional modeling

Sikorska-Piwowska Z., Zalewska M., Tomczyk J., Dawidowicz A. L., Mańkowska-Pliszka H.

Mathematica Applicanda

2015

Vol. 43, No. 1

77--93

The evolutionary radiation of primates determined many developmental paths among which there is a hominization tendency that leads to the emergence of the modern human. This evolution was studied on the basis of the measurements defining Morant and Sergi’s index [21], which were taken on 68 skulls of chosen adult monkeys, apes and fossil hominids. They were classified into 10 separate taxons. The skull measurements were analyzed with the help of the following methods: descriptive statistics and discriminant analysis, a method that enables spotting differences between the taxons studied on the basis of Mahalanobis distance. Moreover, analysis of variance, ANOVA, was applied as well as Tukey’s multiple comparisons and Kendall’s Ί rank correlation coefficient based on the difference in the probability of growth or decrease in one variable in relation to another one. As a result, the analysis performed showed that apes originate from the primitive forms related to the chimpanzee ( PAN taxon) and orangutan (PONGO taxon). The evolution of the baboon (PAPIO taxon) branched off form the line leading to humans at the orangutan (PONGO taxon). Gibbons are forms which differ from their evolutionary roots the most. Hominids, through their massive and gracile Australopithecus forms, led simultaneously to the emergence of Pithecanthropus, whose further evolution resulted in the neanderthal form. Modern humans have remained distinct from other primates due to simultaneous growth of cranial vault and height, which allowed for considerable brain development. This type of development can be regarded as a manifestation of a qualitative jump in the evolution of primates.

Radiacja ewolucyjna naczelnych wyznaczyła wiele dróg rozwojowych a wśród nich tendencje hominizacyjną prowadzącą do powstania człowieka współczesnego. Ta ewolucja została zbadana na podstawie pomiarów tworzących wskaźnik Moranta i Sergiego [14], pobranych na 68 czaszkach wybranych małp i kopalnych hominidów w wieku adultus. Zostały one zakwalifikowane do dziesięciu odrębnych taksonów. Pomiary czaszek zostały opracowane przy użyciu statystyki opisowej i analizy dyskryminacyjnej, jako metody pozwalającej na wychwycenie różnic między badanymi taksonami co zostało przedstawione na podstawie odległości Mahalanobisa. Ponadto zastosowano analizę wariancji ANOVA wraz z porównaniami wielokrotnymi Tukeya oraz rangowy współczynnik korelacji Ί Kendalla oparty na różnicy prawdopodobieństwa wzrostu lub zmniejszania się jednej zmiennej pomiarowej względem drugiej. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że ewolucja małp człekokształtnych przebiegała od form prymitywnych, których cechy czaszki nawiązywały do zbadanych przez nas form taksonów szympansa i orangutana, a formą najbardziej odbiegającą od rdzenia ich ewolucji jest gibon. Ewolucja pawianów będzie odpowiednikiem rozwoju filogenetycznego form pośrednich prowadzących do formy orangutana. Tak więc cechy czaszki orangutana mają charakter preadaptywny, stanowiący punkt wyjścia zarówno dla małp człekokształtnych jak i zwierzokształtnych. Hominidy poprzez formy australopiteków masywnych i gracylnych doprowadziły równolegle do powstania pitekantropa, którego dalszy rozwój zaowocował w formie neandertalskiej. Człowiek współczesny pozostał odległy od wszystkich naczelnych poprzez równoczesny wzrost wysklepienia i wysokości mózgoczaszki, co pozwoliło na ogromny rozwój mózgu. Ten typ rozwoju jest wyrazem skoku jakościowego w ewolucji naczelnych.