Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Oznaczanie formaldehydu w powietrzu wewnętrzym przy użyciu próbników pasywnych typu PUF

Kucharczyk A., Grochowalski A.

Analityka : nauka i praktyka

|

2015

|

nr 2

46--50

PL

W niniejszej pracy opracowano metodę pasywnego pobierania formeldehydu z powietrza oraz nową metodę oznaczania formaldehydu przy użyciu fenylohydrazyny jako odczynnika derywatyzującego.

2

The measurement of tropospheric ozone concentrations in southern Poland using the passive samplers and plant bioindicators

Godzik B.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

2000

|

Vol. 26, no. 2

7--19

EN

Concentration of ground level ozone were measured from May to September 1996 and 1997 in 14 localities throughout the Kraków Province and in five Polish national parks (NP) located in the Carpathians. Ozone concentrations were measured using passive samplers. At two sites (Kraków - city and Szarów - 30 km east of the city) ozone bioindicator tobacco plants (Nicotiana tabacum L.) were also exposed in the field. The highest forthnightly O3 mean values in Krakow Province were recorded in 1996 and they reached 137,7 mg . m-3.Great in the tropspheric O3 concentrations were recorded from different exposure sites in Krakow Province the lowest concentrations were recorded from Kraków and the areas west and north-west of the city and the highest concentrations from areas north and south of the city. Among mountain exposure sites the highest ozone concentrations were recorded in Bieszczady NP and Babia Góra NP. The two-week long average concentrations in the Carpathias were higher in 1997 than in 1996. Significantly greater damage to tobacco Bel-W3 leaves occurred in the plants exposed at Szarów than in plants exposed in the city centre.

PL

Stężenia ozonu przyziemnego mierzono w okresie od początku maja do końca września 1996 i 1997 roku na 14 stanowiskach w województwie krakowskim i w pięciu karpackich parkach narodowych (PN). Stężenia te określano za pomocą próbników pasywnych. W dwóch stanowiskach (Kraków-centrum) i w Szarowie ( 30 km na wschód od miasta) eksponowano roślinne biowskaźniki ozonu (Nicotiana tabacum L.). Najwyższe średnie stężenie ozonu dla dwutygodniowego okresu ekspozycji w rejonie Krakowa zanotowano w 1996 roku. Wynosiło ono 137,7 mg . m-3. W obrębie województwa krakowskiego obserwowano znaczne zróżnicowanie stężeń ozonu między poszczególnymi stanowiskami: najniższe stężenia notowano w Krakowie i na obszarze położonym na zachód i północny zachód od miasta, najwyższe natomiast w obszarach położonych na północ i południe od Krakowa. Najwyższe stężenia ozonu wśród stanowisk zlokalizowanych w górskich parkach narodowych notowano w Bieszczadzkim i Babiogórskim PN. W Karpatach średnie dwutygodniowe stężenia ozonu w 1997 roku były wyższe niż w roku 1996. Statystycznie istotnie wyższe uszkodzenia liści tytoniu (odmiany wrażliwej na ozon - Bel-W3) obserwowano u roślin eksponowanych poza Krakowem niż w centrum miasta.

3

Determination of organic volatile compounds in workplace air by use of passive samplers and gas chromatography. Part I. A method of determination of chlorinated aliphatic hydrocarbons after solvent desorption

Krochmal D.

Chemia Analityczna

|

1999

|

Vol. 44, No. 6

963-976

EN

The method utilities a passive sampler used previously for the determination of nitrogen dioxide and sulphur dioxide. A modification of the sampler has been made by replacing an absorbing pad with an active charcoal bed of 0.85 cm3 capacity. The sampler is of the badge type; its sampling rate is controlled by diffision through an air gap of 0.83 cm thickness and 3.83 cm2 cross sectional area. After exposure of the sampler the active char-coal bed is transferred to a glass vial and extracted with l ml of carbon disulphide. An aliquot of l ~l of the extract is injected into a gas chromatograph equipped with FID or ECD. Sampling rate of the sampler was determined experimentally using gas standards with respect to the following substances: dichloromethane, chloroform, carbon tetra-chloride, trichloroethylene, tetrachloroethylene and 1, l ,2-trichloroethane. Ratios of the experimental sampling rates to theoretical values, calculated from Fick's law ofdiffusion were on the average 0.59, mostly due to reversibility of adsorption. The substances can be collected during 30-300 min period ofexposure ofthe sampler. By comparison of diffusion coefficients sampling rate of the sampler for preconcentration of further chlorlnated aliphatic hydrocarbons: 1, l-dichloroethylene, 1,1- dichloroethane, 1,2-dichloroethane, 1,1 , l-trichloroethane and 1, l ,2,2-tetrachlol.Oethane was calculated. Precision of the method, expressed as relative standard deviation, is about 15%.

PL

W opisanej metodzie wykorzystano próbnik pasywny stosowany poprzednio do ozna-czania dwutlenku azotu i dwutlenku siarki. Próbnik ten został zmodyfikowany przez zastąpienie elementu absorbującego złożem węgla aktywnego o objętości 0.85 cm3. Próbnik jest typu pudełkowego; szybkość pobierania próbki jest kontrolowana dyfuzją przez wnękę powietrzną wewnątrz próbnika o grubości 0.83 cm i polu przekroju poprzecznego 3.83 cm2. Po ekspozycji próbnika węgiel aktywny jest przesypywany do naczyńka szklanego i ekstrahowany 1 ml disiarczku węgla. Następnie 1 ml ekstraktu jest wstrzykiwany do chromatografu gazowego z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym lub z detektorem wycl1wytu elektronów. Szybkość pobierania próbki przez próbnik pasywny została wyznaczona doświadczalnie za pomocą wzorcowych mieszanin gazowych następujących substancji: dichlorometanu, chloroformu, tetrachlorku węgla, trichloroetylenu tetrachloroetylenu oraz 1, 1 ,2-trichloloetanu. Stosunki eksperymentalnych szybkości pobierania próbki do wartości obliczonych teoretycznie z prawa dyfuzji Ficka wyniosły przeciętnie 0.59, głównie z powodu odwracalności adsorpcji. Wyżej wymie-nione substancje mogą być zatężane w ciągu 30- 300 min ekspozycji próbnika. Przez porównanie współczynników dyfuzji została obliczona szybkość pobierania próbki przez próbnik pasywny w odniesieniu do dalszych chlorowanych węglowodorów alifatycznych: 1, 1-dichloroetylenu, 1, 1-dichlolroetanu, 1,2-dichlol-oetanu, 1,1, tichloroetanu oraz 1 ,1 ,2 , 2-tetrachloloetanu. Precyzja metody, wyrażona jako względne odchylenie standartowe, wynosi około 15%.