Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2013

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: powierzchnia wichrowata

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Application of the skew surfaces in design of timber structures in the elaboration by Teofil Żebrawski „A few descriptive geometry problems as an addition to the work of F. Sapalski with an example of application of skew surfaces to carpentry” (1847), („Kilka zadań z geometrii wykreślnej jako dodatku do dzieła F. Sapalskiego z przykładem zastosowania powierzchni wichrowatych w ciesiołce”) 1847r

Koch M., Wieja T.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

2013

Vol. 24

51-58

In the article geometrical problems elaborated by Teofil Żebrawski and published in 1847 have been presented. The paper printed by J. Cypeer in Krakow was an extension and complement of the first textbook on descriptive geometry by Franciszek Sapalski entitled “Descriptive Geometry with Application to Perspective, Shadows, Masonry, Carpentry and Other Constructions, Worked for the Use of Military Application School”(1822). T. Żebrawski in his publication based on the theoretical part elaborated by F. Sapalski and developed the issue of tangency of a straight line to a given surface, assuming that the line passes through any point not lying on this surface. In addition, he supplemented the Sapalski’s elaboration with the issues of intersections of developable and revolution surfaces.

W artykule przedstawiono zagadnienia geometryczne opracowane przez Teofila Żebrawskiego i opublikowane w 1847r. Praca ukazała się nakładem J. Cypeera w Krakowie. Publikacja ta jest rozwinięciem i uzupełnieniem pierwszego podręcznika z geometrii wykreślnej autorstwa Franciszka Sapalskiego pt.”Geometria wykreślna z zastosowaniem do perspektywy, cieniów, gnomoniki, kamieniarstwa, ciesiołki i innych konstrukcji, wypracowana dla użytku szkoły wojskowej aplikacyjnej” z 1822 roku. Teofil Żebrawski w swojej publikacji, opierając się na części teoretycznej opracowanej przez F. Sapalskiego, rozwija zagadnienie styczności prostej do dowolnej zadanej powierzchni i wystawionej z dowolnego punktu nie leżącego na tej powierzchni. Ponadto uzupełnia opracowanie F. Sapalskiego o zagadnienia przenikania powierzchni obrotowych i rozwijalnych.