Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Nanotubular oxide layers and hydroxyapatite coatings on porous titanium alloy Ti13Nb13Zr

Supernak-Marczewska M., Ossowska A., Strąkowska P., Zieliński A.

Advances in Materials Science

|

2018

|

Vol. 18, nr 4(58)

17--23

EN

The surface condition of an implant has a significant impact on response occurring at the implant-biosystem border. The knowledge of physical-chemical and biological processes allows for targeted modification of biomaterials to induce a specified response of a tissue. The present research was aimed at development of technology composing of obtaining the nanotube oxide layers on a porous titanium alloy Ti13Nb13Zr, followed by the deposition of phosphate coating. The porous substrate (porosity about 50%) was prepared by a selective laser melting of the Ti13Nb13Zr powder with the SLM Realizer 100 equipment. The nanotubular oxide layers were fabricated by electrochemical oxidation in H3PO4 + 0.3% HF mixture for 30 min. at a constant voltage of 20V. The calcium phosphate coatings were formed by the electrochemically assisted deposition (ECAD). The presence of nanotubular oxide layers with their internal diameters ranging from 30 to 100 nm was observed by SEM (JEOL JSM-7600F). The nanotubes have dimensions that facilitated the deposition of hydroxyapatite.

2

Powłoka hydroksyapatytowa na nanorurkowej warstwie tlenkowej na stopie tytanu

Sobieszczyk S.

Engineering of Biomaterials

|

2012

|

Vol. 15, no. 116-117 spec. iss.

16--18

PL

Przedstawiono sposób nakładania powłok hydroksyapatytowych na porowaty stop tytanu Ti13Nb13Zr za pomocą osadzania biomimetycznego poprzez zanurzenie materiału w przesyconym symulowanym płynie fizjologicznym. Powłoka hydroksyapatytowa została osadzona na nanorurkową warstwę tlenkową, otrzymaną w wyniku utleniania elektrochemicznego w roztworze zawierającym jony fluorkowe.

EN

Hydroxyapatite coating on porous alloy Ti13Nb13Zr deposited by biomimetic deposition method by immersing in a supersaturated simulated body fluid has been presented. Hydroxyapatite coating was deposited on nanotubular oxide layer, which was obtained by electrochemical oxidation in a solution containing fluoride ions.

3

Wpływ dodatku ceramiki cyrkonowej na biotolerancję powłok hydroksyapatytowych

Dudek A., Włodarczyk R.

Inżynieria Materiałowa

|

2011

|

Vol. 32, nr 4

388-391

PL

Powłoki hydroksyapatytowe nanoszone są na powierzchnie metalicznych implantów długotrwałych (endoprotezy stawowe i wszczepy stomatologiczne) za pomocą takich technologii, jak: osadzanie metodą CVD, PVD, elektroforeza, osadzanie elektrochemiczne, metoda zol-żel, natryskiwanie plazmowe, rozkład termiczny. Podstawowym, stosowanym na skalę przemysłową, sposobem nanoszenia powłok HAp na powierzchnię implantów jest technika plazmowa wykorzystywana od 1985 roku. Zastosowanie tej techniki prowadzi do uzyskiwania warstw hydroksyapatytowych o grubości w zakresie od 40÷300 um. Niewystarczające własności użytkowe powłok HAp uniemożliwiają zastosowanie ich w elementach przenoszących duże obciążenia. Jak dowiodły badania, głównym mankamentem implantu kompozytowego z wykorzystaniem HAp jest strefa połączenia powłoka-podłoże. Jako jeden ze sposobów poprawy niewystarczających własności wytrzymałościowych powłok bioceramicznych HAp zaproponowano modyfikowanie jej dodatkiem fazy cyrkonowej. Jak wynika z analizy widma FTIR, brak jest oznak uwalniania jonów OH- ze struktury hydroksyapatytu, co wyklucza obecność następujących faz: OAp lub OHAp. Ponadto ujawniono obecność grupy PO4 3- pochodzącej od fazy a-TCP. Modyfikacja składu chemicznego powłok bioceramicznych dodatkiem fazy cyrkonowej oraz odpowiedni dobór parametrów otrzymywania powłok metodą natryskiwania plazmowego pozwoliły na osiągnięcie dużej skuteczności w zakresie ochrony podłoża przed korozją w środowisku płynów ustrojowych.

EN

Hydroxyapatite coatings are applied to the surface of metallic implants long (joint prosthesis and dental implants), using technologies such as deposition by CVD, PVD, electrophoresis, electrochemical deposition, sol-gel method, plasma spraying, thermal decomposition. The basic, applied on an industrial scale, a way of coating the surface of HAP implants is plasma technique, used since 1985. Using this technique leads to obtain hydroxyapatite coatings with a thickness ranging from 40÷300 um. Insufficient ownership of utility HAp coatings, prevent their use in high load carrying elements. This paper presents that, the main drawback of the composite implant using HAp, a connection zone coating-substrate. As one of the ways to improve inadequate mechanical properties of HAP bioceramic coatings to modify the proposed addition of zirconia phase. As from analysis of spectrum result FTIR, lack is from structure signs of easing of ions OH of hydroxyapatite, that excludes presence following phase OAp or OHAp. Besides, presence of group make public from phase dating PO4 3-, a-TCP. Modifying the chemical composition of coatings, bioceramic zirconia phase and the addition of an appropriate choice of parameters, obtaining a plasma spray coating method made it possible to achieve high performance in surface protection against corrosion in body fluid environment.

4

Charakterystyka własności wytrzymałościowych powłok hydroksyapatytowych

Dudek A.

Engineering of Biomaterials

|

2009

|

Vol. 12, no. 89-91

69--71

PL

Zainteresowanie biomateriałami, związane z możliwością zastosowania ich na implanty, powoduje z jednej strony nieustanny wzrost wymagań stawiany tego typu materiałom, z drugiej natomiast, poszukiwanie nowych metod i technologii poprawiających ich własności użytkowe. Najczęstsze zmiany składu chemicznego kompozytu ochronnego, tworzonego na powierzchni implantu, polegają na wprowadzeniu do ceramiki hydroksyapatytowej roztworu stałego Y2O3 w ZrO2(YSZ). Priorytetowym celem proponowanych w ramach niniejszej pracy badań była poprawa własności wytrzymałościowych na granicy powłoka-podłoże. Własności te zostały określone przy pomocy testu, polegającego na zarysowaniu (Scratch Test) powłoki ceramicznej.

EN

Growing interest in biomaterials, combined with opportunities of their use for implants causes, on the one hand, incessantly growing expectations imposed on these materials. On the other hand, new methods and technologies of improvement in their functional properties are required. The most frequent changes in chemical composition of the protective composite, created on the surface of an implant include introduction of solid solution of Y2O3 in ZrO2(YSZ) into hydroxyapatite ceramics. A priority goal of the investigations presented within this work was to improve mechanical properties on the base material – coating interface. These properties were determined by means of scratch tests on ceramic coating.

5

Powłoki wapniowo-fosforanowe wytwarzane metodą zol-żel

Pietrzyk B.

Inżynieria Materiałowa

|

2008

|

Vol. 29, nr 6

664-666

PL

Powłoki wapniowo-fosforanowe, a w szczególności hydroksyapatytowe, cieszą się w ostatnich latach dużym zainteresowaniem jako materiały bioaktywne wykazujące korzystne działanie w procesie gojenia i odbudowy kości. W pracy opisano sposób wytwarzania powłok hydrokxyapatytowych metodą zol-żel. Ponadto przedstawiono wyniki badań morfologii, a także budowy chemicznej i krystalicznej powłok wapniowo-fosforowych wytwarzanych metodą zol-żel na podłożach krzemowych i ze stali austenitycznej.

EN

In the last years calcium phosphate coatings and particularly hydroxyapatite have been induced widely interest as bioactive materials because their positive effect on the processes of healing and rebuilding of bone. This paper reports the preparation of hydroxyapatite coatings by the sol-gel method. Besides, the results of investigation of morphology as well as chemical and crystalline structure of calcium phosphate sol-gel coatings deposited on silicon and stainless steel substrates are presented.

6

Powłoki hydroksyapatytowe w zastosowaniach biomedycznych

Michalik R., Łaskawiec J., Klisch M., Maziarz W.

Inżynieria Materiałowa

|

2002

|

R. XXIII, nr 6

768-773

PL

W pracy przedstawiono możliwości zastosowania ceramiki hydroksyapatytowej jako cementu kostnego. Przedstawiono możliwości zwiększenia odporności korozyjnej stopów tytanu poprzez modyfikację składu chemicznego oraz zmianę stanu fizykochemicznego ich powierzchni. Przedstawiono wyniki badań strukturalnych warstw hydoksyapatytowych wytworzonych metodą zol-żel na powierzchni tytanu technicznego. Badaniom poddano warstwy o strukturze krystalicznej i amorficznej, z podwarstwą oraz bez podwarstwy SiO2. Wykazano, że badane warstwy są warstwami o charakterze dyfuzyjnym. Najlepszymi właściwościami charakteryzowały się warstwy o strukturze amorficznej. Obecność podwarstwy SiO2 wpływała na zahamowanie dyfuzji składników warstwy w głąb tytanu.

EN

In this work possibility of use of hydroksyapatite ceramic as osseous cement was introduced. Possibilities of increase of corrosive resistance of alloys of titanium were introduced across modification of chemical constitution as well as change of physicochemical state of them surface. Results of structural investigations of hydroksyapatite layers made by sol-gel method on technical titanium were introduced. Investigations layers were surrendered about crystalline structure and amorphous, with and without SiO2 underlayer. It was shown, that studied layers are layers about diffusive character. Best properties characterized amorphous layers. Presence of SiO2 underlayer influenced onto of titanium onto set - back of diffussion of components of layer.