Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: porastanie

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Biofouling statków i sposoby jego zwalczania

Domański J., Cieślak J., Borowski S.

Ochrona przed Korozją

2011

nr 11

622-626

Zjawisko biofoulingu polega na tworzeniu się biofilmu przy udziale mikroorganizmów wydzielających EPS (extracellular polymeric substances) oraz jego późniejszą kolonizacje przez florę i faunę wodną. Gatunki te powodują problemy natury technicznej, ekonomicznej i ekologicznej. W przypadku statków obrastanie powierzchni powoduje wzrost zużycia paliwa, wiąże się to m.in. ze wzrostem chropowatości powierzchni, co powoduje zwiększenie oporu środowiska i spadek mocy silnika. Dodatkowym niebezpieczeństwem jest fakt przenoszenia organizmów żywych do nowych ekosystemów. Inwazyjne gatunki są zagrożeniem dla globalnej różnorodności biologicznej oraz dla lokalnych ekosystemów, gdyż konkurują z miejscowymi gatunkami, m.in. zajmując ich nisze pokarmowe i ekologiczne, nierzadko doprowadzając do ich wyginięcia. Biofouling podobnie jak środowisko wodne prowadzi do korozji materiałów technicznych. Do budowy konstrukcji używanych w środowisku wodnym używa się drewna, betonu, laminatu oraz stopów metalu. Każdy z tych materiałów ma inną podatność na korozję oraz biofouling. Występowanie tego zjawiska jest uzależnione m.in. od rodzaju środowiska wodnego, szybkości poruszania się statku lub rodzaju stosowanych zabezpieczeń. W celu zapobiegania porastaniu stosuje się głównie farby przeciwporostowe, których składnikiem są biocydy zapobiegające rozwojowi organizmów żywych. Początkowo używano tlenków miedzi, niezbyt dawno związków cyny, np. TBT (tributylocyna), jednakże z powodu wysokiej toksyczności zastępowane są one preparatami nowych generacji opartymi na polimerach czy silikonie.

The phenomenon of biofouling is based on the formation of biofilm through the action of microorganisms producing extracellular polymeric substances, and further colonization of the film by aquatic flora and faunaleading to various technical, economical, and ecological problems. The fouling layer which has accumulated on a ship is responsible for higher fuel consumption due to an increase in surface roughness , which results in higher flow resistance and a drop in engine power. The transmission of living organisms to new ecosystems is an additional danger. Invasive species are harmful for global biodiversity as well as for local ecosystems since they compete with autochthonous species, i.e. they occupy their ecological and food niches. Biofouling, like the water environment itself, also leads to biodeterioration of the technical materials used by people. Constructions used in water environments are made of wood, concrete, laminate or metal alloys. Each material mentioned above has different susceptibility to deterioration and biofouling. The intensity of this phenomenon is affected by the kind of aqueous environment, moving speed or the type of chemicals used as preservatives, etc. To avoid fouling by organisms, antifouling coating paints are usually used. They contain biocides that prevent the growth of living organisms. Once copper oxides were used, nowadays TBT (tributyltin) is frequently applied, however due to its high toxicity, new compounds based on polymers or silicone are being introduced.

Wpływ porośnięcia ziarna żyta na energochłonność rozdrabniania

Dziki D.

Inżynieria Rolnicza

2006

R. 10, nr 5(80)

149-156

Przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu porośnięcia ziarna żyta na energochłonność rozdrabniania przy wykorzystaniu rozdrabniacza bijakowego. Stwierdzono, że porośnięcie ziarna istotnie wpływa na energochłonność rozdrabniania. Średnia energochłonność rozdrabniania ziarna porośniętego odmiany Fernando wyniosła 99,9 kJ/kg a nieporośniętego 112,5 kJ/kg, zaś dla odmiany Ursus wartości te wyniosły odpowiednio 104,2 i 124,4 kJ/kg. Zmiany energochłonności jednostkowej rozdrabniania opisano równaniem regresji, w którym jako zmienne niezależne uwzględniono wilgotność ziarna i liczbę opadania, informującą pośrednio o porośnięciu ziarna. Współczynnik determinacji wyniósł R2 = 0,801. Również inne wskaźniki charakteryzujące proces rozdrabniania pod względem energochłonności wykazały, że rozdrabnianie ziarna porośniętego jest mniej energochłonne. Średnia wartość wskaźnika podatności żyta na rozdrabnianie dla odmiany Ursus i ziarna porośniętego wyniosła 12,0 kJ/m2, a dla nieporośniętego 13,9 kJ/m2. Natomiast wartości uzyskane dla odmiany Fernando kształtowały się odpowiednio 11,1 i 12,3 kJ/m2.

Presented are research results regarding the impact of sprouting of rye grain on the energy consumption needed for the comminution by using a hammer mill. It was found that sprouting of grain has indeed an effect on energy consumption in the comminution process. The average energy consumption in comminuting sprouted grain of the Fernando variety was 99.9 kJ/kg and non-sprouted 112.5 kJ/kg, and for the Ursus variety, those values wee respectively 104.2 and 124.4 kJ/kg. The changes of unit energy consumption in comminution were described with a regression equation, where the grain humidity and the falling number were taken as independent variables, indirectly inform about the sprouting of the grain. The coefficient of determination was R2 = 0.801. In addition, other indicators characterizing the process of comminution in terms of energy consumption have shown, that comminution of sprouted grain is less energy consuming. The average value of the indicator of susceptibility of rye grain to comminution was 12.0 kJ/m2 for the Ursus variety and sprouted grain, and 13.9 kJ/m2 for non-sprouted rye. The values obtained for the Fernando variety were respectively 11.1 and 12.3 kJ/m2.