Przedstawiony w pracy problem naukowy jest zagadnieniem typowo synekologicznym, w szczególności dotyczącym ekologii populacji sosny zwyczajnej. Populacja sosny wykazuje właściwości, które są funkcją całej grupy, a nie pojedynczych organizmów. Należą do nich zagęszczenie, rozrodczość, śmiertelność, struktura wiekowa, potencjał biotyczny, struktura przestrzenna oraz przyrost liczbowy. Wprowadzenie kryterium normalności struktury piętra drzew wydaje się niezbędne nie tylko z punktu widzenia leśnictwa, ale i z punktu widzenia ekologii jako podstawowej nauki biologicznej. Stwierdzono bowiem, że nienormalność tego piętra pociąga za sobą wiele następstw natury biocenotycznej, z których na pierwszym miejscu trzeba wymienić nasilenie rozmnoży i nasilenie żeru entomofauny. Każde odchylenie wpływa niekorzystnie na produkcję masy drzewnej, a długotrwała nienormalność wprost zagraża gradacją fitofagów owadzich, czyli grozi zagładą piętra drzew.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.