Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ponowne wykorzystanie wody

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Treatment of evaporative water from brewer’s yeast concentration by Fenton and Fenton-like processes

Michel M. M., Reczek L., Siwiec T., Rudnicki P.

Archives of Environmental Protection

2018

Vol. 44, no. 3

11--18

Evaporative water from yeast slurry concentration is acidic, low mineralized and contains large amounts of dissolved organic contaminants. The treatment of evaporative water from yeast slurry concentration by Fenton (Fe(II)/H2O2) and Fenton-like (Fe(III)/H2O2) reactions has been studied. The processes in terms of system variables have been compared: catalyst and oxidant doses, initial pH, temperature of reaction, and the reaction kinetic. For determination of mineralization efficiency the total organic carbon (TOC) in water before and after reactions was measured. The Fenton reaction was more efficient for mineralization of organic compounds: the highest efficiency of TOC removal was 45–50%, while for the Fenton-like it was 20–30%. The pH adjustment of evaporative water in the range of 2–5 did not change the efficiency of treatment. Temperature of 30°C was the most favorable for both reactions. The Lumped Kinetic Model fitted very well the experimental results. The reaction rate analysis indicated that the rate of direct mineralization of organic compounds is similar to the rate of its oxidation to organic intermediates, its selectivity factor was more favorable to the Fenton reaction. The strong correlation between chemical oxygen demand (COD) and TOC in evaporative water after the Fenton and Fenton-like reactions has been determined, providing a simple tool for calculating COD on the basis of values of TOC measurement.

Woda wyparna z zatężania gęstwy drożdżowej jest kwaśna, nisko zmineralizowana i zawiera dużą ilość rozpuszczonych związków organicznych. W pracy badano oczyszczanie wody wyparnej w reakcji Fentona (Fe(II)/H2O2) i pokrewnej (Fe(III)/H2O2). Porównywano procesy przy następujących zmiennych: dawki katalizatorów i utleniacza, pH początkowe, temperatura i kinetyka reakcji. Efektywność oceniano poprzez pomiar ogólnego węgla organicznego przed i po reakcji. Związki organiczne były bardziej skutecznie mineralizowane w reakcji Fentona: najwyższa efektywność usuwania OWO wynosiła 45–50%, a w reakcji pokrewnej jedynie 20–30%. Korekta odczynu wody wyparnej w zakresie 2–5 pH nie wpłynęła na efektywność oczyszczania. Temperatura 30°C była najbardziej korzystna dla obydwu reakcji. Model kinetyczny o parametrach skupionych bardzo dobrze opisywał wyniki badań eksperymentalnych. Analiza szybkości reakcji wykazała, że jest ona zbliżona w przypadku mineralizacji organicznych składników oraz utleniania do produktów pośrednich, a współczynnik selektywności reakcji był korzystniejszy dla procesu Fentona. Określono silną korelację pomiędzy parametrami ChZT i OWO w wodzie po reakcji Fentona i pokrewnej, co może być przydatnym do obliczania ChZT na podstawie pomiaru OWO.

Water Reuse Possibilities at Students Dormitories

Valentukeviciene M., Rynkun G.

Rocznik Ochrona Środowiska

2016

Tom 18, cz. 2

920--929

Głównym celem niniejszego badania było oszacowanie, w jakim stopniu ponowne wykorzystanie szarej wody może przyczynić się do zaoszczędzenia wody dostarczanej do akademików. Badanie zostało przeprowadzone z udziałem studentów trzeciego roku Wileńskiego Uniwersytetu Technicznego im. Giedymina (Litwa). Ilość ponownie wykorzystanej wody mierzono w następujący sposób: dziennie (L/d) przez 24 godziny, tygodniowo L przez 7 dni i miesięcznie przez 30 dni. Ilość wody obliczono i oszacowano za pomocą charakterystyki technicznej zamontowanych kranów. Ponowne wykorzystanie wody jest jedną z kluczowych strategii systemu Zielonego Uniwersytetu na Litwie. Może ono pomóc uświadomić, że w studenckich akademikach potrzebne jest wprowadzenie energooszczędnego sprzętu, opartego na idei zrównoważonego rozwoju. Obecnie, możliwość ponowne go wykorzystania wody i energii jest określana tylko na podstawie funkcjonalności materiałowej lub analizy kosztów. Nie są brane pod uwagę środowiskowe, gospodarcze i społeczne aspekty zrównoważoności. W niniejszym badaniu, oceny możliwości ponownego wykorzystania wody i jej zaoszczędzenia dokonano za pomocą zintegrowanej metody oceny dostępnych możliwości. W celach porównawczych w badaniu odniesiono do przykładów z Unii Europejskiej.

Effect of UV/H2O2 on Fouling in Textile Wastewater Nanofiltration

Żyłła R., Sójka-Ledakowicz. J., Michalska K., Kos L., Ledakowicz S.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

2012

Vol. 20, no. 1 (90)

99-104

The aim of the work was to investigate the effect of UV/H2O2 chemical oxidation on fouling in the process of nanofiltration. Investigations were carried out for model textile wastewater from the dyeing of cellulose fibers with direct reactive dyes which contained anionic, non-ionic and cationic surfactants. The effect of preliminary UV/H2O2 oxidation of the wastewater on nanofiltration parameters was also investigated. It was found that the preliminary UV/H2O2 oxidation reduced fouling and thus increased the nanofiltration efficiency of wastewater containing cationic and non-ionic surfactants, which are derivatives of polysiloxanes.

Celem pracy było zbadanie wpływu chemicznego utleniania za pomocą UV/H2O2 na efekt foulingu w procesie nanofiltracji. Badania prowadzono dla modelowych ścieków włókienniczych z procesów barwienia włókien celulozowych barwnikami reaktywnymi bezpośrednimi zawierającymi anionowe, niejonowe lub kationowe środki powierzchniowo czynne (SPC). W pracy zbadano wpływ wstępnego utleniania za pomocą H2O2/UV ścieków na parametry nanofiltracji. Stwierdzono, że zastosowanie wstępnego utleniania za pomocą H2O2/UV powoduje zmniejszenie efektu foulingu, a tym samym zwiększa wydajność nanofiltracji w przypadku ścieków zawierających kationowe i niejonowe związki powierzchniowo-czynne będące pochodnymi polisiloksanów.