Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Comparative study of surface free energy and surface resistivity of polypropylene and polystyrene thin films after DC plasma treatment

Kumar R.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 5

336-339

EN

The surfaces of polypropylene (PP) and polystyrene (PS) thin films were subjected to oxygen plasma treatment, produced by glow discharge (direct current, vacuum chamber, temp. 27-30°C, pressure 200Pa). The effects of time (up to 110s) and power (1W or 5W) of the treatment on the values of free energy (γs) of PS and PP samples and γs components - dispersive (γsD) and polar (γsP) ones - were determined. With prolonged time of interaction the values of γs and γsP increased, especially in the region of first 35-50s, while γsD values kept the similar level during the whole time of exposure. The dependence of PP and PS surface resistance on the same parameters as above (time and power of interaction) has been also found. For both polymers this resistance decrease with prolonged time and growing power of exposure.

PL

Powierzchnie cienkich folii polipropylenowych (PP) i polistyrenowych (PS) poddawano działaniu plazmy tlenowej uzyskiwanej pod wpływem wyładowań jarzeniowych (prąd stały, komora próżniowa, temp. 27-30°C, ciśnienie 200Pa). Określono wpływ czasu (do 110s), a także mocy (1W lub 5W) takiego oddziaływania na wartość swobodnej energii powierzchniowej (γs) próbek PP i PS oraz składowych γs - dyspersyjnej (γsD) i polarnej (γsP) (rys. 1-4). Z przedłużaniem czasu oddziaływania wartości γs i γsP zwiększały się, zwłaszcza wyraźnie w przedziale pierwszych 35-50s, natomiast wartości γsD utrzymywały się na zbliżonym poziomie w ciągu całego okresu ekspozycji. Określono także zależność oporności powierzchniowej PP i PS od tych samych parametrów (czasu oraz mocy oddziaływania - rys. 5 i 6). W przypadku obydwu typów polimerów oporność ta maleje wraz z przedłużaniem czasu i zwiększeniem mocy ekspozycji.

2

Wpływ elastomeru termoplastycznego i dawki promieniowania elektronowego na wydłużenie względne przy zerwaniu folii poliolefinowej

Czupryńska J., Karasiewicz T., Polański J., Żenkiewicz M.

Zeszyty Naukowe. Chemia i Technologia Chemiczna / Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy

|

2006

|

z. 11

23-26

PL

Przedstawiono wpływ dawki promieniowania elektronowego i kompatybilizatora na wydłużenie względne przy zerwa-niu folii wytłoczonej z mieszanin polimerowych, zawierających równe części wagowe PE-LD, PE-HD i PP oraz 5, 10 lub 15% SEBS funkcjonalizowanego bezwodnikiem maleinowym. Folie te napromieniono elektronami o dużej energii w zakresie dawek od 0 do 300 kGy. Wraz ze wzrostem dawki promieniowania elektronowego do 50 kGy wydłużenie względne przy zerwaniu maleje dla wszystkich badanych próbek folii, natomiast powyżej tej dawki zmiany te nie ulegają już istotnym zmianom.

EN

The influence of the electron irradiation dose and compatibilizer on elongation at the break of films made from polymer blends which contain equal weight parts of the PE-LD and PE-HD and PP and 5%, 10% or 15% SEBS-g-MA were described. The films were irradiated with electron beam of high energy in the range of doses from 0 to 300 kGy.

3

Wpływ ciepła na niektóre właściwości warstwy wierzchniej folii polimerowych przeznaczonych do formowania próżniowego

Żenkiewicz M., Lutomirski S.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 6

442-448

PL

Przedstawiono wpływ jednostkowej energii aktywowania (Ej, regulowanej szybkością przesuwu - tabela 1) folii PP, PS i PET, stosowanych w procesach formowania próżniowego, na wartości kąta zwilżania, swobodnej energii powierzchniowej i stopnia utlenienia ich warstwy wierzchniej (WW). Kąt zwilżania wodą, formamidem i dijodometanem badano za pomocą goniometru, swobodną energię powierzchniową (SEP) obliczano metodą Owensa-Wendta, a stopień utlenienia (SU) WW badano metodą spektroskopii fotoelektronowej (XPS). Badania wykonywano bądź bezpośrednio po aktywowaniu, bądź po ogrzaniu aktywowanej folii do temp. ok. 150 oC i ochłodzeniu do temp. ok. 23 oC. Stwierdzono, że wartości SEP obliczone na podstawie kątów zwilżania wodą i dijodometanem są większe, niż obliczone na podstawie kątów zwilżania formamidem i dijodometanem. Ogrzewanie badanych folii powoduje w każdym przypadku zmniejszenie wartości SEP oraz w niewielkim stopniu zmniejsza SU w przypadku WW folii PP i PS, a nie zmienia tej wielkości w przypadku folii PET.

EN

The effects of specific energy of activation (Ej - controlled by speed of travel) of PP, PS or PET films, used in vacuum forming processes, on the values of contact angle, surface free energy and oxidation degree of the surface layer (WW) were presented. Contact angles with water, formamide or diiodomethane were measured by goniometer, surface free energy (SEP) was calculated using Owens-Wendt method and oxidation degree (SU) of WW was investigated using X-ray photoelectron spectroscopy (XPS). The measurements were done either after the film activation or after heating of activated film up to temperature about 150 oC and subsequent cooling to temperature about 23 oC. It was found that SEP values (Fig. 1-3) calculated on the basis of contact angles with water and diiodomethane (Table 2-4) were higher than those calculated on the basis of contact angles with formamide and diiodomethane. Heating of the films investigated decreased SEP value in every case and slightly decreased SU of WW of PP or PS (Fig. 4, 5) but not in case of PET (Fig. 6).

4

Estimation of Young's modulus and adhesive force of polymeric films by use of atomic force microscope

Balabanava N., Rymuza Z., Chizhik S. A.

Metrology and Measurement Systems

|

2006

|

Vol. 13, nr 3

253-262

EN

Nowadays a big interest exists in microengineering forces to study and test microsystems and their components. There exist a lot of methods and tools to perform this kind of investigations. Most of them need good skills, a lot of time and expensive equipment. We would like to present a simple and quick method to determine such material properties as Young's modulus and adhesive (pull-off) force of thin films applied on e.g. working surfaces of microgrippers.

PL

W pracy opisano metodę wyznaczania modułu Younga i siły adhezji warstw polimerowych przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM). Wartości te oblicza się korzystając z krzywych siła - przemieszczenie wyznaczonych przy użyciu AFM. Przedstawiono wyniki badań ośmiu warstw polimerowych silikonowych nałożonych na podłoże krzemowe. Zbadano także wpływ temperatury na moduł Younga i siłę adhezji. Z badań wynika, że siła adhezji zależy od materiału polimerowego i warunków otoczenia. Umożliwia to zmienianie tej siły np. w procesach chwytania i uwalniania mikroelementów przy użyciu mikrochwytaków stosowanych w mikrotechnice do manipulacji lub montażu. Badane warstwy polimerowe mogą być interesujące w zastosowaniu na powierzchnie robocze takich mikrochwytaków.

5

Fotochromowe własności cienkich filmów polimerowych

Ortyl E., Kucharski S.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2001

|

Vol. 50, nr 23

351-354

EN

The trans-cis photoisomerization in thin films of polymethacrylate homopolymers and copolymers with azobenzene side groups was investigated by UV-VIS absorption spectra was recorded before and after light irradiation. Photoisomerization in copolymers was more pronounced than in homopolymers. Reorientation of azobenzene dye in polymer films during irradiation with lineary polarized light was observed. This orientation of chromofore groups in lineary polarized light induces anisotropy in polymer films. It makes these polymers attractive as potential optical storage materials.