Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Właściwości kompozycji poli(kwas akrylowy)/modyfikowana skrobia stosowanej jako nowe spoiwo polimerowe

Grabowska B., Pilch-Pitera B., Kaczmarska K., Trzebicka B., Mendrek B., Drożyński D., Łątka P.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 3

179--185

PL

Zbadano stabilność wybranych właściwości fizykochemicznych nowych, ekologicznych spoiw polimerowych w postaci wodorozcieńczalnych kompozycji poli(kwas akrylowy)/sól sodowa karboksymetyloskrobi (PAA/CMS-Na). Wodną kompozycję PAA/CMS-Na przechowywano w zamkniętych naczyniach w temp. 10 °C. Podczas trzymiesięcznego przechowywania badano zmiany zabarwienia, lepkości, kąta zwilżania szkła kwarcowego, struktury oraz rozkładu wymiarów cząstek spoiwa i na tej podstawie dokonano wstępnej oceny stabilności kompozycji. Sporządzono i utwardzono masy formierskie z udziałem wodnej kompozycji PAA/CMS-Na i określono ich wytrzymałość na zginanie. Stwierdzono, że w założonym czasie przechowywania, w warunkach zbliżonych do panujących w odlewni, nowe spoiwo nie traci właściwości wiążących ziarna piasku osnowy w masie formierskiej.

EN

The selected physicochemical properties of water-thinnable poly(acrylic acid)/sodiumsalt of carboxymethyl starch (PAA/CMS-Na) compositions — new environmentally friendly polymer binding agents — were investigated as a function of time. The aqueous composition PAA/CMS-Na was stored in closed vessels in a cooling chamber at 10 °C. During the three-month storage period the changes of coloration, viscosity, wetting angle on quartz glass, structure and size distribution of the binding agent particles were studied. On this basis, the stability of the binder properties was preliminarily evaluated. Additionally, the moulding sands containing an aqueous composition PAA/CMS-Naas a binder (stored for a week or three months) were prepared, hardened and subjected to the bending strength tests. It was found, that after three months of storage under conditions resembling those found in a foundry the new binder did not lose its properties as a binding agent for the moulding sand.

2

Nanostructural Biochemical Modification Of Flax Fiber In The Processes Of Its Preparation For Spinning

Koksharov S., Aleeva S., Lepilova O.

Autex Research Journal

|

2015

|

Vol. 15, no. 3

215--225

EN

The elaborated principles of nanoengineering of linen textile materials implement the techniques of spatially localized effects of protein catalysts on polymeric cellulose companions with selective splitting of impurity compounds without damaging technologically necessary nano-sized formations of binders in the fiber structure. The ranges of optimal values of the residual content in flax fiber prepared for spinning are identified on the basis of the analysis of the successive stages of enzymatic and peroxide treatments contribution to the breakdown of polymers and the differentiation of the influence of impurities on the yarn technological properties. The recommended level of residual pectin, lignin and hemicellulose (wt. %) is: after enzymatic treatment P1 = 1,0±0,1; L1 = 3,9±0,3; Hc1 = 11,0±1,0; after peroxide bleaching P2 = 0,4±0,05; L2 = 2,3±0,3; Hc2 = 7,5±0,5. The required level of fiber structural modification at the stage of preparing roving for spinning can be achieved through use of protein catalysts whose globule size is 50...100 nm. The use of enzymes with these dimensional characteristics helps to ensure breaking of polymer adhesives on the surface of incrusts and in the areas of intercellular formations, which hinder fiber crushing, without damaging nano-sized binding fractions. The implementation of this method contributes to a significant improvement in the uniformity of structural and physical and mechanical properties of flax yarn. Increase in yarn fineness and strength properties of semi-finished products, as well as improvement of deformation properties and reduction of yarn breakages during the spinning processes are achieved.

3

Biodegradation of new polymer foundry binders composition of poly(acrylic acid)/dextrin

Grabowska B., Bulwan M., Zapotoczny S., Grabowski G.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 7-8

529-534

EN

Investigations were carried out focusing on novel polymeric binders and their susceptibility to biodegradation. As an example a water-soluble composition of poly(acrylic acid)/dextrin is presented. Determination of the total oxygen demand for biodegradation has been accomplished under laboratory conditions, in accordance with the static water test system (the Zahn-Wellens method). In that system the mixture in which the biodegradation takes place contains activated sludge as the inorganic nutrient and the investigated polymeric composition designed to be the exclusive source of carbon and energy. The progressively increasing biodegradation has been tested by means of the chemical oxygen demand and by the simultaneously determined degree of biodegradation Rt. These investigations have proven the poly(acrylic acid)/dextrin composition to be a material fully biodegradable in water. This statement is justified by degree of biodegradation Rt = 65 % which occurred on the 28th day of testing. At the same time a separate sample of the crosslinked polymeric composition was tested on the biodegradation resulting from storing the sample for over 6 months in garden soil. During that time several analyses were performed by means of the Raman spectroscopy, optical microscopy and atomic force microscopy (AFM). The intention was to study structural changes on surfaces resulting from the degradation.

PL

Przedstawiono badania biodegradacji nowego polimerowego spoiwa odlewniczego — wodorozpuszczalnej kompozycji poli(kwas akrylowy)/dekstryna. Degradację prowadzono w środowisku wodnym lub w glebie. Oznaczenie całkowitej tlenowej biodegradacji w środowisku wodnym wykonano w warunkach laboratoryjnych, zgodnie ze statycznym wodnym systemem testowym metodą Zahna-Wellensa. Poddana biorozkładowi mieszanina zawierała pożywkę nieorganiczną, osad czynny oraz kompozycję polimerową, stanowiącą jedyne źródło węgla i energii. Postęp biorozkładu próbki w środowisku wodnym oceniano na podstawie wartości chemicznego zapotrzebowania tlenu (ChZT) oraz stopnia biodegradacji (Rt), mierzonych w przygotowanych mieszaninach w trakcie trwania testu. Przeprowadzone badania wykazały, że kompozycja poli(kwas akrylowy)/dekstryna jest materiałem w pełni biodegradowalnym w środowisku wodnym. Wyznaczony w ostatnim, 28 dniu trwania testu stopnień biodegradacji (Rt) osiągnął poziom 65 %, co wg przyjętych norm oznacza, iż badaną kompozycję polimerową można uznać za w pełni biodegradowalną. Próbki usieciowanej kompozycji polimerowej poddawano, trwającej 6 miesięcy biodegradacji w glebie ogrodowej. Zmiany powierzchniowe oraz strukturalne wynikające z rozkładu próbki analizowano metodą spektroskopii Ramana oraz mikroskopii AFM i mikroskopii optycznej.

4

Biodegradation of New Polymer Foundry Binders for the Example of the Composition Polyacrylic Acid/Starch

Grabowska B., Zapotoczny S., Bulwan M., Grabowski G.

Archives of Foundry Engineering

|

2011

|

Vol. 11, iss. 2 spec.

65--70

EN

The investigations on the biodegradation process pathway of the new polymer binders for the example of water soluble composition polyacrylic acid/starch are presented in the hereby paper. Degradation was carried out in water environment and in a soil. The determination of the total oxidation biodegradation in water environment was performed under laboratory conditions in accordance with the static water test system (Zahn-Wellens method), in which the mixture undergoing biodecomposition contained inorganic nutrient, activated sludge and the polymer composition, as the only carbon and energy source. The biodecomposition progress of the polymer composition sample in water environment was estimated on the basis of the chemical oxygen demand (COD) measurements and the determination the biodegradation degree, Rt, during the test. These investigations indicated that the composition polyacrylic acid/starch constitutes the fully biodegradable material in water environment. The biodegradation degree Rt determined in the last 29th day of the test duration achieved 65%, which means that the investigated polymer composition can be considered to be fully biodegradable. During the 6 months biodegradation process of the cross-linked sample of the polymer composition in a garden soil several analysis of surface and structural changes, resulting from the sample decomposition, were performed. Those were: thermal analyses (TG-DSC), structural analyses (Raman spectroscopy) and microscopic analyses (optical microscopy, AFM).

PL

W pracy przedstawiono badania nad przebiegiem procesu biodegradacji nowych spoiw polimerowych na przykładzie wodorozpuszczalnej kompozycji poli(kwas akrylowy)/ skrobia. Degradację prowadzono w środowisku wodnym i w glebie. Oznaczenie całkowitej tlenowej biodegradacji w środowisku wodnym wykonano w warunkach laboratoryjnych zgodnie ze statycznym wodnym systemem testowym (metoda Zahna Wellensa), w którym poddana biorozkładowi mieszanina zawierała pożywkę nieorganiczną, osad czynny oraz kompozycję polimerową, jako jedyne źródło węgla i energii. Postęp biorozkładu próbki kompozycji polimerowej w środowisku wodnym oceniano na podstawie pomiarów chemicznego zapotrzebowania na tlen (ChZT) i wyznaczenia stopnia biodegradacji Rt w przygotowanych mieszaninach w trakcie trwania testu. Przeprowadzone badania biodegradacji w środowisku wodnym wykazały, że kompozycja poli(kwas akrylowy)/skrobia jest materiałem w pełni biodegradowalnym w środowisku wodnym. Stopnień biodegradacji Rt wyznaczony w ostatnim 28 dniu trwania testu osiągnął poziom 65%, co oznacza iż badaną kompozycję polimerową można uznać za w pełni biodegradowalną. Podczas trwania procesu biodegradacji próbki usieciowanej kompozycji polimerowej w glebie ogrodowej trwającego 6 miesięcy przeprowadzono analizę termiczną (TG-DSC), analizę strukturalną (spektroskopia Ramana) oraz mikroskopową (mikroskopia optyczna, AFM) zmian powierzchniowych i strukturalnych wynikających z rozkładu próbki.

5

A new procedure of the seating of combustion engine at the marine power plant

Piaseczny L.

Journal of KONES

|

2008

|

Vol. 15, No. 2

365-369

EN

There has been presented a new procedure of the seating of a combustion engines at the marine power plant with steel chocks cemented by a thixotropic polymer composition between the engine's spot footing and the foundation ledge. A combustion engine is seated on foundation at the marine power plant by steel chocks or the chocks that are cast from polymer composition at the marine power plant. The arrangement, number and dimensions of foundation chocks, as well as arrangement, number and dimensions of the lateral and frontal stoppers that secure chocks work, are established by an engine manufacturer and are approved by Classification Society that supervises the vessel's construction and operation. The author's intention was to develop such chocks that combine the good resistance of steel chocks with the easiness of adjustment the bearing surfaces of polymer compositions chocks. Combination of these features was obtained for steel chocks which are glued by the relatively thin layers of polymer compositions between the engine spot footing and the foundation ledges. Such a method of making the chocks and seating with them the engines on foundation was claimed with the Patent RP No. 192120 on 24th July 2000 for the Polish Naval Academy. In order to receive the approval of the Polish Register of Shipping to use new chocks at the marine power plants, the author carried out appropriate research, results of which are presented below. The results obtained in the research show that by seating of a combustion engine with these steel-thixotropic polymer chocks at the marine power plant, the foundation bolts tension can be diminished to the value equal to five times of the engine weight.