Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Influence of polyester macrofibers on selected physical and mechanical properties of cement composites

Ślosarczyk A., Wierzbicki W.

Composites Theory and Practice

|

2015

|

R. 15, nr 4

250--254

EN

The research proved that polyester fibres, when added to concrete (2% of volume), improved its fracture resistance, however, the effectiveness of the fibres depended greatly on the strength class of the concrete. Much better cooperation of the fibres with the cement matrix was observed in the case of C25/30 class concrete. The application of higher class concretes (C35/45) results in decreased ability of the fibre to transfer loads after the cement matrix cracks. The addition of fibres seems to be positive in terms of the compressive strength. Depending on the concrete formula, for composites with polyester fibres a 6 to 15% increase in compressive strength was observed, as well as a decrease in abrasibility by 20÷50%.

PL

Beton osiąga wysoką wytrzymałość na ściskanie, ale jest materiałem kruchym o niskiej wytrzymałości na rozciąganie. Jednym ze sposobów poprawy wytrzymałości na rozciąganie przy zachowaniu lub poprawie pozostałych właściwości fizykomechanicznych kompozytu cementowego jest zastosowanie równomiernie rozproszonych włókien. Powstały kompozyt cechuje się wyższymi wytrzymałościami na ściskanie i rozciąganie, mniejszym skurczem oraz większą odpornością na rysowanie i pękanie powierzchni poddawanej obciążeniom dynamicznym. Coraz częściej obok włókien stalowych jako wzmocnienie matrycy cementowej stosuje się włókna syntetyczne wytworzone z polimerów. Najpopularniejszymi włóknami syntetycznymi są włókna polipropylenowe. Stosowane są głównie jako włókna przeciwskurczowe, chociaż coraz częściej na rynku pojawiają się również włókna polipropylenowe konstrukcyjne, cięte z folii lub skręcane z pojedynczych fibryl. Intensywny rozwój produkcji i przetwórstwa polimerów w ostatnich latach sprawia, że na rynku światowym pojawia się coraz więcej włókien z innych materiałów polimerowych, np. polietylenu, polichlorku winylu czy poliestru. Materiały te wykazują znacznie lepsze parametry fizykomechaniczne niż polipropylen, a ich efektywność w poprawie odporności na pękanie kompozytów cementowych jest znacznie wyższa. W niniejszym artykule jako zbrojenie matrycy cementowej zastosowano konstrukcyjne włókna poliestrowe. Przeprowadzone badania wykazały, że włókna poliestrowe dodane do betonu w ilości 2% obj. poprawiają odporność kompozytu cementowego na pękanie, przy czym efektywność włókien w znacznej mierze zależy od klasy wytrzymałości zastosowanego betonu. Znacznie lepszą współpracę włókna z kompozytem cementowym zaobserwowano w przypadku klasy wytrzymałości C25/30. Zastosowanie betonów o wyższych klasach wytrzymałości (C 35/45) sprawia, że spada zdolność włókien do przenoszenia obciążeń po zarysowaniu matrycy cementowej. Pozytywny efekt dodatku włókien odnotowano w przypadku wytrzymałości na ściskanie. W zależności od zastosowanej receptury betonu dla kompozytów z włóknem poliestrowym obserwowano 6÷15% wzrost wytrzymałości na ściskanie oraz o około 20÷50% mniejszą ścieralność.

2

New arylhydrazonothiazolidin-5-one disperse dyes for dyeing polyester fibers

Metwally M.A., Khalifa M.E., Attia E.A., Amer F.A.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2010

|

Vol. 12, nr 1

1-6

EN

A series of new thiazolidin-5-one disperse dyes was synthesized from the reactions of 2-substituted 3-phenylthiazolidinones with various aryldiazonium chlorides. The synthesized dyes were characterized by UV-visible absorption, IR, NMR and MS spectroscopy. The dyes gave orange to reddish-violet shades with very good depth on polyester fibers. The dyed fabrics show moderate to good fastness to light and very good to excellent fastness to washing and perspiration. Also, the assessment of color coordinates was discussed.

3

Antybakteryjne włókna poliestrowe zawierające jony srebra. Cz. I. Modyfikacja włókien

Karaszewska A., Bucheńska J.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 9

668-673

PL

Opracowano dwuetapową metodę modyfikacji włókien poliestrowych z poli(tereftalanu etylenu) (PET), w wyniku której otrzymano włókna o właściwościach antybakteryjnych przeznaczonych na nici chirurgiczne do zastosowań medycznych. Na pierwszym etapie modyfikacji do makrocząsteczek powierzchniowej warstwy polimeru wprowadzano grupy karboksylowe na drodze szczepienia PET kwasem metakrylowyrn lub akrylowym. Na drugim etapie zaszczepione włókna napawano roztworem biocydu nasycając je jonami srebra (AgNO3). Metodą grawimetryczną, na podstawie określonych badaniami stopni szczepienia (X), wyznaczono teoretyczną ilość grup COOH, a następnie analitycznie zweryfikowano poprawność obliczeń. Oceniono, że stopień napawania włókien biocydem (ZAg) rośnie wraz ze stopniem szczepienia, zależy więc od ilości wprowadzonych do łańcucha polimeru grup karboksylowych a także od stężenia roztworu AgNO3.

EN

A two-stage modification method of polyester fibers, derived from poly(ethylene terephthalate), possessing antimicrobial properties and designated for use as surgical thread and for other medical applications has been presented. In the first stage, carboxylic groups were introduced into the macromolecules of the polymer surface layer by grafting PET with methacrylic or acrylic acid. In the second stage, the grafted fibers were padded withbiocide solution with the purpose of depositing silver ions (AgNO3) on them. The theoretical amount of COOH groups was determined based on the studies of their degree of grafting (X, Table 1) performed by gravimetric methods, and the obtained values verified by analytical methods (Figs. 1, 2). It was observed that the concentration of padded biocide (ZAg, Table 3) increases with an increase in the degree of carboxylic groups grafted into the polymer chain and also on the concentration of the padding Ag(NO3) solution (Table 4).

4

Barwienie włókien poliestrowych

Blus K.

Barwniki, Środki Pomocnicze

|

2008

|

nr 2-3

65-81

PL

Włókna poliestrowe zajmują pierwsze miejsce wśród wszystkich wytwarzanych surowców włókienniczych. Jedyną grupą barwników stosowaną do barwienia hydrofobowych włókien poliestrowych są barwniki dyspersyjne. Barwniki dyspersyjne zawierają głównie azowe i antrachinonowe układy chromoforowe. Barwienie włókien poliestrowych przeprowadza się za pomocą następujących metod: ciścieniową, Thermosol, druku transferowego, barwienie z przenośnikiem, barwienie w nadkrytycznym ditlenku węgla oraz z użyciem specjalnych metod. W artykule zostały omówione wady i zalety każdej z tych metod. Wspomniano również o toksylogicznych i ekologicznych aspektach stosowania barwników zawiesinowych.

EN

The polyester fibers occupy the first place among the all producing fibers. The only group of dyes applies for dyeing polyester fibers are disperse dyes. A large variety of disperse dyes are available for coloring PES fibres. The disperse dyes contain in the main azo or anthaquinone chromophores. Dyeing processes for polyester fibres lead using methods: dyeing under hight-temperature conditions, Thermosol method,dyeing with using carriers, transfer printing technique, dyeing from supercritical carbon dioxide and using special methods of dyeing. In this paper, fauts and virtues of these methods have been discussed. It was mention about toxilogical and ecological aspests of using disperse dyes.

5

Badania syntezy propano-1,3-diolu, nowego surowca dla tworzyw poliestrowych. Cz. 2, Uwodornienie 3-hydroksypropanalu do propano-1,3-diolu

Wasilewski J., Perkowski J., Klimiec J.

Przemysł Chemiczny

|

2004

|

T. 83, nr 9

434-438

PL

Badano reakcję uwodornienia 3-hydroksypropanalu w środowisku wodnym w obecności sproszkowanego katalizatora niklowego. Określono wpływ temperatury, czasu i ciśnienia na przebieg reakcji przy wytypowanym, stałym stężeniu katalizatora 2,4% przy wykorzystaniu metody periodycznej. Przeprowadzono optymalizację procesu. Wykonano też doświadczenia metodą ciągłą.

EN

3-Hydroxypropanal was hydrogenated to propane-1-diol in an agueous solution in the presence of powdered Ni catalyst at 40-100°C, 1-6 MPa and catalyst concentration 0.4-2.5% for 2 h. The conversion of 3-hydroxypropanal increased with inreasing reaction temperature, catalyst concentration, reaction time and pressure. The selectivity of propane-1-diol formation decreased with increasing reaction temperature and decreasing reaction pressure but did not depend on the catalyst concentration and reaction time.

6

Wysoko wytrzymałe włókna poliestrowe

Wódka T.

Techniczne Wyroby Włókiennicze

|

1998

|

R. 6, nr 2

53-58