Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza efektywności wybranych polielektrolitów w procesie flokulacji zawiesiny z zakładu przemysłu wapienniczo-kamiennego

Warzecha Piotr, Hilger Bartłomiej

Przemysł Chemiczny

|

2021

|

T. 100, nr 9

826--828

PL

Przedstawiono badania dotyczące przydatności siedmiu polielektrolitów w procesie klarowania szlamu pochodzącego z zakładu produkcji wapienniczo-kamiennej oraz weryfikacji jakości działania. Badania obejmowały przygotowanie polielektrolitów w celu weryfikacji ich efektywności działania w procesie flokulacji szlamu pochodzącego z zakładu, badania procesu flokulacji zawiesiny w warunkach statycznych, jak również wyznaczenie współczynnika lepkości dynamicznej wody nadosadowej uzyskanej po procesie sedymentacji sflokulowanej zawiesiny.

EN

7 com. flocculants in doses of 0.5, 1, 2, 3, 4 and 8 ppm were introduced sep. into the slurry and mixed rapidly for 1 min and slowly for 5 min, then allowed to sediment for 5 min. The samples of the supernatant liquid were analyzed for dynamic viscosity and turbidity. The recommended value of the concn. of polyelectrolytes was 2-4 ppm.

2

Poprawa efektywności pracy filtrów pośpiesznych przy użyciu polielektrolitów anionowych

Wilmański Krzysztof

Technologia Wody

|

2020

|

Nr 1 (69)

34--41

PL

Skuteczność usuwania zawiesin z wody w filtrach pośpiesznych może być w niektórych warunkach niezadowalająca. Przyczyną jest zwykle niski poziom mineralizacji wody, w szczególności małe stężenie anionów wielowartościowych. Efekt oczyszczania wody w filtrach można poprawić poprzez stosowanie polielektrolitów anionowych. W pracy przeprowadzono badania nad poprawą skuteczności oczyszczania wody powierzchniowej i wody podziemnej w procesie filtracji. Badania wykonywano w skali pilotowej i technicznej. Dozowanie polielektrolitów odbywało się poprzez okresowe wprowadzanie porcji polielektrolitu do wody kierowanej do filtrów. Wielkość porcji i częstotliwość ich podawania zależała od jakości uzdatnianej wody. Średnia dawka polielektrolitu wynosiła od 0,01 do 0,05 mg/l. Szybkość przyrostu oporów filtracji była nieznacznie wyższa w porównaniu ze stratami ciśnienia w filtrach pracujących bez polielektrolitu. Dzięki zastosowaniu polielektrolitu uzyskano znaczące wydłużenie filtrocykli w przypadku oczyszczania wody powierzchniowej w procesie koagulacji powierzchniowej. Dozowanie polielektrolitu do wody umożliwiło też uzyskanie obniżenia mętności wody i stężenia żelaza w warunkach oczyszczania wody podziemnej. Stężenie monomeru akrylamidu w wodzie uzdatnionej w warunkach stosowania polielektrolitów było bardzo niskie, nie przekraczało 5% wartości dopuszczalnej dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

EN

The efficiency of removing suspended solids from water in rapid filters may be unsatisfactory in some conditions. The reason is usually a low level of water mineralization, in particular a low concentration of poly vale anions. The effect of water purification in filters can be improved using anionic polyelectrolytes. The study carried out research on improving the effectiveness of surface water and groundwater purification in filtration process. The dosing of polyelectrolytes was done by periodically introducing a portion of the polyelectrolyte into the water directed to the filters. The portion size and frequency of dosing depended on the quality of t treated water. The average dose of polyelectrolyte was from 0,01 to 0,05 mg/1. Filtration resistance increase rate was slightly higher compared to pressure losses in filters operating without polyelectrolyte. The use polyelectrolyte resulted in a significant prolongation of filter cycles for surface water purification in dirt filtration process. Dosing polyelectrolyte into water also enabled the reduction of water turbidity and iron concentration under groundwater purification conditions. The concentration of acrylamide monomer in treat water under the conditions of use of polyelectrolytes was very low, it did not exceed 5% of the limit value water intended for human consumption.

3

Wpływ kondycjonowania na jakość cieczy osadowych po mechanicznym odwadnianiu osadów ściekowych

Bień B.

Proceedings of ECOpole

|

2017

|

Vol. 11, No. 2

471--478

PL

W wyniku zagęszczania osadów ściekowych, ich biologicznej stabilizacji i odwadniania powstają ciecze osadowe. Ciecze osadowe pod względem ilościowym stanowią jedynie kilka procent w ogólnym bilansie ilościowym ścieków. Jednakże ładunek zanieczyszczeń, w tym związków biogennych, jaki jest w nich zawracany do ciągu ściekowego, może stanowić nawet do kilkudziesięciu procent ogólnego ładunku dopływającego do oczyszczalni. Dla prawidłowego funkcjonowania oczyszczalni tak duży ładunek może stanowić zagrożenie. Uwzględniając to, jak ważna jest jakość cieczy osadowych, w artykule przedstawiono wpływ wybranych środków i metod kondycjonowania, takich jak: PIX 113, PIX 123, polielektrolit Zetag 8160, pole ultradźwiękowe oraz łączne ich działanie na właściwości cieczy osadowych. Surowe ciecze osadowe charakteryzowały się bardzo wysokimi stężeniami azotu amonowego (931,5-1508,9 mg N-NH4+/dm3), fosforanów (24,3-89,4 mg PO43–/dm3) oraz związków organicznych oznaczonych jako ChZT (784,0-1856,4 mg O2/dm3). Stwierdzono, że połączone działanie nieorganicznego koagulantu PIX 123 i polielektrolitu pozwoliło na zmniejszenie ilości zawiesin oraz ChZT w cieczach osadowych. W przypadku zawiesiny najlepszy stopień jej zmniejszenia uzyskano przy stosowaniu PIX-u 123. Wynosił on 53,8%. Analizując zmiany ChZT, podobne efekty uzyskano dla PIX-u 123 (43%) oraz metody łączonej (41,6%). Natomiast użycie koagulantu PIX 113 i polielektrolitu Zetag 8160 spowodowało w cieczy osadowej zwiększenie zawiesin ogólnych w odniesieniu do surowych cieczy osadowych. Działanie koagulantu PIX 113 wpłynęło na zmniejszenie wartości ChZT (90%), azotu amonowego (14,9%) i fosforanów (93,8%) w odniesieniu do surowych cieczy osadowych. Najmniej skuteczny okazał się polielektrolit Zetag 8160.

EN

As a result of the thickening, biological stabilization and dewatering of sewage sludge liquids are formed. Quantitatively sludge liquid represents only a few percent of the total volume of wastewater. However, the load of pollutants, including biogenic compounds, which is recycled into sewage path can be up to several dozen percent of the total charge flowing into the wastewater treatment plant (WWTP). For the proper functioning of the WWTP such a large load can pose a threat. The problem of the return of sludge loads is increasingly recognized and being under examination. Considering the importance of the quality of sludge liquid, the influence of selected means and conditioning methods such as PIX 113, PIX 123, polyelectrolyte Zetag 8160, ultrasound field and their effect on the properties of sludge liquids are presented in the publication. Raw sludge liquid was characterized by very high concentrations of ammonium nitrogen (931.5-1508.9 mg N-NH4+/dm3), phosphates (24.3-89.4 mg PO43/dm3) and organic compounds as COD (784.0-1856.4 mg O2/dm3). It was found that the combined action of the inorganic coagulant PIX 123 and polyelectrolyte reduced the suspensions and COD in sludge liquid. In case of suspension the best reduction was achieved when PIX 123 was applied and it was 53.8%. By analyzing COD changes similar effects were observed for PIX 123 (43.0%) and for combined method (41.6%). On the other hand, the use of coagulant PIX 113 and polyelectrolyte Zetag 8160 resulted in increased suspension in the sludge liquid in comparison to raw one. The use of PIX 113 resulted in a decrease of COD (90%), ammonium nitrogen (14.9%) and phosphates (93.8%) in comparison to raw sludge liquid. The least effective in the experiments was Zetag 8160.

4

Toxicity analysis of sewage sludge treated with polyelectrolytes using luminescent bacteria

Włodarczyk E., Wolny L., Próba M.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2017

|

T. 20, nr 4

447--455

PL

Celem niniejszej pracy była ocena ekotoksyczności komunalnych osadów ściekowych, kondycjonowanych polielektrolitami, pochodzących z wybranych oczyszczalni ścieków. Do oceny toksyczności zastosowano analizator Microtox M500 i bakterie Aliivibrio fischeri (bakterie luminescencyjne). W celu prezentacji stopnia inhibicji wybranego testu stosuje się wartość EC50, która jest równa stężeniu powodującemu 50% zmniejszenie światła. Badania ekotoksyczności zostały wykonane z wykorzystaniem ekstraktów wodnych z próbek osadów ściekowych kondycjonowanych polielektrolitami. Badane próbki pochodziły z dwóch wybranych komunalnych oczyszczalni ścieków zlokalizowanych na terenie województwa śląskiego, których technologia oparta jest na mechanicznym i biologicznym oczyszczaniu ścieków (określanych dalej jako oczyszczalnie A i B). W oczyszczalni ścieków A wszystkie badane próbki zostały sklasyfikowane jako toksyczne. Osady po odwodnieniu na prasie miały największy efekt toksyczny 64,32 TU po 15 minutach ekspozycji. Dla osadów ściekowych pobranych z tunelu suszarniczego efekt toksyczny wynosił 12,12 TU (po 15 min). W oczyszczalni ścieków B próbki osadów pobranych przed komorą fermentacyjną wykazywały toksyczność 14,03 TU (po 15 min), surowe osady i osady po prasie nie zostały sklasyfikowane jako toksyczne. Badania te ujawniły nowy aspekt problemu związanego z zanieczyszczeniem środowiska osadami deponowanymi na składowiskach odpadów. Ponadto wykazano, iż z powodzeniem można wykorzystać test Microtox do pomiaru toksyczności osadów ściekowych.

EN

The aim of this work was to evaluate the ecotoxicity of municipal sewage sludge, after conditioning with polyelectrolytes, coming from a selected wastewater treatment plants (WWTPs). Microtox M500 and Aliivibrio fischeri (luminescent bacteria) were used for the assessment of toxicity. The most common presentation of inhibition result of chosen test is EC50 value, which is equal to concentration causing 50% reduction in light. Ecotoxicity studies were made for water extract of municipal sewage sludge conditioned with polyelectrolytes (polyacrylamide). Samples came from two selected municipal wastewater treatment plants located in the Silesian region, where technology is based on mechanical and biological treatment of sewage (referred to as A and B). At WWTP - A all sample solutions were classified as toxic. Sludge after dewatering on the press had a highest toxic effect 64.32 TU after 15 min of exposition. For sewage sludge taken from drying tunnel toxic effect 12.12 TU (after 15 min). In WWTP - B sample of sludge before fermentation chamber were toxic: 14.03 TU (after 15 min), raw sludge and sludge after the press weren’t classified as toxic. This study revealed new insights into the acrylamide problem. Furthermore, it showed successful use of Microtox assay to measure acrylamide toxicity in the sewage sludge.

5

The quality of sludge liquids produced in the process of mechanical dewatering of digested sludge

Bień B.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2017

|

Vol. 24, nr 1

65--74

EN

The quality of sludge liquids produced in the processes of mechanical dewatering of sludge depends on the stabilization technology and the kind of device, its proper operation, and an appropriate choice of conditioning chemicals. The article presents the impact of selected conditioning chemicals and methods, such as: PIX 113, PIX 123, Zetag 8160 polyelectrolyte, ultrasonic field, and their combined effect on the properties of sludge liquids. crude sludge liquids were characterized by high concentrations of ammonium nitrogen (931–1,508.9 mg N-NH4 +/dm3), phosphates (24.3–89.4 mg PO4 3–/dm3) and organic compounds referred to as COD (784–1,856 mg O2/dm3). It was found that the combined effect of inorganic coagulant PIX 123 and polyelectrolyte allowed the reduction of suspended solids and COD in sludge liquids. In the case of suspension, the highest reduction (53.8%) was obtained when using PIX 123. With regard to the changes of COD, similar effects were obtained for PIX 123 (43%) and the combined method (41.6%). The use of the PIX 113 coagulant and Zetag 8160 polyelectrolyte increased the ratio of total suspended solids in the sludge liquids in relation to crude sludge liquids. The PIX 113 coagulant led to reducing the values of COD (90%), ammonium nitrogen (14.9%) and phosphates (93.8%) with relation to crude sludge liquids. Zetag 8160 alone proved to be the least effective.

PL

akość cieczy osadowych powstających w procesach mechanicznego odwadniania osadów zależy od technologii stabilizacji oraz rodzaju urządzenia, prawidłowej jego pracy oraz właściwego doboru środków chemicznych do kondycjonowania. W artykule przedstawiono wpływ wybranych środków i metod kondycjonowania, takich jak: PIX 113, PIX 123, polielektrolit Zetag 8160, pole ultradźwiękowe oraz łączne ich działanie na właściwości cieczy osadowych. Surowe ciecze osadowe charakteryzowały się wysokimi stężeniami azotu amonowego (931,5–1508,9 mg N-NH4 +/dm3), fosforanów (24,3–89,4 mg PO4 3–/dm3) oraz związków organicznych oznaczonych jako ChZT (784,0–1856 mg O2/dm3). Stwierdzono, że połączone działanie nieorganicznego koagulantu PIX 123 i polielektrolitu pozwoliło na zmniejszenie ilości zawiesin oraz ChZT w cieczach osadowych. W przypadku zawiesiny najlepszy stopień jej zmniejszenia uzyskano przy stosowaniu PIX-u 123. Wynosił on 53,8%. Analizując zmiany ChZT, podobne efekty uzyskano dla PIX-u 123 (43%) oraz metody łączonej (41,6%). Natomiast użycie koagulantu PIX 113 i polielektrolitu Zetag 8160 spowodowało w cieczy osadowej zwiększenie zawiesin ogólnych w odniesieniu do surowych cieczy osadowych. Działanie koagulantu PIX 113 wpłynęło na zmniejszenie wartości ChZT (90%), azotu amonowego (14,9%) i fosforanów (93,8%) w odniesieniu do surowych cieczy osadowych. Najmniej skuteczny okazał się polielektrolit Zetag 8160.

6

Badanie skuteczności odwadniania przefermentowanych osadów ściekowych z zastosowaniem polielektrolitu żelowego na bazie polimerów organicznych

Głodniok M., Zdebik D.

Inżynieria Ekologiczna

|

2016

|

Nr 46

100--108

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań odwadniania osadów ściekowych z zastosowaniem polielektrolitów żelowych. Założeniem badań było określenie możliwości zwiększenia wydajności odwadniania osadów ściekowych przy zastosowaniu nowoczesnych polimerów. Autorzy przeprowadzili badania w skali laboratoryjnej i półtechnicznej wraz z określeniem wpływu nowego rodzaju polielektrolitu żelowego na skuteczność odwadniania przefermentowanych osadów ściekowych. Badano wpływ dwóch dawek roztworu polielektrolitu wynoszących 4 ml/m3 – dawka nr I oraz 8 ml/m3 – dawka nr II na skuteczność odwadniania przefermentowanych osadów ściekowych. Uzyskane wyniki badań przeprowadzone na prasie laboratoryjnej wykazały zwiększenie skuteczności odwadniana przefermentowanego osadu ściekowego o ok. 2% przy zastosowaniu dawki nr I i o ok. 13% przy zastosowaniu dawki nr II, w porównaniu do odwadniania bez zastosowania badanego polielektrolitu.

EN

The paper addresses the problems connected with sewage sludge dewatering. The premise of the study was the analysis of whether there are opportunities to increase the efficiency of dewatering sludge, a relatively low-cost involving the use of innovative polymers. The authors analyzed the impact of the new type of polyelectrolyte gel on the effectiveness of dewatering sludge. Laboratory studies were carried out at polyelectrolyte dose selection and laboratory testing on the press chamber designed to simulate the actual operation of sludge dewatering system. Two different doses of polyelectrolyte were tested for dose I – 4 ml/ m3 and dose II – 8 ml/ m3. The conducted analysis on laboratory press showed an increase of sludge dewatering efficiency by about 2% for dose no. I and by about 13% for dose no. II, in comparison to the test without polyelectrolyte.

7

Dewatering of conditioned sludge in small wastewater treatment plants

Wolny L.

Environment Protection Engineering

|

2015

|

Vol. 41, nr 2

99--105

EN

Parameters characterizing the dewatering process of sewage sludge in small wastewater treatment plants (WWTPs) have been analyzed. Two municipal wastewater treatment plants of comparable capacity and similar technology of sewage treatment were selected to the analysis. Comparison of dewaterability of unprepared and conditioned sludge was made. During preliminary tests, the capillary suction time (CST) of sludge conditioned with cationic polyelectrolyte was determined. Next, for the optimal doses of selected polyelectrolyte, more detailed technological experiments were conducted such as vacuum filtration and susceptibility to the gravitational thickening. Tested sludge had very low susceptibility to thickening. The final volume of unprepared tested samples after 2 hour thickening was 977.0 cm3, while the initial volume of thickened sludge was 1000 cm3.The lowest value of final hydration for conditioned sludge was 64.0%.

8

Wielowarstwowe filmy polimerowe otrzymywane metodą LbL - warstwa po warstwie (ang. layer-bylayer) : rozwój i zastosowanie

Wójcik A.J.

Wiadomości Chemiczne

|

2014

|

[Z] 68, 9-10

897--918

EN

The production of varied materials with nanoscale precision requires both suitable components and a right method. In the past two decades, layer-by-layer (LbL) assembly has been proven to be a convenient and versatile technique for fabrication of functional films. The LbL method enables obtaining systems composed of a few or even hundreds layers of beforehand chosen substances, which are characterized by a thickness ranging from nano- to micrometers. The building blocks of LbL assembly include, but are not limited to, synthetic polymers, polymeric microgels, biomacromolecules, (nano)particles, dendritic molecules, and complexes of these species [1]. This method involves simple alternative adsorption of oppositely charged polyelectrolytes on supporting materials [2]. The LbL assembly can be driven by multiple weak interactions, including electrostatic interactions, hydrogen-bonds, halogen-bonds, coordination bonds, charge-transfer interactions, biospecific interactions (e.g., sugar–lectin interactions), cation–dipole interactions, and the combined interaction of the above forces, etc. The multilayered composite films fabricated by means of the LbL technique have generated much interest among researchers worldwide due to the simplicity of the whole process by which they are produced and their numerous applications such as antireflection coatings, superhydrophobic surfaces, electrochromic devices, biosensors, cell adhesion or resistance coatings, drug delivery systems, proton exchange membranes, solar-energy conversion devices, and separation membranes [3]. In this review the evolution of the LbL method and the applications of the multilayered polymer films were discussed.

9

Zastosowanie nieorganicznych koagulantów i polielektrolitów do preparowanych nadźwiękawianych osadów ściekowych

Bień B., Bień J.D.

Inżynieria Ekologiczna

|

2014

|

Nr 37

7--21

PL

Badania dotyczyły wpływu nieorganicznych koagulantów i polielektrolitów oraz łącznego działania tych dwóch związków na nadźwiękawiane, przefermentowane osady. Do kondycjonowania osadów wykorzystano: koagulant PIX 123 oraz polielektrolit Zetag 8160. Dla niepreparowanych i preparowanych osadów wykonano następujące badania: czas ssania kapilarnego, filtrację próżniową, obserwacje struktury oraz pomiar zawiesiny i ChZT w wodzie nadosadowej. Na podstawie testu CSK dobrano dawki PIX-u 123 oraz dawki polielektrolitu. Badania wykazały, że zastosowanie oddzielne PIX-u 123 i Zetagu 8160 oraz łącznego ich działania powoduje spadek wartości CSK, poprawia parametry opisujące proces filtacji próżniowej oraz wykorzystanie PIX-u 123 łącznie ze stałą dawką Zetagu 8160 zmniejsza zawartość zawiesiny i ChZT w wodach nadosadowych.

EN

The study focused on the effects of inorganic coagulants and polyelectrolytes use and its both impact on sonicated digested sewage sludge. For sludge conditioning coagulant PIX 123 and polyelectrolyte Zetag 8160 were used. For untreated and prepared sludges the following tests were done: capillary suction time, vacuum filtration, structure observation and measurement of the suspension and COD in supernatant sludge. On the basis of the CST tests doses of PIX 123 and a dose of Zetag 8160 were chosen. The results have shown that the use of PIX 123 and Zetag 8160 and their combination causes a decrease in the value of CST, improves parameters of vacuum filtration. The usage of PIX 123 together with a fixed dose of Zetag 8160 reduces suspended solids and COD in the supernatant sludge.

10

Skuteczność destabilizacji emulsji olejowo-wodnych metodami chemicznymi

Rogoś E., Urbański A.

Problemy Eksploatacji

|

2012

|

nr 1

149-158

PL

Oceniono efektywność destabilizacji zużytych emulsyjnych cieczy obróbkowych metodą koagulacji. W procesie wykorzystano sole glinu i żelaza oraz kationowe polielektrolity organiczne. Skuteczność procesu oceniano poprzez badanie zmian chemicznego zapotrzebowania tlenu oraz jakości odzyskanej fazy wodnej. Stwierdzono, że ze względu na różnorodność składu chemicznego cieczy i procesów obróbkowych oraz związane z tym zmiany eksploatacyjne cieczy wybór jednego najefektywniejszego składnika koagulującego jest trudny. Destabilizacja zużytych cieczy obróbkowych metodą koagulacji powinna być poprzedzona przeprowadzeniem wstępnych prób deemulgacji za pomocą kilku wybranych produktów.

EN

The effectiveness of destabilization of used emulsion cutting fluids by means of coagulation method was estimated. In the process aluminium and iron salts as well as organic polyelectrolytes were used. The effectiveness was evaluated by examining the changes in chemical oxygen demand and the quality of the recovered aqueous phase. It was proved that due to diversity of chemical composition of cutting fluids and machining processes and related changes, the choice of the one the most effective coagulant is difficult. Destabilization of used cutting fluids by coagulation should be preceded by conducting preliminary tests with a few selected products.

11

Formation of micelles by hydrophobically modified poly(allylamine hydrochloride)

Wytrwal M., Sarna M., Bednar J., Kozik B., Nowakowska M., Kepczyński M

Polish Journal of Applied Chemistry

|

2011

|

Vol. 55, nr 1

11-17

EN

The aim of this study was to transform commercially available poly(allylamine hydrochloride) (PAH) into hydrophobically modified strong polyelectrolytes. It was accomplished by reductive amination using hexanal or octanal followed by exhaustive methylation with methyl iodide leading to quaternary ammonium salts. Chemical structures of the obtained polycations and the degrees of substitution with hydrophobic chains were confirmed using spectroscopic methods and an elemental analysis. The structures formed by the modified polymers in aqueous solution were determined using zeta potential measurements, dynamic light scattering (DLS) technique and cryogenic transmission electron microscopy (cryo-TEM). The morphology of the polymer films deposited on a silicon surface was studied using atomic force microscopy (AFM). The microscopic observation confirmed the formation of polymeric micelles with sizes dependent on length of alkyl chains attached to the polycation backbone.

12

Analiza wpływu ultradźwięków na zjawiska depolimeryzacji na przykładzie zmian lepkości flokulantów

Kamizela T., Kowalczyk M.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2011

|

T. 14, nr 1

5-16

PL

Przedstawiono wyniki badań dotyczące zmian własności układów wielkocząsteczkowych pod wpływem energii sonifikacji. Podczas badań analizowano efekty zastosowania fali ultradźwiękowej w aspekcie zjawisk depolimeryzacji makrocząsteczek. Substratem badań były polimery kationowe wykorzystywane jako środki kondycjonujące osady ściekowe przed odwadnianiem. Oceny efektów sonifikacji dokonywano na podstawie zmian lepkości w funkcji parametrów sonifikacji. Zachodzące przemiany powodowały efekt depolimeryzacji poprzez zniszczenie struktur usieciowanych.

EN

The paper presents results of studies on characteristic changes of macromolecular systems under the influence of sonication energy. During the study analyzed the effects of ultrasound wave in terms of depolymerization of macromolecules. Substrate for the study were cationic polymers used as a conditioning factor in the sludge dewatering. Evaluation of the sonication effects were made on the basis of viscosity changes as a function of sonication parameters. The occurring transformation caused a depolymerization effect by the destruction of cross-linked structures.

13

Advanced oxidation and adsorption modification of dust waste from standard moulding sands

Baliński A.

Archives of Foundry Engineering

|

2010

|

Vol. 10, iss. 2

5--12

EN

The article discusses the process of advanced oxidation (AO) with application of ultrasounds and surface modification of the dust waste collected during dry dedusting of processed moulding sands with bentonite binder. A beneficial effect of both AO and adsorption modification of dust waste, when performed with the selected type of polyelectrolyte, on the technological and mechanical properties of moulding sands prepared with an addition of this dust has been stated. In spite of the bentonite content in moulding sand reduced by 43% and replaced with modified dust waste, the mechanical properties, i.e. the compression and tensile strengths, examined on sand specimens have been improved by 10% and 13%, respectively, with no harm to other basic technological sand properties. At the same time, it was also possible to reduce by about 30% the emission rate of the main gaseous component from the BTEX group, i.e. benzene.

14

Polielektrolity anionowe jako efektywne środki zagęszczające wodnych dyspersji kopolimerów akrylowych

Ehrenfeld E., Gaj K., Depczyński Ł.

Elastomery

|

2009

|

T. 13, nr 2

8-16

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań efektywności zagęszczania wodnych dyspersji kopolimerów akrylowych za pomocą polielektrolitów opartych na monomerach akrylowych, metakrylowych i winylowych, produkowanych w Oddziale Zamiejscowym Kauczuków i Tworzyw Winylowych w Oświęcimiu Instytutu IMPiB.

EN

In this paper were presented results of investigations thickening effectivity water dispersion of acrylic polymers with the aid of polyelectrolytes based on acrylic, methacrylate and vinyl monomers, produced in Department of Rubber and Vinyl Plastics in Oświęcim of Institute IMPiB.

15

Determination of physicochemical properties and the thermal stability of hydroxyapatite

Adamczyk Z., Jaszczółt K., Jachimska B.

Prace Instytutu Odlewnictwa

|

2008

|

T. 48, z. 1

21-29

EN

Hydroxyapatite [1-3] of structural formula Ca10(PO)6(OH)2 (HAp) and calcium triphosphate Ca3(PO)2 (TCP) powder sand suspensions have been characterized physicochemically. Physicochemical characteristics involved the analysis of phase composition using the X ray diffraction, the powder morphology using SEM method, determination of specific surface area by the BET method, the grain distribution of HAp water suspensions using laser diffractometer and the zeta potential as a function of suspension pH (isoelectric point) by the measurement of the electrophoretic mobility.

PL

Badania fizykochemiczne przeprowadzono dla proszków i suspensji hydroksyapatytu [1-3] o wzorze strukturalnym Ca10(PO)6(OH)2 (oznaczonym dalej jako HAp) oraz trójfosforanu wapnia Ca3(PO)2 (oznaczonego dalej jako TCP). Badania fizykochemiczne obejmowały analizę składu fazowego przy użyciu dyfrakcji rentgenowskiej, morfologię proszków przy pomocy metody SEM, wyznaczenie powierzchni właściwej metodą BET, rozkład ziarnowy suspensji wodnych HAp przy użyciu dyfraktometru laserowego, oraz potencjału zeta w funkcji pH suspensji (punktu izoelektrycznego) na drodze ruchliwości elektroforetycznej.

16

Tiksotropia struktury osadów w wybranych metodach ich kondycjonowania

Bień B., Bień J. D.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2008

|

T. 11, nr 1

31-43

PL

Przedstawiono wyniki badań wpływu metod kondycjonowania osadów ściekowych na wartości wskaźnika tiksotropii, charakterystyki reologiczne oraz strukturę. Do badań eksperymentalnych użyto osadów mineralnych pochodzących z galwanizerni. Osady kondycjonowano w następujący sposób: osad z galwanizerni + polielektrolit Praestol 2515 (słabo anionowy), osad z galwanizerni nadźwiękawiany w czasie 5 s, przy amplitudzie 8 µm + polielektrolit Praestol 2515, osad z galwanizerni nadźwiękawiany w czasie 5 s, przy amplitudzie 12 µ m + polielektrolit Praestol 2515, osad z galwanizerni nadźwiękawiany w czasie 5 s, przy amplitudzie 16 µm + polielektrolit Praestol 2515. Dawki polielektrolitów dobrano na podstawie przeprowadzonego testu CSK. Badania reologiczne wykonano za pomocą reometru RC 20. Oceny badanych układów dokonano w przedziale zmian prędkości deformacji: 0 ÷ 100 s-1 w czasie 228 s oraz 100 ÷ 1 s-1 w czasie 114 s. Do obserwacji struktury badanych osadów wykorzystano system analizy obrazu (Quick Photo Camera) i aparat cyfrowy Olympus WZ 7070 zintegrowany z mikroskopem optycznym Olympus BX51. Zdjęcia struktury wykonano w powiększeniu 10:1. Otrzymane dla osadów z galwanizerni krzywe płynięcia nie pokrywały się, dając pętlę histerezy, przy czym wyższe wartości naprężeń ścinających uzyskiwano dla rosnących gradientów prędkości (zakres 0 ÷ 100 s-1). Na podstawie uzyskanych pętli histerezy wyliczono wskaźniki tiksotropii badanych osadów. Stwierdzono, że w przypadku osadów kondycjonowanych zarówno polielektrolitem, jak i metodą łączoną wykorzystującą pole ultradźwiękowe i polielektrolit wartości wskaźnika tiksotropii rosną wraz ze wzrostem dawki. Najwyższe wartości wskaźnika tiksotropii uzyskano dla osadów kondycjonowanych samym polielektrolitem. Analiza struktury osadów kondycjonowanych polielektrolitem Praestol 2515, a także wstępnie polem ultradźwiękowym, a następnie polielektrolitem pokazuje, że wzrost dawki polielektrolitu powodował tworzenie się większych i bardziej zbitych kłaczków. Osady preparowane tylko polielektrolitami mają mniej stabilną strukturę niż osady wstępnie nadźwiękawiane, a następnie preparowane polielektrolitem. Badania tiksotropii osadów pochodzących z galwanizerni charakteryzują zachowanie się ich struktury. W przypadku gdy wskaźnik tiksotropii ma najwyższą wartość, zaobserwowano, że struktura jest najmniej stabilna i jej zachowanie nie może być opisane pojedynczą krzywą płynięcia.

EN

The paper presents the experimental results of the impact of different sludge conditioning methods on the value of thixotropic indicator, rheological behaviour and sludge structure. As sludge samples the mineral sludge from electroplating plant was used. The following methods for sludge conditioning were applied: sludge sample + polyelectrolyte Praestol 2515, sludge sample + sonication: t = 5 s, A = 8 µm + polyelectrolyte Praestol 2515, sludge sample + sonication: t = 5 s, A = 12 µm + polyelectrolyte Praestol 2515, sludge sample + sonication: t = 5 s, A = 16 µm + polyelectrolyte Praestol 2515. The dose of polyelectrolyte was selected based on CST test. The rheological tests were performed by the RC20 rheometer. The rheological properties of sludge were determined by comparison of direct dependences between shear rates and shear stresses. Tests were carried out at the controlled shear rates from 0 to 100 s-1 during 228 s and from 100 to 1 s-1 during 114 s. The sludge structure was observed using an electronic system consisted of digital camera Olympus WZ 7070, optical microscope Olympus BX51 and Quick Photo Camera software. For analysed sludge samples the flowing curves did not cover giving hysteresis noose where the higher value of shear stress was observed at growing shear rate (0 ÷ 100 s-1). On the base of hysteresis noose the thixotropic indicators were calculated. It was shown that the higher dose of polyelectrolyte the value of thixotropic indicator was also higher both when sludge was conditioned only by polyelectrolyte and when polyelectrolyte and ultrasounds were used. However the highest value of thixotropic indicator was obtained when only polyelectrolyte was used. The analysis of sludge structure shows that the higher dose of polyelectrolyte the larger and the more compact particles. Sludge samples prepared only by using polyelectrolytes have less stable structure than these which were first sonicated and than conditioned with polyelectrolytes. When the thixotropic coefficient is the highest, the sludge structure is the least stable and its behaviour cannot be described by a single flowing curve.

17

The influence of dual conditioning methods on sludge dewatering properties

Kuglarz M., Bohdziewicz J., Przywara L.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2008

|

Vol. 1, no. 3

103-106

EN

One of the main processes, which facilitates dewatering is conditioning. Although there exist a number of conditioning methods, chemical methods based on the application of polyelectrolytes tend to be used more than any other methods. The following paper contains a discussion of potential applications of fly-ash as well as two selected polyelectrolytes as conditioners. The sludge samples were treated by means of single polyelectrolyte as well as polyelectrolyte in combination with fly-ash. The assessment of conditioning was based on the capillary suction time (CST) as well as the parameters of vacuum filtration process, mainly sludge resistivity. The application of fly-ash turned out to be effective, the best results were achieved for a dose of 8% (by weight). It was established that the application of dual method allowed to reduce polyelectrolyte dose by about 30%.

PL

Jednym z głównych procesów wpływających na efektywność odwadniania osadów ściekowych jest ich wstępne kondycjonowanie. Chociaż istnieje wiele sposobów prowadzenia tego procesu, obecnie najczęściej stosowana jest metoda chemiczna z zastosowaniem polielektrolitów. W artykule zaprezentowano możliwości zastosowania popiołu lotnego jako środka kondycjonującego. Przebadano wpływ wybranych pojedynczych polielektrolitów oraz polielektrolitów z dodatkiem popiołów lotnych na stopień odwodnienia osadów. Ocenę efektywności prowadzonych procesów przeprowadzono na podstawie testu ssania kapilarnego (CSK) oraz parametrów procesu filtracji próżniowej, głównie oporu właściwego osadu. Wykazano pozytywny wpływ popiołu na proces odwodnienia osadu. Najkorzystniejsze rezultaty odnotowano dla dawki 8% wag. Zastosowanie zintegrowanej metody kondycjonowania umożliwiło obniżenie dawki polielektrolitu o około 30%.

18

Zastosowanie handlowych polielektrolitów do usuwania zanieczyszczeń z wód zrzutowych ze stawów rybnych

Burczyk A., Pilarczyk M.

Przemysł Chemiczny

|

2007

|

T. 86, nr 7

621-623

19

Nonwoven fabrics modified with deposited nanolayers

Połowiński S.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 5

357-361

EN

A layer-by-layer technique was used for deposition of nanolayers of polyelectrolytes onto nonwoven textiles. Polypropylene (PP) and poly(ethylene terephthalate) (PET) nonwoven fabrics grafted by acrylic acid were used as starting materials for deposition of polymer complex layers. It was found that a layer-by-layer technique makes possible to produce the materials with diversified properties. Depending on the layer structure, the hydrophilic properties, electrokinetic potential and absorption of dyes were changed. Remission of methylene blue were measured for samples with different types of deposited layers. It was found that deposited layers are separated. It was found that electrokinetic potential is dependent on the chemical structure of the external layer. Moreover, nanoparticles of gold were deposited onto such layers. It was found that particles of gold are distributed without aggregation. Properties of the obtained materials were tested.

PL

Metodę warstwa-po-warstwie zastosowano do nanoszenia nanowarstewek polielektrolitów na włókniny. Jako materiał wyjściowy zastosowano włókniny polipropylenowe (PP) lub poliestrowe (PET) szczepione kwasem akrylowym. Stosowane włókniny charakteryzowały się gładką powierzchnią monowłókien widoczną na zdjęciach wykonanych za pomocą mikroskopu elektronowego (rys. 1-3). Warstewki wytwarzano z: poli(kwasu akrylowego) (PAA), poli(kwasu itakonowego) (PIA), poli(alliloaminy) (PAH), poli(metakrylanu dimetyloaminoetylenowego) (PDAMA). Wykazano, że w zależności od budowy chemicznej warstw zmieniają się właściwości hydrofilowe i wybarwialność, co ilustrują wyniki pomiaru remisji próbek wybarwianych błękitem metylenowym (rys. 4 i 5). Na tej podstawie stwierdzono, że warstewki otrzymanych kompleksów polimerowych są rozdzielone. Zmierzono potencjał elektrokinetyczny specjalnie spreparowanych próbek (tabela 2). Zaobserwowano, że w zależności od charakteru warstwy zewnętrznej potencjał ten może być dodatni lub ujemny. Ponadto przeprowadzono próby osadzania koloidalnych cząstek złota. Stwierdzono, że osadzane cząstki nie są zagregowane (rys. 7). Badano właściwości tak wytworzonych materiałów.

20

Zastosowanie klinoptylolitu i polielektrolitów w procesach oczyszczania ścieków rafineryjnych

Rakoczy J., Porzycka-Semczuk K., Szewczyk K.

Przemysł Chemiczny

|

2005

|

T. 84, nr 3

175-178

PL

Badano przydatność naturalnego klinoptylolitu do usuwania węglowodorów ropopochodnych ze ścieków rafineryjnych. Wykazano, że polielektrolity z grupy akryloamidów znacznie podnoszą skuteczność działania adsorbentu zeolitowego, a połączenie procesu bezciśnieniowej flotacji z adsorpcją zanieczyszczeń na zeolicie umożliwia obniżenie stężenia węglowodorów w ścieku modelowym do poziomu poniżej 5 mg/dm3. Tak oczyszczone ścieki mogą być kierowane do finalnego etapu oczyszczania na instalacji BIOX.

EN

Mexican-origin clinoptilolite, (Na0.42K1.86Mg0.46Ca1.34) [Si30.16Al5.83O72]·nH2O, best particle size 0.1–0.5 mm, and com. acrylamide polyelectrolytes were examd. in the settling-and-flotation treatment of a model refinery wastewater, 200 mg crude Soviet Export Blend/dm3 H2O, emulsified and devolatized at 80°C. The polyelectrolytes raised the surface tension of the wastewater to 79.5 dynes/cm and enhanced considerably the efficiency of flotation. Subsequent adsorption of hydrocarbons by filtration of the wastewater through a clinoptilolite bed reduced their concn. to <4 mg/dm3.