Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Silseskwioksany i ich zastosowanie w syntezie materiałów polimerowych

Groch P., Dziubek K., Czaja K.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 4

219--231

PL

Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej syntezy oraz charakterystyki materiałów polimerowych zawierających silseskwioksany (POSS). Przedstawiono metody otrzymywania hybrydowych materiałów polimerowych zudziałem funkcjonalizowanych POSS na drodze click chemistry, polikondensacji, poliaddycji, metatezy zotwarciem pierścienia ipolimeryzacji rodnikowej zarówno konwencjonalnej, jak i kontrolowanej (ATRP).

EN

The paper is a literature review concerning the synthesis and characterization of polymeric materials containing silsesquioxanes (POSS). The methods of preparation of the functionalized POSS-containing hybrid polymeric materials using click chemistry, polycondensation, polyaddition, ring-opening metathesis and free-radical polymerization — both conventional and controlled (ATRP) — have been presented. Depending on the polyreaction mechanism, the type of monomer used and the structure of POSS cage, linear copolymers with silsesquioxane units in the main or side chains as well as star copolymers can be obtained. The incorporation of POSS into copolymer system results in increased glass transition and decomposition temperatures, better resistance to oxidation and improved mechanical properties when compared to the conventional polymeric systems.

2

Stałe żywice epoksydowe z bisfenolu A i binaftolu – synteza i charakterystyka

Górczyk J., Bogdał D., Dworakowska S.

Czasopismo Techniczne. Chemia

|

2012

|

R. 109, z. 1-Ch

19--27

PL

Przedstawiono nową metodę syntezy stałych żywic epoksydowych na drodze reakcji poliaddycji w stopie, przeprowadzanej w polu promieniowania mikrofalowego, w reaktorze mikrofalowym „Ertec”. Wykonano również szereg analogicznych syntez w warunkach konwencjonalnego ogrzewania reagentów, przy wykorzystaniu elektrycznej czaszy grzewczej z płynną regulacją mocy. Surowcami użytymi do syntez były: bisfenol A (BPA) i binaftol (DN), zmieszane ze sobą w proporcjach: 0:100; 25:75; 50:50; 75:25 i 100:0 oraz eter diglicydylowy bisfenolu A (EDBPA). Jako katalizator poliaddycji zastosowano 2-metyloimidazol (2-MI). Otrzymane stałe żywice epoksydowe scharakteryzowano pod kątem zawartości grup funkcyjnych (oznaczenie liczby epoksydowej LEP) oraz rozkładu mas cząsteczkowych (chromatografia żelowa GPC).

EN

A new method of synthesis of solid epoxy resins, by the reaction of polyaddition in the melt, carried out under microwave irradiation, was described. Syntheses were carried out in a multimode microwave reactor “Ertec” (Poland). Analogical syntheses have been done using conventional heating (i.e. electrical heating mantle with continuous regulation of the supplied power), for the comparison of the methods. The starting raw materials for synthesis were: bisphenol A (BPA) and binaphthol (DN), mixed together in proportions of 0:100, 25:75, 50:50, 75:25 and 100:0, and diglycidyl ether of bisphenol A (EDBPA). Polyaddition catalyst was 2-methylimidazole (2-MI). The synthesized solid epoxy resins were characterized in terms of the content of functional groups, i.e. epoxy number (LEP) and molecular weight distribution (gel permeation chromatography GPC).

3

Urethane oligomers with pyrimidine rings

Ślączka A., Lubczak J.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 10

760-763

EN

New urethane oligomers containing pyrimidine rings were obtained from N,N'-bis(hydroxymethyl)barbiturate and bifunctional isocyanates. The products were isolated and identified on the basis of elemental analysis, IR and 1H NMR spectroscopy. The oligomers obtained have higher thermal stability in comparison with their analogues obtained from aliphatic diols.

PL

ykorzystując reakcje kwasu barbiturowego (BA) z odpowiednim nadmiarem formaldehydu w temperaturze 96° otrzymano barbituran N,N-bis(hydroksymetylu) (BHMB), który zastosowano jako diol do otrzymywania oligomerów uretanowych. Opracowano warunki syntezy oligomerów z pierścieniem pirimidynowym z zastosowaniem BHMB i jednego z izocyjanianów: 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu (MDI), 2,4-diizocyjanianu toluilenu (TDI) lub 1,6-diizocyjanianu heksametylenu (HMDI). Reakcje prowadzono w środowisku dimetyloformamidu (DMF), w temperaturze 60° w czasie 1-2 godzin. Otrzymane produkty analizowano na zawartość węgla, wodoru i azotu oraz wykonano ich widma 1H NMR i IR. Stwierdzono niewielkie odstępstwa zawartości oznaczonych pierwiastków w otrzymanych oligomerach w stosunku do wartości obliczonej, co wynika z eliminacji, podczas reakcji z izocyjanianami w podwyższonej temperaturze, części formaldehydu związanego nietrwale w grupach N-hydroksymetylowych. Zbadano przemiany fizyczne oraz odporność termiczną otrzymanych oligomerów uretanowych. Obecność w strukturze pierścieni pirymidynowych zwiększa ich odporność termiczną w porównaniu z oligomerami nie zawierającymi takich grup.

4

Synteza oligomerów uretanowych jako półproduktów do otrzymywania poliuretanów o regulowanym rozkładzie mas cząsteczkowych

Pilch-Pitera B.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Chemia

|

2004

|

z. 19 [216]

125--145

PL

Wykorzystując model kinetyczny procesu stopniowej poliaddycji 2,4- i 2,6-TDI oraz butano-1,4-diolu, opracowano wieloetapową metodę, wytwarzania elastomerów PU o wąskim, kontrolowanym RMC. Opracowana metoda polegała na otrzymywaniu liniowych prepolimerów uretanowo-izocyjanianowych lub uretanowo--hydroksylowych przy znacznym nadmiarze jednego z monomerów, które po zakończeniu reakcji wydzielano z mieszaniny reakcyjnej, a uzyskany prepolimer w kolejnym etapie poddawano reakcji z drugim monomerem. Struktury uzyskiwanych oligomerów zidentyfikowano na podstawie oznaczeń zawartości grup -NCO oraz analizy widm IR i NMR. Dokładny skład chemiczny oraz RMC powstałych oligouretanów ustalono na podstawie analiz GPC i spektrometrii MS (ESI i MALDI ToF). W celu otrzymania PU prepolimery izocyjanianowe sieciowano trietanoloaminą, zaś hydroksylowe triizocyjanianem (Desmodurem RE). Badania termiczne i mechaniczne potwierdziły, że otrzymane usieciowane PU są elastomerami charakteryzującymi się bardziej uporządkowaną strukturą nadcząsteczkową i korzystniejszymi właściwościami termicznymi i mechanicznymi niż PU otrzymane klasyczną metodą jednoetapową.

EN

Based on the kinetic model for the step-growth polyaddition process of 2,4-TDI or 2,6-TDI and 1,4-butanediol (BD), multi-stage method for the manufacture of PU elastomers with narrow and controlled MWD was proposed. The developed method consists in preparing linear urethane-isocyanate or urethane-hydroxyl prepolymers with the significant excess of one of the monomers, that after the end of the reaction were separated from the reaction mixture. The obtained prepolymer was - in the next stage - subjected to another reaction with the second monomer. The structures of obtained oligomers were identified on the basis of -NCO group concentrations as well as analysis of IR and NMR spectra. The exact chemical compositions and MWD of created oligourethanes were found by means of GPC analyses and MS spectrometry (ESI and MALDI ToF). In order to obtained of polyurethane, isocyanate prepolymers were crosslinked with triethanoloamine, whereas hydroxyl olygomers were crosslinked with triisocyanate (Desmodur RE). Thermal and mechanical investigations confirmed that the prepared crosslinked PUs were elastomers, they were characterized by more orderly supermolecular structures and more advantageous thermal-mechanical properties than polyurethanes obtained using typical one-step method.

5

Synthesis of solid epoxy resins under microwave irradiation

Bogdał D., Górczyk J.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2003

|

Vol. 5, nr 3

88-89

EN

A new method of synthesis of high-molecular-weight epoxy resin (HMWER) with desired epoxy-groups content, according to so-called advancement" process was described. It is based on polyaddition of 4,4'-Isopropylidenediphenol (BPA) to a low-molecular-weight epoxy resin (LMWER) under microwave irradiation or conventional heating in the presence of catalyst. Microwave syntheses were carried out in a multi-mode reactor "Plazmatronika" (Poland) of microwave frequency 2.45GHz and maximal microwave power 300W. Analogical syntheses provided under conventional heating have been done for comparison of the methods. The results showed, that in tested group of catalysts shortening of the reaction time (for process conducted under microwave irradiation in comparison to conventional heating) is possible only for 2-methylimidazole.

6

Synthesis of elevated-molecular-weight epoxy resins with aid of microwaves

Bogdał D., Pielichowski J., Penczek P., Górczyk J., Kowalski G.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 11-12

842-844

EN

A new method of synthesis of elevated-molecular-weight (E-M) epoxy resins with desired epoxy-groups content, based on polyaddition of bisphenol A to a lower-molecular-weight (L-M) epoxy resin (epoxy value EV = 0.57 mol/100 g) under microwave irradiation in the presence of 2-methylimidazole, as a catalyst, was described. Syntheses were carried out in a multimode microwave reactor "Plazmatronika" (Poland) of microwave frequency 2.45 GHz and maximal microwave power 300 W. Analogical syntheses have been done using conventional heating for the comparison of the methods. Values of EV, Mn, Mw and Mw/Mn of the products obtained were determined. The main advantage of the process is twofold reduction of reaction time of the processes carried at microwave reactors in comparison to the conventional heating.

PL

Przedstawiono nową metodę syntezy wielkocząsteczkowych żywic epoksydowych o pożądanej wartości liczby epoksydowej (LE = EV) na drodze reakcji poliaddycji bisfenolu A do małocząs-teczkowej żywicy epoksydowej (eter diglicydylowy bisfenolu A, LE = 0,57 mol/100 g), przebiegających pod wpływem promieniowania mikrofalowego, wobec 2-metyloimidazolu jako katalizatora. Reakcje prowadzono w mikrofalowym reaktorze "Plazmatro- nika" (Polska), generującym promieniowanie częstotliwości 2,45 GHz i maksymalnej mocy 300 W. W celach porównawczych wykonano serię analogicznych syntez w warunkach konwencjonalnego sposobu ogrzewania mieszaniny reakcyjnej. Określono wartości LE, Mn, Mw i Mw/Mn produktów (tabela 1). Największą zaletą omawianej metody syntezy jest ok. dwukrotne skrócenie czasu reakcji w porównaniu z czasem trwania analogicznych syntez prowadzonych w warunkach ogrzewania konwencjonalnego.

7

Model studies on the polyurethane synthesis reaction. Part I. Assumptions for mathematical model for step-growth polyaddition process

Król P., Gawdzik A.

Polish Journal of Applied Chemistry

|

1999

|

Vol. 43, nr 1-2

107-124

EN

Taking advantage of our earlier studies, we presented a new mathematical model for the step-growth polyaddition process of two monomers: diisocyanate and diol. The process gives linear polyurethanes. The model was based on the scheme for consecutive and parallel, identifiable reactions between diisocyanate, diol and urethane oligomers formed in the process. This model covers the infinite system of ordinary differential equations together with the initial conditions assigned to them and it makes atypical initial-value problem. It was assumed when developing the model that the reactivity of the functionalities present is dependent solely on the polymer structure. Moreover, the possible effects resulting from the substitution as well as the likely non-equivalent impacts from the functional groups in diisocyanates were considered .This model was used in further studies - in numerical simulations of the process yielding linear polyurethanes.

8

Model studies on the polyurethane synthesis reaction. Part II. Estimation of model parameters. Simulation of the step-growth polyaddition process

Król P., Gawdzik A.

Polish Journal of Applied Chemistry

|

1999

|

Vol. 43, nr 3-4

223-238

EN

The numerical estimation was performed for the parameters of the kinetic model developed for the step-growth polyaddition of diisocyanate and diol as described in Part I. Also, our earlier experiments studying the kinetics of the reaction between 2,4- TDI and 1,4-butanediol and utilising the G PC procedure for the analysis of the oligomer fractions produced were utilised. The data obtained were then employed in the simulation of the process investigated to evaluate the temperature and time effects on the conversion degree of the functional groups and on the mean molecular weight of the urethane oligomers formed. The process was studied which was based on the equimolar reaction of diisocyanate and diol, and so was the process involving excess diisocyanate - this condition is specific for the synthesis of prepolymer intermediates. The model developed also made it possible to evaluate the contribution(s) from the substitution group(s) in the diisocyanate molecule to the properties of the polyurethanes formed. The substitution effect was found to modify significantly the reactivity of the products obtained and hence the chemical composition and molecular weight of the polymer mixtures. The computer software was developed on the basis of the model developed earlier. That made it possible to verify the raw materials employed and the step-growth polymerisation processes.

9

Badania wpływu wygrzewania stałych żywic epoksydowych na ich właściwości

Szczepaniak B., Penczek P., Rejdych J.

Polimery

|

1998

|

T. 43, nr 11-12

732-738

PL

Metodą katalizowanej przez trietanoloaminę poliaddycji rozmaitych ilości 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu (dianu) do różniących się zawartością chloru jonowego (0,0011-0,0301) próbek handlowej średniocząsteczkowej żywicy epo-ksydowej Epidian 1 otrzymano dwie serie żywic epoksydo-wych o większych ciężarach cząsteczkowych - ŻE-M oraz ŻE-H. Spuszczenie tych żywic z reaktora po syntezie wymaga ich podgrzania w celu zmniejszenia lepkości. W związku z tym zbadano wpływ temperatury (180-220°C) i czasu wy-grzewania (do 4 h) oraz wyjściowej zawartości chloru jono-wego na zmianę liczby epoksydowej (LEP - tabele 2 i 5), temperatury mięknienia (tabele 3 i 6) i barwy (tabele 4 i 7) otrzymywanych żywic. Zmiany te są tym wyraźniejsze, im większa jest wyjściowa zawartość chloru jonowego oraz wy-ższa temperatura i dłuższy czas wygrzewania. Użycie gazu obojętnego podczas syntezy i wygrzewania ogranicza stopień ściemnienia produktów końcowych (tabele 8 i 9).

EN

Triethanolamine-catalyzed polyaddition of various amounts of 2,2'-bis(4-hydroxyphenyl)propane (bisphenol A) to commercial medium-M epoxy resin Epidian 1 containing various amounts of ionic chlorine (0.0011- 0.0301% m/m gave two series of epoxy resins, —E-M and —E-H, of higher molecular weights. To let down the resin from the reactor after synthesis requires the resins to be warmed up to make its viscosity lower. The effects of temperature (180-220°C) and heating time (up to 4 h) were studied in this conception. The epoxy value (Tables 2 and 5), softening temperature and color were studied in relation to the initial ionic chlorine content. The higher the initial ionic chlorine content and the higher is the temperature and the time of heating, the more pronounced are the changes. An inert gas applied during the synthesis and heating steps reduces the degree of darkening of the final products (Tables 8 and 9).