Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analysis of the effect of assembly joints technology on the strength of adhesive joints of poly(methyl methacrylate) (pmma) used in advertising elements

Rudawska Anna, Penkała Piotr, Miszczuk Bartosz, Stančeková Dana

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2023

|

nr 2

3--10

EN

The aim of the article was to present issues related to the influence of the assembly joints technology (the type of adhesive material and the adhesive application) on the strength of the adhesive joints of poly(methyl methacrylate) (PMMA) used in the production of advertising elements. Angular adhesive joints, which are one of the types of joints made in the construction of advertising elements, were used in the study. The bonded material was poly(methyl methacrylate) (PMMA) of 8 mm thick. Two types of adhesives were used to make the adhesive joints: one-component solvent-based adhesives and methylene chloride as a solvent. Experimental tests determined the wettability of the surface of the adherends (with and without a protective coating) and the work of adhesion based on the measurement of the contact angle, as well as the strength of adhesive joints in accordance with the ISO 4578 standard. Based on the results of strength tests, it can be seen that the use of a solvent allows for obtaining equally strong joints as with the use of solvent-based adhesives. The purposefulness of using coatings protecting not only against dirt or mechanical damage in the form of scratches was also confirmed, but also the possibility of increasing (security) adhesive properties, defined in this case by wettability.

PL

Celem artykułu było przedstawienie zagadnień związanych z wpływem technologii połączeń montażowych (rodzaju materiału klejącego i sposobu aplikacji kleju) na wytrzymałość połączeń klejowych z poli(metakrylanu metylu) (PMMA) stosowanych w produkcji elementów reklamowych. W badaniach wykorzystano połączenia klejowe kątowe, które są jednym z rodzajów połączeń wykonywanych w konstrukcji elementów reklamowych. Łączonym materiałem był poli(metakrylan metylu) (PMMA) o grubości 8 mm. Do wykonania połączeń klejowych zastosowano dwa rodzaje jednoskładnikowych klejów rozpuszczalnikowych oraz chlorek metylenu, jako rozpuszczalnik. W badaniach doświadczalnych określono zwilżalność powierzchni klejonych elementów (z powłoką ochronną i bez) oraz pracę adhezyjną na podstawie pomiaru kąta zwilżania, a także wytrzymałość połączeń klejowych zgodnie z normą ISO 4578. Na podstawie wyników badań wytrzymałościowych można stwierdzić, że zastosowanie rozpuszczalnika pozwala na uzyskanie połączeń równie wytrzymałych, jak przy zastosowaniu klejów rozpuszczalnikowych. Potwierdzono również celowość stosowania powłok zabezpieczających nie tylko przed zabrudzeniami czy uszkodzeniami mechanicznymi w postaci zarysowań, ale także w celu zwiększenia (zabezpieczenia) właściwości adhezyjnych, określanych w tym przypadku przez zwilżalność.

2

Impact of Selected Operating Conditions on the Optical Properties of Polymer Shields

Ubowska Agnieszka, Zmuda Trzebiatowski Piotr

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2022

|

Tom 24

404--414

EN

The optical properties of polymer barriers used as machine covers and eye protection are extremely important for vision quality and user safety. The article presents the influence of liquid chemical substances at room temperature on the transparency of poly(methyl methacrylate) shields. UV/VIS spectroscopy was used to assess the impact of liquid chemical substances on the polymer’s permeability to visible, ultraviolet and infrared radiations. The tests showed that the contact of the poly(methyl methacrylate) sheath with liquid chemicals influences the transmittance of the PMMA surface to a limited extent, without thereby reducing the harmful effects of radiation on humans.

3

Study of alkanethiol-based self-assembled monolayers coated with poly(methyl methacrylate) of various tacticity

Kozik Tomasz, Śniechowski Maciej, Łużny Wojciech

Polimery

|

2020

|

T. 65, nr 9

598--604

EN

Self-assembled monolayers (SAMs) have a large variety of applications. One particular ap-plication of alkanethiol-based SAMs is tuning the work function of metallic surfaces. In a recent study, it was determined that depositing a poly(methyl methacrylate) layer on selected SAMs further shifts the work function. The effect is sensitive to tacticity and neither the reason behind this nor the exact mechanism of the interaction was determined. The aim of this work is to study the problem by use of molecular dynamics simulations.

PL

Jednym zlicznych zastosowań samoorganizujących się monowarstw (SAMs) jest mody-fikacja pracy wyjścia powierzchni metalicznych. Wliteraturze można znaleźć opracowania dotyczące depozycji cienkich warstw poli(metakrylanu metylu) na wybranych samoorganizujących się monowar-stwach na bazie alkanotioli, prowadzącej do dalszych zmian wartości pracy wyjścia całej struktury. Uzyskany efekt wydaje się być zależny od taktyczności polimeru, jednakże wbadaniach eksperymen-talnych nie udało się określić przyczyn tego zjawiska. Wniniejszej pracy wspomniany efekt zbadano za pomocą symulacji komputerowych metodą dynamiki molekularnej.

4

Mechanical strength evaluation of poly(methyl methacrylate) reinforced with long glass, carbon and aramid fibers

Bienias Bartosz, Michalski Wojciech, Wagner Leopold

Polimery

|

2019

|

T. 64, nr 6

417--421

EN

The purpose of the study was the comparison of poly(methyl methacrylate) reinforced with different types of long fibers: glass, carbon, aramid, glass-aramid hybrid and carbon-aramid hybrid fibers. The test material included 48 samples in the form of a cuboid. The strength tests were performed using the Zwick 1435 machine. The highest strength increase in relation to control samples was obtained with the use of aramid fibers and the lowest with the use of glass fibers.

PL

Zbadano wytrzymałość na zginanie tworzywa akrylowego wzmocnionego długimi włóknami: szklanymi, węglowymi i aramidowymi oraz hybrydami szklano-aramidowymi i węglowo-aramidowymi. Badaniu wytrzymałościowemu w maszynie Zwick 1435 poddano 48 próbek w kształcie prostopadłościanu. Najwyraźniejszą poprawę wytrzymałości, w porównaniu z wytrzymałością próbki kontrolnej, uzyskano w wypadku zastosowania włókien aramidowych, a najmniej wyraźną w wypadku włókien szklanych.

5

Starzeniowe badanie siły przyczepności pomiędzy miękkimi kauczukami silikonowymi a poli(metakrylanem metylu)

Fubao Z., Li D., Lianshui S., Yongfa Z., Hongshui Z.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 12

2110--2114

PL

Badano zmiany siły przyczepności w temperaturze pokojowej pomiędzy miękkim kauczukiem silikonowym a poli(metakrylanu metylu) (PMMA). Laminowane próbki wykonano z handlowych elastomerów silikonowych Ufi Gel P (UGP) i Silageum-Comfort (SLC), podzielono na grupy odpowiednio A1–A4 i B1–B4 i poddano starzeniu w sztucznej ślinie przez 1–360 dni. Siłę przyczepności tych próbek wyznaczono, wykorzystując uniwersalne urządzenie do testowania materiałów w sposób niszczący. Styk przyczepny obserwowano za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego. Badanie nie wykazało statystycznej różnicy w sile przyczepności w obrębie grup A i B (P > 0,05). Stwierdzono jednak statystyczne różnice w sile przyczepności pomiędzy grupami A i B (P < 0,05). Destrukcja polegała głównie na defekcie mieszania lub defekcie przyczepności. Styki przyczepne w próbkach wszystkich grup były jednorodne, lecz w grupie A sporadycznie obserwowano pęcherzyki. Po starzeniu w temperaturze pokojowej nie stwierdzono istotnych zmian w sile przyczepności UGP i SLC do PMMA. Siła ta osiągnęła wartość wymaganą do zastosowania klinicznego (0,44 MPa). Siła przyczepności UGP i PMMA była większa niż w przypadku SLC i PMMA.

EN

Forty-eight laminated specimens were made of 2 com. dental soft Si elastomers and in situ produced poly(Me methacrylate), aged at room temp. in artificial saliva for 1–360 days and studied for bonding strength in a destructive way by using a universal testing machine. The specimens were randomly divided into 8 groups differing in the soft lining materials and aging time. The adhesive interface was obsd. by scanning electron microscopy. The bonding strength depended only on the Si elastomer type. There was no statistical difference in bonding strength when the same Si elastomer was used. The bonding strength was higher than the required for clinical use (0.44 MPa).

6

Wpływ dodatku polimeru akrylowego na właściwości wytrzymałościowe osnów na bazie żywicy epoksydowej

Kostrzewa M., Bakar M., Białkowska A., Masiewicz J.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych

|

2015

|

Nr 4

95--102

PL

Polimetakrylan metylu (PMMA) oraz poliakrylan butylu (PAB) został zsyntezowany i w postaci ciekłego oligomeru został zastosowany do modyfikacji żywicy epoksydowej (Epidian 5). Otrzymano kompozyty zawierające 5%-20% wag. PMMA lub PAB. Przeprowadzono ocenę wpływu zastosowanego modyfikatora na właściwości mechaniczne kompozytu, tj.: udarność, odporność na zginanie trójpunktowe, krytyczny współczynnik intensywności naprężeń. Stwierdzono, że dodatek polimerów akrylowych powoduje spadek kruchości matrycy epoksydowej, o czym świadczy wzrost wartości odkształcenia przy zniszczeniu, energii kruchego pękania oraz energii przy zniszczeniu, przy jednoczesnym obniżeniu wartości modułu przy zginaniu. Najwyższe wartości badanych parametrów osiągnęły kompozycje z 5% zwartością polimerów akrylowych.

EN

Poly(methyl methacrylate) (PMMA), and polybuthyl acrylate (PAB) were synthesized and in the form of liquid oligomer applied to modify the epoxy resin (Epidian 5). In result composites containing 5%-20% of PMMA or PAB by weight were obtained. An assessment of the impact of a modifier used on mechanical properties of the composite, was carried out i.e. .: impact strength, a three-point bending strength, the critical stress intensity factor. It was found that the addition of acrylic polymers results in a decrease of brittleness of epoxy matrix as evidenced by the increase in the strain at destruction, brittle fracture energy and energy from the destruction, while reducing the modulus at bending. The composites with 5% content of acrylic polymers achieved the highest values of parameters examined.

7

Wpływ dodatku montmorylonitu oraz nanorurek węglowych na odporność termiczną poli(metakrylanu metylu)

Lis A., Laska J.

Polimery

|

2013

|

T. 58, nr 6

467-472

PL

Badano wpływ dodatku montmorylonitu sodowego (0,2; 1,0 lub 2,0 % mas.) bądź nanorurek węglowych (0,05 lub 0,5 % mas.): jednościennych (SWCNT) albo wielościennych, powierzchniowo sfunkcjonalizowanych grupami karboksylowymi (MWCNT-COOH), na właściwości termiczne nanokompozytów na osnowie poli(metakrylanu metylu) (PMMA). Polimeryzację PMMA prowadzono metodą suspensyjną lub blokową, a kompozyty wytwarzano wprowadzając nanododatki do polimeru: w toku polimeryzacji (in situ) albo do roztworu spolimeryzowanego PMMA (ex situ). Stosując analizę termograwimetryczną, derywacyjną analizę termograwimetryczną oraz różnicową kalorymetrię skaningową oceniono, że otrzymane kompozyty poli(metakrylanu metylu) z udziałem nanocząstek montmorylonitu sodowego lub nanorurek węglowych wykazują lepszą odporność cieplną niż czysty PMMA, a stopień poprawy stabilności termicznej zależy od zdyspergowania nanododatku w matrycy polimeru.

EN

The effect of the addition of sodium montmorillonite (MMT-Na, 0.2; 1.0 or 2.0 wt. %) or carbon nanotubes (CNT, 0.05 or 0.5 wt. %): single-walled (SWCNT) as well as multi-walled, functionalized on the surface with carboxylic groups (MWCNT-COOH) on the thermal properties of the nanocomposites based on poly(methyl methacrylate) (PMMA) matrix was investigated. The synthesis of PMMA was carried out by suspension or block polymerization, while the composites were produced by introduction of nanoadditives into the polymer during the polymerization (in situ method) or adding them to PMMA solution (ex situ method). By using thermogravimetric analysis (TGA), derivative thermogravimetry (DTG) and differential scanning calorimetry (DSC) it was found that the obtained PMMA composites containing sodium montmorillonite or carbon nanotube nanoparticles exhibit better thermal resistance than the neat PMMA, while the degree of improvement in thermal properties depends on the dispersion of the nanoadditive in the polymer matrix.

8

Ternary PC/ABS/PMMA blends — morphology and mechanical properties under quasi-static loading conditions

Rybnicek J., Lach R., Grellmann W., Lapcikova M., Slouf M., Krulis Z., Anisimov E., Hajek J.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 2

87-94

EN

PC/ABS/PMMA blends with a varied content of PMMA were studied. TEM microscopy was employed to reveal the individual phases. Uniaxial tensile testing and instrumented macro-hardness indentation were carried out to quantify the hardness, indentation modulus, elastic and plastic deformation work during indentation, yield strain and stress values. The data was correlated with the morphology. In case PMMA is the minor phase, it tends to locate on the PC/SAN interface; whereas in case of being the major one, SAN plays the role of compatibilizer and encapsulates the PC particles. Good compatibility of the blends was confirmed by the results of mechanical testing, which revealed strain-controlled plasticity.

PL

Sporządzono mieszaniny poliwęglanu (PC) i kopolimeru akrylonitryl/butadien/styren (ABS) z różną zawartością poli(metakrylanu metylu) (PMMA). Metodą transmisyjnej mikroskopii elektronowej (TEM) zbadano morfologię próbek PC/ABS/PMMA, analizując strukturę fazową (rys. 1—3). W testach jednoosiowego rozciagania oceniano granicę plastyczności (sy) oraz wydłużenie względne przy granicy plastyczności (ey) (rys. 4, 5). Na podstawie badań twardości metodą Martensa określano wartości pracy odkształcenia sprężystego (Wel) i odkształcenia plastycznego (Wpl) wytworzonych próbek z udziałem PMMA. Stwierdzono, że w przypadku dużej zawartości poli(metakrylanu metylu) w mieszaninie z PC/ABS, kopolimer poli(styren-co-akrylonitryl) (składnik ABS) pełni w układzie rolę kompatybilizatora, przyczyniając sie do enkapsulacji cząstek PC, niewielka zaś ilość PMMA w mieszaninie powoduje międzyfazowe rozproszenie jego cząstek w układzie PC/ABS. Dobrą kompatybilność składników mieszaniny potwierdzają jej korzystne właściwości mechaniczne.

9

Nanokompozyty poli(metakrylanu metylu) otrzymane w polimeryzacji blokowej i suspensyjnej

Laska J., Błażewicz M., Fitał A., Cichy E., Martowicz M.

Engineering of Biomaterials

|

2008

|

Vol. 11, no. 74

16-22

PL

Przeprowadzono polimeryzację metakrylanu metylu (MMA) w obecności nanocząstek, w wyniku której otrzymano nanokompozyty poli(metakrylanu metylu) (PMMA). Jako nanododatki do polimeryzacji zostały użyte nanocząstki montmorylonitu (MMT) oraz nanorurki węglowe jednościenne i wielościenne funkcjonalizowane grupami OH (odpowiednio SWCNT i OH-MWCNT). Zastosowano dwie metody polimeryzacji: blokową i suspensyjną. Otrzymane nanokompozyty zostały scharakteryzowane metodą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM), spektroskopii FTIR oraz dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), a ich właściwości porównane. Zbadano także odporność termiczną oraz niektóre właściwości mechaniczne.

EN

Polymerization of methyl methacrylate (MMA) in the presence of nanoparticles was performed and nanocomposites of poly(methyl methacrylate) (PMMA) were produced. Nanoclay (MMT), single-wall and OH-functionalized multi-wall carbon nanotubes (SWCNTand OH-MWCNT, respectively) were applied as nanoadditives. Two methods of polymerization, block and suspension polymerization, were used, and properties of the obtained composites were compared. The samples were characterized with scanning electron microscopy (SEM), FTIR spectroscopy and x-ray diffraction (XRD). Thermal and mechanical behavior of the compositions was investigated.

10

Recykling surowcowy odpadów poli(metakrylanu metylu)

Żwir M. J., Spychaj T.

Chemik

|

2007

|

Vol. 60, nr 7-8

390-399

PL

Poddano ocenie celowość i dostępne metody recyklingu odpadowego PMMA. W powiązaniu ze szczególnymi cechami PMMA wskazano na istotne zalety technik recyklingu surowcowego tego polimeru. Omówiono podstawy procesu depolimeryzacji PMMA a także techniczne sposoby realizacji tego procesu. Zreferowano wyniki wybranych eksperymentów technologicznych przeprowadzonych w skali wielkolaboratoryjnej lub zbliżonej do petnotechnicznej. Ciągle procesy depolimeryzacyjne, prowadzone w zto-żach fluidalnych, lub instalacjach wykorzystujących reaktory w rodzaju wytłaczarek dwuślimakowych zidentyfikowano jako najbardziej odpowiednie metody mogące zastąpić w przyszłości klasyczne metody odzysku MMA, takie jak sucha destylacja i proces Clementi.

EN

Reasonability as well as different techniques for waste PMMA recycling were evaluated. In concern with specific properties of the polymer the usefulness of the feedstock recycling was identified. Basic chemistry of the de-polymerisation process and selected technical means for it were discussed with reference to the results of some large-scale experiments. It was concluded, that continuous depolymeriastion processes, such as fluidized bed based ones, or processes employing twin-screw extruding reactors, are most promising supersedes for today best known dry distillation and Clementi processes.

11

The effect of recycling on ageing resistance of poly(ethylene terephthalate) and poly(methyl methacrylate)authors

Czarnecka-Komorowska D., Ciesielska D.

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2006

|

Vol. 81, nr 12

95-99

EN

The paper presents the effect of reprocessing on ageing resistance of two thermoplastics polymers. A commercial poly(ethylene terephthalate) - PET and poly(methyl methacrylate) - PMMA were selected for this study. The change of mechanical properties (tensile strength, elongation at break, impact strength and hardness) due to ageing process was characterized by K, index. The results showed that the recycled PET and PMMA are more sensitive to ageing process than a virgin polymers.

PL

Przedstawiono wpływ wielokrotnego przetwórstwa na odporność na starzenie dwóch termoplastycznych polimerów. Do badań wybrano dwa poliery - handlowy poli(tereftalan etylenu) - PET i poli(metakrylan metylu) - PMMA. Zmiany w właściwościach mechanicznych, (naprężeniu zrywającym, wydłużeniu przy zerwaniu, udarności i twardości), spowodowane starzeniem opisywano przy użyciu wskaźnika K. Uzyskane wyniki pokazują że recyklaty PET i PMMA są bardziej czułe na procesy starzeniowe niż polimery jeszcze nieprzetworzone.

12

Detection of defects in PMMA beam using shear waves - numerical simulation and experiment

Żółtowski P., Wilde K.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Mechanika

|

2005

|

z. 65 [222]

383-389

EN

The elastic shear waves are used to find a position of the defect in the cantilever beam specimen. The results of the experimental evaluation of damaged and undamaged specimens are presented. Numerical simulations were performed in order to better understand the physics of the wave propagation in PMMA beams. The possible application of the presented method to bridge structures diagnostics is discussed.

PL

Artykuł przedstawia zastosowanie sprężystych fal poprzeczne do lokalizacji rys w belce wspornikowej. W pracy zawarte zostały wyniki badań doświadczalnych oraz analiz numerycznych dla uszkodzonych i nieuszkodzonych próbek. Położenie rysy lokalizowane jest przez miejsce przesunięcia fazowego fali napotykającej uszkodzenie konstrukcji. Omówione zostały możliwości rozwinięcia zaprezentowanej metody do diagnozowania stanu obiektów mostowych.

13

HS-SPME-GC-MS analysis of organic compounds emitted from poly(methyl methacrylate)

Rogalewicz R., Voelkel A.

Chemia Analityczna

|

2005

|

Vol. 50, No. 6

991-1006

EN

Volatile organic compounds generated during thermal decomposition of poly (methyl meth-aery late) (PMMA) were analysed by capillary gas chromatography with mass spectrometry detection (GC-MS). Decomposition process of PMMA was carried out for 10 min in the closed cell at 100, 150,200,250, and 280°C. Volatile compounds emitted from poly(methyl methacrylate) were trapped onto the SPME (solid phase microextraction) polymeric fibre and further analysed by GC. Qualitative analysis has shown that the emitted vapours are the complex mixture of decomposition products of poly (methyl methacrylate), e.g. methyl methacrylate and several polymer-accompanying compounds as the initiator (2,2'-azobis-(2-methylpropionitrile) - AIBN). chain regulator (dodecanethiol), inhibitor (Topanol OC), and plasticizers (phthalates). Our studies covered identification of the compounds evolved during decomposition of poly(methyl methacrylate) into the headspace phase, optimisation of HS-SPME conditions, e.g. fibre coating, desorption time and temperature, as well as of the conditions of PMMA decomposition, e.g. decomposition time and temperature, or the sample mass. We accomplished also quantitative analysis of main products of PMMA decomposition and of the accompanying compounds present in the studied material.

PL

Lotne związki organiczne powstałe w trakcie rozkładu termicznego poli (metakrylanu metylu) (PMMA) analizowano techniką kapilarnej chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas (GC-MS). Termiczny rozkład PMMA przeprowadzono w zamkniętym naczyniu przy 100,150, 200,250 i 280°C przez l0 minut. Lotne związki uwalniane z poli (metakrylanu metylu) były zatrzymywane na polimerowym włóknie SPME (mikroekstrakcja do fazy staiej) i dalej analizowane techniką GC. Analiza jakościowa pokazała, że emitowane pary sązfożonąmieszaninąproduktów rozkładu poli (metakrylanu metylu), wśród których zidentyfikowano np.: metakrylan metylu i kilka dodatków stosowanych przy polimeryzacji włącznie 2 inicjatorem (azodiizobulyronitrylem -AiBN). regulatorem długości iańcucha (dodekanotiolem). inhibitorem (Topanolem OC) i plastyfikatorami (ftalanami). W naszych badaniach zidentyfikowaliśmy związki uwalniane podczas rozkładu poli (metakrylanu metylu) w fazie nadpowierzchniowej oraz optymalizowaliśmy warunki HS-PME. jak np.; rodzaj pokrycia włókna, czas i temperaturę desorpcji, oraz warunki termicznego rozkładu PMMA, jak np.: czas i temperatura i masa próbki. Nasze badania miały umożliwić przeprowadzenie analizy ilościowej głównych produktów rozkładu PMMA i obecnych w badanym materiale dodatków.

14

Polimerowe i kompozytowe cementy kostne oraz materiały pokrewne. Cz. I. Klasyczne cementy metakrylanowe i ich modyfikacja

Łukaszczyk J.

Polimery

|

2004

|

T. 49, nr 2

79-88

PL

Artykuł przeglądowy (76 poz. lit.) poświęcony klasycznym metakrylanowym cementom kostnym oraz rozwiązaniom mającym na celu uzyskanie maksymalnej trwałości materiału utwardzonego, minimalizację konieczności wykonania operacji rewizyjnej po wymianie stawu, jak również uzyskanie przydatności tego typu materiałów w innych przypadkach ortopedycznych. Omówiono skład i wymagania stawiane cementom kostnym, porównano właściwości mechaniczne tkanek twardych i materiałów stosowanych w ortopedii, a także scharakteryzowano problemy związane ze stosowaniem cementów metakrylanowych. Przedstawiono różne rozwiązania mające na celu poprawienie właściwości użytkowych materiałów typu cementów kostnych oraz dostosowanie ich do celów innych niż artroplastyka. Rozwiązania sprowadzają się do modyfikacji procedury aplikacyjnej, modyfikacji fizycznej - np. wprowadzenie wypełniaczy włóknistych bądź zmiana składu granulometrycznego lub udziałów składnika ciekłego i proszkowego - oraz różnych modyfikacji chemicznych polegających na zmianie składu chemicznego cementu. Modyfikację chemiczną realizowano w wyniku wprowadzenia zamiast klasycznego układu inicjującego nadtlenek benzoilu-dimetylotoluidyna innych układów inicjujących, zastąpienia w składniku proszkowym PMMA innymi polimerami oraz zastąpienia całości lub części metakrylanu metylu w składniku ciekłym cementu innymi monomerami, mianowicie wyższymi metakrylanami, metakrylanami z grupami funkcyjnymi, w tym hydroksyalkilowymi, oraz dimetakrylanami alifatycznymi i aromatycznymi, np. znanym z kompozytowych wypełnień dentystycznych 2,2'--bis[4-(2-hydroksy-3-metakryloiloksypropoksy)fenylolpropanem (bis-GMA).

EN

A review (76 references) of the classical methacrylic osseous cements and the solutions aimed to maximize the durability of cured materials, to minimize the necessity of hip arthroplasty revision as well as to find of such materials usefulness in the other orthopedic cases, was done. The compositions and requirements concerning the bone cements have been discussed (Table 1). Mechanical properties of rigid tissues and the materials used in orthopedics (Table 2) have been compared. The problems related to methacrylic cements' use were presented. Various ideas focused on the improvement of application properties of the bone cements' type materials as well as on their readjustments to the other than arthroplasty aims were presented. The solutions based on the modification of application procedure, physical modification - e.g. introduction of fibrous fillers, changes of granu-lometric composition or liquid or powder component parts - or chemical modifications based on the cement chemical composition change. Chemical modification was realized by replacing of the classical initiation system: benzoyl peroxide - dimethyltoluidine with another initiation systems, replacing of PMMA, in powder component, with another polymers as well as total or partial replacing of methyl methacrylate in a liquid part of cement with another monomers (Table 3). These monomers are chosen from higher methacrylates, methacrylates with functional groups including hydroxyalkyl ones, and aliphatic or aromatic dimethacrylates e.g. 2,2'-bis[4-(2-hydroxy-3-methacryloiloxypropoxy) phenyl] propane (bis-GMA), known from composite dental fillings.

15

Poly(methyl methacrylate)/carbon nanotubes composites

Onderko K., Pabin-Szafko B., Szafko J.

Karbo

|

2004

|

Nr 4

175-181

PL

Dodatek sonikowanych jednościcnnych nanorurek węglowych (l,57-9,87 g-dm-3) do polimeryzacji "in situ" metakrylanu metylu ([MMA]=5,8 raol-dm-3) inicjowanejpropionianem2,2'-azobis(2-metylo-4-hydroksybu tyłowym) ([AIB-BD]=0,058 mol-dm -3) zmienia przebieg polimeryzacji (bez zmiany jej mechanizmu). W efekcie otrzymuje się kompozyty PMMA/S WCNT, których składniki są związane chemicznie. Kompozyty oczyszczano przez wytrącanie z roztworów w N,N-dimetyloformamidzie, a następnie badano ich właściwości fizyczne i chemiczne. Stwierdzono zmiany w widmach IR, ciężarach cząsteczkowych (spadek Mn,VPO z 1600 do 5600 g-mol(-1), właściwościach termicznych (DTA, DSC, Tg=105 - 140°C), przewodnic twie elektrycznym (wzrost z wartości 4,16-10"16 do 4,08-10"14 S-m"!) i w procesie dcpolimeryzacji (metodą DTG-FTIR), konkretnie w trójstop- ' niowym mechanizmie depropagacji w zakresach temperatur 180-220°C, 340°Ci370-390°C.

16

Nanomodyfikacja in situ poli(metakrylanu metylu)

Szafko J., Onderko K.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2003

|

Vol. 52, nr 25

393-396

PL

Otrzymano poli(metakrylan metylu) modyfikowany jedno- i wielościennymi nanorurkami węglowymi metodą polimeryzacji in situ. Stwierdzono, że tak modyfikowane polimery wykazują ze zwiększaniem zawartości nanorurek rosnącą odporność termiczną oraz wzrastające przewodnictwo elektryczne w porównaniu z polimerem niemodyfikowanym.

EN

The poly(methyl methactylate) modified with single- and multi-wall carbon nanotubes was prepared by the in situ polymerization. It was observed, that modified polymers have higher thermal resistance and electical conductivity in comparison with non-modified PMMA.

17

Transport par związków organicznych przez interpolimery. Cz. I. Izotaktyczny polipropylen (PP-D//polistyrene oraz PP-i//poli(metakrylan metylu)

Trochimczuk W. M.

Polimery

|

1999

|

T. 44, nr 10

666-673

PL

Metodą polimeryzacji wewnątrzsieciowej (interpolimeryzacji) uzyskano interpolimery w postaci cienkich membran in-terpolimerowych (IPM), w których sieć l stanowi izotaktyczny polipropylen ((PPw-i), a sieć 2 - polistyren (PS) albo poli(metakrylan metylu) (PMMA). Proces otrzymywania przebiegał dwustopniowo: pęcznienie sieci l w styrenie (S) lub metakrylanie metylu (MMA) zawierającym inicjator (nadtlenek benzoilu) w temperaturze niższej od temperatury rozpuszczania się PPw-i (tabela 2), a następnie interpolimeryzacja w wyniku ogrzewania spęcznionej odpowiednim monomerem sieci 1. Uzyskano membrany zawierające w postaci sieci 2 do 21,9% mas. PS oraz 23,9% mas. PMMA (tabela 3). Określono niektóre właściwości fizyczne i mechaniczne membran z PPw-i oraz interpolimerów (tabele 4 i 5), a analiza strukturalna (mikroskopia elektronowa) wykazała mikrohete-rogeniczną strukturę (kuliste mikrodomeny PS i PMMA) interpolimerów (rys. 2b i 2c). Stwierdzono także występowanie ciągłości fazowej sieci 2, gdy jej zawartość względem amorficznej fazy PPw-i staje się dostatecznie duża. Metodą wagową w temp. 25°C zbadano transport par n-he-ksanu, benzenu, chloroformu, octanu etylu i acetonu przez membrany PPw-i oraz interpolimerów. Określono szybkość dyfuzji (S), przepuszczalność (K), współczynnik dyfuzji (D) oraz czas opóźnienia (timc lag) t, (tabela 6 i 7). Stwierdzono, że wprowadzenie PS do amorficznej fazy PP-i powoduje polepszenie transportu par związków niepolarnych, natomiast wprowadzenie PMMA polepsza transport par związków polarnych. Dodatkowo, pary octanu etylu i acetonu są transportowane przez wszystkie badane rodzaje IPM, podczas gdy zupełnie nie przenikają one przez membranę z samego PPw-i. To zróżnicowanie właściwości transportowych IPM może zostać wykorzystane do usuwania i rozdzielania niektórych związków organicznych.

EN

Intermesh polymerization was used to prepare thin interpolymer membranes (IPM) involving networks 1 and 2 formed by isotactic polypropylene (PPw-i) and polystyrene (PS) or poly(methyl methacrylate) (PMMA), respectively. Network 1 was swelled in styrene or methyl methacrylate, which contained benzoyl peroxide as initiator, at a temperature lower than the PPw-i dissolution temperature (Table 2) and, as step two, the swollen network was heated in, to interpolymerize with, an appropriate monomer. Membranes were prepared with up to 21.9 wt. % PS and 23.9 wt. % PMMA as the respective networks 1 and 2 (Table 3). Physical and mechanical properties of interpolymers and of the membranes containing PPw-i were determined (Tables 4, 5). Structural analysis carried out by electron microscopy showed the interpolymers to exhibit microheterogeneous structures with spherical microdomains of PS and PMMA (Figs. 2b, 2c). At network contents sufficiently high with respect to the PPw-i amorphous phase, the network phase was found to be continuous. Permeation of n-hexane, benzene, chloroform, ethyl acetate and acetone vapors through the PPw-i membranes and interpolymers was followed gravimetrically at 25°C. Diffusion rate (S), permeability (X), diffusivity (D), and time lag were determined (Tables 6, 7). Incorporation of PS into the amorphous PPw-i phase was found to improve the transport of nonpolar vapors, whereas the introduction of PMMA improved the transport of polar vapors. Ethyl acetate and acetone vapors were found to permeate through each IPM examined, but not through any PPw-i membrane studied. These differentiated membrane transporting properties of IPM can be used to remove, separate or purify certain organic compounds.