Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Synteza amfifilowych kopolimerów blokowych ?-kaprolaktonu typu ABA

Łukaszczyk J., Jelonek P.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 3

189-194

PL

Na drodze dwuetapowej syntezy otrzymano szereg blokowych amfifilowych kopolimerów typu ABA z poli(?-kaprolaktonu) (PCL) i eteru monometylowego glikolu poli(oksy)etylenowego (MPEG). Na pierwszym etapie wytworzono prepolimery izocyjanianowe (PCLpre) w reakcji poliestrodioli (PCLdiol) o różnych ciężarach cząsteczkowych z diizocyjanianem heksametylenu (HDI) lub diizocyjanianem izoforonu (IPDI) w obecności laurynianu dibutylocyny (DBTL) jako katalizatora. Drugi etap syntezy polegał na sprzęganiu PCLpre z MPEG w obecności tego samego katalizatora. Dobrane warunki prowadzenia procesu umożliwiły uzyskanie produktów o składach zgodnych z założonymi. Produkty (PCLpre i MPEG-PCL-MPEG) analizowano metodami 1H NMR, IR i DSC. Wykonano test rozpuszczalności w H2O otrzymanych kopolimerów triblokowych stwierdzając, że w roztworach wodnych tworzą się agregaty.

EN

Series of amphiphilic block copolymers of poly(?-caprolactone) (PCL) and poly(oxy)ethylene glycol monomethyl ether (MPEG) of ABA type were synthesized in two-stage process. At first stage the isocyanate prepolymers (PCLpre) were prepared in the reactions of polyesterdiols (PCLdiol) of various molecular weights with either hexamethylene diisocyanate (HDI) or isophorone diisocyanate (IPDI) carried out in the presence of dibutyltin dilaurate (DBTL). PCLpre coupling with MPEG in the presence of the same catalyst was the other stage of synthesis. The products (PCLpre and MPEG-PCL-MPEG) were characterized by 1H NMR, IR and DSC methods (Fig. 1-4, Table 1 and 2). It was found in solubility tests in water of triblock copolymers obtained that aggregates were formed in aqueous solutions (Fig. 5).

2

Otrzymywanie, struktura oraz właściwości użytkowe nanokompozytów z warstwowych glinokrzemianów i poli(e-kaprolaktonu)

Pigłowski J., Kiersnowski A., Dołęga J.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 10

704-715

PL

Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej wyników dotychczasowych badań nanokompozytów, w których polimerową matrycą jest poli(e-kaprolakton) (PCL), a rolę napełniacza odgrywa montmorylonit (MMT). Przedstawiono budowę i właściwości MMT, jak również możliwości jego modyfikacji za pomocą różnych związków amfifilowych oraz wybrane właściwości PCL ze szczególnym uwzględnieniem jego biodegradowalności i kompatybilności z wieloma innymi polimerami. Scharakteryzowano dwie podstawowe metody otrzymywania kompozytów PCL/MMT, mianowicie mieszanie napełniacza ze stopionym polimerem i polimeryzację e-kaprolaktonu w obecności organofilizowanego MMT. Omówiono wybrane właściwości mechaniczne mikro- i nanokompozytów PCL o różnych zawartościach napełniacza, a także kompozytów z matrycą polimerową stanowiącą mieszaninę PCL i innych polimerów (PVC, PP, PE lub SAN). Przedstawiono również właściwości barierowe oraz stabilność termiczną omawianych kompozytów.

EN

The article is a review of literature concerning the results of past investigations of nanocomposites consisted of poly(e-caprolactone) (PCL) matrix and montmorillonite (MMT) as a filler. The structure (Fig. 1), properties and possibilities of MMT modifications with various amphiphilic compounds were presented. As well the selected PCL properties, especially its biodegradability and compatibility with many other polymers were discussed. Two main methods of preparation of PCL/MMT composites were characterized namely melt blending and in-situ way via polymerization of e-caprolactone in the presence of organophilized MMT (Fig. 2). The selected mechanical properties of micro- and nanocomposites of PCL with different filler contents (Table 1, Fig. 3) as well as of composites with polymer matrix consisted of PCL blend with another polymers (PVC, PP, PE or SAN, Table 2) were discussed. Barrier properties and thermal stability of the composites discussed were also characterized.

3

Enzymatyczna i hydrolityczna degradacja poli(e-kaprolaktonu) w warunkach naturalnych

Krasowska K., Hejmowska A., Rutkowska M.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 1

21-26

PL

Badania obejmowały degradację środowiskową poli(e-kaprolaktonu) (PCL) w rozmaitych warunkach naturalnych, a także w środowisku eliminującym działalność organizmów żywych. Przebieg degradacji oceniano na podstawie zmian masy PCL oraz jego ciężaru cząsteczkowego i struktury powierzchni w warunkach różnej temperatury i pH środowiska. Ustalono, że w badanych naturalnych środowiskach degradacja jest rezultatem hydrolizy zarówno enzymatycznej (powodującej degradację powierzchni i zmieniającej jedynie masę, a nie ciężar cząsteczkowy próbki), jak i chemicznej (będącej przyczyną obserwowanego zmniejszenia ciężaru cząsteczkowego). Decydującą rolę w procesie przebiegającym w warunkach naturalnych odgrywa hydroliza enzymatyczna.

EN

The studies on environment degradation of poly(e-caprolactone) (PCL) in various natural conditions namely in the compost with activated sludge and in seawater were done. Poly(e-caprolactone) degradation has been also carried out in laboratory conditions in seawater with sodium azide addition (NaN3, 0.195 g/L). NaN3 eliminated the activity of microorganisms what allowed evaluation of chemical hydrolysis part in the process of degradation in seawater. Enzymatic and chemical hydrolyses in the process of environmental degradation of PCL were evaluated based on the changes of: sample weight (Table 4), molecular weight of the polymer (Table 5) and the surface structure (Fig. 1). Effects of temperature, pH of environment and activities of dehydrogenases in the compost (Table 1-3) on the course of the process studied were determined. PCL sensitivity to biological decomposition has been confirmed. It was found that PCL degradation in the environments studied was a result of both enzymatic and chemical hydrolyses and enzymatic hydrolysis play the key role in the process.

4

Wpływ modyfikacji poli(ε-kaprolaktonu) na jego biodegradację w warunkach naturalnych

Rutkowska M., Krasowska K., Heimowska A., Steinka I.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 4

262-268

PL

Oceniono wpływ różnych modyfikatorów i dodatków procesowych na szybkość biodegradacji poli(e-kaprolaktonu) (PCL) w warunkach naturalnych - w kompoście z osadem czynnym i w wodzie morskiej. Badania obejmowały PCL modyfikowany skrobią, kredą albo dodatkami procesowymi, czyli poli(akrylanem etylenowo-butylowym) (EBA) z utleniaczem lub układem Master Batch (MB) składającym się z PE-LD oraz amidów kwasu erukowego i kwasu oleinowego. W toku biodegradacji kontrolowano charakterystyczne parametry obu środowisk. Stopień biodegradacji PCL oceniano na podstawie zmian masy, granicznej liczby lepkościowej, naprężenia zrywającego, charakteru struktury powierzchni i krystaliczności. Potwierdzono podatność PCL na rozkład biologiczny pod wpływem makro- i mikroorganizmów obecnych w środowisku naturalnym. Biodegradacja niemodyfikowanego PCL trwała 6 tygodni w kompoście i 7 tygodni w wodzie morskiej. Dodatek kredy nie wpływał na szybkość biodegradacji PCL, a wprowadzanie skrobi przyspieszało ten proces. Modyfikacja PCL dodatkami procesowymi zmniejszała wrażliwość na atak mikroorganizmów bytujących w środowisku naturalnym, przedłużając tym samym proces biodegradacji. Obserwacje mikroskopowe i pomiary metodą DSC ujawniły dwuetapowy przebieg degradacji enzymatycznej PCL, zgodnie z którym najpierw degradacji ulega faza amorficzna, a następnie faza krystaliczna polimeru.

EN

Effect of various modifiers and processing additives on poly(epsilon-caprolactone) (PCL) biodegradation rate under natural conditions (in compost with activated sludge and in seawater) was investigated. Tests included starch, chalk or processing additives (i.e. poly(ethyl-butyl acrylate) with oxidant (EBA), or Master Batch (MB) system consisting of PE-LD and crucic and oleic acid amides) modified PCL. Characteristic parameters of both environments were controlled throughout the biodegradation (Tables I and 2). Biodegradation of PCL was assessed based on changes in weight, intrinsic viscosity, tensile strength, surface morphology and crystallinity characteristics (Tables 3-6, Fig. 1). Susceptibility of PCL to biological degradation caused by macro- and micro-organisms present in the natural environment was confirmed. Biodegradation of unmodified PCL lasts 6 weeks in compost and 7 weeks in seawater. Chalk does not affect PCL biodegradability rate, whereas introduction of starch accelerates the process. Modification of PCL using processing additives reduced its susceptibility to attack by microorganisms present in the natural environment, thus, prolonging the biodegradation. Microscopic observations and DSC measurements confirmed two-stage enzymatic degradation of PCL, whereby the amorphous phase is degraded first, with the polymer crystalline phase following.