Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: poly(ε-caporolactone) urethanes

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Poly(ε-caprolactone) urethane/calcium carbonate composite porous scaffolds for bone tissue engineering

Ryszkowska J.

Elastomery

2010

T. 14, nr 1

3-15

Porous biomaterials have proved to be important for bone replacement and regeneration. Many porous polymers, ceramics and polymer-bioceramic composites have been prepared for orthopedic applications. Poly(ε-caprolactone) is commonly used as a soft segment in polyurethanes, known to be biocompatible, slowly hydrolytically and enzymatically degradable. An aliphatic isocyanate and a poly(ε-caprolactone) diol were used for fabrication of polyurethanes to prepare porous scaffolds. Scaffolds made from these polyurethanes were highly elastic, with good biocompatibility, however the process of degradation was too slow and bioactivity was too low. The way of minimizing the problems of porous polyurethane scaffolds could be the usage of a biodegradable polymer/bioactive ceramic composite. In the present work, two types of foam scaffolds were fabricated by the salt leaching/polymer coagulation method. The first type was made from PUR/calcium carbonate composite obtained in a polymerization process, the second type from PUR and calcium carbonate mixed during the process of creating pores. Poly(ε-caprolactone) urethane and the PUR/calcium carbonate composites were synthesized without the use of solvents and catalysts. Introduction of 5% aragonite and calcite into the PUR matrix during polymerization causes a significant increase of the foams stiffness.

Porowate biomateriały pełnią ważną rolę w zastępowaniu i regeneracji kości. Wiele rodzajów porowatych polimerów, ceramiki i kompozytów ceramika-polimer jest wykorzystywanych w ortopedii. Poli(ε-kaprolaktono)diol jest często używany jako segment giętki w syntezie poliuretanów (PUR), jest on biokompatybilny, powoli rozkłada się w wyniku procesów degradacji hydrolitycznej i enzymatycznej. Ten poliol i alifatyczny izocyjanian zostały użyte do wytworzenia porowatych rusztowań do zastosowań ortopedycznych. Rusztowania takie cechuje wysoka elastyczność i dobra biokompatybilność, ale często proces ich degradacji okazuje się zbyt powolny i bioaktywność za niska. Sposobem na wyeliminowanie tego problemu jest zastosowanie kompozytów z biodegradowalnych polimerów i bioaktywnej ceramiki. W przedstawionej pracy metodą koagulacji polimeru z roztworu w połączeniu z wymywaniem soli wytworzono dwa typy porowatych rusztowań. Pierwszy typ kompozytów z PUR i węglanu wapnia uzyskano in situ podczas polimeryzacji, drugi w trakcie procesu kształtowania porów. Poli(ε-kaprolaktono)uretan i kompozyty PUR/węglan wapnia były syntezowane bez użycia rozpuszczalników i katalizatorów. Dodatek do poliuretanu w trakcie polimeryzacji 5% mas. aragonitu lub kalcytu prowadził do wzrostu sztywności otrzymanych pianek.