Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  polityka historyczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
EN
This article aims at describing and contextualising the growing importance of politics of memory in public museums of the People’s Republic of China (PRC) in the context of Beijing’s securitisation efforts. Under Xi Jinping’s rule, the PRC has been expanding its definition of national security to include concepts going beyond conventional wisdom. Discursive security, understood as China’s ability to control domestic as well as international narratives about its role and position to its own advantage, has played an important role in these endeavours. “Correct understanding of history” has been a crucial element of Beijing’s quest to strengthen is discursive security, with politics of memory related to traumatic past events being one of its most important tools. In this context, public museums can be understood as institutions where the PRC’s discursive security is constructed. This article discusses Beijing’s politics of memory as an element of China’s strategy to boost its discursive security, and illustrates it with a case study of the most iconic public museum in the PRC, i.e. the National Museum of China and its history exhibitions, namely the Road of Rejuvenation and the Road of Rejuvenation: New Era.
PL
Muzea publiczne w Chińskiej Republice Ludowej (ChRL) coraz większe znaczenie przypisują polityce historycznej, co wpisuje się w podejmowane przez Pekin działania sekurytyzacyjne. Pod rządami Xi Jinpinga Chińska Republika Ludowa rozszerzyła definicję bezpieczeństwa narodowego o koncepty znacznie wykraczające poza konwencjonalną mądrość. W zabiegach tych ważną rolę odgrywa bezpieczeństwo dyskursywne, rozumiane jako zdolność Chin do kontrolowania krajowych i międzynarodowych narracji o roli Państwa Środka oraz jego pozycji, tak aby w narracjach tych państwo to było przedstawiane w korzystnym świetle. „Właściwe rozumienie historii” jest dla Pekinu kluczowe w procesie wzmacniania bezpieczeństwa dyskursywnego. Jedno z najważniejszych narzędzi tego procesu stanowi polityka historyczna, nawiązująca do traumatycznych wydarzeń z przeszłości. Muzea publiczne są postrzegane jako instytucje, w których powinno być kreowane bezpieczeństwo dyskursywne ChRL. W artykule omówiono politykę historyczną jako element chińskiej strategii zwiększania bezpieczeństwa dyskursywnego, a jako jej przykład wskazano wystawy historyczne Droga do Odnowienia (Road of Rejuvenation) oraz Droga do Odnowienia: Nowa Era (Road of Rejuvenation: New Era), prezentowane w najbardziej znanym muzeum publicznym – Chińskim Muzeum Narodowym (National Museum of China).
EN
The article focuses on the problems of Soviet ‘politics of history’ in the Eastern Bloc in 1945-1989 by the example of selected Slavic countries: Poland, Czechoslovakia, and Bulgaria. The implementation of the Soviet system of political control over history proceeded extremely reluctantly and with varying intensity depending on the historical period and particular country. The scope and degree of interference into the affairs of local disciplines of history in above-mentioned countries changed with the political situation and new tendencies in social and political life. Actions aimed at the history of Slavic countries were sanctioned by the CPSU and implemented in accordance with the interests of the State and the Communist Party of the USSR. Kremlin inspired and subsequently oversaw the realization of joint academic projects, provided guidelines on how to research and interpret historic events, thus constituting a significant element of its ‘politics of history’.
PL
Artykuł poświęcony jest problemom radzieckiej „polityki historycznej” w bloku wschodnim w latach 1945-1989 na przykładzie wybranych krajów słowiańskich: Polski, Czechosłowacji i Bułgarii. Wprowadzanie radzieckiego systemu politycznej kontroli nad historią postępowało opornie i z różnym natężeniem, zależnym od okresu i kraju. Zakres i stopień wpływu na nauki historyczne w wymienionych krajach zmieniał się wraz z sytuacją polityczną oraz nowymi trendami w życiu społecznym i politycznym. Działania wobec historii krajów słowiańskich były sankcjonowane przez KPZR i wprowadzane zgodnie z interesami państwa i Partii. Kreml inspirował, a następnie nadzorował realizację wspólnych projektów badawczych, zapewniał wskazówki, jak należy badać i interpretować wydarzenia historyczne, ustanawiając w ten sposób istotny element swojej „polityki historycznej”.
PL
Artykuł prezentuje kilka refleksji na temat rządowej polityki historycznej prowadzonej w pierwszych latach powojennej Polski i jej bezpośredniego wpływu na kształtowanie teorii i praktyki konserwatorskiej. Wybrane przez autorkę dwie realizacje, wysoko oceniane przez polskie i międzynarodowe gremia, wskazują, jak wielka była i jest nadal siła oddziaływania polityki na prezentację i interpretację zarówno architektury zabytkowej, jak i współczesnej.
EN
The article presents several reflections on the government’s historical policy during the first years of post-war Poland and its direct influence on the development of conservation theory and practice. Two projects selected by the author, highly evaluated by Polish and international circles, indicate the strength of impact of the policy on the presentation and interpretation of both historical and contemporary architecture.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.