Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ budowy układu katalitycznego i warunków polimeryzacji utleniającej 2,6-dimetylofenolu na wydajność i masę molową poli(tlenku fenylenu)

Firlik S., Stasiński J., Pawłowski S.

Polimery

|

2018

|

T. 63, nr 6

409--415

PL

Porównano aktywność układów katalitycznych CuX2/L [gdzie: X =BrŻ, ClŻ, L = dibutyloamina (DBA), N,N-dimetylobutyloamina, N-metyloaminopropylotrimetoksysilan, morfolina] w polimeryzacji utleniającej 2,6-dimetylofenolu (2,6-DMP) do poli(tlenku fenylenu) (PPO). Zbadano wpływ stosunku molowego 2,6-DMP/Cu = 500–750 najaktywniejszego układu CuBr2/dibutyloamina oraz składu mieszaniny toluen/heksan jako środowiska reakcji na wydajność procesu syntezy i masę molową otrzymanego PPO. Układ CuBr2/DBA (stosunek molowy 2,6-DMP/Cu = 250) pozwolił na otrzymanie z największą wydajnością (90,4 %) PPO o największej masie molowej (67 900 g/mol). Stwierdzono, że w obecności CuBr2/DBA w ciągu kilkunastu minut od zakończenia dozowania monomeru wytwarza się produkt małocząsteczkowy (5000 g/mol), po godzinie powstaje polimer o typowej dla gatunków handlowych masie molowej (56800 g/mol), a dalsze wydłużanie czasu syntezy nie wpływa już w istotnym stopniu na masę molową produktu. Wprowadzenie dodatkowej aminy (N,N-dimetylobutyloaminy, N,N’-di-t-butyloetylenodiaminy) pozwoliło na wytworzenie PPO z dużą wydajnością i o typowej dla gatunków handlowych masie molowej, przy jednocześnie zmniejszonym molowym nadmiarze dibutyloaminy w stosunku do Cu. Nieefektywna okazała się metoda polimeryzacji w układzie rozpuszczalnik/nierozpuszczalnik.

EN

The activities of catalytic systems CuX2/L [where: X = Brˉ, Clˉ, L = dibutylamine, N,N-dimethylbutylamine (DBA), N-methylaminopropyltrimetoxysilane, morpholine] in the oxidative polymerization of 2,6-dimethylphenol (2,6-DMP) to poly(phenylene oxide) (PPO) were compared. The effects of 2,6-DMP/Cu molar ratio (500—750) in the most active CuBr2/dibutylamine system and the composition of toluene/hexane mixture as reaction medium on the PPO yield and molar mass were investigated. The CuBr2/DBA system (molar ratio 2,6-DMP/Cu = 250) allowed to obtain the highest yield (90.4 %) of PPO with the highest molar mass (67 900 g/mol). It has been found that in the presence of CuBr2/DBA during a dozen or so minutes after completing monomer dosing, low molecular weight product (5000 g/mol) was produced, after one hour polymer with molar mass typical for commercial species (56 800 g/mol) was produced, and further extending of the time did not significantly affect the molar mass of the product. The introduction of additional amine (N,N-dimethylbutylamine or N,N’-di-t-butylethylenediamine) enabled PPO synthesis with high yield and molar mass typical for that of commercial polymer at lower dibutylamine to Cu molar excess. The use of solvent/non-solvent mixture turned out to be ineffective in the synthesis of PPO.

2

Application of the copper(II)-aminosilane catalysts in the oxidative polymerization of 2,6-dimethylphenol

Firlik S., Skupiński W., Wielgosz Z., Stasiński J.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 6

372--376

EN

The aim of this work was to examine the aminosilane ligands for the copper(II) salts and their application as catalysts for the oxidative polymerization of 2,6-dimethylphenol leading to poly(2,6-dimethyl-1,4-phenylene ether) (PPE) [also known as poly(phenylene oxide) (PPO)] formation. As aminosilane ligands, silane derivatives containing primary and/or secondary amino groups were tested. Among aminosilanes used, PPE was only obtained when N-methylaminopropyltrimetoxysilane (MAPTMS) as a ligand for copper(II) was used. CuCl2 and CuBr2 were compared as catalyst precursors for 2,6-dimethylphenol polymerization and influence of N/Cu molar ratio in the range from 80 to 160 on PPE yield and its Mw was tested. It was observed, that with increasing N/Cu molar ratio from 80 to 120, both PPE yield and Mw increased. PPE with the highest Mw was obtained when CuBr2-MAPTMS as acatalyst was used. At N/Cu molar ratio equal to 160, a decrease in PPE Mw obtained with use of both precursors and decrease in PPE yield for CuCl2-MAPTMS catalyst were noticed. The condensed nanoorganosilicon particles of spherical shape well dispersed in PPE were determined in the polymer matrix. The UV-Vis studies showed that, strong ligand field of the aminosilane ligand easier electron transfer from monomer to Cu(II) and thus polymerization facilitate.

PL

Silany zawierające pierwszorzędową lub/i drugorzędową grupę aminową zastosowano w charakterze ligandów w kompleksach soli miedzi(II), które następnie użyto w polimeryzacji utleniającej 2,6-dimetylofenolu (2,6-DMP), w wyniku której otrzymano poli(eter 2,6-dimetylo-1,4-fenylenu) (PPE) znany też jako poli(tlenek fenylenu) (PPO). Spośród przebadanych aminosilanów, jedynie N-metyloaminopropylotrimetoksysilan (MAPTMS) — jako ligand Cu(II) — wykazywał aktywność w reakcji syntezy PPE. Porównano aktywność CuCl2 i CuBr2 jako prekursorów katalizatora polimeryzacji 2,6-dimetylofenolu i zbadano wpływ stosunku molowego N/Cu, w zakresie 80—160, na wydajność reakcji otrzymywania PPE i na jego wagowo średni ciężar cząsteczkowy (Mw). Stwierdzono, że zwiększenie stosunku molowego N/Cu w zakresie 80—120 powoduje zarówno wzrost wydajności polimeryzacji utleniającej 2,6-DMP, jak i ciężaru cząsteczkowego PPE. Polimer o największym Mw otrzymano przy użyciu katalizatora CuBr2-MAPTMS. Przy stosunku molowym N/Cu = 160 zaobserwowano spadek ciężaru cząsteczkowego PPE uzyskanego za pomocą obydwu prekursorów oraz, w przypadku zastosowania CuCl2-MAPTMS jako katalizatora, zmniejszenie wydajności polimeryzacji utleniającej. Ponadto, stwierdzono obecność zdyspergowanych w osnowie PPE krzemoorganicznych nanocząstek o sferycznym kształcie. Badania UV-Vis wykazały, że do inicjacji polimeryzacji 2,6-DMP konieczne jest silne, wywoływane przez aminosilan, pole ligandów, które ułatwia przeniesienie elektronu z monomeru do Cu(II).

3

Influence of 2,4,6-trimethylphenol on the yield of synthesis and properties of poly(phenylene oxide)

Firlik S., Wielgosz Z., Pawlowski S., Tokarz L., Stasinski J., Suwala K.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 3

201--206

EN

The influence of 2,4,6-trimethylphenol (2,4,6-TMP) — a by-product of 2,6-dimethylphenol (2,6-DMP) preparation — on the process of poly(phenylene oxide) (PPO) synthesis is presented. Synthesis of the polymer was carried out with solution and precipitation method. 2,4,6-TMP was used in the amount up to 2.2 wt % in both processes. The molecular weights (Mn and Mw) and the dispersity (Đ) of the polymers obtained were determined by gel permeation chromatography (GPC). Thermal properties using (DSC, TGA), and the mass melt flow rate (MFR) were also determined. In contrast to the precipitation method, it was found that 2,4,6-TMP had a strong effect on properties of PPO obtained by solution polymerization. Addition of 2,4,6-TMP to the monomer solution caused a decrease in molecular weight of polymers. A change of Đ value and thermal properties were also noticed. An addition of 2,4,6-TMP up to 2.2 wt % to the reaction in the solution polymerization caused increase in MFR, whereas alcohol used in the precipitation polymerization of 2,6-DMP strongly determined properties of the polymer obtained.

PL

W artykule zaprezentowano otrzymywanie poli(tlenku fenylenu) (PPO) metodą polimeryzacji utleniającej 2,6-dimetylofenolu (2,6-DMP) z dodatkiem 2,4,6-trimetylofenolu (2,4,6-TMP). 2,4,6-TMP jest jednym z głównych zanieczyszczeń 2,6-DMP i powstaje podczas jego syntezy, jako wynik dalszego metylowania. W artykule przedstawiono wpływ 2,4,6-TMP (w ilości do 2,2 % mas.) na właściwości PPO i wydajność syntezy prowadzonej dwiema metodami: rozpuszczalnikową (w toluenie) i strąceniową (w mieszaninie 64,8 % obj. toluenu i 35,2 % obj. etanolu). Ciężary cząsteczkowe (Mn and Mw) i współczynnik polidyspersyjności (Đ) otrzymanych polimerów wyznaczano za pomocą chromatografii żelowej (GPC). Właściwości termiczne PPO badano metodami analizy termicznej (TGA i DSC), a ponadto wyznaczano również masowy wskaźnik szybkości płynięcia (MFR). Wpływ obecności 2,4,6-TMP na produkt reakcji był znacznie większy w przypadku zastosowania polimeryzacji rozpuszczalnikowej niż w przypadku metody strąceniowej. Zaobserwowano wówczas zmniejszenie wydajności z 90 do 85 %, zmniejszenie Mw z 7,04 ∙ 104 do 2,07 ∙ 104, czemu towarzyszył wzrost wartości MFR od nieoznaczalnie małego do 1,51 g/10 min oraz wzrost wartości Đ z 2,4 do 4,5. W przypadku metody strąceniowej uzyskano wydajność wahającą się w granicach 91,3—94,2 %, a ze wzrostem zawartości 2,4,6-TMP Mw polimeru zmniejszał się z 4,69 ∙ 104 do 3,76 ∙ 104, wartość Đ wzrastała z 2,3 do 3,7, a MFR z 0,19 do 0,63.

4

Syntheses, structures, electric conduction, electrochemical properties and antimicrobial activity of azomethine monomer and oligomer based on 4-hydroxybenzaldehyde and 2-aminopyridine

Kaya I., Bilici A.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 11-12

827-835

EN

The effects of temperature (50-80°C), reaction time (up to 15h) as well as type and concentration of oxidizing agent (NaOCl, air O2, H2O2) on the course of oxidative polymerization of 4-[(pyridin-2-yl-imino)methyl]phenol (4-PIMP) in aqueous alkaline medium, and on the yield of the oligomers formed (O-4-PIMP) were investigated. The optimal conditions of the process have been found. Reaction products were characterized using the following methods: 1H NMR, 13C NMR, FT-IR, UV-VIS, gel permeation chromatography and thermal analyses TG-DTA. Mn values of O-4-PIMP are in the range 1250-4450. The oligomer shows better thermal stability than the monomer. On the basis of voltammetric measurements' results the electrochemical properties of 4-PIMP and O-4-PIMP were characterized in detail, including an effect of iodine doping of O-4-PIMP on the electric conduction. The comparison of antibacterial activity of 4-PIMP and O-4-PIMP against 8 bacterial strains has been done.

PL

Zbadano wpływ temperatury (50-80°C), czasu trwania (do 15h) oraz rodzaju (NaOCl, tlen powietrza, H2O2) i stężenia czynnika utleniającego na przebieg utleniającej polimeryzacji 4-[(pirydyn-2-ylo-imino)metylo]fenolu (4-PIMP) w wodnym środowisku zasadowym na wydajność powstających oligomerów (O-4-PIMP), określając optymalne warunki tego procesu (tabele 1 i 2). Produkty charakteryzowano metodami 1H NMR, 13C NMR, FT-IR, UV-VIS, chromatografii żelowej, analizy termicznej (TG-DTA) (rys. 1-5 i 7, tabela 3). Wartości Mn O-4-PIMP mieszczą się w przedziale 1250-4450; oligomer odznacza się lepszą odpornością cieplną niż monomer. Na podstawie wyników pomiarów woltametrycznych szczegółowo scharakteryzowano elektrochemiczne właściwości 4-PIMP i O-4-PIMP, w tym wpływ domieszkowania jodem O-4-PIMP na przewodnictwo elektryczne (rys. 6 i 8). Porównano przeciwbakteryjne działanie 4-PIMP i O-4-PIMP w stosunku do 8 szczepów bakterii (tabela 8).