Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  polimery naturalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Zastosowanie polimerów w medycynie
PL
W artykule zawarto aktualny stan wiedzy dotyczący najczęściej stosowanych naturalnych i syntetycznych polimerów w medycynie. Przeglądu dokonano wg dziedzin zastosowania, od technologii implantów, protez, materiałów stomatologicznych, przez inżynierię tkankową i genetyczną, aż po systemy kontrolowanego uwalniania leków. Rozwój medycyny nie jest możliwy bez zastosowania różnych materiałów polimerowych.
EN
A review, with 52 refs., of medical applications of natural and synthetic polymers. The applications of polymers in the technology of manufacturing implants, prostheses and dental materials, as well as in tissue engineering and genetic engineering were discussed. Biodegradable polymers used in controlled drug release systems were also described.
EN
In this review, authors discuss the pre-requisites to be fulfilled for the preservation of stone monuments, referring both to the selection of appropriate materials (compatibility principle) as well as to the repair process itself. Since ancient times, a wide range of natural and synthetic polymers has been employed for stone recovery purposes. The paper presents the examples of most commonly used polymeric materials along with recent trends in conservation of stone materials.
PL
W artykule o charakterze przeglądowym przedstawiono zasady obowiązujące przy konserwacji zabytków z kamienia, odnoszące się zarówno do doboru odpowiednich materiałów (zasada kompatybilności), jak również samego procesu naprawczego. Opisano szeroką gamę polimerów naturalnych i syntetycznych stosowanych w celach rekonstrukcyjnych oraz główne trendy w konserwacji zabytków kamiennych. zabytkowe konstrukcje kamienne, konserwacja, polimery naturalne, polimery syntetyczne.
EN
The aim of the research was to develop optimal conditions for manufacturing materials based on hyaluronic acid by the electrospun method. The studies were composed of three stages: the process of selection of the optimal solvent (mixture of solvents), the molecular weight of hyaluronic acid, and the concentration of biopolymer in the spinning solution. The influence of variable parameters on the rheological properties of the spinning solutions and electrospinning trails was tested. Depending on the electrospinning regime applied, the fibers obtained were characterised by a diameter of the order of 20 to 400 nm. As a result of the development works presented, an optimal molecular weight of the polymer, its concentration and system of solvents were determined, together with process parameters, ensuring a stable electrospinning process and relatively homogeneous nanofibers. Additionally studies on the residues of solvents used during electrosun formation were done and parameters of drying of the final materials were examined. This approach (verification of the presence of organic solvent residue in the nanofibrous formed) is important for the suitability of nanofibres as scaffolds for regenerative medicine. This study provides an opportunity for the understanding and identification of process parameters, allowing for predictable manufacturing nanofibers based on natural biopolymers, which makes it tremendously beneficial in terms of customisation.
PL
Celem badań było opracowanie optymalnych warunków otrzymywania nanowłókien z kwasu hialuronowego. Badania obejmowały następujące etapy realizacji pracy: proces doboru optymalnego rozpuszczalnika dla polimeru oraz dobór masy cząsteczkowej kwasu hialuronowego. Zbadano właściwości reologiczne roztworów oraz wpływ zmiennych parametrów procesowych na strukturę mikroskopową włókien. W zależności od zastosowanych parametrów elektroprzędzenia otrzymane włókna charakteryzowały się średnią rzędu od 20 do 400 nm. Dodatkowo przeprowadzono badania dotyczące pozostałości rozpuszczalników stosowanych w przygotowaniu roztworów przędzalniczych, co jest istotne z punktu widzenia wykorzystania tych materiałów w obrębie medycyny regeneracyjnej.
4
Content available remote Naturalne polimery w wierceniach hydrogeologicznych na Niżu Polskim
PL
Stosowana do wierceń hydrogeologicznych metoda obrotowa posiada wiele zalet i spradza się na większym obszarze Polski. Dlatego warto korzystać z naturalnych polimerów w celu ochrony przepuszczalności warstwy wodonośnej.
EN
Polymers and their composites are commonly used as engineering materials. They reveal a number of beneficial properties that allow their use in many industries. However, the main disadvantage of polymeric materials is their long degradation time in environment. For this reason, there is a need to replace synthetic polymers with renewable ones which are of plant or animal origin. Potato starch-based polymer was produced and characterized in this study. An influence of plasticizers on rheological, thermal and morphological properties of the plasticized starch was studied herein.
PL
Polimery i ich kompozyty to powszechnie stosowane materiały inżynierskie. Mają one szereg korzystnych właściwości, które umożliwiają stosowanie ich w wielu gałęziach przemysłu. Podstawową wadą materiałów polimerowych jest ich długi czas degradacji w środowisku naturalnym. Z tego powodu dąży sie do zastępowania polimerów syntetycznych odnawialnymi polimerami pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego. W pracy wytworzono i scharakteryzowany polimer na bazie skrobi ziemniaczanej. Oceniono wpływ plastyfikatora na wybrane właściwości reologiczne, cieplne i morfologiczne materiału polimerowego.
PL
Praca stanowi przegląd literatury dotyczącej otrzymywania i właściwości mieszanin poliestrów biodegradowalnych z glutenem, celulozą, chityną i chitozanem. Przedstawiono sposoby poprawy właściwości, przetwarzalności oraz kompatybilności składników tych mieszanin.
EN
A review, with 40 refs., of prepn. and properties of blends of (bio)degradable polyesters with gluten, cellulose, chitin, and chitosan. In particular, the methods for improving properties, processability and compatibility of blend components are presented.
PL
Dokonano przeglądu literatury dotyczącej sporządzania i właściwości (bio)degradowalnych mieszanin polimerów naturalnych i syntetycznych, głównie poliestrów. Omówiono właściwości mieszanin kilku wybranych poliestrów degradowalnych ze skrobią, jako polimerem naturalnym. Opisano sposoby modyfikacji skrobi oraz poprawy kompatybilności między poliestrami a skrobią.
EN
A review, with 45 refs., of processes for prodn. of blends of (bio)degradable natural and synthetic polymers. Properties of blends of polyesters with starch were presented. Methods for starch modification and compatibility improvement were also described.
EN
The objective of this paper is the presentation of the results of an analysis of selected polysaccharide markets, with special reference to starch, hemicellulose, cellulose, alginate, its salts and esters, and natural polymers, including the chitin and chitosan market. Research was conducted on the basis of Eurostat and Comtrade-UN statistical data for the years 2005-2007 for production, import, export, and market volumes of the countries of the “15” (the “old” member states of the European Union) as well as of the “12” new European Union member states (which became European Union members in 2004 and 2007). This analysis has demonstrated that over the years examined for the product groups analysed, the European Union markets for starch, hemicelluloses and cellulose, and natural polymers, including chitin and chitosan have the greatest development potential. There was only a lack of development potential in the alginate market. The dominant position on all of the markets analysed is occupied by producers from the countries of the “15”. From among the new member states, the market position of Poland is, in most cases, among the most notable from amongst the countries of Central and Eastern Europe, where it is the highest on the European cellulose market (5.8%), followed by hemicellulose (3.6%), starch (approximately 3%), alginate (approximately 2%), and polymers, including chitin and chitosan (approximately 1%).
PL
Celem artykułu jest przedstawienie wyników analizy rynku skrobi, enzymów, w tym hemicelulozy, celulozy, alginianu, jego soli i estrów, polimerów naturalnych, w tym chityny i chitozanu. Analiza została przeprowadzona na podstawie danych statystycznych Eurostat dla lat 2005-2007 dla produkcji, importu, eksportu oraz wolumenu rynkowego w odniesieniu do krajów 15-tki (tzw. „starych krajów członkowskich UE ) oraz do 12 nowych krajów członkowskich UE (które do UE przystąpiły w latach 2004 i 2007). Analiza wykazała, że do najbardziej rozwojowych rynków UE należą: rynek skrobi, enzymów (w tym hemicelulozy), celulozy oraz polimerów naturalnych, w tym chityny i chitozanu, natomiast brak tendencji rozwojowych wystąpił tylko na rynku alginianu. Dominującą pozycję na wszystkich analizowanych rynkach zajmują głównie producenci krajów „15-tki”. Wśród nowych państw członkowskich pozycja rynkowa Polski należy w większości przypadków do najbardziej liczących się wśród krajów Europy Środkowej i Wschodniej, przy czym najwyższa jest ona na europejskim rynku celulozy (5,8%), następnie enzymów, w tym hemicelulozy (3,6%), skrobi – ok.3%, alginianu (ok.2%) a następnie polimerów w tym chityny i chitozanu – (ok.1%).
PL
Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej wykorzystania polimerów naturalnych (białek i polisacharydów) do wytwarzania jadalnych powłok powierzchniowych bądź opakowań artykułów żywnościowych. Omówiono wymagania stawiane takim materiałom oraz ich właściwości ze szczególnym uwzględnieniem przepuszczalności pary wodnej (WVP). Przedstawiono sposoby modyfikacji folii z polimerów naturalnych poprzez włączenie w ich struktury substancji hydrofobowych w celu poprawy ich właściwości barierowych w stosunku do pary wodnej.
EN
In the review the use of natural polymers (proteins, polysaccharides) for preparation of edible surface coatings or food packaging was presented. The requirements concerning such materials as well as their properties, especially water vapor permeability (WVP), were discussed. The methods of modification of natural polymer films by incorporation of hydrophobic substances into their structure to improve the barrier properties against water vapor, were presented.
PL
Artykuł jest kontynuacją przeglądu literatury dotyczącego jadalnych opakowań żywności wytwarzanych z polimerów naturalnych (białek lub polisacharydów, por. cz I. Polimery, 53, nr 9). Przedstawiono różne rodzaje modyfikacji na drodze sieciowania (fizycznego, chemicznego i enzymatycznego) folii opakowaniowych uzyskanych z takich materiałów. Sieciowanie jest konieczne w celu ograniczenia rozpuszczalności w wodzie i przepuszczalności pary wodnej (WVP) oraz polepszenia ich właściwości mechanicznych. Scharakteryzowano właściwości użytkowe omawianych folii w zależności od sposobu sieciowania. Opisano również efekty plastyfikacji folii za pomocą rozmaitych substancji plastyfikujących, stosowanej w celu wyeliminowania nadmiernej kruchości materiału i zwiększenia jego rozciągliwości.
EN
The article is a continuation of the review concerning edible food packaging made of natural polymers (proteins or polysaccharides, see Part 1. Polimery, 53, No. 9). Various methods of modification (physical, chemical or enzymatic cross-linking) of packaging films made of such materials were presented. Cross-linking is necessary to reduce solubility in water and water vapour permeability (WVP) of films or to improve their mechanical properties. Dependence of changes of the films' functional features on the crosslinking method was characterized. The results of plasticization of the film with various plasticizers, used to reduce the brittleness and to improve flexibility of the material were also described.
PL
Przedstawione badania obejmowały degradację środowiskową materiałów polimerowych (skrobi termoplastycznej, celulozy modyfikowanej oraz dwóch typów kompozytów skrobiowo-celulozowych) w Morzu Bałtyckim przy Nabrzeżu Norweskim w Gdyni. Degradację prowadzono również w warunkach laboratoryjnych w wodzie morskiej z dodatkiem eliminującego działanie mikroorganizmów azydku sodu (NaN3), co umożliwiło ocenę udziału hydrolizy chemicznej w procesie degradacji w tym naturalnym środowisku. W toku inkubacji (trwającej od 14 do 336 dób) kontrolowano charakterystyczne parametry wody morskiej (temperaturę, pH, zawartość tlenu, chlorków i zasolenie). Postęp degradacji środowiskowej materiałów polimerowych oceniano na podstawie ubytku masy oraz zmian powierzchni i obserwowanej mikroskopowo struktury materiału polimerowego. Stwierdzono, że w naturalnym środowisku wody morskiej zachodzi degradacja badanych materiałów polimerowych, będąca wynikiem hydrolizy zarówno enzymatycznej, jak i chemicznej; objawiało się to, odpowiednio, wyraźną erozją powierzchni oraz ubytkiem masy. Próbki modyfikowanej celulozy okazały się bardziej podatne na atak mikroorganizmów bytujących w wodzie morskiej niż próbki skrobi termoplastycznej. W przypadku kompozytów wyraźniejsze zmiany masy zaobserwowano w materiale A (postać folii) niż w materiale B (postać płytek) spowodowane dużym rozwinięciem powierzchni na granicy faz w tym pierwszym. Degradacja w wodzie morskiej obydwu typów wspomnianych materiałów ma charakter enzymatyczny, przy czym najpierw rozkładowi ulega faza amorficzna, a następnie faza krystaliczna.
EN
The presented investigations covered environmental degradation of polymer materials (thermoplastic starch, modified cellulose and two types of starch-cellulose composites) in The Baltic Sea at Nordic Wharf of Gdynia harbor. Degradation process was also tested in laboratory conditions in sea water with sodium azide (NaN3, eliminating the microorganisms activity) added. These tests let evaluate the part of chemical hydrolysis in the process of degradation in natural sea environment. During samples' incubation (from 14 to 336 days) the following characteristic parameters of sea water were inspected: temperature, pH, oxygen content, chlorides' content and salinity (Table 1). The progress of environmental degradation of polymeric materials has been evaluated on the basis of weight loss (Fig. 5-7), changes of the surface (Fig. 1-4) as well as changes of the structure of the material, observed microscopically (Fig. 8-10). It was found that in the natural environment of sea water the enzymatic hydrolysis of the tested materials occurred, what was demonstrated by clear erosion of the surface and weight loss. The samples of modified cellulose were more susceptible to attacks of microorganisms living in sea water than the samples of thermoplastic starch. In case of composites more distinct weight changes were observed for material A (film form) than for B one (sheet form) because of large surface development at phase boundary. Their degradation in sea water is of enzymatic character and first the amorphous phase is degraded then the crystalline one.
PL
Specyficzne właściwości niektórych polimerów naturalnych takich jak chityna, chitozan, alginiany czy celuloza pozwalają na ich wykorzystanie w medycynie, głównie jako składniki opatrunków, nośników leków czy też substancje pomocnicze.
EN
Specific properties of some natural polymers such as chitin, chitosan alginates or cellulose allow to utilize in medicine, mainly as the components of wound dressings, drug carries or auxiliary substances.
PL
Immobilizacja materiałów w polimerowych mikrokapsułkach posiadających przepuszczalną lub półprzepuszczalną membranę, otaczającą ciekły rdzeń, w ostatnim okresie zwróciła na siebie dużą uwagę z powodu możliwości potencjalnego zastosowania w wielu gałęziach przemysłu (np. w przemyśle spożywczym, rolnictwie czy biotechnologii). Pomimo rozmaitych zastosowań, które są możliwe dzięki różnym technologiom mikrokapsułkowania, ciągle pozostaje problematyczne znalezienie odpowiednich substratów i warunków reakcji, które są kompatybilne z materiałami pochodzenia biologicznego. Jedną z nowych, szczególnie obiecujących metod mikrokapsułkowania, jest formowanie membrany dzięki zjawisku powstawania kompleksu polielektrolitowego na granicy faz stykających się roztworów wodnych polielektrolitów, posiadających grupy funkcyjne o przeciwnych ładunkach. Podczas ostatnich dziesięciu lat ukazały sie tylko nieliczne systematyczne prace badawcze dotyczące mechanizmu formowania dwuskładnikowych mikrokapsułek w układzie polianion/polikation. Dodatkowo, w dalszym ciągu brakuje jasnych i przejrzystych zależności pomiędzy właściwościami mikrokapsułek a warunkami ich otrzymywania, co pozwoliłoby na właściwą kontrolę ich porowatości i wytrzymałości mechanicznej. Głównym celem pracy było zbadanie mechanizmu jednoetapowego formowania mikrokapsułek w dwuskładnikowym układzie polielektrolitowym. Zaproponowana metoda formowania mikrokapsułek dotyczy bezpośredniej reakcji pomiędzy dwoma roztworami przeciwnie naładowanych polielektrolitów wobec braku w roztworze kationów metali wielowartościowych. Składa się ona z jednoetapowego procesu otrzymywania takowych mikrokapsułek. W skład modelowego systemu wchodzą naturalne polisacharydy, takie jak: anionowy alginian sodu lub iota-karagenian sodu, odpowienio kompleksowane z kationowym chitozanem. Taki system był badany z punktu widzenia formowania stabilnych mikrokapsułek, ich wytrzymałości mechanicznej i porowatości zewnętrznej membrany. Ciężar cząsteczkowy chitozanu okazał się kluczowym parametrem decydującym o formowaniu stabilnych i elastycznych kapsuł o odpowiednio wysokiej wytrzymałości mechanicznej. Szczególnie oligomery chitozanu o ciężarze cząsteczkowym między 2 i 20 tysięcy są najbardziej odpowiednie dla formowania stabilnych mechanicznie mikrokapsułek. Dodatkowo stwierdzono istotny związek między rozpuszczalnością chitozanu i jego ciężarem cząsteczkowym. Stosowanie polimerów o niskich ciężarach cząsteczkowych polepsza ich rozpuszczalność w roztworach o pH zbliżonym do fizjologicznego. Dlatego też stosowanie oligochitozanów (<3000 g/mol) pozwoliło na utworzenie mikrokapsułek posiadających dobre właściwości mechaniczne w pH fizjologicznym, co dodatkowo stanowi przewagę nad innymi - opisanymi wcześniej - chitozanowymi mikrokapsułkami. kompleks polielektrolitowy, który buduje membranę mikrokapsułki, posiada asymetryczną strukturę, co zostało potwierdzone odpowiednimi badaniami mikroskopowymi i nowatorskimi doświadczeniami z zastosowaniem analitycznej ultrawirówki (AUC). Heterogeniczność struktury membrany determinuje właściwości ściany mikrokapsułek, których zewnętrzna część, tzw. "skórka", określa maksymalną porowatość (górna granicę wykluczania), a wewnetrzna część jej wytrzymałość mechaniczną. Względna liczba jonowych wiązań międzyłańcuchowych, która determinuje gęstość kompleksu polielektrolitowego i w rezultacie właściwości kapsuły, może być kontrolowana przez rozmaite parametry reakcji. Zaproponowane w pracy zależności między właściwościami mikrokapsułek i odległością ekranowania Debye'a lambda(D), jak również między maksymalnym wewnętrznym ciśnieniem przy zgniataniu i grubością ściany mikrokapsułki mogą być użyte jako narzędzia do modelowania właściwości mikrokapsułek. Podczas formowania membran zaobserwowano selektywną reakcję łańcuchów oligochitozanu o różnym ciężarze cząsteczkowym. Zwiększając siłę jonową roztworu, pH i temperaturę lub odpowiednio zmniejszając ciężar cząsteczkowy i stężenie polianionu, obserwuje się widoczne przesunięcie ciężaru cząsteczkowego reagującego oligochitozanu w kierunku wyższych wartości. Dlatego też wielce prawdopodobnym jest, iż zjawisko to leży u podstaw głównego mechanizmu, który odpowiada za różnice właściwości kapsuł otrzymanych w różnych warunkach reakcji. W pracy przedstawiono ogólny opis wpływu najbardziej istotnych parametrów reakcji, które mogą być użyte jako odpowiednie czynniki modelujące właściwości mikrokapsułek. Parametry te zostały podzielone na dwie grupy. Pierwsza - zawierająca ciężar cząsteczkowy polikationu, pH, siłę jonową i stężeniu obu polielektrolitów - może służyć do jednoczesnej zmiany struktury (porowatości) i wytrzymałości mechanicznej mikrokapsułek. Druga - zawierająca ciężar cząsteczkowy polianionu i czas reakcji - wpływa tylko na wytrzymałość mechaniczną bez widocznych zmian porowatości. Dlatego też te dwie grupy parametrów pozwalają na dużą swobodę podczas kontrolowanej manipulacji właściwości mikrokapsułek. Dodatkowo praca zawiera szczegółowy opis optymalnych warunków tworzenia mikrokapsułek w warunkach fizjologicznych. Reasumując: zaproponowane, nowe układy do mikrokapsułkowania, wykazuja wysoki stopień uniwersalnosci i moga być potencjalnie zastosowane jako biosztuczne organy w medycynie lub w biotechnologii jako odpowiednie nośniki.
EN
A method for microbrids preparation has been presented. I allowed obtaining stuctures with 1 - 10 [mi]m diameters from the following polymers: cellulose, starch, sodium alginate, chitozane, creatine and cellulose carbaminate. It is supposed to use these features as carriers for various species among them bioactive molecules take the major place.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.