Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Synthesis and characterization of star-shaped copolymers obtained from lactic acid and heterocyclic monomers

Florjańczyk Z., Frydrych A., Chudzik A., Rucińska K., Basamon M.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 4

291--297

EN

In this paper we report a two-step method of synthesis of star-shaped copolymers of lactic acid and heterocyclic monomers. Firstly, the branched cores with hydroxyl end groups have been obtained by the polycondensation of L or D-lactic acid with pentaerythritol. Then we carried out ring opening polymerization of trimethylenecarbonate or L-lactide in the presence of star-shaped poly(lactic acid) cores and tin(II) 2-ethylhexanoate as a catalyst. We proved that setting the polymerization temperature at 130 °C provides a block structure of obtained copolymers. However, increasing temperature could cause transesterification and consequently changes in the chain structure. The results of the DSC analysis indicate that the block copolymer, consisting of the poly(lactic acid) and the polytrimethylenecarbonate segments, forms a homogeneous amorphous phase, whereas stereoblock poly(lactic acid) forms a crystalline phase which has a melting point between 180 and 190 °C.

PL

Opisano dwustopniową metodę syntezy gwieździstych kopolimerów kwasu mlekowego z monomerami heterocyklicznymi. Na pierwszym etapie w wyniku kondensacji kwasów o konfiguracji L lub D w obecności pentaerytrytu otrzymano rozgałęzione rdzenie zakończone grupami hydroksylowymi. Na etapie drugim do rdzeni dobudowywano mery węglanu trimetylenu lub L-laktydu w reakcji polimeryzacji katalizowanej 2-etyloheksanianem cyny(II). Stwierdzono, że polimeryzacja prowadzona w temp. 130 °C skutkuje powstaniem kopolimerów o budowie blokowej, natomiast w wyższej temperaturze struktura ramion może się zmieniać wskutek procesów transestryfikacji. Badania DSC kopolimerów blokowych wykazały, że segmenty poli(węglanu trimetylenowego) i poli(kwasu mlekowego) tworzą jednorodną fazę amorficzną, a segmenty zawierające mery kwasu mlekowego o różnej konfiguracji tworzą krystaliczne stereokompleksy o temperaturze topnienia w zakresie 180–190 °C.

2

Polyoxazolines — mechanism of synthesis and solution properties

Dworak A., Trzebicka B., Kowalczuk A., Tsvetanov Ch., Rangelov S.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 1

88--94

EN

Oxazolines and the mechanism of their polymerization have been known for over 40 years. The relatively easy control of the polymerization process of oxazolines, the wide range of oxazoline polymer properties, reaching from strongly hydrophilic through amphiphilic, temperature responding to strongly hydrophobic and last not least their high biocompatibility cause that these polymers are intensively studied and the interest for them seem to increase. In this paper the cationic polymerization of polyoxazolines, especially the problem of the reversible desactivation and reactivation of active centers, the self-organization and response to temperature changes of polyoxazolines is discussed basing upon own research and literature reports. The synthesis of nanocontainers based upon the thermoresponsivity of polyoxazolines for obtaining hollow nanoparticles in nanometer range is also described.

PL

Niniejszy przegląd literaturowy dotyczy polimerów oksazolin. Oksazoliny i mechanizm ich polimeryzacji są dobrze znane niemal od 40 lat. Relatywnie łatwa kontrola procesu polimeryzacji oksazolin, szeroki zakres właściwości polimerów od silnie hydrofilowych poprzez amififilowe, reagujące na temperaturę, po silnie hydrofobowe, a także znaczna biozgodność powodują, że polioksazoliny są wciąż intensywnie badane, a w ostatnich latach zainteresowanie tymi polimerami zdaje się rosnąć. W niniejszej pracy, na podstawie własnych prac i danych literaturowych, opisano kationową polimeryzację oksazolin, w szczególności problem odwracalnej dezaktywacji i reaktywacji centrów aktywnych, a także wybrane polimery oksazolin, zarówno liniowe, jak i gwieździste, ich zachowanie w roztworze, samoorganizację i reakcję na zmiany temperatury. Opisano także, wykorzystujące efekt termoczułości polimerów oksazolin, syntezy nanozbiorników — pustych nanocząstek o średnicy kilkuset nanometrów.

3

Termoczułe polimery gwieździste — synteza i właściwości

Dworak A., Trzebicka B., Kowalczuk A., Utrata-Wesołek A., Wałach W., Libera M., Kronek J.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 6

441-448

PL

Zsyntezowano i scharakteryzowano dwa rodzaje (ko)polimerów gwieździstych: gwiazdy z ramionami zbudowanymi z poli(2-etylo-2-oksazoliny) i gwiazdy z ramionami z poli(eteru tert-butyloglicydylowego)-b-poliglicydolu. Zastosowane metody polimeryzacji żyjącej (kationowej i anionowej) umożliwiły kontrolę topologii otrzymywanych polimerów (liczby i długości ramion gwiazdy) i uzyskanie małej dyspersji mas molowych. Odpowiedni dobór parametrów strukturalnych (rodzaju rdzenia, ilości i długości ramion oraz, w wypadku gwiazd kopolimerowych, składu ramion) pozwolił na uzyskanie polimerów o różnych właściwościach: od rozpuszczalnych w wodzie po polimery termoczułe o różnych wartościach temperatury zmętnienia ich roztworów wodnych. Strukturę gwiazd skorelowano z ich termoczułością.

EN

Two kinds of termosensitive star polymers have been synthesized: stars with arms of poly(2-ethyl-2-oxazoline) and stars with arms of poly(tert-butyl glycidyl ether)-b-(polyglycidol). Under applied polymerization methods (living anionic and living cationic polymerization) the topology of the obtained polymers (number and length of star arms) have been controlled and low molar mass dispersities achieved. By the proper choice of structural parameters (nature of the core and the arms and, in the case of copolymer stars, the composition of the arms) polymers ranging from water soluble to termosensitive polymers of controlled cloud point temperature in water have been obtained. The star structure has been correlated with their thermosensitivity.